Tips bij echtscheiding

Wanneer je gaat scheiden en je hebt kinderen, wil je graag dat de kinderen zo min mogelijk te leiden zullen hebben van de scheiding.

Wanneer dit werkelijk je doel is, dan komt dat tot uiting in hoe je met je ex-partner samenwerkt of leert samenwerken. Veel ouders die gaan scheiden , komen er al snel achter dat het patroon dat ze willen ontvluchten nog steeds actief is na de scheiding.

 

En dus ook: dat ze omwille van de kinderen zullen moeten leren samenwerken op een respectvolle manier en elkaar serieus moeten nemen. Iets wat vaak als erg lastig werd ervaren in de relatie.

Scheiden kan een grote stap zijn, mensen kunnen soms bij elkaar blijven voor de kinderen. Dit kan voor een poosje goed zijn als de relatie ook weer gaat verbeteren. Als jullie merken dat dit in mineur blijft, bedenk dan dat kinderen ook niet gebaat zijn bij ouders die steeds in spanning leven.

 

Een scheiding kan ook opluchting betekenen voor diegene die met deze situatie worden geconfronteerd.

Ook als je zeker weet dat je wil gaan scheiden is het raadzaam om samen een relatietherapeut op te zoeken. Onderliggende oorzaken bespreekbaar maken, verwijten leren omzetten in verlangen uitspreken.

 

En samen leren rouwen om het failliet van je huwelijk wat ooit zo mooi begon. Het aangaan van deze gesprekken kan een nieuwe verbinding tot stand brengen en komt uiteindelijk de kinderen ten goede.

Een echtscheiding gaat je niet in de koude kleren zitten. Bijna iedereen die het meemaakt ervaart gevoelens van onzekerheid en twijfel. Het valt niet mee jezelf overeind te houden.

 

Zorg daarom voor een 'fanclubje': mensen bij wie je terecht kunt, mensen die naar je luisteren, die accepteren en begrijpen dat je je nu wat onzeker voelt maar jou er niet anders om behandelen en waarderen.

 

Je kunt ook professionele hulp zoeken wanneer je voor langere tijd onzeker blijft.

Partners met kinderen kunnen besluiten om te scheiden, maar je blijft beiden ouders van de kinderen.

Dat betekent dat je er alles aan doet om met elkaar te blijven communiceren ten behoeve van de kinderen.

Veel mensen ervaren dat 'zij zichzelf kwijt zijn geraakt' en dat 'zij zichzelf weer terug willen vinden'. Ken je dat gevoel?

Hoe kan dat? Je bent toch immers altijd jezelf? Hoe zou je iemand anders kunnen zijn? Er is toch niemand die jou van binnen aanstuurt?

In de praktijk komt het er vaak op neer dat mensen zich verloren hebben in hun eigen privé logica en het contact met 'binnen' (innerlijke ervaringswereld) verloren hebben. Ze zijn onafgebroken aan het denken, het oplossen van problemen, het plannen van activiteiten en het opstellen van to do lijstjes. Als er al wat gevoeld wordt, is de reactie vaak meer denken, piekeren en proberen op te lossen.

Tijd om een pas op de plaats te maken en bewust je persoonlijke binnenwereld te gaan verkennen. Denk je dat jij jezelf goed kent? Helaas blijkt uit onderzoek dat we onszelf en onze kennis over onszelf grenzeloos overschatten.

Zeker wanneer je verstrikt raakt in je privé logica, je eigen manier van denken die er op gericht is 'alles zo te houden zoals het is' (en met alles wordt bedoeld: je eigen overtuigingen, de conclusies die je trekt, je geloof in jezelf, hoe je denkt over anderen en de wereld om je heen: je gekleurde bril) is het tijd voor zelfonderzoek.

Zelfreflectie helpt je je bewust te worden van niet helpende patronen in jezelf. Zodat jij jezelf weer bewust kunt aansturen in plaats van alleen je cruise control te gebruiken.

Begeleiding door een psycholoog, counselor of coach kan je hierbij helpen. We hebben namelijk altijd iemand nodig die ons spiegelt. We leren en ontwikkelen alleen in relatie met anderen. En ja, dat geldt ook voor psychologen, counselors en coaches ;-)

Voor veel mensen lucht het op als ze hun verhaal opschrijven en delen. Je kunt jouw verhaal delen op het echtscheiding-lotgenotenforum op deze website.

Geef jezelf tijd.
Ik merk geregeld dat mensen zichzelf opleggen om zo snel mogelijk alles weer onder controle te hebben en weer een nieuw (liefdes) leven op te bouwen. Je bent nu immers vrij!

Een scheiding is vaak ook verlies, en het vraagt tijd. Ik heb een relatietherapeut horen zeggen: 'geef jezelf 5 jaar'. Volgens mij klopt het.

Voor kinderen kan het tijdens of na een echtscheiding zijn alsof de wereld in twee kampen uiteen valt. De liefdevolle omhulling die er van buitenstaanders voor het gezin was, geldt ineens nog maar voor één ouder.

Het is heel naar als kinderen het idee hebben dat ze moeten opletten wat ze zeggen over hun ouders.

Daarom zijn neutrale luisteraars heel belangrijk: mensen die geen voorkeur hebben voor de ene of de andere ouder. Daar kan het kind zich vrij uiten, of het nou op het moment even boos is op de ene ouder of dol op de andere ouder. En morgen misschien wel andersom.

Soms kan zo'n neutrale luisteraar een goede buur zijn, of een leerkracht. Een coach of een scoutingleider. De ouder van een vriendje of vriendinnetje. Ook een goede kindertherapeut zal een neutrale luisteraar zijn. De therapeut is er namelijk echt voor het kind.

Voordat mensen gaan scheiden, worden ze zich meestal bewust van het gegeven dat ze niet meer van hun partner houden. Vaak is dat voor 1 van de partners een reden om de kwaliteit van de relatie ter sprake te brengen.

De boodschap 'mijn gevoel voor jou is weg' komt bij de andere partner soms als een slag bij heldere hemel binnen.

In veel gevallen (let op: niet alle gevallen!) heeft het ontbreken van het gevoel letterlijk te maken met 'niet meer van je partner houden' in de zin van 'je partner voor lief nemen in plaats van lief te hebben'.

Wanneer we onze partner voor lief nemen en onze aandacht meer richten op ons werk, onze kinderen, collega's en vrienden, is het niet vreemd dat ons 'gevoel' voor onze partner verdwijnt.
We leven in een drukke tijd waarin we ongemerkt vooral binnen ons eigen perspectief blijven denken, kijken, redeneren en doen.

We luisteren niet meer om de ander en diens perspectief te willen begrijpen maar we luisteren om te reageren. We verlaten ons perspectief niet meer en denken te weten wat de ander denkt en bedoelt.

Daarnaast is het belangrijk je af te vragen: hoe geef ik aandacht aan mijn partner? Misschien heb ik wel aandacht voor wat h/zij in mijn ogen niet goed doet maar ben ik uit het oog verloren wat vanzelfsprekend goed gaat?

Het voor lief nemen in plaats van elkaar dagelijks bewust liefhebben is een sluipmoordenaar voor veel relaties.

Het goede nieuws is dat je het tij kunt keren! Zeker de moeite van het proberen waard. Leer je partner weer met 'nieuwe ogen' zien, leer je eigen gekleurde bril en privé logica kennen en leer hoe je de ruimte tussen elkaar kunt over overbruggen.

Wanneer je erover denkt te gaan scheiden is het net alsof je alleen nog maar door een negatieve bril kan kijken naar je partner. Alsof je telkens weer bewijs wil zoeken dat het beter is dat jullie uit elkaar gaan. Tenminste, zo ging het bij mij en ik hoor het ook bij anderen.

In therapie heb ik geleerd dat er inderdaad wel iets moet veranderen aan onze relatie maar dat ik het patroon dat tussen ons is gegroeid zat ben en eigenlijk mijn partner niet.

Bovendien moest ik onder ogen zien dat mijn eigen gedrag nu ook niet zo uitnodigend was voor mijn man om zich anders, prettiger op te stellen.

Op advies van mijn therapeut ben ik 4 weken vriendelijk geweest en heb ik iedere dag iets gezocht dat ik kan waarderen in mijn man. Daardoor leerde ik dat er nog heel veel dingen zijn die ik in hem waardeer.

Hij ontspande zichtbaar waardoor we na die 4 weken samen met de therapeut in gesprek konden gaan om het negatieve patroon tussen ons konden onderzoeken. Dus: geef niet te snel op, vaak is er een hoop te doen maar is er vooral nog een heleboel hoop.

De ervaring uit de praktijk leert dat het zinvol is om tijdig langs te komen voor relatietherapie.

Helaas te vaak hoor ik stellen zeggen dat ze eerder hadden moeten komen. Inmiddels heeft een van beide dan al een affaire en zijn de partners te ver uit elkaar gegroeid. Zonde!

Heb je dus enigszins het gevoel dat je relatie niet zo stevig staat als dat je zou willen; kom langs en verdiep je relatie.

Overweeg je een therapeut of cousellor te raadplegen omdat je overweegt om te scheiden en wil je daarbij niet dat je partner of kind dit (al) weet?

 

Laat dan bij je aanmelding weten of je (niet) gebeld wilt worden voor een afspraak. Zo voorkom je dat je 'overvallen' wordt op een moment dat je bij iemand zit waarvan je niet wilt dat hij of zij op de hoogte is van jouw voornemen.

Heb je last van problemen rondom je (mogelijke) echtscheiding en kom je er zelf niet meer uit? Een therapeut of psycholoog kan je dan verder helpen.

Sluit je aan bij een vereniging, club, sportschool of ga een cursus of opleiding volgen. Na een scheiding helpt het om weer op regelmatige basis onder de mensen te komen. Dat helpt tegen eenzaamheid en zorgt voor zingeving.
Ook helpt de afleiding tegen het piekeren of negatieve gevoelens als gevolg van de scheiding.

Als blijkt dat je niet samen verder wilt gaan, wordt de scheiding ingezet.

Vaak zoeken we voordat zo'n grote beslissing is genomen hulp. Bijvoorbeeld in de vorm van relatietherapie. Maar zo hard als het voor de scheiding nodig is, zo hard is het na de scheiding ook nodig.

Naast verdriet, woede en rouw moeten we vaak (zeker als er kinderen in het spel zijn) op een nieuwe manier met elkaar leren communiceren. Dat kan heel wat frustratie en schade voorkomen. Zoek hulp! ook na je scheiding, samen of individueel.

Vraag een kindertherapeut om tips mbt communicatie met de kinderen. Wat vertellen / vragen we ze wel en wat bespreek je als ouders met elkaar? Hoe voorkom je waar mogelijk het loyaliteitsprobleem van kinderen. Hoe kunnen jullie jezelf en de kinderen helpen na zo'n roerige periode weer rust te vinden?

Ga uit de energie van de ander. Dit geeft rust voor allemaal.

Ontkoppeling is een vak apart. Het draait om goed afscheid nemen, zodat de toekomst van jou en jouw dierbaren vruchtbaar wordt.

Naast een mediator kunnen een paar gesprekken bij een gezin- en/of relatietherapeut zorgen voor meer begrip en een afsluiting. Zorg ervoor dat je duidelijk bent dat je voor ontkoppeling komt.

Het is vaak makkelijker gezegd dan gedaan: Blijf tijdens een echtscheidingsprocedure in contact en probeer elkaar te begrijpen. Ook in een scheiding is het nemen en geven. Als dat in de relatie al uit balans was, willen partners vaak in een scheiding genoegdoening bewerkstelligen. Dan gaat het zeker mis.

Als het half kan, zoek dan samen 1 advocaat die er op uit is jullie beiden te helpen. Als je ieder een eigen advocaat neemt, is er vaak geen prikkel om er snel samen uit te komen.

Nog belangrijker is om die vriendschappen aan te halen die je helpen om er samen uit te komen. Veel mensen denken je te helpen met het opporren van de strijd. Die helpen je echt niet. Zoek mensen waarvan je het kunt hebben als ze je vertellen dat je nu even teveel aan jezelf denkt.

Beter nu iets te veel toegeven met als gevolg dat beide ex partners hun leven weer kunnen oppakken dan je doodvechten om je gelijk te halen. Liever geluk dan gelijk!

Als je te maken krijgt met ernstige ziekte van je partner kan het soms zijn dat je snakt naar je eigen leven.

 

Kan het zijn dat je droomt over de tijd dat alles "normaal" was, je nog niet in de verhouding patient en verzorger leefde. Soms kan het zijn dat je dit eruit gooit tijdens een ruzie: ik wil van je scheiden. ga dan met iemand praten, laat je ondersteunen.

 

Ook de verzorger van de patient heeft steun nodig. Een scheiding is in zo'n situatie niet altijd mogelijk, praten en samen weer zoeken naar verbinding kan helpen. Praten en zoeken naar betekenis kan nieuwe intimiteit brengen.

Een echtscheding kan jou overkomen, misschien zelfs als jij dit niet wilt, maar jouw partner wel. Er spelen veel emoties een rol, zoals verdriet, woede, angst en wanhoop. Je voelt je wellicht machteloos en de emoties wisselen elkaar voortdurend af.

 

Een tip voor wat betreft de communicatie naar je ex partner, waar je later profijt van zult hebben voor jezelf is het volgende: zorg er voor dat je jezelf altijd met respect in de spiegel aan kunt blijven kijken. Hoe wanhopig, hoe boos, hoe machteloos je je ook voelt, houd het voor jezelf respectvol naar de ander toe.

 

Dat is vreselijk moeilijk, maar het geeft je ook kracht en het maakt jou sterker, want je zegt of doet dan geen dingen waar je later misschien spijt van krijgt.

 

Je kunt er ook met een ander over praten waardoor er bij jezelf wat meer ruimte kan ontstaan. Het is echt niet gemakkelijk voor je! Alle sterkte gewenst!

Bedenk altijd dat jullie ooit voor elkaar gekozen hebben. En dat de tijd die jullie met elkaar hebben doorgebracht respect verdient.

Hoe werkt gesubsidieerde rechtsbijstand bij echtscheiding en Mediation:

Op het moment dat u uw relatie wilt beëindigen met behulp van een mediator kan er afhankelijk van uw inkomen en eventueel aanwezig spaargeld gesubsidieerde rechtsbijstand worden aangevraagd. Deze aanvraag wordt door de mediator ingediend bij de Raad voor Rechtsbijstand.

Om hiervoor in aanmerking te komen geldt het volgende:

 

• Heeft u kinderen en was uw inkomen in 2014 lager dan € 36.800,00 of
• Heeft u geen kinderen en was uw inkomen in 2014 lager dan € 26.000,00
• En is het gezamenlijke spaargeld lager dan € 21.139,00 per persoon (€ 42.278,00 gezamenlijk)?

 

Dan komt u in aanmerking voor gesubsidieerde rechtsbijstand. Wel geldt er een eigen bijdrage. Deze ligt tussen de € 53,00 en € 105,00 euro. (griffierechten € 39,50)

Mocht u bij de verdeling van de gezamenlijke bezittingen/ vermogen na de echtscheiding een bedrag van € 12.218,50 of meer ontvangen, wordt uw toevoeging ingetrokken en moet u alsnog de kosten voor uw mediator betalen.

Gaan jullie scheiden kies dan ook voor "relatietherapie". In mijn praktijk zie ik vaak ex-partners in therapie komen om te leren samen werken mbt de kinderen. Mijn tip is zoek een therapeut om samen dit rouw proces aan te gaan. Alles uitpraten, pijn , verdriet enz.. zodat jullie samen vanuit begrip kunnen kijken naar een nieuwe manier van ouderschap.

Als je problemen in de relatie ervaart, kan echtscheiding de oplossing lijken. Toch is het de moeite waard om eerst met professionele begeleiding door een (relatie)therapeut te kijken wat er mogelijk is en hoe je kunt vechten voor de relatie. Met 'je' bedoel ik 'jullie' want met zijn tweeën naar mogelijkheden zoeken, werkt het best. Ook Ester Perel, de Belgisch-Amerikaanse relatietherapeut, en Sue Johnson (EFT) stellen zich op dat standpunt. Kijk eens op social media/Internet naar de films en tips van hun kant, leerzaam en praktisch.
Een scheiding heeft op de partners en het gezin grote invloed, het is het waard om te zoeken of en hoe jullie samen verder kunnen. Succes!

Echtscheiding heeft voor iedereen in het gezin grote invloed. Sue Johnson (EFT) en Ester Perel, allebei experts op het vlak van relaties, vinden het de moeite waard om nog te vechten voor de relatie. Als je hen opzoekt op social media en Internet vind je waardevolle tips en korte films over hoe zij ernaar kijken en hoe ze koppels begeleiden.
Dus ook mijn advies is: geef niet te snel op als het moeilijk is, vaak is het mogelijk om je relatie te verbeteren. Ook verliefdheid op iemand anders hoeft niet het eind van je relatie te zijn. Het is wel een wake-up call dat er iets aan de hand is! Met een therapeut kunnen jullie samen aan de slag gaan. Succes

Dit boek biedt je inzichten over hoe om te gaan met echtscheiding en dan met name over welke invloed echtscheiding kan hebben op de kinderen.
Het bespreekt de psychologische en emotionele effecten en biedt adviezen om het proces voor zowel ouders als kinderen zo soepel mogelijk te laten verlopen.

Kinderen verliezen niet alleen de vertrouwde gezinsstructuur, maar ook het idee van een stabiele thuisbasis. Het helpt om open met hen te praten over hun gevoelens en hen gerust te stellen dat het oké is om verdrietig, boos, of verward te zijn. Door samen stil te staan bij wat er verandert en wat er verloren gaat, voelen kinderen zich beter begrepen en ondersteund. Laat hen weten dat hun emoties serieus genomen worden.

Blijf open en respectvol communiceren, zelfs in moeilijke momenten, om conflicten te verminderen en de band te behouden.

Vaak kijken we naar alles wat fout gaat in de relatie en zijn we vergeten hoe we naar de positieve dingen kunnen kijken. Schrijf 10 positieve dingen op over je partner. Mocht het helpen, kijk dan terug naar het begin van jullie relatie: wat vond je zo fijn aan hem of haar, waar hadden Jullie de grootste lol over, waar konden jullie uren over praten? Schrijf die dingen op en kijk er elke dag naar zodat je je weer gaat focussen op de positieve kanten van de ander. Veel succes!

Het nemen van de beslissing om te scheiden is een zeer persoonlijke en ingrijpende keuze. Hier zijn enkele dingen die kunnen helpen bij het beslissingsproces:1. Zelfreflectie: Neem de tijd om diep na te denken over je gevoelens, behoeften en verwachtingen met betrekking tot je relatie. Overweeg wat je gelukkig maakt en of je nog steeds groeit als individu binnen de relatie.
2. Communicatie: Praat open en eerlijk met je partner over je gevoelens en zorgen. Probeer samen tot een dieper begrip te komen en te zien of er ruimte is voor verandering en verbetering.
3. Professionele begeleiding: Het kan nuttig zijn om advies in te winnen bij een relatietherapeut of counselor om te helpen bij het verkennen van je gevoelens en het nemen van een weloverwogen beslissing
4. Toekomstperspectief: Denk na over hoe je je toekomst ziet, zowel binnen als buiten de relatie. Overweeg of een scheiding de beste weg is naar een gelukkiger en gezonder leven voor jou.5. Ondersteuningssysteem: Zoek steun bij vrienden, familie of een supportgroep om je te helpen bij het verwerken van je emoties en het nemen van deze belangrijke beslissing. Onthoud dat het nemen van de beslissing om te scheiden een complex proces is en het is belangrijk om geduldig te zijn met jezelf. Luister naar je innerlijke stem en wees niet bang om hulp te vragen wanneer dat nodig is.

Als jullie hebben besloten uit elkaar te gaan kan dat op verschillende manieren: in gezamenlijk overleg, of door de beslissing van een van jullie. Als de beslissing is genomen begint een nieuw hoofdstuk in je leven. Vaak loopt het verwerkingsproces bij beide partners niet hetzelfde. Dit zorgt voor moeilijkheden in communicatie en vooral als er kinderen in het spel zijn zul je een nieuwe manier van communicatie moeten vinden. Samen met alle emotie wordt dit een rollercoaster waar het moeilijk is om emotie los te zien van een neutrale manier van communicatie.
Zorg voor iemand in je omgeving waar je zonder zorgen al je emoties kan uiten, bijvoorbeeld een vriendin, psycholoog of familie.
Probeer op een zakelijke manier te communiceren met je ex als het gaat over bv de kinderen. Ga niet in gesprek, maar schrijf het in een mail, verstuur die niet direct maar lees hem nog een paar maal na.
Lukt het niet om jullie emoties los te koppelen van de communicatie zoek hulp, relatietherapie kan hier goed bij helpen.

Maar vooral een nieuw begin: doe de dingen die je ex niet leuk vond, ga op vakantie. Vind mensen met dezelfde ervaring.

Echtscheiding...... na alle ellende lijkt dit de beste oplossing..... Of door jullie wanhoop en moedeloosheid gooi je er uit dat je wilt scheiden......
Maar is dat echt wel zo?
Het kan zijn dat je dit roept uit frustratie, wanhoop, eenzaamheid, onbegrip, wantrouwen of wat dan ook. Maar wat als er toch nog steeds liefde, houden van en hoop is?????

Ga dat dan nog maar eens bespreken met elkaar terwijl je net hebt aangegeven toch uit elkaar te willen gaan.

Alle twijfels, aarzelingen, onzekerheden, pijn, verdriet en dilemma's vliegen door je hoofd en door je hart.

Wat moeten jullie nu doen? Ik help jullie graag bij het helder krijgen van wat nu werkelijk jullie wensen en behoeftes zijn. Ook bespreek ik met jullie of er nog genoeg aanknopingspunten zijn om voor de relatie te gaan. Ook ga ik na of het toch het juiste besluit is om werkelijk te gaan scheiden.

Ik ben bekend met het doornemen en behandelen van dilemma's en door bepaalde oefeningen te doen, gecombineerd met onze gesprekken (met z'n 3-en of 1 op 1), kunnen we samen doornemen, wat uiteindelijk de beste stap voor jullie lijkt te zijn. Jullie zijn welkom dit met mij te komen doornemen.

Bij een scheiding schakel je meestal een mediator in, die zorgt voor bijvoorbeeld een goed ouderschapsplan. Er zijn ook mensen die mediation en relatietherapie combineren. Die dus ook oog hebben voor de pijn van een scheiding en je bij twijfel laten onderzoeken of scheiden de beste optie is. Gun jezelf zo'n professional als dat bij je past.

Blijf praten, ook al ben je nog zo boos/verdrietig.
Bedenk dat de tijd die jullie samen waren, respect verdient.
Als jullie kinderen hebben gekregen is het nóg belangrijker om contact te blijven houden.

De meesten denken dat je in relatietherapie gaat om uit elkaar te gaan. Echter kan je ook in relatietherapie gaan om er juist samen uit te komen en verder te gaan. Wel is het verstandig om goed te bespreken hoe jullie erin staan, om zo geen valse verwachtingen te creëren.

Voor alle stellen is sowieso de tip om minstens jaarlijks (dan wel niet met ondersteuning van een professional) om de tafel te gaan zitten om jullie relatie te bespreken en te evalueren.
Zie het maar als een APK. Maar dan voor jezelf en je relatie.

Wil jij goed in contact blijven met je ex over de verdeling van de bezittingen en over alles wat er geregeld moet worden met betrekking tot de kinderen? Maar wil dat niet lukken, omdat je ex alles blijft afhouden, zich onmogelijk gedraagt en contact onmogelijk maakt? Samen goed contact houden en goede afspraken moet van twee kanten komen. Als jullie hier niet uitkomen, omdat de ander het steeds laat afweten, dan is het goed om hier hulp bij te zoeken. Wacht niet te lang, want deze situatie kan heel veel energie vragen die je hard nodig hebt om deze moeilijke periode door te komen. Hoe mooi de gedachtengang is met betrekking tot samen scheiden of uit elkaar gaan en goede afspraken maken... niet iedereen wil of kan dat! Merk je dat je ex niet meewerkt? Blijf niet alleen worstelen.

Na een scheiding kun je je heel alleen voelen. De vanzelfsprekendheid is er niet meer. De kleine dingen die er waren, moet je nu zelf gaan opzoeken. Dat kost energie en inzet. Belangrijk is dan om ook je rust te zoeken en het goed met jezelf te gaan hebben. Uiteindelijk moet je daarmee verder. Een nieuwe balans vinden tussen tijd alleen en tijd met anderen. Zoek anderen die je daarbij kunnen helpen en vertel wat je moeilijk vindt.

Scheiden is rouwen, rouwen om het afscheid dat je moet nemen van het plaatje dat je voor ogen had toen jullie samen kwamen en/of kinderen kregen.
Als partners doorloop je het rouwproces vaak parallel naast elkaar maar dienen de verschillende fases zich niet tegelijkertijd aan. Dit zorgt er vaak voor dat je elkaar niet begrijpt waardoor er irritaties ontstaan.
Laat je hierover voorlichten, zoek steun, zoek ervaringsdeskundigen op.

Inzicht in dit proces kan zoveel leed voorkomen, zelfs met inzicht is het een hele klus om elkaar te blijven vinden.

Hartelijke groet,

As je zelf kinderen hebt en je hebt en een relatie met een partner die ook kinderen heeft, is dat soms best gecompliceerd.

in het boek de mijne zijn de liefste wordt op een systemische manier uitgelegd welke dingen je tegen kan komn en hoe om te gaan met verstrikkingen en problemen. Echt een aanrader. Het boek is geschreven door Magda Hengts en Karin den Hollander

Een echtscheiding is ingrijpend en gaat gepaard met veel emoties. Voor jezelf maar niet minder voor je kinderen. Je kinderen hebben er recht op dat je respectvol over hun vader/moeder spreekt. Dat is een hele uitdaging. Erken het voor jezelf, als je daar niet in slaagt. Zoek een therapeut om met je boosheid, frustratie, angst en verdriet om te kunnen gaan.

Jaloezie komt regelmatig voor (zelfs als men dat helemaal niet van zichzelf verwacht had) als een van de partners na een scheiding weer opnieuw de liefde vindt. Vaak zijn de gevoelens milder totdat mevrouw zwanger raakt. Nu van een andere man. Kinderen zijn meestal dolop het kleine zusje of broertje, maar vinden het wel ingewikkeld.

Men vond het vanzelfsprekend (in de casus die ik hier bespreek) dat de ex-partner mee zou gaan naar de bruiloft, om aan de kinderen te laten zien dat hun ouders het goed konden vinden. De nieuwe vriendin van papa was ook uitgenodigd, maar had er niet veel zin in. Ze was vaker bij dit soort gelegenheden (waar het ging over de ouderrelatie van de kinderen). Zij voelde zich dan als vijfde rad aan de wagen. Zij wilde dus thuisblijven. Haar vriend kwam langs om advies.

Ik was het met vader eens dat zijn kinderen niet het idee moesten krijgen dat hun moeder en stiefmoeder niet goed konden opschieten met elkaar. En zo zou het er wél uitzien. De kinderen konden nu goed met de nieuwe vriendin van papa overweg. Het was belangrijk dat dit zo bleef. Maar wegblijven op de bruiloft gaf een verkeerd signaal. Toch is zo’n wens van de stiefouder niet helemaal vreemd.

Vaders opstelling naar zijn vriendin (tijdens dit soort ontmoetingen met zijn ex-partner en kinderen) was ook niet bijzonder attent. Hij had er niet aan gedacht dat zij er zich wat verwaarloosd bij voelde. Nu was dat vaak niet zo’n groot probleem, omdat het soms maar om een kwartiertje ging. Maar nu zou het om een hele dag gaan!
Hij zag in dat dat toch wat anders was en hij besefte ook dat hij in het algemeen wat beter zijn best kon doen.

Hij besefte dat hij haar haar wat meer aandacht moest schenken bij dit soort gelegenheden. Samen bedacht ik met hem wat manieren om zijn vriendin bij het geheel te betrekken. Hij zou ook met haar bespreken wat zij de moeilijke momenten vond en daar extra aandacht aan besteden.
Zijn vriendin vertelde later dat de bruiloft goed was verlopen, dat zij was meegegaan. Ook was hij attenter bij andere ontmoetingen die voor haar niet zo vanzelfsprekend waren. Het deed hun relatie goed.
Ook de relatie met de kinderen bleef goed, hoewel ze nog enkele keren samen zijn geweest om kleine praktische gezagskwesties op te lossen.

Denk je aan uit elkaar gaan? Het kan zijn dat de situatie echt niet meer houdbaar is, maar het kan ook zijn dat je nog niet zeker bent, je gedachten gaan alle kanten op. Denk eens aan het begin van jullie relatie, toen was er hoogstwaarschijnlijk verliefdheid en zag je de goede eigenschappen. Hoe is dat nu, kun je dat gevoel terug halen, weer op een positieve manier naar jullie relatie kijken?

Je relatie loopt niet meer lekker, de liefde is bekoeld, maar bij je partner nog niet. Neem geen overhaaste beslissingen. Liefde is een gevoel en soms is het gevoel er even niet. Kijk terug naar waar je het kwijtraakte en zoek of je samen nog een lichtpuntje kunt vinden. Hoe blaas je het nieuw leven in, of hoe ga je toch op een goede manier uit elkaar. Hier kun je ook hulp bij inroepen, een goede vriend(in) of een relatietherapeut.

Praat respectvol over je ex, vooral als er kinderen in het spel zijn. Je kinderen komen anders in een innerlijk conflict aan wie ze loyaal moeten gaan zijn.

Van een vriendin (systemisch werker) leerde ik, dat een kind altijd een trauma oploopt van een scheiding; hoe goed je het ook denkt te doen, hoe je ook je best doet het goed te houden met je ex. Hoe goed je ook probeert alles voor je kind te doen om het een fijne jeugd te geven. Dat vond ik zelf confronterend, maar ik denk dat het klopt. Zij gaf me de tip van Villa Pinedo, een platform voor kinderen van gescheiden ouders. Kinderen kunnen vragen stellen aan jonge vrijwilligers,(ervaringsdeskundigen) en hun verhaal kwijt aan buddy's. Zij kijken vanuit het perspectief van het kind, willen het kind sterker maken (empowerment) om zodoende de impact van scheiding te verlagen. Alles kan online. Kijk eens op hun website! zeker voor kinderen vanaf 10 jaar aan te bevelen.

Tijdens de vakantie is alles anders, en vooral in samengestelde gezinnen is het een ingewikkeld item. De een wil tijd voor de relatie (vooral als hij/zij zélf geen kinderen heeft), de ander wil met alle kids op vakantie. En dan ben je ook nog eens afhankelijk van de soepelheid van de ex-partners. Mogelijk is er in deze nieuwe relatie ook nog een kindje en wil je daarom ook met dat kerngezinnetje samen ook nog iets doen.
Genieten van deze verdiende vakantie zodat je uitgerust terug komt.

Als niet alle kinderen meegaan zijn die kinderen dus bij de andere ouder. Maar helaas, ook thuis bij je ex kan er wat gebeuren: een van jouw kinderen breekt een pols of wordt door een bij gestoken en krijgt een allergische reactie. Natuurlijk wil je dat weten en het is logisch dat je ex-partner jou direct informeert. Dat verstoort hoe dan ook enigszins meestal tijdelijk je vakantie.

Je partner heeft mogelijk ook kinderen bij de andere ouder. En deze ex-partner presteert het om jullie bij elk wissewasje lastig te vallen. Dan wordt er gebeld omdat men een zwembroek niet kan vinden of het fietssleuteltje. Dan weer is de goudvis dood. Je hoopt elke keer dat dit het laatste incident was maar telkens schrik je als je telefoon piept. Je bent het zelf zat, maar jouw partner nog meer….

Afspraken maken is belangrijk: bijvoorbeeld waarover communiceren we wel en niet tijdens de vakantie. En er gebeurt altijd wel wát. Sommige dingen zijn niet te voorzien, en sommige dingen had je kunnen bedenken. Ex-partner is niet voor niks EX dus misschien wist je altijd al dat je ex zich druk maakt om niks. Er zijn ook exen die zich erin specialiseren om jullie vakantie zo vaak mogelijk te verstoren. Gewoon uit haat.

Ik waarschuw dat niet handig is om dat kwaad met dezelfde acties te gaan vergelden. Soms gaan mensen het storende gedrag kopiëren om te laten zien hoe ergerniswekkend dit is. Dus wanneer deze ex nog op vakantie moet, dan zal ie het weten ook! Wat wel kan: bereid je voor op de volgende vakantie. Maak een afspraak.

Een mediator moet bij je passen. Wanneer je gaat scheiden is goede hulp erg belangrijk. Zoek eens een mediator die bij je past. Een die jullie taal spreekt en jullie helpt op de manier dat het beste bij jullie past.

Een goede mediator is geen mediator die aan huis komt. Dit soort zaken en emoties bespreek je niet in je eigen omgeving maar op neutraal terrein. Laat je niet verleiden door een gesprek aan huis.

Bij een scheiding komt veel kijken. Een hoop geregel op allerlei vlakken vragen eerst de aandacht maar het emotionele proces van afscheid nemen en weer opnieuw beginnen ook. Het verwerken van alle emoties kost tijd en energie. Onderschat dit niet. Het weglopen ervan geeft alleen maar klachten op langere termijn. Een goed boek dat daarbij kan helpen (en eigenlijk bij alle emotionele processen in het leven) is de Emotie Encyclopedie van Vera Helleman.

Kinderen kunnen vaak geen woorden geven aan hun gedrag en hun gevoel. Het is onze taak ze hiermee te helpen. Maar helaas wordt er vaak streng gevraagd : waarom doe je dat? Kinderen kunnen dan lijken weinig geinteressseerd te zijn. Ze halen hun schouders op of zeggen “gewoon…”. Ze weten vaak zelf niet waarom ze dit gedrag vertonen en weten ookniet hoe ze hun gevoelens moeten verwoorden.

Het is zinloos om dan te blijven vragen wat er aan de hand is. Als een kind van 6 jaar plotseling weer in bed gaat plassen, kan het niet zeggen waarom, maar we weten wél dat er wat aan de hand is.

Het gedrag van een kind kan onbegrijpelijk zijn
Een meisje van 12 jaar, dat haar gebruikte maandverband niet weggooide maar in een kast verstopte kon geen antwoord geven op de vraag waarom ze dat deed. Dan is er waarschijnlijk echt wel wat aan de hand. Bij twijfel hierover is het beter om op te houden met vragen stellen, als je kind nog tamelijk jong is.

Veranderingen
Zowel in een kerngezin, als in een samengesteld gezin ontstaan er soms problemen en/of veranderingen, die ingrijpend zijn. Bv. bij een scheiding, of het vormen van een samengesteld gezin, moet je bedenken dat het voor een kind een grote verandering kan zijn. Ploseling is er een nieuwe volwassene die de plek “inpikt” van de eigen ouder. Plotseling is papa of mama weg. Zal deze nog wel terugkomen? Dat is bedreigend (welke directe gevolgen heeft dat voor mij?) Bv. waar moet ik dan slapen als ik bij papa ben?

Communicatie
Daarom is het zo belangrijk om goed te communiceren. Wat gaat er gebeuren? Wat vindt jij ervan? Hoe gaan de verhoudingen liggen? Wie heeft er waarover wat te zeggen? Mag ik als kind van mijn eigen papa en mama even veel houden? Of moet ik een van beiden (of allebei) naar de mond praten? Is het niet zielig voor papa als hij vaker alleen is en ook de hond niet meer ziet? Waarom heeft mama nu minder geld? Is dat de schuld van papa?

Sommige veranderingen zijn eventjes leuk
Er kan veel veranderen voor een kind, ook als er weinig over gezegd wordt. Kinderen kunnen hun ongenoegen niet altijd duidelijk maken met woorden, en nemen hun toevlucht tot vreemd gedrag. Zoals kleren kapot knippen, spullen van hun zusjes vernielen, of van hun stiefbroer.

“Waarom” heeft geen zin
Als kinderen vreemde dingen doen heeft het weinig zin te vragen waarom ze dat doen. Je kunt je wel afvragen: wat zit het kind dwars? Waar heeft het last van? Hoe kunnen we daarover praten? Hoe kunnen we die last wegnemen?

Iedereen rouwt op zijn eigen manier. De emoties die bij het rouwproces horen doorlopen mensen op een verschillende manier maar verdriet en boosheid horen er zeker bij. De tijd die mensen voor dit proces nodig hebben kan heel erg verschillen. Het is belangrijk om goed naar jezelf te luisteren en niet aan de verwachtingen van anderen te willen voldoen maar vertrouwen in jezelf te hebben.

Afhankelijke ervan hoe twee mensen uit elkaar gaan, kan een rouwproces verschillend verlopen. Er zijn echter bepaalde gevoelens of stappen die erbij horen, zoals boosheid, ontkenning, verdriet, onderhandelen en tenslotte de aanvaarding van een nieuwe realiteit.

Jullie zijn geen geliefde meer maar nog wel ouders. Kijk naar de mooie, liefdevolle en positieve kanten van het ouderschap van de ander. En geef dat ook je kind mee. Laat je kind weten dat hij zichzelf mag zijn in 2 verschillende huizen

Zorg ervoor dat je je ex-partner nog steeds kunt zien als een waardevol persoon waar je ooit verliefd op was. Dat wil niet zeggen dat je niet boos mag zijn of teleurgesteld maar maak jezelf geen slachtoffer van je ex-partner.
Dus wanneer je ex-partner je pijn heeft gedaan, neem zelf verantwoordelijkheid voor die pijn, het is jouw pijn. En de enige die daarvoor kan zorgen ben jij zelf (evt. met steun van anderen). Dit zorgt ervoor dat je geen slachtoffer wordt maar zelf leiding neemt in het proces, dat versnelt je herstel en gevoel van eigenwaarde en mochten er kinderen zijn dan is dit voor de kinderen veel beter, ze hoeven geen partij te kiezen of te zorgen voor de pijn van hun ouder(s).

Voor nu, voor later, voor de kinderen, voor jullie zelf, vraag een mediator om jullie in dit proces te begeleiden. Een mediator kan helpen om de emoties te kanaliseren en alle zaken die geregeld dienen te worden met kennis van zaken te bespreken en vast te leggen.
Scheiden met een mediator betekent samen de relatie afronden om als ouders van jullie kinderen verder te kunnen.

Als je gescheiden bent, komt het vaak voor dat je het gevoel hebt helemaal alleen te zijn, je vult de leegte op met bijvoorbeeld druk bezig zijn met van alles. Scheiding is ook rouwen en hier willen we natuurlijk het liefst van weg. Belangrijk is echter om juist nu te proberen om bewust tijd voor jezelf te maken.

Met jezelf te zijn zodat je weer kunt ontdekken wie je nu eigenlijk bent en wilt zijn. Proberen de pijn en het verdriet toe te laten, zodat het daarna zachter word. En met jezelf zijn betekend niet dat je het alleen hoeft je doen. Een therapeut kan je hiermee goed helpen.

Een echtscheiding kan op zich al een moeilijk en zwaar proces zijn om doorheen te komen. Maar als er bovendien oud trauma meespeelt, dan is dat extra belastend.

Onder stress vallen we allemaal terug op onze automatische piloot. Zo ook tijdens de echtscheiding. De vraag is nu hoe goed je automatische piloot voor jou werkt. Je manier van omgaan met de scheiding kan bijvoorbeeld positief en opbouwend zijn, maar het kan ook gepaard gaan met sterke  gevoelens van ontreddering.

Eerdere traumatische ervaringen en de manier waarop je er toen (wellicht uit hulpeloosheid of machteloosheid) mee omging, kunnen je huidige gedrag nog steeds sterk bepalen. Als dat niet effectief is - je hebt bijvoorbeeld veel last van somberheid, angst, schaamte, schuld of boosheid - dan is het zinvol om alsnog met het oude trauma aan de slag te gaan.

Een bewezen methode voor traumaverwerking is EMDR. Het doel is je te helpen de herinneringen aan die ingrijpende gebeurtenis(sen) te verwerken, zodat je er voor jezelf een andere betekenis aan kunt geven. De gedachten over jezelf worden positiever en gevoelens van angst, schuld of boosheid nemen af.

Je 'automatische piloot' raakt als het ware beter ingesteld, zodat je effectiever kunt leren omgaan met het proces en de gevolgen van de scheiding.

Hotel Hartzeer

Na een echtscheiding kun je in een emotionele rollercoaster terechtkomen en wordt je op jezelf teruggeworpen. rouwen over een verloren toekomst, het gezin etc. In dit boek wordt helder en levendig verwoord wat deze crisis in leven betekent.

Daarnaast laten zij zien dat een gebroken hart je de kans geeft om oude trauma's en verborgen schatten naar boven te halen en je dichter bij wie je werkelijk bent kan brengen. Om hier te komen gaat een proces van vallen en opstaan aan vooraf. Dit boek laat vooral zien dat alles wat je ervaart normaal is en er mag zijn.

Het zijn de moeilijke situaties zoals een echtscheiding, die je leven ondersteboven halen. Wees je beste vriend. Ga kijken welke mensen er in je omgeving zijn die je kunnen steunen. Ga dingen doen die je leuk vindt, ook als dit niet makkelijk is.

Als je dan gaat scheiden is dat heel verdrietig.
Bedenk dat jullie relatie niet voor niks is geweest.
Als die tijd hebben jullie voor elkaar gekozen en elkaar liefgehad.
Dat verdient respect.
Hoe diep je je ook gekwetst voelt, hou dat respect voor ogen.
Hierdoor kunnen jullie op een gezonde manier uit elkaar.
Zoek hulp als het moeilijk is.
Maar écht het maakt het proces veel minder pijnlijk en makkelijker.

Een nieuwe koers varen, hoe moet dat ook alweer? Vaak hoor ik van mensen dat zij jarenlang de partner geweest zijn van.. op zijn gegaan in de rol van ouder. En dan nu de scheiding, maar wie ben ik ook alweer? Is een vraag die vaak gevraagd wordt.

Opnieuw balans vinden, in jouw innerlijke kracht gaan staan, ruimte vinden voor jezelf en ook je kinderen. Maar hoe moet dat ook alweer. Veel mensen zoeken een nieuwe relatie als afleiding. En hoe fijn is het wanneer je even niet hoeft te denken aan alle problemen, toch? Eigenlijk is dat een valkuil waarin veel mensen vallen.

Om dichterbij jezelf te komen, een nieuwe koers te gaan varen is het van belang eerst uit te vinden en te onderzoeken wie je ook alweer bent. Een psychodynamisch therapeut kan jou daarbij helpen. Ik werk met verschillende techieken en kan om die reden mensen op veel verschillende manieren begeleiden.

De eerste moedige stap is buiten jouw kaders hulp te zoeken. De rest gaat stapsgewijs - en daar kan ik jou in begeleiden.

Nadat een scheiding in werking is gezet, zullen jullie door een aantal fases heengaan. Er zullen momenten zijn dat je steun zoekt en momenten dat je afstand neemt. Het duurt een poosje voordat jullie een nieuw evenwicht hebben gevonden, en het is ok als jullie hier tijd voor nemen zeker als er kinderen in het spel zijn. Als jullie op de langere termijn merken dat jullie gebrekkige invulling kunnen geven aan het ouderschap, is het raadzaam om een therapeut bij dit proces te betrekken.

Als je gaat scheiden kom je in een verlieslawine terecht; verlies van de relatie, van zelfvertrouwen, van woning, van omgeving, van familie, etc. Zonder er bij stil te staan lopen de verliezen hoog op. Om de pijn van het verlies niet te hoeven voelen ontstaan er conflicten.

Belangrijk is om na te gaan waar de conflicten écht over gaan. Zo kun je verzachting krijgen en de communicatie met elkaar opschonen.

Wanneer je regelmatig overspoeld wordt door emoties en dit invloed krijgt in je leven en het contact met jezelf en je ex partner, onderzoek dan onder deze emoties de pijn die eronder ligt.

Boosheid, verdriet en onmacht zijn vaak een uiting van iets wat pijnlijk is.

Onderzoek, wanneer je weet wat dit pijnpunt onder de emotie is, wat deze pijn zou kunnen verzachten. Dit is vaak iets anders dan alleen de uiting van boosheid of verdriet.

Focus niet alleen op je ex partner en je (eventuele) kinderen, maar ook op jezelf.

Dit is het moment om aan je kinderen te laten zien hoe je met lastige situaties in het leven om gaat. Kinderen doen niet wat je zegt, maar doen wat jij doet. Wanneer jij bijvoorbeeld emoties op kropt, veel van jezelf in houdt en de focus vooral hebt op externe dingen, zullen je kinderen dit als voorbeeld zien.

Daarnaast is het voor kinderen enorm belangrijk dat jij oke bent. Ze voelen aan wanneer dit niet het geval is en je aan jezelf voorbij loopt. Heb dus ook aandacht voor jezelf en de impact van de scheiding in jouw leven.

De volgende vragen kunnen helpend zijn om jezelf regelmatig te stellen: Hoe voel ik me? Wat heb ik nodig ? Welke emoties ervaar ik en hoe breng ik deze tot uiting? Wat is belangrijk voor mij om deze scheiding te verwerken?

Als ervaringsdeskundige kan ik je aanraden de verwerking niet alleen te doen en hulp te vragen. Dit kan zowel professioneel als in je directe omgeving.

Samen voor de kinderen

Scheiden doe je niet zomaar. Je maakt niet lichthartig samen de keuze om te stoppen met de relatie. Zeker niet als er kinderen zijn. Toch gaat het soms niet meer en is scheiden de beste optie.

Besef dat je dan nog steeds samen en voor altijd de ouders blijft van jullie kinderen. En dat betekend niet dat je alleen maar de kinderen hoeft af te geven en te brengen naar elkaar maar ook wel degelijk nog als 1 'front' moet overkomen naar de kinderen.

Wil je je kinderen namelijk het goede voorbeeld geven in relaties dan is respect laten zien, samenwerking, overleg en begrip belangrijk. Wees dus respectvol in contact met je kinderen over je ex-partner. Zijn jullie het niet eens zoek dan toch samen het compromis. Voor je kinderen.

Schrijf een afscheidsbrief aan je ex (die je niet hoeft te versturen).
Neem de onderstaande vragen als leidraad of om gewoon te beantwoorden.
1. Wat was voor mij goed aan de relatie?

2. Heeft het gedrag van mijn ex vervelende of traumatische herinneringen uit mijn verleden opgeroepen? En wat deed dat met mij?’

3. Waarin voel ik mij niet gezien / niet erkend door mijn partner?

4. Hoe kijk ik terug op het verleden met mijn ex-partner?

5. Wat heb ik geleerd van de relatie?

6. Afsluiting


Succes!

Besef dat jij allerlei gevoelens zult gaan krijgen, waar men niet graag over praat, maar die velen zullen herkennen; zoals schuldgevoelens, verdriet, pijn, eenzaamheid, verlangen terug, invloed op jouw mannelijk- en of vrouwelijkheid, invloed op jouw ouderschap etc. Tip: zoek lotgenoten en of een therapeut en praat over jouw gevoelens, dan zul je zien dat je niet alleen bent en het 'normaal' is en deze gevoelens er ook mogen zijn en ook wel weer over gaan. Het zijn fases.

Als je gaat scheiden Kan je leven behoorlijk ontwricht zijn. Als je dan alleen verder gaat zonder je partner kun je zoekende zijn naar wie jij bent zonder je partner, welke rollen nam je eigenlijk aan en welke wil je en hoef je nu niet meer? Wie ben jij en wie was je voor de relatie, is dat gelijk of is dat anders? Zo leer je jezelf wellicht ook weer meer kennen en kun je ruimte maken voor wie jij bent en wat jij wilt zonder de ander. Dit kan je helpen om te verwerken wat er allemaal gebeurt. En dat is nogal wat.

Een echtscheiding is een proces wat veel tijd kost en veel consequenties kan hebben in je leven.

Het is goed om te beseffen dat het een periode duurt voordat je weer stevig in het leven staat. Mijn advies is om deze tijd ook echt te nemen voordat je jezelf weer in nieuwe dingen gaat storten.

Een therapeut kan jou helpen bij hoe je je leven opnieuw vorm gaat geven.

Een scheiding doet altijd pijn. Het is een uitkomst die oorspronkelijk niet gewenst was.

Wanneer mensen een langdurige relatie hebben, is dat over het algemeen vanuit het idee om deze uit te bouwen en te bestendigen. Wanneer dit dan niet lukt, is dat pijnlijk.

Ook wanneer de situatie al ingewikkeld of ondraaglijk is geworden, blijft het een verlies. Het is verstandig om dat te erkennen en daar ruimte voor te nemen. Ik heb veel respect voor de stellen die bij mij langs komen met de vraag of ik dit traject met ze wil doorlopen.

Om te voorkomen dat het spaak gaat lopen, te naar wordt of te lang gaat duren. Ik zou dat iedereen aanraden; erken de pijn en het verlies, geef het aandacht, dan kun je je relatie goed afhechten.

Schrijf een scheidingsverhaal voor je kinderen.

Schrijf die op zo'n manier dat je de ander (ex partner) heel laat. Voor kinderen is het fijn om een scheidingsverhaal te horen waarbij beide ouders positief over elkaar praten.

Zij hebben er niets aan als ze weten dat hun vader is vreemd gegaan of hun moeder altijd een zeur is geweest.

Wat zijn de mooie momenten geweest, onschuldig de kinderen, en benoem dat je je best doet om het voor hen zo makkelijk mogelijk te maken en dat jullie als ouders je best gaat doen om het zo fijn mogelijke te maken.

Tijdens een scheiding kom je terecht in heftige emoties. Als je deze geen aandacht geeft blijven heftig, ook als ze jaren later rustiger worden maar zodra er zich een situatie voordoet die ook maar een beetje lijkt op een een ervaring uit het verleden, kunnen emoties onverminderd weer opvlammen. Ze zijn een signaal dat er iets aangepakt moet worden of geven inzicht in wat er aan de hand is. Durf er naar te kijken, ze geven richting en waarde aan wat belangrijk is.

Blijf niet hangen in het 'Waarom'.
Vaak is het voor de partner die het bericht te horen krijgt een donderslag bij heldere hemel. En ook nog eens als de andere kant er vaart achter zet, of juist totaal niet, dan vervallen mensen in de 'Waarom' spiraal. Ze beseffen in het begin niet dat de ander al weken of zelfs maanden bezig is om afscheid te nemen, een end aan de relatie te maken.

Over het 'Waarom' nadenken is zeker niet verkeerd, maar als je geen antwoord krijgt, of één die nietszeggend is, dan moet je in dat 'Waarom' niet al te lang in blijven hangen. Het heeft geen zin en het hele circus van scheiden gaat wel van start en je moet dingen regelen.

Focus je op de toekomst en laat het verleden gaan. Regel de scheiding dat je er goed uit komt, zorg voor de kinderen (als die bij jou blijven) en ga over jouw toekomst nadenken! Wat wil JIJ?

En zoals onze nationale filosoof (Johan Cruijff) ooit zei: 'Ieder nadeel heb zn voordeel.' Kijk naar het voordeel en maak er gebruik van.

Ik wens je veel sterkte!

Wees niet bang om te vertragen. Het leven gaat al zo snel.

Denk eens na over wat er werkelijk belangrijk is in je leven. Ga samen zitten aan tafel en maak samen de balans op.

Waar staan we nu? Hoe vinden we dat het gaat? Mag er iets veranderen? Moet er iets veranderen?

Welke doelen hebben we en stemmen die overeen met elkaar. Dat soort vragen. Ga er eens voor zitten.

Doe dat regelmatig, een soort van APK-keuring. Dat doe je met de auto immers ook .

Een boekentip; Mahatma Revier; Op weg naar Verbinding. Een keigoed werkboek na een scheiding.

Ja jullie besluiten uit elkaar te gaan. Het is een beslissing genomen door jullie beide of door een van jullie beide. Maar scheiden doe je uiteindelijk niet alleen. Zeker als er kinderen zijn.

Er scheid een hele wereld. Familie, vrienden, kinderen. En nee, dat wil niet zeggen dat je omwille van de mensen eromheen niet moet scheiden. Zeker niet. Als het op is is het op. Maar besef dat er meer is. Dat jullie situatie die van andere raakt. En dat dit gevolgen heeft. Durf ze onder ogen te komen. Durf je pijn te delen maar besef dat er ook pijn bij anderen kan zitten.

En praat er over met elkaar. Praat over hoe jullie er mee om willen gaan. Wil de een bijvoorbeeld afscheid nemen van de ander zijn familie. Komen jullie nog beide op verjaardagen van vrienden. En het belangrijkste: hoe gaan jullie om met de kinderen.

Scheiden doen je niet alleen.

In zo een heftige situatie zijn alle emoties nodig om te hebben en om er ruimte voor te maken.

Besef dat alles er mag zijn, je hebt deze gevoelens, je bent het niet. Dit kost tijd en liefde voor jezelf.

Los je ruziepatronen op. Heel vaak is de reden van scheiding dat partners niet meer met elkaar kunnen praten zonder dat het een probleem wordt. Ze zijn dan verwikkeld in ruziepatronen.

Je hebt verschillende ruziepatronen maar alle ruziepatronen, lossen nooit een ruzie op. Ze escaleren vaak alleen maar en uiteindelijk is het het einde van een relatie. Zelfs elkaar negeren en doodzwijgen is een ruziepatroon en dodelijk voor een relatie.

Doe er wat aan voor het te laat is en denk niet dat het vanzelf wel weer overgaat. Of je moet er van overtuigd zijn dat 'overgaan' het einde van een relatie betekent en dat dit voor jou dan ook goed is.

Werken aan ruziepatronen helpt zelfs nog tot diep in een scheidingsprocedure. Het scheelt enorm veel of je met elkaar goed kan communiceren ondanks dat je het niet met elkaar eens bent.

De kinderen profiteren er nog het meest van uiteindelijk als pappa en mamma op een normale manier in gesprek kunnen blijven.

Onlangs sprak ik een echtpaar in een huwelijkscrisis. Zij waren zo ver uit elkaar gegroeid dat de muur van liefde die ooit was opgebouwd, steen voor steen is afgebrokkeld.

In het gesprek werd duidelijk dat het helemaal op was. Jarenlang gewacht om hulp te zoeken maar deze kwam te laat.

Desondanks zag ik veel opluchting dat de kogel nu door de kerk was. Beiden stappen uit de sfeer van verdriet en ruzies en gaan een nieuw leven tegemoet.

Het leven is niet bedoeld om ongelukkig te zijn. Hoe gek het misschien ook klinkt, soms kan een echtscheiding ook weer nieuw geluk brengen.

Scheiden en opnieuw beginnen. Als je wilt scheiden ben je meestal ontmoedigd, uitgeput en soms zelfs bitter. Je wilt zo niet meer verder.

Dat betekent niet dat de liefde is verdwenen. Vaak heb je zoveel goeds met elkaar meegemaakt. Zeker als er kinderen in het spel zijn is er een alternatief voor scheiden.

Dat is dat je tegen je partner zegt dat je zo niet verder kunt en dat je een ander partner wilt en dat je het liefst hebt dat hij/zij dat is.

De inzet is dat je beiden bereid bent te veranderen zodat je niet mee in dezelfde verstrikkingen raakt.

Je hebt daar wel een goede begeleiding in nodig. Je gaat dus niet terug naar het oude, maar op zoek naar een andere verhouding.

Kinderen hebben vaak te lijden van het besluit van hun ouders om uit elkaar te gaan.

Dagelijks spreek ik jong volwassenen die op zoek zijn naar een manier hoe ze kunnen dealen met het voor beide ouders goed willen doen.

Kinderen willen nl. liefst geen keuze hoeven maken. Hierdoor komen ze niet voldoende aan hun eigen leven toe.

Een pleidooi aan ouders: als je niet meer bij elkaar wil blijven als partners, onderzoek dan samen hoe je wel met elkaar kunt blijven omgaan als ouders. Je kunt wel het partnerschap opbreken, het ouderschap niet.

Besef dat een scheiding een rouwproces met zich meebrengt met alle schommelingen in je gevoel en emoties van dien. Erken en herken dat.

Je wordt afgewezen door je partner ( als het de keus van de ander is) of je wijst iemand af; dat doet altijd enorme pijn, doordat het zo niet begonnen is ( de relatie) en doordat afgewezen worden de grote basisangst is voor de mens.

Durf die pijn toe te laten en te voelen en blijf vooral ook actief, naast het hebben van die pijn.

Het boek Lang en gelukkig uit elkaar. van Katherine Woodward Thomas. Dit vertelt hoe beide partners kunnen accepteren dat ze een rol hebben gespeeld bij het uit elkaar gaan en samen kunnen werken aan een gezonde manier van uit elkaar gaan. Vooral praktisch in het geval van co-ouderschap.

Er zijn verschillende aanleidingen mogelijk voor scheiding, zeker in de huidige complexe tijd.

Een scheiding in een gezin heeft een enorme impact op de levens van de kinderen en daarmee op hun toekomst. Een scheiding doet altijd pijn bij beide partners en is er even vaak de aanleiding toe.

Omgaan met pijn en angst in een partnerrelatie is lastig, en na een scheiding vaak nog moeilijker.

Wanneer je daarin ondanks alles (enigszins) medemenselijk en respectvol blijft naar je ex-partner toe, dan is dit een groot geschenk voor jullie kinderen.

Jullie zijn –en blijven- immers het grote voorbeeld voor jullie kinderen, ook in omgaan met levenszaken als crisis, levenspijn, angsten, tegenslagen, mislukking en frustraties. Juist hierin kijken zij van jullie af hoe je als meest nabije medemensen met elkaar om gaat.

Jullie zijn én blijven de rolmodellen voor het latere contact- en relatiegedrag van je kind.

Veel mensen die bij mij in relatietherapie komen, staan al op het punt om te gaan scheiden. Vaak gaat het al jaren niet goed en soms hebben ze echt een grondige hekel aan elkaar. Op dat punt is het lastig (meestal niet onmogelijk maar het kost wel veel moeite) om de verbinding weer te vinden. Mijn advies: Kom op tijd. Gaat het al een tijdje niet goed, ik denk dan aan een aantal maanden tot maximaal een half jaar: ga in relatietherapie. Het is geen schande!
Patronen kunnen in die fase vaak nog gemakkelijk worden ontmanteld, misschien ben je wel in een paar sessies klaar. Als je jaren blijft doen wat je doet samen, groeien ergernissen soms uit tot hatelijkheden en ben je verder van huis. Dat is onnodig en echt heel zonde.

Stiefgezin:
Als stiefouder kun je iets extra's bieden aan het nieuwe gezin. Dit is niet bedoeld om de kinderen te verwennen, maar om een band met je stiefkinderen op te bouwen.

Wanneer je als stiefouder respect toont voor de wensen en verlangens van je stiefkind draagt dit bij aan een positieve band. Als cadeautje krijg je een glimlach van je partner.

Stiefgezin:
Als je stiefkind het nog niet fijn vindt om iets met jou te doen, kun je toch investeren in de band door interesse te blijven tonen.

Stel in het begin niet teveel eisen aan je eigen stiefouderschap, de kinderen moeten de tijd krijgen om aan je te wennen.

Wees vooral eerlijk naar jezelf en naar elkaar. Beloof niks wat je niet wat of je het waar kan maken. Zeker niet aan de kinderen.

Praat met vrienden of een therapeut over je gevoelens. Niet met je kinderen.
Sterkte!

Hoe zou het zijn wanneer mensen bij hun huwelijksvoltrekking of bij het opmaken van het samenlevingscontract daarin al opnemen hoe je eventueel uit elkaar zou willen gaan?

Een notaris kan je hierbij helpen.

Het kan een werkbaar concept blijken wanneer je uit elkaar gaat.

Zie jezelf niet als ex-partners maar als ouders, als collega's die samen de belangrijkste klus op te knappen hebben die er bestaat, nl. hun kinderen opvoeden tot gelukkige en verantwoordelijke mensen

Scheiden op hoge leeftijd kan zinvol zijn. Ook als je boven de 75 bent kan de behoefte om alleen te gaan leven groot zijn.

Dit kan een groot dilemma worden als een van beide partners ziek is.
Overweeg dan of het mogelijk is toch te blijven en afspraken te maken over de relationele ruimte.
Ga bij jezelf na of het mogelijk is toch te blijven en de tederheid op te brengen voor de ander tijdens het ziekteproces.

Of als dit niet meer mogelijk is, lukt het dan voor de ander toch een stuk zorg op te pakken? Welke hulp heb je daar zelf bij nodig? En in alle gevallen, ga je overwegingen eens bespreken bij een therapeut.

Veel partners realiseren zich niet dat je aan een relatie moet blijven werken.
Dat je moet blijven investeren in de relatie en in elkaar.
Investeren in tijd en aandacht.

Dat er een balans moet zijn en blijven in geven en ontvangen.
Dat ook elke relatie op z'n tijd een crisis doormaakt die uiteindelijk een verdieping in de relatie geeft..
Als je maar met elkaar blijft praten!

Scheiden doet lijden..
voor alle partijen.
Zoek daarom op tijd hulp.

UItspreken dat je misschien wel weg wil, kan al confronterend zijn. Misschien ben je daar al, misschien nog niet.

 

Ontdekken dat het fijn is, nu je een tijdje apart woont, dat je niet elke keer de confrontatie uit de weg hoeft te gaan en je eigen zin mag uitvoeren, is OOK jezelf leren kennen: ik ga confrontaties uit de weg... Het is maar beter dat hij gaat, want hij zal toch nooit...

 

Hoe serieus neem je jezelf? Hoe serieus neem je je partner? En hoe zou het zijn als je je plaats inneemt? Wat zou er dan veranderen? Eenzijdig aan je relatie werken kan dus ook.

 

Als je nog niet toe bent aan een definitief besluit, kijk dan eerst eens goed naar binnen..... Scheiden kan altijd nog...

Heb respect voor de ander, ook al is deze anders, heeft een andere mening en lukt het niet meer samen.

Als je gaat scheiden kom je in een heftige fase van je leven terecht. Je hebt verdriet omdat je afscheid moet nemen van je relatie, maar vaak ook het hele systeem wat hier aan vast hangt.

 

Zijn er kinderen in het spel, dan is het rouwproces nog een stuk heftiger. Hoe gaan de kinderen met een scheiding om, hoe gaat de zorg voor de kinderen verdeeld worden, hoe gaat het financiele plaatje eruit zien? Misschien moet je verhuizen en verlies je vrienden en/of baan.

Ik heb geleerd dat het belangrijkste is bij een scheiding: Probeer de ander in zijn waarde te laten! Hoe moeilijk dat soms ook is met alle emoties en tegengestelde belangen. Je gaat nl niet voor niets uit elkaar.

Maar, als je blijft hameren op oude conflicten, dingen waar je het eerder ook niet overeen kon worden en erger nog: conflicten gaat uitvechten over de hoofden van de kinderen, wordt het een heftig en pijnlijk verhaal.

Zoek een goede therapeut die jou of jou en je partner hierbij helpen. Blijf communiceren vanuit jouw gevoel en niet met de vinger richting de ander.
En laat los wat je niet kunt veranderen.

Scheiding is een pittig proces, heel veel sterkte!

Een echtscheiding is een zeer ingrijpend iets; je leven staat op zijn kop. Een periode boos zijn op elkaar is normaal.

 

Wanneer dit echter blijft aanhouden kan het verstandig zijn om een therapeut te zoeken die jullie tot een betere verstandhouding kan brengen. Een nare echtscheiding kost meer dan effectieve therapie!

In therapie heb ik geleerd dat het bijna onmogelijk is samen met je partner je relatie te onderzoeken en weer op de rails te krijgen. Dat komt omdat we zo vast zitten in ons eigen denken en ja, het denken dat de problemen veroorzaakt, is vaak niet het denken dat de oplossing aandraagt.

Ik ben ontzettend blij dat we in relatietherapie zijn gegaan en beiden open stonden voor een andere dan onze eigen kijk op de situatie. Ik heb ervaren hoe 'gekleurd' ik meestal kijk naar het gedrag van mijn man en me helemaal niet meer afvraag of hij het wel zo bedoelt als ik denk dat het is.

Het is soms behoorlijk confronterend geweest maar de uitkomst is dat ik me weer rechtop voel staan, realistischer denk over mezelf, mijn partner en onze relatie.

Tip: schakel iemand anders in die anders naar jou, je partner en jullie relatie kijkt en accepteer dat er ook andere zienswijzen zijn.

Ik krijg vaak de vraag, is relatietherapie wel passend voor ons, is het niet te zwaar?

Relatietherapie zwaar, dat is duidelijk taboe en cultureel bepaald. Tot in hoeverre mogen we hulp vragen, erkennen dat we het niet alleen redden, zijn wel kwetsbaar of "zwak", heb je als partner of provider gefaald?

Niks is menselijker dan processen, vallen en opstaan. Voor een relatie is dat niet anders. Maak gebruik van een relatietherapeut, waarom zou je het allemaal alleen moeten doen?

Kruip bij de onderhandelingen met je (ex) partner altijd even in het hoofd van je kinderen. Wat ziet, hoort, merkt je kind van deze onderhandeling?

Uiteindelijk moet je samen rondom de tafel. Probeer er samen uit te komen en nodig vooral wraak niet uit.

"Voor je aan boord gaat op een reis van wraak, graaf twee graven."

Confucius