Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Burnout - forum lotgenoten


+ Mijn verhaal delen

Deel je verhaal

Pagina 8 van 15
  • Klachten verergeren, ondanks rust (Verhaal 767)

    Na flink door de molen te zijn gehaald de afgelopen maanden (3x KNO onderzoek, 2x bij de Neuroloog geweest, een MRI van de hersenen, diverse bloedonderzoeken) blijken er nu nog 2 koplopers in de strijd te zijn wat betreft het labelen van mijn huidige toestand: ofwel een burn-out, ofwel een vitamine b12 tekort (behandeling is gestart maar merk er nog niks van). Of een beetje van beiden.
    Echter begint het nu weer te spoken in mijn hoofd, want: een spieronderzoek hadden we nog niet gehad! En aangezien mijn spieren/zenuwen van binnen flink op hol geslagen zijn (willekeurig trillen), en deze klacht VERERGERT ondanks de rust die ik al maanden neem, spookt dit weer door mijn gedachten nu. Ook lijken er een soort venijnige speldenprikjes over mijn hele lichaam te zijn ontstaan.

    Mijn eerdere klachten waren en zijn: een wattenhoofd(is niet weg maar wel minder), spanningshoofdpijn (is wel weg), concentratieproblemen (is er nog, vreselijk), dronkemansduizeligheid (komt en gaat, maar was erger).

    Is het "normaal" dat de klachten erger worden/erbij komen, nadat je al zo hard de stekker uit alles hebt getrokken?

    Wanneer gingen jullie je neerleggen bij de diagnose "burn-out"?

    Liefs
    Willemijn
    22-11-2023
    Willemijn 5 Laatste bericht: 08-12-2023
    • Hoi willemijn , ik ben zelf in 2019 in elkaar gestort en heb ook van alles gevoeld in lichaam en hoofd. Ook momenten dat erger werd en ik snap je bezorgdheid helemaal hoor. Maar hou vol er komen betere tijden. Sterkte

      Rob
      27-11-2023
    • Ik ben een jaar geleden ingestort na 7 jr chronische pijn en heel veel fysio-/ massagetherapeuten, chiropractors, pijnpoli's verder. Pas bij psycholoog werd alles duidelijk: een zware burnout. Kern v burnout is dat je zenuwstelsel/hormoonstelsel ontregeld zijn door jarenlange chronische stress. En ja, dat gaat gepaard met heel veel klachten. De klachten die jij noemt passen allemaal bij burnout. Ga voor jezelf na hoe en wanneer de klachten ontstaan zijn. Stress die chronisch wordt (waardoor je lichaam letterlijk niet meer kan herstellen) ligt altijd ten grondslag aan een burnout. Ik had en heb nog steeds veel klachten maar inmiddels wel weer wat meer energie, beter slaappatroon. Dus er komen lichtpuntjes. Houd je daar aan vast! Maar herstel kan jaren duren (in mijn geval dus 2-3 jr): hoe langer de periode waarin je roofbouw hebt gepleegd op je lijf, hoe langer het herstel. En dat herstel verloopt grillig. Betere periodes en slechtere periodes met meer klachten wisselen elkaar af. Acceptatie is begin van het herstel...

      Anoniem
      27-11-2023
    • Hallo Willemijn,

      Wat voor speldenprikjes zijn dat die je ervaart?
      Op borst, voeten, benen, handen ook?

      Richard
      06-12-2023
    • B12 tekort is automatisch bij een burnout, slechte opname + veel gebruik. Daarom neem ik supplementen (al 1,5 jaar) van 4000% oid. Dat laat je beter voelen maar lost je burnout niet op.

      Taco
      07-12-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik ben helaas ook bekend met de spelden prikjes ook in me gezicht de arts had er geen verklaring voor
      Na zelf opzoeken blijkt het zenuwstelsel ernstig overprikkeld

      Esra
      08-12-2023
    • Reacties verbergen...
  • Ben in een overspannenheid/ burnout geraakt (Verhaal 780)

    Hoi allemaal,

    Maart 2023 ben ik in een overspannenheid/ burnout geraakt.
    Dit begon met hartkloppingen en een hartritmestoornis en paniekaanvallen.
    Ik ben toen 2 maanden volledig thuis geweest, met psychologische hulp en een mindfulness cursus. Het ging toen zo goed, nauwelijks klachten. Ben in juni gaan reïntegreren en sinds oktober weer volledig aan het werk in een nieuw team (24uur) Ik heb ook een gezin met een tweeling van net 4 jaar.

    Ik merk dat toch de klachten weer zijn opgelopen. Ben ook achteraf weer volop met mijn oude leven gestart, mogelijk dat ik mijn grenzen toch niet goed genoeg heb aangevoeld.

    Dit begon met snel te veel prikkels ervaren en lichte paniek. Hierop volgden weer paniek aanvallen en sinds ik 2 weken geleden te ver over mijn grens ben gegaan (10 uur overwerken) steeds meer klachten. Ook lichamelijk.
    Ik ben continue duizelig als ik sta en loop, deinend alsof ik scheef loop terwijl dat niet zo is. Huisarts geweest, die kon na enkele neurologische tests niets afwijkendes vinden en denkt dat het te maken heeft met de burnout. Ik ben heel angstig dat er iets lichamelijks mis is en continue gespannen, angstig en paniekerig. Focus ook continue op of ik wel of niet duizelig ben en kan dit heel moeilijk loslaten.

    Herkent iemand zich hier in? Kunnen dit signalen van een soort terugval zijn?

    Ik ga in inder geval contact opnemen met een psycholoog voor mijn angst en paniek en met werkgever om te bespreken hoe ik goed begrensd binnen mijn kunnen voor nu werk kan blijven doen.
    Robin
    05-12-2023
    Robin 1 Laatste bericht: 07-12-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Hey, klinkt alsof je in Maart inderdaad flink overspannen was, maar net op tijd gas terug hebt genomen, maar vervolgens inderdaad het onderliggende probleem niet aangepakt hebt: zelfzorg en zelfbeeld.

      Dus ja, het is vrij duidelijk dat je overspannenheid weer terug is gekomen, wat je omschrijft klinkt voor mij 100% bekend. Zorgt nu weer voor FLINK gas terug, eventueel weer compleet ziek melden voor 2 maanden als het moet. Als je echt burnout raakt weet je het wel, dan kom je namelijk de bank niet meer af.

      Taco
      07-12-2023
    • Reacties verbergen...
  • Radicale acceptatie (Verhaal 786)

    Acceptatie hoe doe je dat dan. Geen idee... maar langzaam aan heb ik mij bij de situatie neer moeten/ kunnen leggen. Met enorm veel vallen en opstaan. Slaapmedicatie omdat slaap zo belangrijk is.

    Ik dacht dat mijn hele wereld zoals ik die kende in zou storten. Nu begin ik langzaam de rust te ervaren, dat het allemaal niet zo belangrijk is . Dat we allemaal maar wat doen... Er gaat een nieuwe wereld voor mij open. Mijn wereld. Waarin ik mij open durf te stellen naar familie en vrienden, kwetsbaar durf te zijn. Ik hoef het niet alleen te doen, ik vraag hulp. Ik hoef niet alles te doen, nee is ook een antwoord. Ik behoud evengoed mijn fijne relatie met hen, sterker nog zo zei mijn zus, je bent een echter mens geworden.
    Mijn werk altijd voorop, nu een uitkering aangevraagd. Daar weer over schamen, ook met vrienden en familie over gesproken. Het is zoals t is. Herstellen en een nieuwe leuke uitdaging aangaan. Maar eerst DUURZAAM herstellen.
    Het lukt beter om te genieten, blijf als ik wat energie ervaar daar behoedzaam mee om gaan. Herfst en winter, een periode van verstilling. Klinkt zwaar omdat t leven een aaneenschakeling moet zijn van leuke momenten. Van wie ? Ik neem even rust, verstil. Kijk uit het raam, maak een kleine wandeling, leuke ontmoeting en kom zo mijn dag door.Lees een boek, luister muziek, akoestisch omdat mijn hoofd anders aan de haal gaat met de tekst... hahaha.. rare wezens zijn wij. Ben er nog niet maar wel ervan overtuigd dat t goed komt.

    En ik accepteer !
    Eric
    07-12-2023
    Eric 0 Laatste bericht: 07-12-2023
  • Wil zo graag me oude zelf weer worden (Verhaal 709)

    Hier mijn verhaal, ik hoop dat je tijd vind om het te lezen Al 20 jaar slikte ik paroxetine waarmee ik redelijk functioneerde tot ik besloot er in Maart 2022 te stoppen vanwege het stoppen van mijn kantoorbaan die ik al 16 jaar deed. Het zat me de jaren financieel mee en ik had een leuke financiële backup opgebouwd. Ik woonde rond de 10 jaar samen met mijn 2 kinderen en partner. De maanden erna viel er een redelijk gat ondanks dat ik had besloten voor mezelf te beginnen. Er waren al heel wat signalen van overspanning maar ik functioneerde bog best redelijk voor die tijd. Na een aantal maanden kreeg ik een werkopdracht voor het beheren van een serverpark in Macedonie. Dat was een enorme kans die ik met veel enthousiasme aannam. Ik maakte plannen om samen met mijn ouders en kinderen er een combinatie van te maken met een vakantie met de auto. Drie weken voor vertrek werd mijn moeder ernstig ziek van corona en belandde in het ziekenhuis met een maagbloeding en enorme benauwdheid waarbij ik echt heb gedacht dat ze het niet ging redden. Het was een enorm stressvolle tijd maar wonder boven wonder herstelde ze in de laatste week enorm snel en konden we toch met zijn allen weg. Een reis van ruim 3000 kilometer. Met deze reis is het compleet misgegaan met mij.
    Door omstandigheden met mijn verkeerd ingestelde route planner kon ik de grens met Kroatie niet meer over en kon ik na een kleine 20 uur rijden de grens niet meer over. Ik ben rechtomkeerd gestuurd om 12 uur snachts. Door het hoogseizoen was er feen hotel of motel meer vrij en heb ik noodgedwongen moeten doorrijden. Toen barstte de hel pas echt los. Door de verkeer ingestelde tomtom die stond op kortste route ipv snelste route. Ik ben geleid door alle ex yougoslavie landen met enorme wachttijden aan de grens. Dit in enorme hitte zonder goed werkende airco. Dit terwijl ik zonder slaap al heel de nacht was doorgereden. In Albanië knakte ik volledig en heb zware paniekaanvallen moeten doorstaan. Met hoge dosis benzo,s terwijl mijn vader van 80 reedheb ik de eindstreep gehaald maar de staat waarin ik verkeerde was verschrikkelijk. Ik heb nog nooit zo,n hel op aarde meegemaakt en kon alleen met lorazepam en oxazepam me op de been houden in het hotel waar ik zat. Tijdens mijn vakantie viel mijn moeder ook nog in haar hotelkamer waarin ze tijdelijk verlamd was. Stijf stond ik van de angst toen. Uiteindelijk herstelde ze ook weer maar ik was compleet geestelijk wrak op dat moment. Ik heb me tot huilens ziekgemeld bij het uwv omdat ik daar een regeling had via de WW. Na 10 dagen moest ik terug want ik trok htet niet meer in Macedonie. Ik zag enorm op tegen de terugreis en had permanente paniekaanvallen. Al met al heb ik met een goede planning en veel hulp van mijn pa de terugreis voor elkaar gekregen. Dit met 3 stops en maximaal 700 km per keer.Toen ik thuiskwam had mijn partner ook nog besloten me te gaan verlaten dit me achterlatend met de zorg voor mijn 2 kinderen. Ze is een buitenlandse partner en komt een keer per week eens buurten hoe het gaat. Verder heb ik weinig ondersteuning. Ik heb meerdere malen 113 gebeld vanwege de enorme angsten die vooral in de ochtend het ergst waren. Regelmatig begon ik huilend de dag op de bank zo verschrikkelijk voelde ik me. Mijn paroxetine weer gestart maar die sloeg nauwelijks meer aan. Ik vraag me na 13 maanden af of ik ooit weer de oude zal worden. Ik denk het eerlijk gezegd niet. Men zegt dat tijd er toch voor zorgt dat je langzaam hersteld en dat is tot nu ook wel een beetje het geval. Maar het is nog steeds een strijd om alles te kunnen volbrengen. Het ouderschap bijvoorbeeld. Er zijn enorme wachtlijsten bij de ggz en ik heb tot nu toe nog steeds geen goede psychiater gevonden die me de juiste medicatie kan voorschrijven. Ondertussen verslaafd geraakt aan de lorazepam. Met supplementen heb ik enig succes geboekt. Kratom en dlpa hebben me heel goed ondersteund. Nog steeds heb ik last van enorme ups en down door de dag heen. De ene dag gaat beter dan de andere. Ben nu met rtms bezig om de hevige angst en somberheid te verminderen. Het gevoel daarvan is zo donker en moedeloos. Niet te beschrijven. Ik probeer de vader te zijn voor mijn kinderen zo goed mogelijk te doen maar soms kamp ik met hevige schuldgevoelens omdat ik te moe ben of voel ik me gewoon te slecht. Ik ben nu bezig met nieuwe medicatie om te zien of dat me kan ondersteunen. Ik hoop dat mijn verhaal niet te negatief overkomt want ik wil zo graag me oude zelf weer worden. Hartelijk bedankt voor het lezen.
    Arthur
    08-10-2023
    Arthur 5 Laatste bericht: 06-12-2023
    • Hoi Arthur,

      Vooral die paniek/angst aanvallen zijn de hel.
      Wat mij geholpen heeft (niet makkelijk maar volhouden!) is gaan zitten of gaan liggen en het over je heen laten komen.
      Tegen jezelf zeggen "Laat het maar komen het komt allemaal door angst er gebeurt niks met je"
      Dus niet ertegen vechten want dat maakt het erger.
      Na een paar weken kon ik de paniek/angst opvangen en tegenhouden.

      Hopelijk heb je er iets aan, sterkte!

      M
      11-10-2023
    • De controle verliezen en totaal in eigen hoofd te gaan door angst is verschrikkelijk ik herken dat zeker. Nu meer dan 1,5 jaar onderweg in burn-out met ontzettend aangespannen spieren vooral na niet slapen. Er lopen er dus nog meer met je in de hel, want zo noem ik het zelf ook. Bijzonder eenzaam, alles om je heen gaat gewoon door. Inderdaad niet er tegen vechten want anders wordt het nog erger. Mij helpt psychosomatische therapie. Je krijgt veel uitleg hoe je brein werkt en handvatten om uit die cirkel te komen.

      E
      12-10-2023
    • Het is een heel slecht idee om benzo's te nemen bij angsten. Men schrijft ze wel voor omdat mensen een "quick fix" verwachten maar eigenlijk zijn ze bedoeld voor heel tijdelijke ondersteuning samen met therapie.
      Ze zijn zo verslavend omdat ze zo snel "werken". Maar ze nemen enkel de symptomen weg, niet de oorzaak. Je gaat er volledig op de medicatie vertrouwen i.p.v. de oorzaak weg te nemen zodat je de medicatie niet meer nodig hebt.
      Je moet zsm afbouwen met hulp van een psychiater en psycholoog. (niet cold turkey, heel gevaarlijk bij benzo's!)

      De psycholoog kan je via therapie helpen met je angsten om te gaan tot ze maar een voetnoot in je leven meer zijn.

      peem
      13-10-2023
    • Bedankt allemaal voor jullie reacties. Ik heb heel lang gedaan om mijn verhaal terug te vinden want ze staan door elkaar op de website. Toch gelukt. Het gaat gelukkig steeds iets beter. De angst inderdaad accepteren en get vertrouwen hebben dat het tijdelijk is en weer weggaat. Het is gewoon een alarm systeem van de hersenen die aangeven dat er iets niet klopt. Er moet als het ware een nieuw progrtgeschreven worden in het onderbewust zijn dat er niets aan de hand is. Dit heeft tijd nodig. Met de juiste therapie kan dit versterkt worden. Ik ben nu bezig met het afbouwen van de lorazepam. Zit nu nog maar op 0,5 mg per dag.

      Arthur
      28-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Beste Arthur,

      Ik was op zoek naar een andere ervaring, maar de titel van jouw verhaal trok mij erg aan, omdat ik mezelf namelijk ook verloren had en erg graag de oude en zelf de betere ik wilde vinden. Ik kan nog niet van 100% herstel spreken, omdat ik nog aan het begin sta van mijn traject. Via het UWV heb ik de tip gekregen om te kijken naar de zogenaamde Body Mind Release traject. Ik had al een slechte ervaring met de psycholoog en psychiater. De drang naar mezelf vinden was zo groot dat ik alles wilde proberen. Na mijn eerste intakegesprek kreeg ik het gevoel dat dit hem wel eens kon zijn. Hoewel alles erg zweverig klonk besloot ik gewoon te doen wat er gevraagd wordt en na enkele dagen had ik het gevoel dat dit gaat werken. Inmiddels begonnen aan mijn tweede week en ik merk nu al verschil, sterker nog ik heb nu het gevoel dat ik mezelf veel eerder had verloren dan ik had gedacht en dat ik op weg ben naar een veel beter ik, maar ik spring niet te snel de lucht in, ik maak het traject gewoon af. Mijn onderbewuste is blijkbaar veel actiever dan ik dacht en het is in staat tot veel meer dan mijn bewuste. Ik zal proberen na het voltooien van het traject nogmaals te zoeken naar deze pagina om een update te geven. Maar het is het proberen waard, aangezien jij ook al van alles tevergeefs hebt geprobeerd. Probeer nogmaals via het UWV een Body Mind Release taject te volgen. Als vader hoop ik dat het je helpt weer jezelf te vinden.

      Edo
      06-12-2023
    • Reacties verbergen...
  • Enorme impact op haar leven en op mijn familie (Verhaal 782)

    Mijn dochter heeft 4 jaar geleden verteld dat ze misbruikt is door de zoon van mijn zus, toen ze klein was. De enorme impact die het op haar leven heeft op mijn familie heeft is pittig om te dragen.
    Van de zomer is mijn vader overleden en ‘moesten’ we wel samenkomen. Daardoor ben ik alleen maar meer gaan voelen hoe onze familie uit elkaar gevallen is.
    Ik hoop zo dat ik ook weer plezier kan gaan ervaren want dat voelt heel ver weg,
    Sandra
    05-12-2023
    Sandra 0 Laatste bericht: 05-12-2023
  • Op zoek naar ervaringsverhalen langdurige burn out (Verhaal 205)

    Hoi,

    Momenteel zit ik 2 jaar in een burn out en omdat het in die 2 jaar eerst slechter werd en ik een angststoornis ontwikkelde, ben ik nu ongeveer hetzelfde als 2 jaar geleden. Denk dat ik op 15% van wat ik kon zit nu.

    Ik ben op zoek naar ervaringsverhalen van mensen die 4-5 jaar over hun burn out hebben gedaan en er toch bovenop gekomen zijn?

    Anoniem
    > 2 jaar geleden
    Anoniem 4 Laatste bericht: 05-12-2023
    • Hier nu 2 jaar. Wel in de tussentijd weer volledig hersteld gemeld op mijn werk, maar wederom werd het te veel en moest ik stoppen. Nu mijn baan kwijt. Ik dacht dat dit ook beter voor mij was. Goed herstellen en dan echt gaan kijken wat ik wil. Echter wordt ik soms moedeloos dat het zo lang duurt. Ik zeg steeds het komt vast goed. Mijn therapeut zegt het is goed en het wordt beter. Dat zinnetje zeg ik zo vaak! Ik hen weken dat ik weer energie voel en mij vrolijker voel en dan hoeft er maar iets met een beetje spanning te gebeuren en dan komt de gedachte weer "het lukt niet meer". Het is maar ern gedachte dat weet ik maar zou willen dat deze niet constant op plopt. Wat ik wel merk, is als ik het accepteer, dat het nare gevoel dan ook minder wordt. Het blijft een proces van vallen eb opstaan. We willen denk ik te graag een Quick fix oplossing, maar doe is er niet. Sterkte en neem je tijd en wees vooral lief voor jezelf.

      Miep
      > 2 jaar geleden
    • Wat een helse ervaring is het. Begin 2019 werd ik ziek, ik kon helemaal niks meer, niet meer lopen, niet meer praten, geen prikkels, zelfs het water uit de kraan was te heftig. In het najaar bij de crisisdienst beland en na een jaar ziek zijn zo’n erge terugval dat ik weer terug bij af was en nog erger. Een ptss en angst en paniek diagnose verder ging het na 1,5 jaar nog steeds even slecht als toen ik begon. Toen heeft de huisarts ingegrepen, me weggehaald bij de psychiater en me op goed medicatie gezet. Beetje bij beetje bij beetje herstelde ik. Nu ben ik vier jaar werken en functioneer ik weer een soort van, werk (28 uur ipv 50 uur), weer voor de kinderen zorgen, rustig bewegen. Ik ben nog zeer gevoelig voor prikkels dus sociale bijeenkomsten, horeca, winkelen, is echt nog lastig. En ik heb regelmatig duizeling en brainzaps gevolgd door terugvallen. Mijn hoofd heeft in al die jaren nog niet goed gevoeld, ik weet ook niet of dat weer gaat komen. Maar, ik kan weer schaterlachen, genieten van lekker weer en eten, voldoening krijgen als het lukt op werk en zie de waarde weer in van het leven. Soms ben ik ongeduldig, wil ik dat het er niet meer is. Soms ben ik er klaar mee en wil ik uit het raam springen. Soms kijk ik naar mijn kinderen en loopt mijn hart weer vol. Ik ken niemand die zo lang bezig is het herstellen van burn-out, dus ik kan je ook niet zeggen hoe het afloopt. Wat ik wel weet, dat met juiste behandeling, je stapje voor stapje vooruit gaat. Niet per dag, maar wel als je over een paar maanden heen kijkt. Medicatie heeft mij geholpen om weer te kunnen herstellen, daarvoor had ik alle energie nodig om de dag door te komen.
      Heel veel sterkte, liefs

      Nona
      01-04-2023
    • Hoi Nona wat een heftig verhaal zeg, ik ben in 2021 ziek geworden kon ook niks meer continu het gevoel flauw te vallen angstig overprikkeld duizelig noem maar op.. ik begon wel heel langzaam meer te kunnen. Heb de medicatie njet aangedurfd tot nu.. maar pittig traject denk dat ik weer ga stoppen angst en erg emotioneel zijn weer gevoeliger voor prikkels door ad. Welke medicatie heeft jou geholpen?

      Anoniem
      17-04-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Hallo zeer herkenbaar. Van mij uit ook de vraag welke medicijnen hebben je geholpen

      Anoniem
      05-12-2023
    • Reacties verbergen...
  • Vermoedelijk een nekhernia (Verhaal 781)

    Dan toch ook maar is een post van mij
    Wat een herkenbare verhalen
    Hier vermoedelijk een nekhernia
    Binnenkort mri

    Heel veel spanningsklachten piekeren piekeren
    Alles op Google na lezen heb nog nooit zoveel angst gehad in me leven vind de ochtenden een hel

    De avonden gaan redelijk heb veel zenuwen prikkelingen in me lijf

    Hier is het gekomen door een plotseling overlijden is net of me lijf zegd doe het zelf maar

    Ben blij met jullie verhalen hoop dat iedereen snel opknapt
    Esre
    05-12-2023
    Esre 0 Laatste bericht: 05-12-2023
  • Wekenlang aanhoudende duizelingen (Verhaal 717)

    Sinds een paar weken zit ik in een burn out. Ik ben zo ongelooflijk duizelig... dag in dag uit. Het is verschrikkelijk. Bloedonderzoek & een bezoek aan de kno-arts wijzen uit dat ik niks tekort kom en er ook niks mis is met mijn evenwichtsorgaan.
    Het is dus stress-gerelateerd. Is er iemand die ook wekenlang aanhoudende duizelingen heeft (gehad)? Ik hoor graag van je! Hoe lang heeft het geduurd, wat heb je gedaan of doe je om hier mee om te gaan en dit weer een beetje onder controle te krijgen? Ik voel me zo verdrietig.
    Willemijn
    13-10-2023
    Willemijn 10 Laatste bericht: 04-12-2023
    • Hoi Willemijn, ik heb sinds maart een BO en vanaf dat moment ook duizeligheidsklachten. Ik word er gek van echter ik ben gestart met 4 maal daags vestibulaire oefeningen tegen duizeligheid en evenwicht/balansoefeningen. De klachten verergeren eerst en moeten daarna minder worden. Je zou ook evt. hulp kunnen vragen bij een Ergotherapeut. Dat heb ik namelijk gedaan. Samen met haar ben ik tot bovenstaande (hopenlijk) oplossing gekomen. Misschien is dit iets voor jou. Hartelijke groet, Henriette

      Henriette
      16-10-2023
    • ja herken ik ik heb het al 3 jaar helaas . zit ook al 3 jaar thuis

      c
      16-10-2023
    • Ook heel herkenbaar. Heb er nu al maanden achtereen last van en ik weet niet goed wat wat het mij wil vertellen. Hoe meer aandacht je het geeft, hoe erger het in ieder geval wordt. Soms is het wel eens een paar dagen weg en wat een verschil maakt dat! Alsof je je bijna weer helemaal normaal voelt! Elektro acupunctuur heeft wel wat verlichting gebracht, en check ook eens hoe het staat met je ademhaling en of je misschien tandenknarst of hard klemt in de nacht; dat wil ook nog wel eens vage klachten geven. Maar het blijft een zoektoch t naar wat het nou is, waar het vandaan komt, maar vooral hoe er vanag te komen! Wat het kan behoorlijk intens en storend zijn in je dagelijks functioneren.

      Jeroen
      21-10-2023
    • Ja ik heb t ook met periodes. Soms gaat het best lang goed, en dan heb ik weer een tijdje teveel stress of teveel gedaan en dan komt het weer opzetten. Ontzettend frustrerend want ikzelf merk dat ik daardoor ook minder actief durf te zijn. Terwijl bewegen juist zo goed is.

      Mij helpt het om ‘s middags even te gaan rusten, vaak val ik dan ook in slaap. Ik ben ook heel vatbaar voor duizeligheid als ik honger heb. Door de stressklachten voel ik soms het hongergevoel niet maar als ik dan wat eet, knap ik wel een beetje op.

      Sterkte!

      Y.
      23-10-2023
    • Hoi
      Bij mij helpt de osteopaat hier goed bij.

      Olga
      23-10-2023
    • Bedankt voor jullie reacties.
      Ik ben echt aan de oplader gaan liggen de afgelopen weken en de duizeligheid gaat een heel klein beetje beter. Maar ups and downs.. dat zeker. Al is de kleine vooruitgang wel voelbaar als een groot feest.

      Wat betreft dat aan de oplader liggen.. ik merk dat ik het steeds lastiger begin te vinden. Ik verveel me kapot. Maar mijn lichaam giert en tiert... ik voel mijn zenuwstelsel continu trillen en tekeer gaan, waardoor ik 's nachts ook niet in een diepe slaap terecht kom.
      Ik vind het echt een zoektocht allemaal... poeh.

      Willemijn
      16-11-2023
    • Lieve Willemijn, zo herkenbaar. Ik ben vooral verdrietig en teleurgesteld in mijn lichaam en wellicht ook boos. Neem volledig rust, beweeg met de hond, eet gezond, slaap veel, kortom een leven van een bejaarde en nog is het niet genoeg. De tranen rollen alweer over mijn wangen...

      Herkenbaar
      16-11-2023
    • Heel herkenbaar. Ik ben ook zo duizelig hierdoor ga je je druk maken en wordt het als maar erger. Pas lag ik als een hoopje op de bank ziek gevoel en al denkend over de duizeligheid. Zag ook waziger. Echt vreselijke ervaring. Wel ben ik erachter dat als je slechte slaapt 's nachts dat dat in ieder geval een trigger is voor de duizeligheid.

      Ani
      16-11-2023
    • Mischien stelt het je gerust. Ik heb paar jaar terug ook een extreme.duizeligheid gehad na stress. De vloer ging op en neer en als ik rond keek leek alles mee te draaien. Ik werd er gek van.. ziekenhuis onderzoeken gehad, helaas een ontsteking bij de evenwichtsorgaan maar zou niet lang moeten blijven hangen. Door dus stress ben ik er op gaan letten . Elke keer., elke dag had ik er last van. Elke keer. En elke dag moest ik huilen. Tot dat er een coach was en die zei tegen mij " ja , nou en??" Ik keek haar aan " ja maar dan loop ik naar de supermarkt en het voelt niet fijn en dan draait alles. En zij weer ".nou en?? " Op een geven moment viel het kwartje. Ook al ben ik duizelig en is het naad, het veranderd de wereld niet. Het veranderd eigenlijk ook niet wat ik doe, het is vervelend en irritant maar dat is alles.

      Toen ben ik elke dag gaan wandelen door de duizeligheid heen. Dan is het er maar. En heel eerlijk na 2 maanden was ik het gewoon vergeten 🤣 . Achtbanen kan ik helaas niet , door schade aan de evenwichtsorgaan. Heel af en toe voel ik het nog. Maar dat is oke .

      Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Belangrijk is eigenlijk niet vechten, toelaten . Je bent er angstig voor , laat die angst toe. Duizeligheid is er , is vervelend of irritant maar dat is het.

      Lara
      04-12-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik verkramp ook helemaal door mijn b.o. 2 jaar en 4 maanden later is de duizeligheid niet meer zo ernstig als in het begin. Toen voelde ik me 24 uur duizelig en zwakte snel af altijd een gespannen angstig tintelende gevoel.. duizelig hoofpijn bij tv kijken.. alles wprd minder.. maar je moet je zenuwstelsel weer leren zich veilig testen voelen. Als je een gedachte oproept dat je onzeker maakt boos angstig of vedrietig. Zorg dat je het doorbreekt en probeer in het hier en nu te zijn. Ontprikkelen elke dag in het bos gaan wandelen en niet te veel op telefoon zitten of tv kijken.. met mensen zijn waarbij je jezelf kan zijn ook wanneer je je niet goed voelt. Bij mij wisten ze dat als.ik me niet goed voelde ik bij wie ik ook was even ergens op een rustige plek bij iemand thuis mocht gaan liggen. Niet te veel in je gedachten zitten niet te veel naar binnen keren maar wees in het hier en nu met alles wat je doet.. zo kan je je brein weer hertrainen om uit de angst stress modus te komen.. en dit moet je blijven doen en dan zul je zien dar je langzaam aan om de 4 maanden weer iets meer kan. Succes

      Anoniem
      04-12-2023
    • Reacties verbergen...
  • Mijn hoofd en lichaam trilt of beeft inwendig (Verhaal 765)

    Na een periode van intensieve stress kreeg ik vorige week een wegtrekker in de auto. Duizeligheid. Ik ben naar huis gegaan en het verder rustig aan gedaan. Verder geen last gehad die dag. Dag erna sta ik in een winkel en krijg ik het weer. Contact opgenomen met de huisarts en na een aantal neurologische tests en bloedonderzoek waar verder niks uit kwam was haar conclusie (chronische) hyperventilatie. Geen reden blijkbaar om mij door te sturen naar de neuroloog. Aangezien ik hypochonder ben kan ik dat moeilijk aannemen. Ik blijf rare klachten houden. Mijn hoofd en lichaam trilt of beeft inwendig (niet te zien aan buitenkant). Soms krijg ik een duizeling en af en toe lichte tot matige hoofdpijn. Is er iemand die zich hierin herkent? Zal het toch de stress zijn die nu zegt tot hier en niet verder?
    Kim
    20-11-2023
    Kim 4 Laatste bericht: 02-12-2023
    • Hai Kim, ja...dit hoort er allemaal bij, niet tegen vechten maar laat maar over je heen komen. Pak je rust, dit is zo belangrijk voor je herstel. Ik zit er ook middenin en merk dat als ik iets extra s doe de volgende dag weer veel meer last heb. Niet op wilskracht verder maar vertrouw op je gevoel. Heel veel sterkte!

      Een lotgenoot

      Cor
      22-11-2023
    • Hi Kim,

      Het begon bij mij met dezelfde klachten. Duizelig op het werk. Ook stapte ik de supermarkt in en draaide meteen weer om (het benauwde me) uiteindelijk ben ik ingestort en ben ik nu 3 weken thuis. Heb nog steeds die constante spanning, trilling in mn lichaam. Ik zie nog geen verbetering maar hopelijk gaat dat (snel) volgen

      Karel
      26-11-2023
    • Heb ik ook , laatst tv aan het kijken en had het gevoel alsof ik myn hoofd niet recht kon houden. Ik ben bij de neuroloog geweest en zij vond het niet nodig om fotoos te maken, alsnog blijven denken dat er iets mis is. Ook hier een hypochonder. Bij mij is het heel erg geworden na zwangerschappen alsof het ook met hormonen te maken kan hebben. Met reguliere zorg kom ik niet verder dus binnenkort ga ik bio resonantie proberen ? Geen idee of het werkt . Iig sterkte

      Anoniem
      28-11-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi Kim,

      De klachten die je noemt zijn mij bekend. Begin dit jaar is er een zware burn-out gediagnosticeerd bij mij en had de jaren hiervoor een waslijst aan onverklaarbare klachten. Duizeligheid, vertigo, paniekaanvallen, hyperventilatie en nog veel meer helaas. Een van de vervelendste klachten die ik opeens begon te krijgen was alsof mijn lichaam de gehele dag onder stroom stond. Overal in het lichaam had ik fasciculaties tot en met tot zo ver dat ik niet eens meer mijn pen kon vasthouden of normaal uit mijn ogen kon kijken zonder dat het beeld trilden. Meerdere malen bij de huisarts en neuroloog geweest en van allerlei onderzoeken gehad wat het kon zijn. Er was niks te vinden en daarom hebben ze maar het benigne fasciculatie syndroom stickertje op mijn voorhoofd geplakt. Nu ik druk bezig ben aan mijn burn-out herstel ben ik er achter gekomen dat dit een stress gerelateerde klacht is en dat je lichaam je duidelijk probeert te maken dat je te ver bent gegaan en moet gaan werken aan rust en herstel. Bij mij heeft de hulp van een psycholoog veel geholpen en ben ik nu van de meeste klachten af. Ik wens je veel sterkte

      Kevin
      02-12-2023
    • Reacties verbergen...
  • Geen kleur meer op gezicht (Verhaal 740)

    ik ben al maanden niet lekker nu ook de kleur op mij n gezicht is goor krijg er geen kleur meer op ben ook heel erg moe en duizelig wil regel matig op bed gaan liggen .wie kan mij vertellen wat dit kan zijn ,
    Mijn lijkt het op bloed armoede maar weet niet zeker gezien het niet uit de bloed uitslagen kwam.
    gert
    31-10-2023
    gert 1 Laatste bericht: 01-12-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi gert ik had ook een aantal maanden niet zoveel kleur op mijn gezicht zat vanaf begin mei tegen een burnout aan terwijl ik normaal altijd kleur op mijn gezicht hebt en was ook veel moe werk nog wel steeds en ook dat duizeligheid herkenbaar en lag ook veel op de bank na mijn werk maar moest er toch uit met mijn hond dat deed me goed en ik gebruik nu magnesium tabletten en vit.b12 en zit al maanden bij een haptotherapeut nu aan het afbouwen succes 👍

      Lucy
      01-12-2023
    • Reacties verbergen...
  • Hopelijk gaat de cognitieve therapie helpen om anders te denken (Verhaal 42)

    Sinds juni 2020 zit ik thuis met een burnout. De eerste weken rustig aan gedaan, maar helaas is er geen vervanger die mijn werk kent. Dus bleef dit dan ook doen. Met zenuwen en angst zat ik achter mijn laptop en gaf mezelf schouderklopjes als ik het werk af had. Na een paar weken, leek het wel of ik door aan het draaien was. Van de 1 op de andere dag, totaal geen rust meer in mijn lijf. Kon alleen maar op bed liggen en slapen ho maar! Telkens maar een paar uurtjes. Het gezij moest ook doorgaan. Dus toch maar de schouders eronder, maar voelde me helemaal leeg van binnen. Van een altijd hardwerkende vrouw die alles aan leek te kunnen, waa ik nu een wrak. Tv kijken lukte niet. Te veel prikken en alles betrok ik op mijzelf. Tot het moment dat ik wel hele rare gedachtes kreeg, die ik vervolgens niet kon stoppen. Wers gewoon bang van mijzelf...dus naar de dokter en die stuurde mij door naar ggz. Daar kennen ze geen burnout. Dus er werd een label depressie aan gehangeb. Er werd gestart met een behandeling. Zsm weer actief worden en dag structuur aanbrengen. Nu moet ik zeggen dat ik niet in bed kan liggen of rustig op de bank. Dus ik ging toch meer doen. Intussen stond ik op de wachtlijst voot cognitieve therapie, maar dat kon maanden duren! Dus ik modderen maar aan. Mijn stemming leek steeds slechter te worden. Had wel medicatie om te slapen, maar verder niks. En hop daar kreeg ik weer een gigantische terugval, omdat ik veel te veel deed. En dan kom je in een spiraal dat je denkt dat het nooit meer goedkomt! Inmiddels gestart bij de psycholoog. 1e gesprek kreeg ik al een spiegel voor gehouden. Ik wil het allemaal te goed doen voor een ander, maar vergeet dan eigenlijk mijzelf. Iets wat ik in mijn jeugd aangeleerd heb. Moest toch echt even afstand doen van het werk. Het mag niet mijn probleem zijn! Zo gezegd zo gedaan....maar voel me er nu super rot door. Baas legt het probleem ook weer terug bij mij. Hij vraagt gewoon of ik iemand nu in kan leren....Hoe dan? Nu komt hij met een oplossing waar ik niet achter sta. Maar dat moet ik loslaten. Het is zijn probleem en zijn keuze...maar ja, het blijft bij mij knagen, omdat het geen oplossing is....en ik weet dat dit nooit gaat lukken. Er zijn door mij handleidingen gemaakt, maar dan moet je het programma kennen en moet je kennis hebben van loonadministratie. En dat ontbreekt. Met andere woorden...ik maak me er druk om en dat staat mijn herstel nu in de weg. Overigens heeft de psych de diagnose burnout en een piekerstoornis. Nou ik pieker er idd op los....en vind zo ook geen rust. Hopelijk gaat de cognitieve therapie helpen om mij anders te laten denken. Die negatieve gedachten zuigen soms enorm. Ik kan op allr fronten nu niet mijzelf zijn en dat knaagt. Ben vooral streng naar mijzelf.. moet nu eigenlijk lief zijn, maar ben het niet. Verder veel last van een drukkend gevoel bovenop schedel. Voelt zwaar. Het leveb om te overleven nog zwaarder. Pffff wanneer kom ik weer in de posoroeve flow? Hoe houdt men dit jaren vol???.
    Anoniem
    > 2 jaar geleden
    Anoniem 2 Laatste bericht: 28-11-2023
  • Mentaal compleet uitgeput geraakt (Verhaal 771)

    Eind vorig jaar ben ik overspannen thuis komen te zitten. Ik ben echter zo veel mogelijk doorgegaan en ben daardoor mentaal compleet uitgeput geraakt. Ik kan weinig meer, loop op adrenaline en ieder geluid is me teveel.

    Ik mediteer veel, eet gezond, wandel veel en probeer wat afspraken (hoe kort ook) er in te houden. Ik pieker nogal veel en het thuis zitten werkt dan ook niet mee. Ik raak steeds meer achterop door het piekeren. Slapen is een drama.

    Ik sta op een wachtlijst bij de GGZ, maar probeer tot die tijd 'alles' uit om in ieder geval niet verder achterop te raken.

    Hebben mensen ervaringen met zo'n gelijke situatie? En wat hebben jullie gedaan om hier mee om te gaan. Lichamelijk ben ik niet moe. Af en toe sport ik en ik denk er aan ergens lichamelijk vrijwilligerswerk te gaan doen.
    Roeland
    25-11-2023
    Roeland 2 Laatste bericht: 28-11-2023
    • Ben zelf in 2019 in elkaar gestort en kon 1 jaar zo goed als niks daarna werd het wat beter. Persoonlijk vind ik het lastig om advies te geven omdat iedereen uniek is .
      Wandelen in de natuur schijnt ook te kunnen helpen. Sterkte in ieder geval en er komt zeker positieve verandering in.

      Rob
      27-11-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Dank voor je reactie Rob

      Roeland
      28-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Blijf steeds maar terugvallen (Verhaal 776)

    Ik zit inmiddels al 1.5 jaar in een burnout en soms gaat het redelijk goed en dan weer zak ik door de ondergrens en voel ik me vreselijk slecht met heel veel lichamelijke klachten. Wat ik zo gek vind is dat als ik me zo slecht voel ik niet meer weet hoe het is om me beter te voelen. Ben depressief en ga de hele dag zoeken op internet naar wat ik heb. Houdt het daarmee in stand en maak het nog erger. Maar blijf het toch doen tegen beter weten in. Zijn er mensen die dit herkennen ? Als ik me beter voel weet ik ook niet meer hoe het is om me zo slecht te voelen. Heel vreemd allemaal.

    Blijf zo in een vicieuze cirkel zitten waar ik niet definitief uit kom. Blijf steeds maar terugvallen. Wil hieruit komen maar weet niet hoe
    Anoniem
    28-11-2023
    Anoniem 0 Laatste bericht: 28-11-2023
  • Compleet overprikkeld na concert.. balen (Verhaal 763)

    Ik heb nu ongeveer 8 maanden een burn-out. Inmiddels ben ik weer aan het reïntegreren op het werk, en ben ik deze week gestart met 2 uurtjes extra (in totaal 6 uur verspreid over de week).

    Gisteren vroeg een vriendin of ik mee wilde naar een concert, en toen dacht ik; laat ik dat eens proberen. Nou.. na 2 uur ben ik huilend naar huis gegaan. Dit voelt voor mij zo als falen! Hoezo kan ik niet eens 2 uurtjes een concert volhouden? Ik heb het idee dat ik dit nooit meer ga kunnen en ben bijna geneigd om nu alles maar te gaan vermijden voortaan, want dan voel ik me niet zo shit achteraf..
    Ik voel me ondertussen lichamelijk steeds beter (ik merk dit ook echt aan mijn conditie), maar blijkbaar kan ik nog helemaal niet goed tegen prikkels en drukte.

    Zijn er meer mensen die dit herkennen dat ze zich lichamelijk een stuk beter voelen, maar heel snel overprikkeld raken nog? Ik vind dit erg frustrerend.

    Daarnaast merk ik ook dat ik vaak helemaal geen zin heb in dingen en niks voel qua emoties. Is dit een signaal dat ik toch rust moet nemen ipv leuke dingen ondernemen (zoals het concert dat uiteindelijk niet gelukt is).

    Ik vind het zo lastig hoe ik dingen weer moet opbouwen en ben het soms zo beu om op zoveel dingen nee te moeten zeggen! :(
    Marieke
    19-11-2023
    Marieke 7 Laatste bericht: 27-11-2023
    • Lieve Marieke, wat fijn dat je dit deelt. Begrijp je volkomen en dit is zo herkenbaar. Dankzij jouw bericht net mijn kaartjes verkocht voor een concert eind december. Terug naar niets, rust en geen prikkels. Komt het ooit nog goed...

      Corrine
      22-11-2023
    • Simpel antwoord: prikkels. Burnout is behalve een energietekort ook een opgeblazen zenuw systeem. Die moet zich heel traag weer herstellen en aanpassen. Ik heb in het eerste half jaar van die dempende dopjes gedragen omdat ik gek werd van luide geluiden. Aan het begin (toen ik nog niet volledig gecrashed was) had ik hetzelfde: kon 2 uur normaal functioneren en ineens 'bam'. Ik werk nu weer 26 uur maar durf ook nog niet echt naar concerten te gaan. Ben wel 2 maanden terug bij een musical geweest en de bios staat binnenkort ook op het programma. Concert is gewoon erg intensief, zeker als je pas 6 uur kan werken...

      Taco
      22-11-2023
    • Hoi Marieke dat is normaal die prikkels met een burnout heb ik ook veel ik werk wel en wandel veel met de hond en zit niet meer op zoveel sites daar kan ik me aan ergen en laatst weer eens naar het theater gegaan met mijn kinderen en schoondochters was maar 2uurtjes dus voor mij vol te houden en zit bij een haptotherapeut zei helpt mij erg goed misschien iets voor jou succes 👍

      Anoniem
      23-11-2023
    • Hoi Marieke,

      Wat goed van je dat je de stap hebt genomen om naar een concert te gaan. Het is knap dat je dat weer aandurft. Zie dit dan ook zeker niet als falen, maar als een overwinning dat je dit weer durft. Dat betekent dat het op dat moment dus goed genoeg ging om de overweging te maken om naar dat concert te gaan.

      Ik heb ook een burn-out gehad en ik heb ook zeker dit soort terugvallen gehad en gedacht; laat het ook allemaal maar zitten, ik wil me niet meer zo voelen. De tegenstrijdigheid hierin is: je gaat pas stappen maken als je dingen probeert. Je gaat een paar keer op je bek, dat is dan heel kut, maar je vindt uiteindelijk een balans met wat op dat moment te veel is, en welke stappen je wel kan zetten. Dat kan alleen als je dingen gaat proberen! Dus geef niet op daarin. Bovendien denkt je lichaam na een prikkelarme periode: wat is dit ineens voor geluid? Daar moet het heel erg aan wennen. Dat blijft zeker niet voor altijd zo, maar je lichaam en geest moet er heel erg aan wennen. Komt goed!!

      Bas
      23-11-2023
    • Dankjewel voor jullie lieve reacties hierboven!
      Soms ‘wil ik gewoon te snel weer dingen proberen zonder echt na te denken; ‘ is dit nu wel slim/heb ik er echt zin in op dit moment’. Maargoed dat is ook wel menselijk :)
      Nu weer even uit het overprikkelde zien te komen.

      Marieke
      24-11-2023
    • Een concert is ook wel erg veel van het goede! Ook dit soort dingen moet je langzaam opbouwen. Probeer bv eerst eens een kort theateroptreden (in een klein theatertje), film (niet te lang) etc. Het komt allemaal wel...je lijf geeft dus duidelijk aan dat dit teveel is dus even een stapje terug.

      Carla
      26-11-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Heel herkenbaar hoor . Ben zelf in 2019 in elkaar gestort . Kon geen prikkels meer hebben enz. Nu al 11 maanden angst voor de angst. Maar dus heel herkenbaar die overprikkeling . Sterkte en rustig aan

      Rob
      27-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Dan denk ik alleen naar weer van het ergst (Verhaal 774)

    Hallo allemaal.
    Ik wil graag net jullie het volgende delen. 5 jaar geleden is er bij mij darmkanker geconstateerd . Dit heeft vrij lang geduurd aangezien de artsen dachten in eerste instantie dachten dat ik een burn-out out had. Ik was oververmoeid. De tumor is verwijderd en Ik heb chemo gehad. Dit is met succes gebeurd daar ben ik ook blij om. Helaas heb ik ook een tik gekregen dat ik vrij bang ben geworden. Nu vijf jaar later wordt ik weer steeds vermoeider . De spieren zijn vermoeid maar ook pijnlijk . Daarnaast.heb ik ook heel veel last van dove slapende ledematen. Ook in rust. Als ik slaap of op de bank Deze tintelen trillen ook heel erg. . Daarnaast ook de benauwdheid die erg op speelt Van al deze klachten wordt ik erg bang en heb ik paniek. Ik heb geen problemen meer met de darm dat is gecontroleerd . Ik heb zin om de hele dag te slapen. Maar dan denk ik alleen naar weer van het ergst . Heeft iemand hier ook ervaring mee. Alvast mijn dank voor het lezen. Andre
    Andre
    26-11-2023
    Andre 0 Laatste bericht: 26-11-2023
  • Mn lijf is heel erg moe (Verhaal 770)

    Ik heb sinds november vorig jaar chronische hyperventilatie en overal pijn, slaap vaak 12 uren. Mn lijf is heel erg moe en ik begrijp niet wat er gebeurt
    Heb 3mnd in een solk kliniek gezeten met allerlei therapie maar nu weer thuis gaat alles achteruit. Ik denk steeds dat er wat anders aan de hand is, omdat ik niet opknap. Herkent iemand mijn verhaal?
    Henny
    23-11-2023
    Henny 0 Laatste bericht: 23-11-2023
  • Slappe handen (Verhaal 769)

    Hoi allemaal,

    Ik heb sinds een half jaar behoorlijke stress en burnout klachten. (Trillen, koude handen en voeten, futloosheid, angst) Maar het gaat mentaal gelukkig weer wat beter ook slaap ik weer wat beter.

    Wat ik mij afvraag en mij zorgen om maak is het volgende, herkennen jullien dit:

    De laatste 2 weken merk ik dat in rust, zitten op de bank of rustig in bed liggen slappe handen krijg, beide handen, het niet kunnen knijpen zegmaar, geen pijn alleen geen kracht. Het is te vergelijken met wat ik als kind weleens had als je ontwaakt dat je bij het wakker worden nog even geen kracht in de handen hebt, toen vooral grappig als kind zijnde nu akelig, zeker omdat het niet na het slapen is. Als ik opsta komt de kracht langzaam terug, het is ook niet altijd.

    Ik ben benieuwd of iemand dit herkent

    Anoniem
    22-11-2023
    Anoniem 0 Laatste bericht: 22-11-2023
  • Wat voel ik me klote zeg (Verhaal 104)

    Ik ben thuis vanaf 11 augustus dit jaar, burn-out. Wat voel ik me klote zeg. Ik weet niet te doen. Ga 8 november naar een psycholoog en heb in de tussentijd afspraken met de huisarts en de GGZ ondersteuner. Het bijna constant duizelig zijn, verdrietig zijn, niet kunnen concentreren, pijn in mijn lijf en diabetes type 1 al 25 jaar. Ik hoop dat ik er bovenop kom. Het is verschrikkelijk!
    Susan
    > 2 jaar geleden
    Susan 2 Laatste bericht: 22-11-2023
    • Zit je al langer in een bore-out, dan kan het leven zinloos gaan voelen. Je zelfvertrouwen gaat er ook aan. Logisch, je wordt totaal niet gevoed door enige uitdaging. Je kan niet groeien in iets waar je hart ligt. Soms weet je niet eens meer waar je hart ligt en moet je daar eerst naar op zoek. Heb je hulp nodig in die zoektocht, dan kan een therapeut verder met je meekijken.

      Tineke
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Corrine je reageert op een bericht ouder dan 2 jaar.

      Taco
      22-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Ik word er weer helemaal nerveus van (Verhaal 766)

    Ik zit al sinds februari dit jaar in een burnout en elke keer als ik denk dat ik eruit ben en ik geen klachten ervaar komt er weer een nieuwe klacht bij. In het afgelopen jaar heb ik tintelingen in het gezicht, voeten, handen gehad, hartkloppingen, maagklachten, veel boeren, veel depressieve gedachten, branderige handen en voeten, gewrichtspijnen, dikke knieën uit het niets, kortom een heleboel. Al deze kwaaltjes duurden ongeveer een week of iets langer en verdwenen weer. Sinds een aantal weken ging het heel goed en dacht ik er helemaal uit te zijn. Waarschijnlijk weer te hard van stapel gelopen en sinds twee weken weer een nieuwe klacht, namelijk hoofdpijn. Het voel als drukkend gevoel op mn slaap dat soms naar boven trekt. Ik word er weer helemaal nerveus van omdat ik weer denk dat ik een ernstige ziekte heb. Als ik goed reflecteer dan weet ik dat dit komt omdat ik te hard van stapel ben gelopen maar het gepieker en het gegoogle kan ik niet tegengaan. Hebben jullie ook weleens dit soort hoofdpijn ervaren?
    Sarah
    21-11-2023
    Sarah 0 Laatste bericht: 21-11-2023
  • Ik kamp sinds twee maanden met stressklachten (Verhaal 760)

    Hi iedereen,

    Ik kamp sinds twee maanden met stressklachten. Zo ervaar ik hartkloppingen, pijn op de borst, steken en nog tal van andere klachten. Echter, heb ik wel veel energie en zin om dingen te doen. Ik ben wel minder gaan werken, omdat ik deze klachten ervaar. Herkent iemand zich hierin, kun je ook burn-out zijn en energie hebben? Verder vraag ik me ook af of meer mensen te maken hebben gehad met veranderende klachten. Ik heb nu bijvoorbeeld ook keelpijn en moeite met slikken. Uiteraard is het ook weer het griepseizoen, dus wellicht een griepje te pakken. Alles in overspannenheid/burn-out voelt zo intens. Herkent iemand dat?

    Alvast bedankt voor jullie reacties. Het is een zware tijd, maar we komen er uiteindelijk allemaal sterker uit!
    Amber
    15-11-2023
    Amber 4 Laatste bericht: 19-11-2023
    • Hoi amber ik had en heb ook last van klachten vanaf begin mei vooral met mijn maag en hoofd nek en schouders en werk nog wel en heb ook de energie daarvoor wel ga ik in de middag effe een uurtje op de bank liggen en bij mij helpt haptotherapie en het is met recht 2 stappen vooruit 1 terug maar we staan er niet alleen voor we komen er wel succes👍

      Anoniem
      17-11-2023
    • Door de stress maak je adrenaline aan. Zelf had ik het ook dat ik snachts niet moe was door alle adrenaline in me lichaam eenmaal toch je rust te pakken. Wandelen of even een serie kijken merk je uiteindelijk dat het minder zal worden. Sterkte

      Anoniem
      17-11-2023
    • Dat heet overspannen, voorstadium richting een burnout. Nu de goede rustige dingen doen om ontspanning te krijgen.

      En nee dat is dus geen burn-out, want dan kan je niks meer.

      Taco
      19-11-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Dank voor jullie reacties. Fijn om ervaringen te lezen op dagen dat ik denk gek te worden. Ik heb via de huisarts haptotherapie als advies gekregen. Ik ga dat toch ook proberen aan jullie reacties te lezen is dat een goed idee.

      Amber
      19-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Twijfel nog altijd of ik niet stiekum long covid heb (Verhaal 750)

    Hallo,

    Ik ben oktober 2022 ziek geworden. Het leek op iets tussen een verkoudheid en griep. (Verkoudheidsklachten ++, zeg maar. Voelde me slap, had verhoging en lag op bed.)
    Toen ik me beter voelde, ben ik weer aan het werk gegaan. Dit ging echter niet goed, want ik was binnen no time weer moe. Ik modderde maar wat aan, totdat ik me in maart 2023 maar volledig ziek meldde, met als reden burn out. Echter twijfel ik nog altijd of ik niet stiekum long covid heb, aangezien ik covid gerelateerde verschijnselen had (maar niet getest...) en omdat ik nooit geen zin heb gehad om wat te ondernemen. (wat kenmerkend is voor burn out) Hierdoor ging ik regelmatig toch nog over mijn grensen.
    Inmiddels is het oktober en zit ik er voor mijn gevoel nog middenin. Ik merk dat heel veel zaken mij kunnen uitputten: teveel prikkels door sociale bezigheden, opwinden over zaken, inspanning waarbij de hartslag erg hoog wordt, maar rustig joggen gaat dan weer wel goed. Wat mij echter verbaast is dat teveel eten (avondje buffet restaurant) en wat langer heet douchen, absoluut funest is. Mijn hart racest dan de rest van de avond en ik slaap dan slecht. De volgende dag ben ik enorm uitgeput. Zijn er meer mensen die hier last van hebben?
    Pierro
    09-11-2023
    Pierro 5 Laatste bericht: 16-11-2023
    • Hi Pierro,

      Ik heb ook alle klachten die jij hebt, ik heb ook corona gehad en getwijfelt aan long covid, maar ik had deze klachten en uitputting al voordat corona kwam. In een burn out hoeft het zeker niet zo te zijn dat ik je niks meer wilt ondernemen. In tegendeel. Bij mij in het begin, wilde ik vanalles en deed ik dat ook nog wel, maar was er gewoon steeds extreem moe van. Ook idd warm douchen leidde in het begin tot uitputting, enkele keren zelfs bijna flauwvallen. Het is lastig voor te stellen, maar zowel warmte als een zware maaltijd (het verwerken ervan), kost je lichaam energie die als je zo uitgeput bent, kan leiden tot klachten. Heb echt al vallend en opstaan moeten uitvinden waar de ondergrens ligt en van daaruit opbouwen.

      Corona of een griep in het algemeen zijn belastend voor je bijnieren, en dit is belangrijk onderdeel van het systeem wat uitgeput raakt en uiteindelijk leidt tot burn-out. Vaak is een griep dan bijvoorbeeld het laatste 'zetje', wat je in deze toestand brengt.

      Sterkte

      Amber

      Anoniem
      11-11-2023
    • Beste Pierro,

      jouw verhaal lijkt een klein beetje op dat van mij. Ook in oktober 2022 covid gehad. Daarna kon ik achteraf gezien steeds minder goed met stress omgaan, voelde ook een enorme onrust in mijn lijf. Had ook een verhoogde hartslag wat leidde tot een bezoek aan de cardioloog. Kreeg daar een panek aanval, en vandaar ging het steeds slechter me. Maandenlang dacht ik alle symptomen die ik had gerelateerd zijn aan de angstoornis die ik opgelopen had. Echter deze week weet ik 100% zeker dat het door post -covid komt. De klachten die je beschrijft lijken op die van mij ( heb er nog een aantal meer) en lijken veroorzaakt te worden dat er teveel histamine in je lijf zit. Daarmee krijg je een uitlopend aantal vervelende symptomen. Bepaalde voedsel soorten bevatten veel histamine, en een lange hete douche zorgt ook voor extra histmaine waardoor je lijf weer op hol slaat. Google eens een long covid en histamine dan begint een lampje te branden. Beterschap!

      freddy57
      16-11-2023
    • Heel bekend. Ik heb net voordat het in nederland kwam een flinke verkoudheid gehad die ik nog nooit eerder mee had gemaakt, en daarna 2 jaar goed benauwd geweest met inspanning, ook een middenrif onsteking wat nog steeds een vraagteken blijft waarvan precies. Erg lang heb ik disfuncioneel adem gehaald. Nu een paar maandjes terug weer een flinke verkoudheid gehad en sindsdien terug kerende spanningshoofdpijn. Je komt er toch niet meer achter waarschijnlijk. Maar als je denkt dat je long covid hebt, dat zou goed kunnen hoor! Herstellen kan zo wel 5 jaar + duren (ergens ooit gelezen dat het max 10 jaar kan duren voor alle klachten verdwenen zijn na sommige virussen )

      anoniem
      16-11-2023
    • @freddy ja die histamine viel me ook al op. Zelf heb ik desloratidine voorgeschreven gekregen toen na de verkoudheid (vanwege benauwdheid) dus arts dacht meschien een allergie ofzo. Heel apart ja

      Anoniem
      16-11-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Beste Pierro,

      jouw verhaal lijkt een klein beetje op dat van mij. Ook in oktober 2022 covid gehad. Daarna kon ik achteraf gezien steeds minder goed met stress omgaan, voelde ook een enorme onrust in mijn lijf. Had ook een verhoogde hartslag wat leidde tot een bezoek aan de cardioloog. Kreeg daar een panek aanval, en vandaar ging het steeds slechter me. Maandenlang dacht ik alle symptomen die ik had gerelateerd zijn aan de angstoornis die ik opgelopen had. Echter deze week weet ik 100% zeker dat het door post -covid komt. De klachten die je beschrijft lijken op die van mij ( heb er nog een aantal meer) en lijken veroorzaakt te worden dat er teveel histamine in je lijf zit. Daarmee krijg je een uitlopend aantal vervelende symptomen. Bepaalde voedsel soorten bevatten veel histamine, en een lange hete douche zorgt ook voor extra histmaine waardoor je lijf weer op hol slaat. Google eens een long covid en histamine dan begint een lampje te branden. Beterschap!

      freddy57
      16-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Zijn er mensen die positieve ervaringen hebben met een SSRI bij burn-out? (Verhaal 755)

    Hi allemaal,

    Volgens mij lezen er inmiddels best wat mensen mee hier. Ik zit zelf net 3 jaar in een burn-out, en heb nog een lange weg te gaan. Op zich herstelde ik, na een lange periode van het niet echt kunnen accepteren en mezelf er daardoor dieper in helpen, redelijk. Maar helaas te maken gehad met meerdere terugvallen, wegens beëindigen relatie, verplichte verhuizing, acute heftige ziekte in familie.

    De laatste terugval was zo diep, dat ik opnieuw te maken had met alle klachten van voorafaan. Daarnaast fysiek ook weer compleet aan de grond. Ik ben er ontzettend van geschrokken hoe fragiel dit dus is...

    Ik ben al die tijd tegen geweest.. Maar om minder snel leeg te lopen op emotionele gebeurtenissen, wat stabieler te zijn, prikkels van buitenaf (geluid etc) iets te dempen, overweeg ik toch een SSRI.

    Zijn er mensen die positieve ervaringen hebben met een SSRI bij burn-out? Zo ja, op wat voor manier merkte je positief verschil?

    Liefs,
    Amber
    11-11-2023
    Amber 2 Laatste bericht: 15-11-2023
    • Ik zie net dat het eerdere bericht wat ik hierover heb gepost waarvan ik dacht dat het mis gegaan was, toch online staat. Excuus voor het dubbele verhaal! (Extra reacties zijn natuurlijk meer dan welkom)

      Amber
      13-11-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi!

      Anderhalf jaar geleden zat ik wel eens op dit forum, omdat het zo slecht met me ging, maar sinds oktober 2022 niet meer. Dat was rond dat ik m'n eerste dosis citalopram nam, dat overigens pas na een paar weken echt goed werkte. Ik dacht: ik kijk eens op dit forum of ik mensen kan helpen, en ik zag jouw berichtje.

      Ik was zólang zó huiverig voor medicatie, er heerste bij mij zo'n groot taboe. Volledig ten onrechte uiteindelijk. Het is dé reden en dé doorbraak geweest voor mijn herstel. Het middel zorgt ervoor dat je minder in je hoofd zit en dat je gewoon dingen doet zonder er al te veel bij na te denken. Ik pieker tegenwoordig echt nog wel eens, maar zonder dat ik het weet filtert m'n hoofd de negatieve gedachten en een half uur later denk ik: 'huh, ik was toch aan het piekeren?', maar dat is dan gewoon automatisch weggegaan. Heel bijzonder.

      Heel geleidelijk zijn door deze afname van angstgedachtes mijn fysieke klachten ook wat naar de achtergrond gedreven. Ze zijn er nog wel, maar ik heb nagenoeg mijn leven weer opgepakt en werk 20 uur per week en doe weer de sociale dingen waarvan ik nooit had gedacht dat ik ze nog kon. De overprikkeling is er wel, maar op de achtergrond, evenals mijn hoge adem.

      Bijwerkingen zijn er bij mij nauwelijks geweest, maar het werkt voor iedereen anders! En de eerste weken zijn misschien wat onwennig, je hoofd werkt ineens heel anders dan normaal. Je zult eventjes geduld moeten hebben met oordelen of het wat voor jou is. Ik hoop dat het voor jou helpt, en geloof mij: het komt ECHT goed. One way or another. Ook al denk je dat het nooit goedkomt, dat komt het ECHT.

      Heel veel succes! :)

      Bas
      15-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Burnout/angst en paniek (Verhaal 744)

    Burnout/angst en paniek

    Een aantal maanden terug ben ik niet lekker geworden, duizelig hartkloppingen etc. Hiervoor zelf ecg's gehad 24 uurs holter en een hartecho. Alles was goed. Volgens de huisarts is het een paniekaanval geweest.
    Sinds die tijd gaat het bergafwaarts. Sommige dagen wordt ik wakker en weet ik niet hoe ik de dag moet doorkomen. Ik werk nog maar dit is erg lastig.
    Ik heb veel lichamelijke klachten waardoor ik weer angst krijgt dat het iets lichamelijks is en dat wekt weer angst en paniek op.
    Zo krijg ik last van
    - Drukkend gevoeld op mijn ogen en hoofd
    - Extreem moe
    - De wereld lijkt niet echt (derealisatie)
    - Slappe benen en armen
    - Alles kunnen volgens maar het gevoel hebben dat je wegvalt.
    - Licht is erg vervelend
    - Gevoel gek te worden
    Inmiddels wel een aardige psycholoog gevonden, maar hier tot nu toe alleen nog maar een intake gehad.

    Herkend iemand deze klachten? En zo ja hoe kom ik ervan af?
    Jantine
    01-11-2023
    Jantine 10 Laatste bericht: 15-11-2023
    • Hoi,

      Jou klachten zijn herkenbaar. Ik loop hier al jaren mee. Hoe drukker je je erover maakt hoe langer je er last van blijft houden. Het gaat niet in een paar weken over besef je dat. Ik weet dat het moeilijk is maar het komt uiteindelijk goed!

      Piekeraar
      01-11-2023
    • Ik zit op dit forum te lezen en zoveel herkenbaar voor mij, mijn vraag is hoe het nu met jou gaat ? Want je hebt dit al tijdje terug geplaatst..

      Groetjes

      Henriette
      06-11-2023
    • Hoi,

      Dat klopt het gaat helaas nog niet veel beter. Soms heb ik hele dagen dat de wereld heel raar aanvoelt alsof ik dingen niet kan volgens terwijl ik dit wel kan. Angst om in me hoofd te verdwalen of iets ernstigs te hebben is heel groot. Heb veel last van zere benen en druk op mijn ogen en dat wekt ook weer onrust op.
      Vandaag 3e sessie bij de psycholoog gehad zij gaan zoeken naar de oorzaak. Verder is het helaas dealen met de klachten ze accepteren en niet bang worden. Maar dat lukt mij helaas ook nog niet.

      Hoe is het met jou loop je ook bij een psycholoog?

      Jantine
      06-11-2023
    • Ik heb ook van die enorm zere benen. Bij elke emotie, leuk of minder voelt ik het nog meer en spanning in nek. Je lijf/ brein gaat gewoon met je aan de haal zo voelt het. Brrrr heel vervelend

      Anoniem
      06-11-2023
    • Hoi Jantine,
      Jouw klachten klinken allemaal bekend. Ik loop nu een jaar bij de psycholoog en ik heb ook nog klachten en moeite met accepteren. Maar: de klachten zijn wel echt veel minder en ik kan er steeds beter mee omgaan. De tijd helpt daarin ook wel mee. Echt ik kom uit een heel diep donker gat en ik heb nu weer een veel betere kwaliteit van leven. Hoop dat dit je een beetje helpt. Houd vol en leg de lat niet te hoog voor jezelf. Veel sterkte!

      Y.
      07-11-2023
    • Hoi Y.

      Fijn om te horen dat het bij jou wat beter gaat. Geeft mij toch ook weer wat moed dat het goed gaat komen en dat ik me er niet bij neer moet leggen. Dankje!

      Jantine
      07-11-2023
    • Ik heb ook erg last van de door jouw genoemde syptomen.
      Pas had ik ineens een dag dat ging super goed. De dag erna sta ik op weer duizelig, raar in mijn hoofd, wereld voelt raar enz.
      Hebben jullie dat ook dat je daar ineens last van heb?

      R.a.
      08-11-2023
    • Dat duizelige in je hoofd gaat weg nadat je bloedcirculatie weer goed gaat. Met andere woorden sporten. Het zal eerst lijken alsof je duizeligheid erger wordt maar daarna merk je dat je je alleen maar weer beter gaat voelen.

      Steve
      08-11-2023
    • Zo herkenbaar de klachten, stuk voor stuk. Alsof ik mijn eigen verhaal lees. Ik ben nu 6 weken uitgeschakeld en nog uitgeput, stress en doorlopend angst.

      Mnk
      09-11-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Heel herkenbaar. Ik kan soms ook naar de wereld of een beeldscherm kijken en het allemaal wel zien, maar heel raar en heftig. Alsof je heel moe bent en dan in een fel licht kijkt.
      Hebben andere hier ook last van?

      Fp
      15-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Parkinson/Parkinsonisme-achtige klachten (Verhaal 222)

    Parkinson/Parkinsonisme-achtige klachten.

    Hallo allemaal,

    Het begon bij mij allemaal in februari 2021. Ik voelde bij het leunen op een stoel (je staat even te praten met iemand die aan tafel zit en leunt op de stoel) trillingen door mijn armen gaan. Ik schonk er geen aandacht aan, ik trainde 6 keer in de week, het zou overbelasting kunnen zijn. Bovendien een erg drukke baan. Het trillen bij het op spanning brengen van de armen hield aan en leek in het najaar uit mijn schouders te komen. Deze leverden bij schouderophalen (activeren trapezius) een schokkend tandradachtig gevoel op. Naar de huisarts gegaan en na onderzoek en bloedonderzoek was er niets te vinden. De huisarts dacht aan “overwerkt zijn”. Mijn schouders en nek gingen steeds vaster zitten en in november zat ik er weer. Ik herkende symptomen van Parkinson/Parkinsonisme (hierna:P). Ook omdat ontbijt roeren en aankleden soms langzaam gingen, het lukte wel maar het ging onbewust langzaam. Als ik mij dat realiseerde dan schakelde ik vijf versnellingen omhoog. Ook typen en schrijven gingen moeizamer. Verminderde armzwaai, stijf lopen. De huisarts (doorgewinterd) deed tests en maakte er geen P van, heel duidelijk niet. Toch bleef het knagen en ik raakte angstig. Het ging mij beheersen. De huisarts verwees mij “alleen voor je gemoedsrust” door naar een kliniek en de neuroloog constateerde hetzelfde. Ik ging daarom maar naar een stress-coach en therapeut om mij uit de status quo te krijgen maar bleef werken en ben nu sinds twee weken gestopt, want ik kwam mezelf hard tegen. Ondertussen nog steeds die vage klachten. Ook motoriek handen is niet 100%, voel druk op de vingers. Herkent iemand zich hierin?
    Martin
    > 2 jaar geleden
    Martin 3 Laatste bericht: 13-11-2023
    • Ik ben 11 mnd geleden thuis komen te ziten met zware burnout.
      Scala van klachten en paniekaanvallen.
      Heftig trillen en tintelingen.
      Een hel vond ik het.
      Gaat nu stuk beter.
      Maar geregeld valt het toch weer tegen.
      Komen klachten, niet meer zo erg terug of enorme vermoeidheid.
      Wat het schokkerige betreft , herken ik ook .
      Vooral in de armen, idd als bij parkinson
      Een ander kan het niet zien het is echt inwendig maar erg vermoeiend.
      Ik ben blij te lezen niet de enige te zijn.
      Ook ik ben bij verschillende specialisten geweest , ook neuroloog.
      Alles wijst op de burnout
      Het is een lange weg.
      Sterkte , groetjes

      Sylvia
      > 2 jaar geleden
    • Dankjewel voor je reply, Sylvia. Geloof in betere tijden scheelt de helft. Heel veel sterkte.

      Martin
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Klinkt bekend
      Hoe gaat t nu..?

      Frank
      13-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Volgens de huisarts is het een paniekaanval geweest (Verhaal 743)

    Hoi,

    Een aantal maanden terug ben ik niet lekker geworden, duizelig hartkloppingen etc. Hiervoor zelf ecg's gehad 24 uurs holter en een hartecho. Alles was goed. Volgens de huisarts is het een paniekaanval geweest.
    Sinds die tijd gaat het bergafwaarts. Sommige dagen wordt ik wakker en weet ik niet hoe ik de dag moet doorkomen. Ik werk nog maar dit is erg lastig.
    Ik heb veel lichamelijke klachten waardoor ik weer angst krijgt dat het iets lichamelijks is en dat wekt weer angst en paniek op.
    Zo krijg ik last van
    - Drukkend gevoeld op mijn ogen en hoofd
    - Extreem moe
    - De wereld lijkt niet echt (derealisatie)
    - Slappe benen en armen
    - Alles kunnen volgens maar het gevoel hebben dat je wegvalt.
    - Licht is erg vervelend
    - Gevoel gek te worden
    Inmiddels wel een aardige psycholoog gevonden, maar hier tot nu toe alleen nog maar een intake gehad.

    Herkend iemand deze klachten? En zo ja hoe kom ik ervanaf?
    Annie
    01-11-2023
    Annie 4 Laatste bericht: 13-11-2023
    • Exact dit heb ik ook. Vooral dat druk bij mijn ogen en de angst voor andere ziektes. Echt heel herkenbaar. De ene dag gaat het super goed en de andere dag weer niet. Dat zorgt dat je weer in het cirkeltje komt en weer bij af bent.

      Ano
      07-11-2023
    • Klinkt wel als paniekaanval symptomen. Behalve het extreem moe zijn.

      Voor mij is exposure heel belangrijk geweest. Dus dingen gewoon doen en ervaren dat er niks verschrikkelijks gebeurt. Dan leert je brein dat het veilig is. Ook heeft mijn trauma's oplossen dmv EMDR/exposure therapie enorm geholpen. De angstreactie van mijn lijf op fysieke symptomen is simpelweg gestopt.

      Ik had dan geen lichamelijke klachten los van de paniekreactie. Maar wat ik zou kunnen bedenken voor jou is dat CGT mogelijk helpt om je fysieke klachten op een andere manier te zien (niet als ik ga dood, maar als mijn lichaam heeft pijn).

      Sporten kan eventueel ook helpen om je lichaam te helpen te wennen aan de stressreactie (sporten is een stressreactie in wezen).

      Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Ik heb inmiddels geen last meer van paniekaanvallen en slechts een zeer en verwaarloosbare minieme angst ervoor.

      Bart
      10-11-2023
    • Stop met werken en meld je ziek!

      Taco
      11-11-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Eens met Taco. Neem rust in de beginfase! Wacht je volgende afspraak af bij je psych.

      Let op dit kan heel lastig voelen, om niets te doen. Ik zou de eerste dagen juist niet sporten. Als je per se iets wilt doen, dan eerst normaal bewegen met verplichte rustmomenten erachteraan. Bijvoorbeeld vaatwasser uitruimen en dan rusten, of was ophangen en dan rusten, of hoogstens je straat uitlopen en weer terug en dan rusten.
      En dan je ervaring delen met je naaste en psych.

      Pearl
      13-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Ik raad causapractie aan (Verhaal 758)

    Aan iedereen die last heeft van een burn-out, raad ik causapractie aan . Zelf ben ik al twee jaar ziek , geraakte amper uit bed . Met duizend en één symptomen. De enige die vooruit gang heeft geboekt met mij is mijn osteopaat met specialisatie causapractie ( zoek even online op .)Ik heb zelf geen behoefte om heel mijn verhaal te doen maar ik kan iedereen verzekeren dat ik mentaal , fysiek en emotioneel op was . Duizend en een dokters en therapeuten heb afgelopen zonder resultaat . Sinds ik bij mijn therapeute ben , beginnen er heel veel zaken te verbeteren zo extreem zelfs dat mijn omgeving het begint waar te nemen . Met de beste bedoelingen zet ik dit online mvg
    N.L
    13-11-2023
    N.L 0 Laatste bericht: 13-11-2023
  • In een gigantisch gat gevallen (Verhaal 757)

    Afgelopen veertien dagen in een gigantisch gat gevallen. Begon allemaal met sluimerende oorklachten. Ben helaas enkelzijdig doof en het goede oor begint nu ook met vage klachten. Na vele onderzoeken en een waarschijnlijke diagnose ging het aanvankelijk redelijk. Tot ongeveer 14 dagen geleden er iets in mij knapte. Nog steeds geen idee wat en hoe maar sindsdien zware paniekaanvallen gehad en vele huilbuien. Helaas wakkert dit dan weer tinnitus aan waardoor er een soort eindeloze cyclus ontstaat. Ben daarbij ook nog meniere patiënt. Gelukkig is dat tot rust gekomen maar goed dit is zeker niet bevorderlijk. De daarvoor blijft.

    Nu opzoek naar mij oude ik. Nog steeds kan ik het niet geloven. Van een onbezorgd leven veertien dagen geleden naar een soort van uitgeblust wrak nu.

    Ik weet dat stress niet bevorderlijk is voor oorsuizen en moet dan ook uit die paniek zone zien te blijven. Merk ook dat mijn lichaam ontregeld is. Eten, drinken alles moeizaam.

    Mij grootste angst is straks doof zijn met alleen nog maar die nare piep en bromtoon.

    Voor mij gevoel heb ik mijn oorklachten te lang weggestopt terwijl dit op de achtergrond natuurlijk altijd op de loer lag. Nu hopen op betere tijden en rust in het hoofd
    Anoniem
    12-11-2023
    Anoniem 0 Laatste bericht: 12-11-2023
  • Hoe kom ik weer waar ik ooit was? (Verhaal 40)

    Waar zal ik beginnen.... al vanuit mijn jeugd ben ik ontwikkeld met onzekerheid en klaar willen staan voor anderen. Ook andermans mening weegt altijd zwaar.
    ik ben aan een beroep begonnen wat eigenlijk niet bij mijn persoonlijkheid past, heb verzuimd goede opleidingen te doen (ondanks advies Atheneum vanaf de basisschool) en ben in uiteindelijk in een leidinggevende functie terecht gekomen. ik heb veel kunnen en mogen doen maar waardering van lager- en hogerhand nooit gevoeld en na dik 12 jaar door het bedrijf aan de kant gezet. dit was tegelijk met de mededeling van mijn vrouw dat ze wilde scheiden en met een ander verder wilde. dit alles is zo'n 4 jaar geleden.
    aan een nieuwe baan begonnen, nog een keer aan een nieuwe baan begonnen maar telkens loop ik vast en lukt het niet . ik wil het zo graag goed doen en net als de buitenwereld succesvol zijn. nu zit ik thuis in de ww met allemaal nare gevoelens, veel verdriet (ik blijf maar huilen om het minste of geringste) en ben onzeker over alles. en ik blijf maar moe, wil veel maar niks lukt en het enige resultaat is hoofdpijn. en niks doen geeft ook geen goed gevoel.....
    echt, hoe kom ik weer waar ik ooit was, relaxed en bezig, gelukkig en vol vertrouwen...........
    Mars74
    > 2 jaar geleden
    Mars74 2 Laatste bericht: 11-11-2023
    • Lieve Mars,

      Ik begon je verhaal te lezen en dacht gelijk, oh dit herken ik! Ik had een gymnasium advies en ben uiteindelijk mavo afgestudeerd. 20 jaar verder kreeg ik de diagnose adhd.
      Toen las ik over je werk en je scheiding. Het spijt me dat er zoveel tegelijk op je bord is komen te liggen en ik voel je verdriet.
      Lieve Mars, ga alsjeblieft naar de huisarts en bespreek deze gevoelens en vraag om een doorverwijzing naar de ggz. Je hoeft er niet alleen voor te staan
      Heel veel sterkte <3
      T

      T
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Als ik je zo lees..

      begin met jezelf te waarderen en accepteren en haal het bij jezelf, en leg de lat niet te hoog voor jezelf. Waardering zul je nauwelijks krijgen van andere mensen omdat ze vaak hun eigen leven en een rugzak met zich meedragen. Het laatste wat ze dan denken is waarderen. Zo is de realiteit. Wees niet zo streng voor jezelf en dat je aangeeft dat andere meningen zwaar wegen. Dat zou niet zo moeten, daar lijd je dan alleen maar onder op den duur.. en Net zo succesvol zijn als de rest van de wereld” je bekijkt het verkeerd, vind ik. Waarom wil je succesvol zijn? En stel je was succesvol, dan had je alsnog in de ww kunnen vallen uiteindelijk, en had je alsnog opnieuw moeten beginnen. Je gezondheid gaat voor :-) allerbelangrijkste! Ik ken 2 die een eigen bedrijf hebben gehad en volledig ingestort zijn doordat ze zichzelf helemaal suf hebben gewerkt, nu na jaren kun je ze nog steeds bij elkaar vegen. Soms is dat het niet waard, maar geef niet op.

      Anoniem
      11-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Vreemde en zeer drukke dromen (Verhaal 746)

    Ik word de laatste weken af en toe geplaagd door vreemde en zeer drukke dromen. Ik word dan depressief en angstig wakker. Ik heb dan een vreselijke angst om de controle over mezelf te verliezen. Want ik snap het niet. Vrolijk in bed gekropen en dan op zo'n manier ontwaken. Het is ook onvoorspelbaar. Enkele weken niets aan de hand en dan opeens.... Bang. Ik wil enkel begrijpen waar die plotse angst vandaan komt. Ik kan er niets aan doen als ik niet het waarom weet. Vroeger enkele depressieve buien gehad. Maar dat is wel voorbij. Maar die akelige nachtelijke toestanden doen mij schrik krijgen om opnieuw depressies te krijgen. Nog iemand die dit soms meemaakt. Tijdens de dag gaat het trouwens goed. Dan kan ik vrolijk en actief zijn. Maar ik word nu dus echt bang om te gaan slapen.
    Wies
    06-11-2023
    Wies 2 Laatste bericht: 11-11-2023
    • Ik heb precies hetzelfde in periodes. Vooral als ik (te veel) gluten en melkproducten heb gegeten/gedronken.

      Probeer minimaal 4-6 weken 0.0 melk producten en gluten te laten staan en kijk wat er gebeurd.

      Jp
      11-11-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Hi Wies,

      Ik heb dit ook, in het begin van de burnout vaak. Dat werd met dat ik herstelde minder. Denk dat het een stuk verwerking kan zijn, maar bij mij lijkt het later in het proces steeds terug te komen als ik over mijn grenzen ben gegaan. Dan is het dus een reactie van je lichaam op het cortisol (of andere ontregeling), zo denk ik.

      Anoniem
      11-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Soms lijken mijn klachten buiten de angst en paniek op fibromyalgie (Verhaal 753)

    Ik zit al meer dan 2 jaar in een burnout. Voel wel dat ik iets meer kan en niet zo heel snel meer angst of paniek ervaar. Wat ik wel dagelijks voel is de pijn in mijn spieren rug schouders nek hoofd kaken ogen en als et echt te veel word voel ik het in mijn keel en middenrif.. samen met een brandende emotionele gevoel omdat ik te veel achter elkaar ben aan t doen.. gevoelig voor licht als.ik loop mijn ogen verkrampen. Het voelt dan branderig en word licht en duizelig. Soms lijken mijn klachten buiten de angst en paniek op fibromyalgie.. iemand dezelfde klachten?
    Anoniem
    11-11-2023
    Anoniem 1 Laatste bericht: 11-11-2023
  • Hoe ik aan mijn burnout kom.. (Verhaal 754)

    Dag iedereen,

    Mijn verhaal is denk ik hoe ik aan mijn burnout kom..
    Ik was altijd al een zeer actief persoon maar sinds mijn papa overleden is in 2019 heb ik mij nog meer op mijn werk gestort. Thuis kon ik niet echt praten over mijn verdriet dus om het niet onder ogen te moeten komen ben ik snel terug beginnen werken en ook buiten het werk zat ik amper stil. Eind 2021 is mijn beste vriendin dan heel onverwacht overleden. Ook op dezelfde manier heb ik mijn verdriet aangepakt. Toen ben ik gestopt met roken begin dit jaar en heb ik buiten mijn al zeer actief leven nog fervent beginnen sporten. Ook al was ik doodmoe,toch moest en zou ik gaan sporten. Ik ben daarnaast ook nog eens iemand die graag controle heeft over allez,zeer perfectionistisch is ingesteld..piekeren over de kleinste onbenullidgheden die in mijn hoofd een ramp zijn..
    Ik liep al een tijdje heel erg moe rond, prikkelbaar maar iedere keer spartelde ik er even weer door. Tot 2 weken geleden kreeg ik plots krampen aan mijn hart en linkerarm en een opgezette buik en buikkrampen, zeer veel oprispingen. Doodmoe ook. Ben toen naar de dokter gegaan aangezien mijn verleden met hartproblemen tot ongeveer 3,5 jaar terug (ik had hartritmestoornissen, nam daarvoor zware medicatie en 4 ablaties later was ik hier eindelijk vanaf). De dokter zei stress en waarschijnlijk pds (want was niet de eerste keer met darmproblemen). Ik moest rusten, iets van medicatie nemen en een week later terugkomen..
    In die week werd ik alsmaar meer moe. Ook nog steeds hartkrampen maar buik werd beter. Ik ging terug maar toen hij vroeg hoe het ging crashte ik volledig. Ik zag in dat ik het al maanden voelde aankomen en er volledig doorzit. Heb daar een halfuur staan wenen en intussen al niks anders gedaan. Ik voel me nutteloos. Een simpele soep maken moet ik in 2 x doen omdat mn lichaam overal pijn doet. Ik word alsmaar meer moe. Ik heb zoveel moeite om dit te aanvaarden. Ik ging vroeger 12 uur aan een stuk door. En nu kan ik zelfs geen simpele soep maken zonder tussenin te rusten. Ook slaap ik zeer slecht. Heb hoofdpijn. Voel me schuldig en gefaald.. ook tegenover mn man en dochter.. ik hoop dat het snel betert..nog mensen die zich in mijn verhaal herkennen?

    Groetjes
    Anoniem3
    11-11-2023
    Anoniem3 0 Laatste bericht: 11-11-2023
  • Spanningshoofdpijn (Verhaal 720)

    Hoi ik maak me zorgen. Is het normaal om spanningshoofdpijn te hebben bij de burn out? Ik krijg soms dagelijks tot weekelijks druk in mijn gezicht/achter ogen tot het voorhoofd en de slapen. Lijkt op spierpijn achter de ogen. En ik zie de laatste tijd ook wel wat waziger. Reactie aub! Vind dit super vervelend en ik word er wel paniekerig van soms
    Anoniem
    16-10-2023
    Anoniem 4 Laatste bericht: 10-11-2023
    • Even bij vermelden dat ik al zeker een jaar of 3 overspannen/burn out heb. Heb erg veel klachten achter de rug, maar zodra ik eindelijk eens wat rust heb komt het meeste weer omhoog, nu is het vooral hoofdpijn geworden

      Anoniem
      16-10-2023
    • Ja ik heb hier ook veel last van! Naast gespannen spieren in het algemeen, en brainfog. Echt heel vervelend.

      Anoniem
      27-10-2023
    • Hoi

      Heel herkenbaar. Ook zo ontzettende druk achter mijn ogen en hoofdpijn. Soms komt het ineens en het kan ook ineens weer weggaan. Echt heel rot!

      Ano
      10-11-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik heb dat ook zit er alweer 2 jaar in... ik heb et ook bij tv licht te veel op de tel zitten.. of als ik loop sta inspan

      Anoniem
      10-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Alsof je je niet als jezelf voelt..... (Verhaal 752)

    Hebben jullie ook soms het gevoel dat je je niet meer als jezelf voelt??

    Meestal gaat het sochtends goed als ik uit bed stap maar een paar uurtjes daarna een vaag gevoel alsof je je niet als jezelf voelt..... Komt meestal met een vlaag van moeheid
    Anoniem
    10-11-2023
    Anoniem 1 Laatste bericht: 10-11-2023
  • Lange tijd echt een batterij van 1% (Verhaal 734)

    Hoi! Ik heb voor het eerst weer ‘ns een nacht gehad die ik me niet kan herinneren. Oftewel: ik ben even weggeweest. Toen ik wakker werd vanochtend voelde ik me dan ook ontzettend opgelucht. Ik dacht: yes, eindelijk weer energie. Maar zodra de dag vorderde, was ik juist alleen maar vermoeider. Mijn dagelijkse wandelingetje van 20 minuten deed ik haast slapend. Herkennen mensen dit? Dat een goede nacht slaap juist moeier maakt?

    Ik lees verder veel berichtjes over mensen die ontzettend last hebben van angst, paniek, zenuwen, onrust, huilbuien. Ik voel me echter vooral compleet gesloopt. Dood- en doodmoe. Alsof ik ‘stuk’ ben. Letterlijk. Al iets meer dan twee maanden lig ik voornamelijk met piepkleine activiteiten. Ik probeer me eraan over te geven, maar lees tegelijkertijd dat in veel gevallen mensen na een week of vier langzaam meer energie krijgen. Zijn er meer mensen die lange tijd echt een batterij hebben van 1%?

    Ik zou het ontzettend fijn vinden om óók positieve verhalen te horen. Ik kan me helemaal voorstellen dat iemand die een burn-out achter de rug heeft en zich weer lekker voelt niet de behoefte heeft op fora te reageren. Maar toch denk ik dat we allemaal af en toe wel een positief verhaal kunnen gebruiken.

    Alvast bedankt!
    Anoniem
    26-10-2023
    Anoniem 4 Laatste bericht: 10-11-2023
    • Hi! Ik kan me heel goed voorstellen dat je ook graag positieve verhalen wilt horen. En ik kan me inderdaad ook voorstellen dat mensen die het achter de rug hebben niet gaan reageren.

      Momenteel zit ik zelf overspannen thuis en herken ik je verhaal heel erg.

      Een vriend van mij heeft hetzelfde meegemaakt en heeft ook veel angsten etc ervaren die periode. En uiteraard hele erge vermoeidheid. Ik kan je vertellen dat deze vriend er helemaal vanaf is! Het heeft in totaal, alles bij elkaar, wel anderhalf jaar geduurd voordat hij weer de oude was, maar er is dus gelukkig wel hoop. Hij heeft hulp gehad van een psycholoog.

      Gun jezelf de rust, probeer hulp te zoeken en ik geloof dat alles goed komt.

      Kim
      27-10-2023
    • In het begin van mijn burn-out had ik hetzelfde inderdaad. Fijn dat je eindelijk echt tot rust komt. Laat die moeheid toe. Langzaam zal die batterij weer vullen, maar die is zeker niet in 1 nacht opgeladen. Ik heb er wel een paar maanden over gedaan, dat ik geen 11 uur slaap meer nodig had.

      Madeliefje
      27-10-2023
    • Wat fijn, jullie reacties! Bedankt!

      Anoniem
      27-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi,

      ik heb precies hetzelfde. Heerlijk geslapen en vervolgens naar een uurtje op al kapot zijn. Elke stap die je zet is eigenlijk een stap te veel.

      Jant.
      10-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Van hun moet ik ermee leren leven (Verhaal 745)

    Ik kom pas nu achter dat ik burn-out heb, terwijl dat 15 jaar geleden begon. In 2010 ging ik naar de psycholoog en n 2016 voor angst stoornis. Ze kunnen niks voor me betekenen wat mijn probleem is. Bij de huisarts kunnen ze ook geen diagnose voor me uitvinden. Ik werd niet gehoord. Van hun moet ik ermee leren leven. Als ik eerder had geweten zoek ik allang hulp voor burn-out
    Cindy
    01-11-2023
    Cindy 2 Laatste bericht: 08-11-2023
    • Hoi,

      Dit vind ik echt raar. Ermee leren leven, er zijn genoeg oplossingen om wel weer een beter leven te krijgen. Wat zijn dat voor psychologen/dokters. Voor alles is een oplossing ook voor jouw probleem.
      Kan je geen andere psycholoog zoeken?

      Gerdien
      08-11-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Zelf loop ik ook al 12 jaar met een burn-out rond. Het kan echt maar is wel bizar. Heb je altijd op chronische stress geleefd? Weinig slaap etc en maar doorgaan. Nu besef ik pas hoe ik rond heb gelopen. Een grote waas! Herken je dat? Altijd overprikkeld zijn ook en maar doorgaan

      Pieter
      08-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Vraag: Wie of wat kan helpen? (Verhaal 684)

    Vraag: Wie of wat kan helpen?

    Inmiddels zit ik 2,5 maand thuis met burn-out klachten. Met veel ups en downs. Ik merk dat ik behoefte heb aan hulp en advies, maar geen idee bij wie of wat ik moet beginnen. Heb jij tips?

    Twee dingen die ik veel lees, maar niet heb gedaan:
    - Burn-out coach. Echter vind ik dit wel erg duur.
    - Huisarts. Dit heb ik niet gedaan door slechte ervaringen met huisartsen en praktijkpsychologen.

    Moet ik die twee dingen gewoon wel doen wat jou betreft?

    *Stappen die ik al heb genomen*
    De 1e stap die ik heb genomen, direct bij uitval, is bij leidinggevende gevraagd om contact met bedrijfsarts. Gehad en zijn advies was herstellen, voorlopig niet te werken, en daarna andere werkgever overwegen.

    Bij de organisatie die de bedrijfsarts levert zit ook een verzuimconsulent. Haar heb ik 2 weken geleden gevraagd of zij weet wie of wat kan helpen. Zou zij aan de bedrijfsarts vragen en diezelfde week mij bellen. Niet gebeurd. Maar ik krijg te veel stress van “mensen achter de broek afzitten”. Dus dat lukt me niet.

    Verder krijg ik cognitieve gedragstherapie voor mijn ADHD en medicatie. Ik ben recent gediagnosticeerd. Maar dat denkt niet de burn-out lading en is nog maar een paar sessies.

    En meestal lukt een ‘gezond’ dagritme waarin ik ‘s ochtends wandel/fiets en daarna uur rust neem. ‘s middags wat doe-dingetjes, met veel pauze tussendoor. Daarna weer een uur plat.

    *Mijn klachten die blijven*
    Ik heb wekelijks contact met mijn leidinggevende. Alleen levert dat altijd spanning op. Hij was één van de triggers van mijn uitval.

    Elke stap met werk levert met klachten. Ik heb een overleg geprobeerd via teams met mijn leidinggevende, maar kreeg paniekaanval. K ging wandelen met collega, en had de rest van de dag migraine.

    En ik blijf vooral extreem veel last van mijn nek, schouders en kaken houden. Ben veel moe; blijf nodig houden om 2 uur per dag te liggen en uit te rusten. Ondanks dat ik meestal prima slaap.
    En dingen zijn heel snel te veel en vooral veel spanning opleveren; visite voor langer dan half uur, autorijden of als passagier, veel geluid, appjes van collega’s lezen…

    U.
    28-09-2023
    U. 2 Laatste bericht: 08-11-2023
    • Hallo,

      Ik herken je klachten , zit zelf in een BO, maar ben deze week de eerste keer terug gaan werken na 6 maanden thuis te zijn geweest.
      Voor mij heeft mijn huisarts wonderen verricht. Zij heeft mij aangeraden de eerste maanden GEEN contact te hebben met mijn werkgever of collega’s. Toen ik haar raad eindelijk opvolgde kwam er na ongeveer 2 maanden opnieuw wat plaats voor rust. Het proces van loslaten heb je volgens mij echt wel nodig. Pas nadat er een beetje rust was kon ik contact hebben met mijn werkgever. Dit gaf natuurlijk wel zenuwen maar geen paniekaanval meer. Ook ga ik naar een psycholoog die mij tips geeft om hiermee om te gaan zoals wat jij nu doet: wandelen, fietsen , en rusten. Ook de natuur heeft voor mij helend gewerkt. Het is natuurlijk niet omdat iets voor mij werkt, dat het voor jou ook zal werken, maar het is het proberen waard. Heel veel beterschap!

      Katelijne
      05-11-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Hii, wat heftig om te lezen! Zelf zit ik nu een paar dagen thuis wat minstens een maand zal gaan duren op advies van psycholoog. Ik snap je punt alleen zou ik als ik jou was wel even contact opnemen met je huisarts . Zelf heb ik dit ook gedaan en aangegeven me niet lekker in me vel te voelen erg moe veel hoofdpijn en mega last van mijn nek en schouders! Hij heeft mij doorverwezen naar een psycholoog/praktijkondersteuner die samen werkt met de huisarts. Hier kon ik binnen 3 weken terecht en het gesprek was echt super fijn toen tot de conclusie gekomen dat ik inderdaad een stap terug moet zetten en zoals nu dus ook ziek ben gemeld van mijn werk over 2 weken kan ik weer terecht voor mijn 2e afspraak en tussendoor heb ik nog een gesprek met mijn huisarts om daar nog wat mee te kunnen sparren voor hoe nu verder! Ik vind het erg lastig mijn dagen in te vullen en het echt te verbeteren op dit moment.

      Anoniem
      08-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Dokter zegt dat ik een burnout heb (Verhaal 748)

    Dokter zegt dat ik een burnout heb ,stress,heb veel klachten zoals verzuurde spieren doof gevoel in vingers een drukkend gevoel in me hoofd last van me benen geen puf soms hyperventilatie al zo vaak naar de dokter geweest, naar een neuroloog bloed onderzoeken gedaan maar komt niks geks uit mijn vraag is eigenlijk of deze klachten bij een burnout horen,of stress,gr.
    Frenk
    07-11-2023
    Frenk 3 Laatste bericht: 07-11-2023
    • Hoi frenk. Als uw doktor dat heeft gezegd zou ik dat niet in twijfel nemen. Ja, de klachten die je beschrijft heb ik ook lang gehad bij stress/burnout, en nog steeds met momenten. Een psychomatische fisiotherapeut kan dat voor je meten dan weet je het meteen zeker

      Anoniem
      07-11-2023
    • Bedankt voor je reactie,ben dus niet enigste met deze klachten.

      Frenk
      07-11-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik zelf ben ook vaak naar de doktor geweest. Door de stress en hyperventilatie bleef ik spierpijn krijgen in mijn hele lichaam vooral rondom de longen en borstkas, ook nogal wat hartoverslagen gehad daardoor maar nooit is er wat gevonden. Enigste tip die ik kan geven, zodra je het aan voelt komen, doe ademhalings oefeningen (tegen hyperventilatie) op een gegeven moment stopt het. Zelf heb ik de chronische variant dankzij de burn out.. zou willen dat ik het eerder had gedaan

      Anoniem
      07-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Hersentumor (Verhaal 738)

    https://www.rtlnieuws.nl/editienl/artikel/5398423/burnout-blijkt-hersentumor-loop-er-drie-jaar-mee-rond#:~:text=Al%20drie%20jaar%20kampt%20Mathijs,den%20IJssel%20heeft%20een%20hersentumor

    Burnout niet dus
    Anoniem
    30-10-2023
    Anoniem 4 Laatste bericht: 05-11-2023
    • Jeetje wat bizar. Laat jullie goed testen lieven mensen!

      Anoniem
      01-11-2023
    • Lijkt me niet handig om zo iets hier in te zetten, hierdoor raken er meer mensen door in de stress.

      Anoniem
      05-11-2023
    • Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Laat je aub goed testen en laat je niet zomaar zeggen dat het een burnout is! Luister naar je lichaam!

      Anoniem
      05-11-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik heb dit gelezen maar deze man had epileptische aanvallen en een chemische smaak in zijn mond. Lijkt me nogal logisch dat je een scan laat maken als je epileptische aanvallen krijgt en 2x met een black out een auto-ongeluk krijgt

      C
      05-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Kom er maar niet uit (Verhaal 723)

    Ik zit al 1.5 jaar in een burnout en kom er maar niet uit. Volgens mijn therapeut heb ik een vitamine B12 tekort. Dus nu ben ik sinds kort B12 aan het spuiten. Ik heb nu 3 injecties gehad en spuit 2x per week. Maar voel me beroerd als nooit tevoren. De klachten lijken op de klachten die je hebt bij het opbouwen van antidepressiva. Echt een hel ! Is begonnen na de spuiten.

    Zijn er mensen die dit herkennen ? Volgens mijn therapeut komt het vanwege allerlei processen in mijn lichaam die nu geactiveerd worden......

    Anoniem
    17-10-2023
    Anoniem 5 Laatste bericht: 05-11-2023
    • Hoi,

      Ik raad je eerst aan om je in te lezen op de fb pagina
      B12 tekort de vergeten ziekte. Hier vindt je alle belangrijke info.
      Je kan niet zomaar b12 prikken zonder overige waardes te controleren.

      Waar jij nu last van hebt heet beginnersverergering. Klachten worden eerst erger, dit kan dagen weken maanden ( bij mij 1 jaar).

      Lees je goed in en laat je eventueel doorverwijzen naar het B12 Institute in Rotterdam.

      Ik spreek uit ervaring, prik nu al 2 jaar om de dag b12 injecties. Wel onder begeleiding van het B12 inst.

      Sterkte.



      anso
      20-10-2023
    • Hi Anso,

      Dank voor je reactie. Er zijn ook andere waarden gemeten. Mijn homocysteine was bijvoorbeeld extreem hoog. Ik heb me een beetje ingelezen vooral over de beginners verergering. Maar was het bij jou dan ook zo heftig ? Bij mij is het vooral misselijkheid als ik opsta, slijmvorming in mijn keel, tongbranden, onrustig, darmen die tekeer gaan, oorsuizen en nu vreselijk pijn in mijn onderrug.

      Ik kon me eerst niet voorstellen dat dit door de B12 kon komen dus weer extra onrust.

      Anoniem
      22-10-2023
    • Als je je inleest in de groep zie je zoveel ervaringen en (h)erkenning van klachten. Een ieder ervaart het anders en krijgt ook andere klachten. Ik had het meest van spier, zenuw en gewrichtspijn. Ik heb hiernaast ook fibromyalgie dus mijn klachten werden naar mijn gevoel 10 x erger.

      anso
      22-10-2023
    • Ik ben het meerdere malen op verschillende forums tegen gekomen dat het veel klachten kan geven. Ook met andere injecties zoals bij bloedarmoede.

      Anoniem
      23-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik ben ook B12 gaan spuiten op aanraden van mijn therapeut. In het begin voelde ik me beroerd en daarna ging het twee weken redelijk en nu na die twee weken weer dagen ellendig. Kan dat door de B12 komen ? Normaliter zou je denken dat je je niet tussendoor twee weken beter voelt als het aan de B12 zou liggen...iemand ervaringen ?

      Anoniem
      05-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Eruit klimmen en dan een giga klap krijgen (Verhaal 614)

    Zijn er hier ook lotgenoten die onderstaande herkennen. De afgelopen twee weken heb ik me redelijk gevoeld, maar sinds vandaag weer verschrikkelijk slecht. Mijn darmen gaan vreselijk tekeer, zuurbranden, oorsuizen, droge mond, totaal geen eetlust, depressieve gevoelens, de hele dag plassen en moe. En zoals ik al schreef de afgelopen twee weken niet of nauwelijks last gehad van al die klachten.

    Het is verschrikkelijk frustrerend ook omdat ik er niet achter kan komen waar het precies aan ligt. Eten, stress, combinatie...ik weet het niet. Zit al meer dan 2 jaar in een burnout en heb vaker het gevoel eruit te klimmen om vervolgens weer een giga klap te krijgen.
    Thomas
    04-08-2023
    Thomas 13 Laatste bericht: 04-11-2023
    • Ik herken dit ook al 3 jaar bezig. Ik voel me dan een week of 2 best goed en ineens uit het niets. Wakker in de nacht met enorme spanningen en stress. Hele lichaam verkrampt om vervolgens helse weken tegemoet te gaan. En dit zonder aanleiding zo zwaar

      Anoniem
      09-08-2023
    • Dank voor je reactie. Bij mij duren de slechte dagen meestal dan een kleine week. Twee weken goed tot redelijk voelen en dan idd bij mij ook als donderslag bij heldere hemel zomaar super slecht. En ook ik kan totaal geen aanleiding vinden waarom dit steeds gebeurt. Misschien zijn er mensen die dit herkennen en er vanaf zijn gekomen ? Dit is zo ook geen leven, vreselijk !

      Thomas
      09-08-2023
    • Hoi Thomas,

      Gebeurt bij mij ook hoor. Sinds eind mei overspannen en tegen BO aan met diverse lichamelijke klachten ( maagzuur/reflux, buikpijn, slecht slapen, hoofdpijn, spiertrekkingen, droge mond, keelpijn, keelschrapen etc). Meeste klachten zijn over alleen sinds 2 dagen uit het jiets door verkoudheid weer reflux in keel.
      Lijkt wel 2 stappen vooruit en dan weer 1 achteruit.

      Bij jou nog voortgang?

      Richard
      12-08-2023
    • Hoi Thomas,

      Gebeurt bij mij ook hoor. Sinds eind mei overspannen en tegen BO aan met diverse lichamelijke klachten ( maagzuur/reflux, buikpijn, slecht slapen, hoofdpijn, spiertrekkingen, droge mond, keelpijn, keelschrapen etc). Meeste klachten zijn over alleen sinds 2 dagen uit het jiets door verkoudheid weer reflux in keel.
      Lijkt wel 2 stappen vooruit en dan weer 1 achteruit.

      Bij jou nog voortgang?

      Richard
      12-08-2023
    • Hoi Richard, niet echt vooruitgang op dit moment. Voel me nu al sinds mijn post erg slecht. Hele dag misselijk, darm en maagklachten, onrustig, oorsuizen etc. Komt steeds zomaar uit het niets opzetten nadat ik me korte periode beter gevoeld heb. Zit Echt een soort van patroon in. Echt verschrikkelijk frustrerend !! Jij bent dus wel aan het herstellen als ik het zo lees ? Ik hoop het voor je want erin blijven hangen is echt verschrikkelijk

      Thomas
      13-08-2023
    • Ik ben nu inmiddels een jaar bezig, en merk nu langzaam wat vooruitgang. Wat ik van mijn therapeut en psycholoog heb geleerd is dat ik heel erg bedacht ben op het hebben van een terugval. Wanneer ik dan een dag een symptoom meer opmerk dan normaal, schiet ik direct in de angst en komt de stress terug, en daarmee veel meer symptomen. Wanneer je merkt dat je hierover begint te piekeren, is het belangrijk om die slechte piekergedachten uit je hoofd te zetten door wat te doen wat je leuk vindt. In mijn geval merk ik dat de gedachte verdwijnt na even 10-15 minuten een intensieve game spelen (niet te lang!), met wat huisgenoten praten (voordeel als student) of mijn ouders bellen als het echt even niet gaat. Als ik dan aan het eind van de dag kijk, zie ik vaak dat ik minder symptomen heb dan wanneer ik de dag begon. Probeer dus iets voor jezelf te vinden (liefst iets leuks) waardoor je heftige piekergedachten even geen tijd hebben om je kapot te maken. Na deze activiteit blijven ze vaak weg!

      Jasper
      18-08-2023
    • Probeer vooral niet te achterhalen hoe t komt! Een van de eerste dingen die psych tegen mij zei: burnout herstel is heel grillig. Gaat met horten en stoten. Dat is dus ook zo. Erover piekeren is zinloos. Het gaat erom dat je lijf in herstelmodus komt. Dan volgt er nog een lange weg met vallen opstaan.

      Anoniem
      02-10-2023
    • Erg herkenbaar. Soms gaat het een tijdje goed en dan plots weer drama uit het niets (lijkt het dan). Ga dan hele dag Googlen om te achterhalen wat ik heb 🤬 maar maakt het uiteraard alleen maar nog erger. Kan het niet laten ook al weet ik dat het me niet helpt. Is de hopeloosheid denk ik, op gegeven moment weet je het gewoon niet meer en ga je weer zoeken naar oplossingen (die er niet zijn). Accepteren is zo vreselijk moeilijk.

      Anoniem
      04-10-2023
    • Googlen en erachter proberen te komen wat het is heeft geen zin. Je komt er toch niet achter. Accepteren en vertrouwen hebben dat het beter gaat worden.

      Alle lichamelijke klachten zijn gerelateerd aan stress en zijn een reactie op die stress. Het opnoemen van klachten heeft weinig zin als je de kern niet aanpakt, namelijk de stress !!

      Ik denk ook vaak dat stress dit allemaal niet kan veroorzaken en ondanks dat ik weet hoe het werkt lukt het mij ook maar moeilijk om te accepteren. Accepteren dat je in deze situatie zit en accepteren dat het lang duurt vooraleer je eruit komt. Je hebt het waarschijnlijk ook jarenlang opgebouwd dus dan is het niet in twee weken weg helaas.

      Anoniem
      07-10-2023
    • Wat fijn dat je je na zo’n rottijd eindelijk weer beter voelt. Ik ben erg benieuwd naar jouw hypnotherapeut.

      Andrea
      > 2 jaar geleden
    • Hoi herkenbaar hoor heb ik ook vanaf mei zit ik tegen een burnout op last van mijn maag hoofd enz slecht slapen wandel wel veel zit bij een hapthoterapeut dat helpt goed ze of hij luistert en je kan daar lekker uithuilen lucht op en krijg behandeling lekker is dat gebruik ook vitamine b 12 en magnesium dat helpt bij mij teminste en Thomas je staatcer niet alleen voor samen staan we sterk en het is stap voor stap soms 2 vooruit en 1 terug sterkte en succes ook 👍😉

      Anoniem
      27-10-2023
    • Dit heb ik dus ook constant. Gaat het weer wat beter en denk ik uit het dal te klimmen en even later lig ik weer volledig in dat dal. Om gek van te worden

      Anoniem
      03-11-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Terugval in mijn geval te achterhalen ……ben alles op een rijtje aan het zetten omdat ik zo omlaag wordt geduwd omdat het bedrijf / casemanager waar ik werk bang is voor boete voor bedrijf . Wordt bestookt met brieven, mails. Zij hebben dit spelletje al talloze keren gespeeld, ik niet, ik zie de oneerlijkheid en benoem het, ze denderen keihard door, wat kost mij dit een energie die ik niet heb.

      Anoniem
      04-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Hartslag waarde (Verhaal 657)

    Hi lotgenoten,

    Ik deel graag mijn verhaal hier, hopelijk herkennen mensen zich hierin. Ik ben 28 jaar en het laatste jaar voelde alsof mijn leven zowel prive als zakelijk op een positief hoogtepunt zat. Begin Juni ben ik in een broodjeszaak niet goed geworden, het voelde alsof ik een hartaanval kreeg (achteraf waarschijnlijk een heftige paniek aanval geweest).

    Op de eerste hulp geweest en de weken erna 2x een ECG met bloedonderzoek gedaan en ook een 24 uurs holter omgehad. Conclusie: hart is gezond en niets te vinden. Ik merkte veel onrust na deze eerste aanval en had moeite met in slaap komen, ik voelde mijn hartslag in mijn kussen en ervaarde een soort schok door mijn hele lichaam wanneer ik bijna in slaap viel. Van de huistarts Oxazepam gekregen wat in het begin goed zijn werk deed maar na een aantal weken mentaal niet meer echt effect had. Ik had een lage dosering (max 20 mg verdeeld over de dag/ nacht) maar ging alsnog door een hel gedurende de afbouw. Daarna begonnen met magnesium (metarelax) en valeriaan. Ook onder behandeling van een psycholoog die na het tweede gesprek een burnout vaststelde, na een aantal weken constant de grens opzoeken tijdens werk besloten om dit ook stil te leggen.

    Waar ik op een moment als een zombie thuis zat en niets eens meer wilde opstaan (ook omdat hartslag omhoog schoot), ging het de laatste weken beter en durfde ik weer meer te ondernemen. Echter heb ik op dit moment weer een terugval. Ik weet niet of het goed is om mijzelf juist te pushen om toch dingen te blijven doen of echt rust te nemen (psycholoog zegt dat ik het zelf aan moet voelen wat het niet makkerlijker maakt).

    Daarnaast heb ik sinds dit begonnen is een enorme veiligsheidsdrang/ controle drang voor mijn hartslag ontwikkeld, ik meet het dagelijks meerdere keren waarbij het op het hoogtepunt (toen ik een fittracker om had) misschien wel 50x per dag was. Ik merk dat mijn hartslag in de ochtend na het wakker worden vaak het laagste is (rond de 60/70), en gedurende de dag tussen de 70/90 zit in rust. Echter zodra ik iets onderneem of een stuk wandel/ zwem schiet hij naar 120/130. De laatste dagen merk ik ook dat hij bijna niet meer zakt als ik ga liggen en ook tijdens het slapen en eerste minuten wakker worden rond de 80/85 zit.

    Ik ben benieuwd wat jullie ervaringen hiermee zijn en wat voor waardes jullie hartslag heeft tijdens de burnout? Mocht iemand 1:1 willen chatten dan sta ik hier ook altijd open voor.
    Sebas
    06-09-2023
    Sebas 7 Laatste bericht: 01-11-2023
    • Het klinkt allemaal erg bekend. Ik zit momenteel ook thuis met vermoedelijk een burn-out. Mijn psycholoog gaat morgen verder met diagnostiek. Ik heb zelf ook last van aanhoudende hartkloppingen, hiervoor heb ik morgen een afspraak bij de huisarts. Verder heb ik helaas ook ADHD en slik ik bupropion, maar ik heb teruggelezen dat het geen bijwerking kan zijn van die medicatie. Verder heb ik concentratieproblemen en voel ik me erg moe na kleine activiteiten. Onderliggend ervaar ik ook nog stress dat ik mijn baan zal verliezen gezien ik net in mijn proeftijd zit. Ik ben bang dat als ik te vroeg begin met werken, ik weer net zo hard terug van als jou. Het zit niet bepaald mee. Maar ik denk vooral dat het belangrijk is erover te praten en te laten zijn zoals de situatie nu is. Het zit hem vooral in een stuk acceptatie denk ik. Maar ook dat is niet makkelijk.

      Als je contact wil houden kan je een bericht sturen. Ik ben immers toch thuis..

      Ha Sebas
      06-09-2023
    • Hi, ik wilde je alleen maar doorgeven dat angst/paniekaanvallen een reactie zijn op gebeurtenissen in je leven waar je geen controle over hebt of denkt te hebben. Recentelijk heeft een vriendinnetje van mijn dochter het ook gekregen (15 jaar). Ook naar de EHBO en inmiddels alweer helemaal happy. De reden waren problemen thuis en een oma die op sterven ligt. Een vriendin van ons had precies hetzelfde..ook paniek en ook EHBO, en zij had enorme spanningen vanwege haar echtscheiding. Kortom, de oorzaken zijn altijd van sociale aard. Praten helpt.

      Frank
      06-09-2023
    • Dank voor jullie reactie! Hebben jullie ook last van een hogere hartslag. Zoja hoe uit zich dit?

      Sebas
      07-09-2023
    • Heel herkenbaar.

      Ik zit ook te hannesen met mijn hartslag.

      Ik zie het zo. Alles is teveel, en bij iets kleins schiet je lichaam al in stress. Dus de hartslag schiet omhoog. Ik zit met een hartslag van 100 de was op te hangen bijv.

      Wat belangrijk is, is dat na de activiteit de hartslag weer omlaag gaat. Weer rond de 70-80. Zodat je lichaam weer in de rust komt.

      Als je dit niet doet, en stressreactie, na stressreactie opbouwt, dan komt je lichaam minder in rust. En zal je hartslag dus hoger zijn in rust.
      Je kan je wel goed gaan voelen, want in de eerste instantie wek je adrenaline op. Als je stopt, zal het lichaam de adrenaline in een paar minuten weer afbreken.
      Maar als je doorgaat, dan maakt je lichaam cortisol aan, en zal je je lang goed voelen. Maar dit is schijn. Probeer dan juist te rusten. Het zal wel een paar uur duren voordat je lichaam het cortisol afbreekt.

      Ik vertel dit uit eigen ervaring,, na een jaar in een burn-out te zitten. Maar ik ben geen psycholoog oid. Heb deze informatie wel uit boekjes gehaald..

      Oh en wat heel belangrijk is. Vertrouwen.. Vertrouw erop dat je lichaam, de natuur vanzelf wel weer hersteld.. Je hart is goed, dat is uitgewezen uit onderzoek, dus wees niet te bang. Het komt wel goed. Bewaak alleen je grenzen serieus. Je hartslag kan een indicator zijn of je over deze grenzen gaat.

      Monique
      07-09-2023
    • Ik ben zo’n 15 maanden geleden uitgevallen met BO, ook heel veel last van hartkloppingen gehad. Nu nog steeds elke dag wel last van, zij het veel milder dan voorheen. In het begin een hartslag van 140 tijdens het uitruimen van de vaatwasser. Nu is het vaak weer normaal, met wat “uitschieters” tussen de 80 en 120 afhankelijk van wat ik doe en hoeveel prikkels/stress ik ervaar.

      Met mij gaat het inmiddels stukken beter. Uit controledrang voel ik toch ook nog meermaals per dag mijn hartslag. Het is moeilijk om hiermee te stoppen als je zo lang gewend bent geweest niet te kunnen vertrouwen op je lichaam..

      Ik leer steeds beter aan te voelen wat kan en wat niet. Mijn advies zou zijn: als je het gevoel hebt dat je jezelf moet “pushen” om iets te doen, doe het dan liever niet dan wel. Zo ben ik afgelopen week ook weer over mijn grenzen gegaan en het helpt je gewoon niet. Nu heb ik een paar dagen weer bewust uitgerust en ik voel me weer stukken beter. Dan maar even wat minder uitdaging opzoeken af en toe.

      Ik heb echt een intensieve tijd gehad, met medicatie, therapie en een hele hoop ellende en vallen en opstaan. Maar ik merk echt dat de energie en drive om dingen weer op te pakken grotendeels met de tijd vanzelf weer is gekomen.

      Sterkte!

      Y.
      11-09-2023
    • Goede avond
      Ik herken veel dingen wat ik lees.
      Ik ben al maanden bezig met stuntelen en niet lekker voelen.
      Wel ben ik nog steeds aan het werk wat me super veel energie kost.
      Ik heb veel last van angst gevoelens door hyperventilatie druk op me borst en pijn in schouders wat me armen in trekt.
      Lijkt echt of je een hart aanval krijgt (tenminste dat denk ik).
      Ik word er echt moe van en denk er elke dag aan.
      Mijn gedachten gaan vaak waar is de kwaliteit van leven gebleven.
      Hoelang hou ik dit nog vol.
      Bij mij is nog niet een burn out vastgesteld maar als ik hier de dingen lees lijkt het er wel op.
      Als er mensen zijn die 1 op 1 willen praten is een nummer uitwisselen mogelijk.
      Groet Marcel

      Marcel
      23-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi Sebas,

      Zelf ben ik 3 maanden geleden ook opgenomen geweest bij de spoedeisende hulp omdat ik dacht dat ik een hartaanval kreeg. Conclusie het was een paniekaanval door alle stress daarna was ik erg onzeker over mijn eigen lichaam had ik echt niks aan mijn hart want ik lag dagen met snelle hartkloppingen in bed wat me zelf wakker maakte in de nacht. Waardoor ik niet meer kon slapen. Door het te accepteren dat het bij de burnout hoort en omdat je te veel stress hebt in je lichaam heb je daarom de klachten. ik kan je aanraden het horloge af te doen en de controle los te laten want controle is stress. Ik kan je zeggen dat Nick vd waard kan je opzoeken die heeft enorm geholpen met zijn teksten en filmpjes. Ik dacht zelf dat het nooit meer over zou gaan en ben nu aardig op weg met af en toe nog een versnelde hartslag maar als ik te veel stress heb. Vertrouw op je lichaam!

      Natascha
      01-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Tips delen! (Verhaal 507)

    Tips delen!

    Hi, we zitten hier allemaal op het forum omdat we last hebben van een burn out. De een is verder in het proces dan de ander.
    Aan het begin had ik graag tipsgekregen, of kwam ik in de loop van de burn out achter tips/lessen,, en wou ik dat ik het eerder had geweten..

    Mijn vraag; wat is jouw grootste tip/les geweest in de burn out? Wil je die met ons delen?

    Liefs!
    Madeliefje
    25-05-2023
    Madeliefje 8 Laatste bericht: 01-11-2023
    • Ik trap af

      - stop bij een grens die je voelt. Forceer niks. Daar wordt je niet beter van, maar juist slechter
      - wees eerlijk naar jezelf. Waar komt de burn out nu echt vandaan
      - loop elke dag, maar sport niet intensief. Je hebt namelijk zelfs je spieren verbrand door over je grens te gaan. Door dus met lopen je spierkracht op te bouwen, herstel je sneller. (30 min lopen)
      - De lichamelijke klachten horen erbij, en geven juist herstel aan.. verwelkom ze, bedenk dat dat een teken is dat je hersteld. Je lichaam is hard aan het werk om te overleven en je te laten herstellen.
      (Wordt bijv niet bang van de hoge hartslag, alleen een teken dat je in de reserve batterij zit)
      - Het komt goed. Echt waar. Het kost alleen tijd..

      Madeliefje
      25-05-2023
    • Kijk naar wat voor jou werkt, dus voorzichtig experimenteren. Het is vooral een leerproces. Met vallen en opstaan leer ik iedereen dag weer. Het is ook zo dat je lichaam en geest compleet van slag zijn.

      M.a.w. cortisol speelt een zeer belangrijke rol. Die maak je in de ochtend aan. Dit is ook de reden dat je (ik in ieder geval) al vanaf wakker worden mij direct erg onrustig voel. De stelregel is dat je in de beginfase veel rust neemt en bijslaapt, maar als je begint te merken dat je fysiek aangesterkt bent, dan zou je kunnen starten met bewegen. Ik zit in die fase. De muren kwamen op mij af en de vermoeidheid is nog puur mentaal. Als je dan blijft liggen, dan blijft de cortisol in de lichaam zitten en blijf je de hele dag door gespannen. Door te bewegen maak je o.a. endorfine aan en nog meer anders positieve stofjes. Door te bewegen wek je de endorfine op, maar ook door fysiek contact met je geliefde en door te lachen. Ik ga nagenoeg dagelijks nu naar fitness. Begon met 15 minuten fietsen, toen 30 en sinds deze week 1 uur. Bewust maak ik altijd een praatje met de mensen achter de receptie en andere bezoekers. In het begin was ik erg nerveus, maar nu voelt dit.heel vertrouwd. M.a.w. fysiek en mentaal ga je zo kleine stapjes vooruit. Morgen ga ik een uur wielrennen en zie het als een experiment. Is het teveel, dan weet ik genoeg en houd ik het bij de fitnessschool, zo niet dan ga ik om de dag.

      Feit is dat je stappen moet zetten. Mensen die langer dan 1 jaar burnout zijn, komen voor, maar zijn eerder een uitzondering. Dit heeft alles te maken met de problematiek en de durf om stappen te zetten. Mijn vriendin was ooit burnout maar was er binnen 3 maanden uit. Ik zit er nu 4 maanden in, maar begin te merken dat ik progressie maak. Daarnaast is het een leerproces. Ik krijg steeds meer zelfinzicht. Hoe, wat en waarom wordt steeds duidelijker. Maar voor een ieder geldt dat je stappen moet gaan zetten. Ga uit je hoofd en ga in je lichaam. Rustig aan opbouwen, rust nemen en slapen in de middag als het kan.

      Succes! Komt goed.

      Anoniem
      25-05-2023
    • @Anoniem, tijdsduur heeft ook heel erg met de ernst te maken. De ene burnout is de andere niet dus vergelijken is nutteloos.

      Taco
      30-05-2023
    • @anoniem, vergelijken is inderdaad zinloos. En heel eerlijk voelt dit voor mij als een heel vervelende opmerking. Ik zit nu 10 maanden in een burn-out, naar het werk gaan lukt mij nog niet omdat dit ontzettend veel stress geeft. Ik heb op heel veel andere vlakken ook nog geen grip, Ik heb last van depressiviteit en ben nu iemand die ik niet wil zijn en dan schrijf jij dat je maar moet durven. Dat voelt als heel veel onbegrip. Het is vast niet zo bedoeld, maar weet wat woorden doen met mensen die kwetsbaar en fragiel zijn.

      Anoniem
      28-09-2023
    • Ik ben nu 6 maanden in mijn BO en heb ontzettend veel geleerd.

      Het belangrijkste voor mij is:
      -Kies voor jezelf
      - Schaam je niet voor waar je bent, je bent genoeg.
      - Het is niet belangrijk wat andere mensen vinden
      - Ik loop niet achter op anderen, het is oke om dit op mijn tempo te doen
      - Ik geef mijn grens aan en iemand vind dit niet prettig? Niet mijn probleem, dit is goed voor mijzelf
      - Ik blijf bij mijzelf
      - Ik mag een mening hebben, anderen hoeven het hier niet mee eens te zijn. Andersom geldt hetzelfde. Ik ben een eigen persoon met eigen opvattingen en dat is helemaal oke

      Lisa
      09-10-2023
    • Accepteer dat je burnout bent. Heb vertrouwen in je herstel en zet kleine stappen. Wandelen is inderdaad heel goed! Ik wandel elke dag 2x 30 min, soms langer. Pilates en yoga ook goed, laagintensieve sporten. En iedere burnout is verschillend, zoals Taco aangeeft heeft t te maken met de ernst vd burnout. Heb je er lang over gedaan om er in te raken, dan duurt t lang om er uit te komen. Ik heb heb er helaas 7 jaar over gedaan dus zal paar jaar bezig zijn met herstel. Was ook een hele kluif om dat eerst te accepteren...

      Anoniem
      10-10-2023
    • ACCEPTEREN dat je een burnout hebt en jezelf de tijd geven.....het duurt een ( hele) tijd voordat je een burnout ontwikkeld, dus het duurt ook een tijd om je hersenen uit te zetten ( niet constant aan) en rustig aan weer leren te ontspannen.

      Ondanks dat ik niet veel wijzer werd van mijn psycholoog werd ik wel gerustgesteld dat het "oké" was dat ik vrijwel niets ondernam en dat het gewoon een hele poos gaat duren.

      In de drukke maatschappij waarin we van alles moeten, moest ik ( vooral) ook heel veel van mijzelf. Perfectionisme ....je herkent het wel.
      Na een ontspannen dagje viel mijn spraak een beetje uit en kreeg ik last van mijn evenwicht.
      Ik werd opgenomen omdat ze dachten dat ik een herseninfarct had. De neuroloog vroeg " heeft u veel stress en negeert u dat?" " dit is wat er dan met u gebeurd!"

      Uiteraard was ik na 2 dagen, gewoon weer aan het werk.
      Totdat het na een 5 maanden echt niet meer ging en ik alleen maar na werk op de bank lag. In de rotzooi, mijn huis en hoofd een chaos.
      Ik zag mijn vriendinnen niet meer, sloeg uitnodigingen af, raakte zelfs vriendinnen en vriend kwijt.. Maar ontspannen kon ik niet, in mijn hoofd moest ik nog van alles nl. Ik voelde mij schuldig dat ik probeerde te ontspannen.

      Ik heb geleerd dat ik de burnout mijzelf heb aangedaan door maar belachelijke hoge eisen aan mijzelf te stellen.
      Iets met cirkel van invloed😉
      ( nu kan ik mij ook nog herinneren dat ik heel boos werd toen ik las dat ik het mijzelf had aangedaan. Hoe konden ze dat nu schrijven??)

      Inmiddels is het 7 mnd geleden dat de arts tegen mij zei" Als je nu niet stopt, klap je er straks onderweg uit, in de auto......en dan?? Op je werk ben je niet onmisbaar, thuis wel.
      Je moet gaan schrappen in datgene wat je nu de meeste tijd kost, en dat is je werk"

      Langzaamaan ben ik aan het reïntegreren.
      Ik ben er nog lang niet, en iedere uitbreiding van uren duurt even voordat ik ze niet meer als druk ervaar. Teveel afspraken in agenda lukt ook niet. Ik doe het dan ook niet. Heb ik een verplichting, dan hou ik de rest van de dag leeg.
      Ik hou mijn huisje op orde...en ipv dat ik zie wat er allemaal nog moet gebeuren, prijs ik mijzelf om de dingen die ik wel gedaan heb...

      Succes alleen,

      Lieve groet, Silvana

      Silvana
      21-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik ben inmiddels twee maanden thuis van mijn ft werk en begin me te realiseren dat ik daadwerkelijk een burn out heb. Ik ben aan het zoeken naar houvast aangezien de lege dagen me zo nutteloos voorkomen. Heel fijn de eerdere berichten te lezen, ze sterken me in acceptatie van deze situatie. Constante hoofdpijn is ‘normaal’ weet ik nu en de hele dag bijna niets doen is dat ook. Het heeft tijd nodig, veel tijd.
      X

      Denise
      01-11-2023
    • Reacties verbergen...
  • Doof gevoel linker lip, been voet en hand. (Verhaal 741)

    Doof gevoel linker lip, been voet en hand.

    Mijn burnout begin bij ontstekingen en zeer emotioneel zijn. Moe alleen de eerste 2 tot 3 weken. Nu 2 maanden verder heb ik nog steeds een doof gevoel in mijn hand, been, bil, voet en lip. Maar dat alles alleen aan de linkerzijde.

    Ik ben bang dat het nooit meer overgaat. Zijn er meer mensen met deze klachten? Of die zich er in herkennen.
    Anoniem
    31-10-2023
    Anoniem 0 Laatste bericht: 31-10-2023
  • Hele onregelmatige hartslag (Verhaal 739)

    Hoi!

    Op de een of andere manier heb ik de laatste tijd een hele onregelmatige hartslag. Per seconde verschilt de hartslag. Dit meet ik met een ecg, horloge. Eerst bijvoorbeeld twee seconden 75 en daarna 62. En dat de hele dag door.
    Op internet staat dat je dan eigenlijk nog in de vecht/vluchtmodus zit?

    Heeft iemand er misschien ook last van? Herkent iemand dit? & Heeft iemand tips?
    Madeliefje
    30-10-2023
    Madeliefje 0 Laatste bericht: 30-10-2023
  • Gespannen bij activiteiten (Verhaal 736)

    Hoihoi,

    Daar ben ik weer! Ik zit nu 15 maanden in de burn-out. Per dag kan ik een half uurtje iets doen. Alleen ik merk dat ik bij alle activiteiten zo gespannen ben, en dat het daardoor zoveel energie vreet.
    Alleen al even praten met een familie lid bijvoorbeeld. Hebben jullie tips hoe je hiermee om kunt gaan? Zijn jullie ook zo gespannen tijdens activiteiten?

    Madeliefje
    27-10-2023
    Madeliefje 1 Laatste bericht: 29-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Helaas geen tips maar wel herkenbaar. Ik heb altijd spanning op de spieren staan, zelfs onder het slapen tandeknarsen, en bij het wakker worden en opstaan last van de ogen/nek en voorhoofd. Vaak een verkeerde houding en zelfs als ik in de auto zit merk ik dat ik mijn benen onbewust te veel aanspan. Ik zou willen dat het weg ging maar het lijkt soms chronisch, ik blijf maar vollopen met spanning maar er vanaf komen lukt niet. En ja ook dat praten met andere mensen vooral de types die constant doorpraten pff haha, ik raak dan afgeleid en heb dan de helft niet gehoord uiteindelijk🤔 ik kom dan ook echt ongeïnteresseerd over. Blij dat het ophoud😂

      Anoniem
      29-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Ik vind zo rot dat ik nu moet vertellen dat ik een terugval heb (Verhaal 710)

    Ongeveer anderhalf jaar geleden had ik burn-out en iets langer dan een jaar geleden weer volledig begonnen met werken. Wegens verhuizing in april moest ik dichterbij gaan werken, maar nu ervaar ik weer dezelfde klachten als voorheen. Leidinggevende weet dat ik burn-out heb gehad. Ik vind zo rot dat ik nu moet vertellen dat ik een terugval heb. Hoe zouden jullie dit aanpakken? Hoe kan ik het gesprek aangaan?
    Ebru
    08-10-2023
    Ebru 7 Laatste bericht: 29-10-2023
    • Hoi Ebru,

      Wat naar zeg! En tegelijk ook goed dat je de signalen herkent. Luister naar de signalen die je lichaam geeft. Wees vooral eerlijk en open naar je leidinggevende. Geef aan dat je merkt dat je een terugval hebt en tijd voor jezelf nodig hebt. Je hebt er niks aan als je weer in een volle burn out terecht komt ;) je leidinggevende heeft daar trouwens ook niks aan.


      Lisa
      09-10-2023
    • Hoi Lisa,

      Dank je wel voor je reactie. Waardeer het enorm. Ik vind het heel spannend, maar zoals jij het al zegt moet ik naar mijn lichaam luisteren en voorkomen dat het erger wordt. Wish me luck:’(

      Gr. Ebru

      Ebru
      11-10-2023
    • Is het dan ook echt een terugval of opnieuw stress/burn-out klachten? En was je wel helemaal hersteld. Geen idee hoor, maar schrik daar wel van dat het kan.

      Piet
      11-10-2023
    • Hoi Piet,

      Ik denk een terugval, want ik loop al langer met de stressklachten rond. Ik heb eigenlijk gedacht dat het wel over zou gaan door meer rust in te lassen en meer voor mezelf te gaan zorgen. Ook mindfulness oefeningen gedaan echter heeft het niet gewerkt. Ik ben lichamelijk en geestelijk op.

      Ebru
      17-10-2023
    • Hoi Ebru, vooral niet schuldig over voelen. Maar ik herken je verhaal als geen ander. Had hetzelfde, voelde me schuldig en wilde doorgaan en doorgaan tegen beter weten in. En wat is er uiteindelijk gebeurt, na bijna 20 jaar bij hetzelfde bedrijf te hebben gewerkt en alles gegeven te hebben, laten ze je vallen als een baksteen ! Ga nu de WIA in omdat ik zo eigenwijs was om niet aan mezelf te denken. Laat je dat niet gebeuren, denk aan je gezondheid ! Voor een werkgever ben je alleen goed als je functioneert zoals hij dat wil, gaat het even niet ben je een last en zijn alle resultaten uit het verleden niets meer waard.

      Bert
      17-10-2023
    • hoi ebtu herkenbaar jou verhaal ik heb regelmatig terug val zit vanaf mei tegen een burnout aan ik loop bij de hapthotherapeut dat helpt mij goed je kan je verhaal kwijt en krijg oefeningen en gaat allemaal stap voor stap hopelijk kom ik er vanaf en helpt het jou ook succes 👍

      Lucy
      27-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Een burn out gaar nooit meer 100% weg. Je zult altijd nog klachten ervaren vooral in het brein.

      Anoniem
      29-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Overprikkeling klachten (Verhaal 726)

    Overprikkeling klachten

    Hallo iedereen, ik zit ruim 1 jaar in een BO..
    Ik vroeg mij af wat jullie lichamelijke klachten zijn. Mentaal gaat het beter alleen de lichamelijk klachten blijven aanhouden. Dit heb ik sinds mijn BO.

    Voornamelijk hoofd oog en oorklachten, zijn dit overprikkelingsklachten? Ik sta ermee op en ga ermee naar bed 24/7 nu 1 jaar lang. Het is itt een jaar geleden wel iets verminderd maar nog steeds een enorme belemmering.

    Knellend drukgevoel hoofd/schedel en ogen, gevoel 100 kilo op mijn hoofd
    wazig zicht, met name wanneer de druk in mijn schedel heftig is
    soms het gevoel niet helder te zijn, volle hoofd, het gevoel weg te vallen
    gevoel scheel te kijken wanneer ik naar een scherm kijk, hoofd reageert hier ook naar op
    slecht tegen licht en geluid kunnen
    pijnlijk branderig ogen, heel wat oogdruppels geprobeerd zonder resultaat
    lichtflitsen met name rechteroog
    caleidoscoop effect, wanneer ik mijn ogen sluit schieten er tig patronen en figuren in mijn gezichtsveld, dit blijf aanhouden totdat ik mijn ogen open. Mijn ogen lijken deze patronen te volgen waardoor ik duizelig raak
    visuele duizeligheid, kan ook slecht tegen schermen, tv kijk ik ruim 1 jaar niet meer
    trillende oogbollen met name wanneer ik mijn ogen sluit
    gevoel alsof mijn ogen alle kanten opdraaien wanneer ik wil slapen
    hoofdpijn
    oorsuizen beiderzijds

    Wat zijn jullie klachten mbt overprikkeling, en hoelang houdt dit aan? Ik vraag mij af of dit overprikkelingsklachten zijn? Doe vrij weinig op een dag en nog steeds forse klachten.
    Ik heb de oogarts gezien en kno... geen bijzonderheden. Tig therapieeen gehad zonder resultaat.
    anso
    20-10-2023
    anso 3 Laatste bericht: 29-10-2023
    • Hoi anso dat is herkenbaar drukkend hoofd en ogen die zeer doen wazig zien steken in mijn hoofd enz ik heb door de burnout ook maagklachten erbij gekregen en veel lichtflitsen gaat nu iets beter en was ook bij de oogarts die zei dat ik met tv een goedkoop brilletje op moet bij Kruidvat of bij iemand anders 1.00 scherpte succes ook 👍

      Lucy
      27-10-2023
    • Ik herken dit precies. Zit nu in het vierde jaar. Mijn advies vermijd tv schermen enz. Zoveel mogelijk ontspannen, buiten wandelen goede zonnebril op en oordoppen in. Neem een ergotherapeut in de hand. Blijf binnen de grenzen. Dan zal het heel langzaam aan afnemen

      C
      28-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik ga nu mijn derde jaar in.. het word wel minder. Ook al kan ik nog steeds niet zonder zonnebril buiten lopen.. want mijn ogen verkrampen heel snel. Joun zenuwstelsel is overspannen je zult wel ook spierspanning hebben rond je schouders nek en kaken.. dry needling chiropractor osteopaat kan je helpen je klachten te verlichten zodat je weer wat betere door bloeding krijgt. Maar het gaat met kleine stapjes beter.

      Anoniem
      29-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Mijn oogwit lijkt haast rood (Verhaal 737)

    Zijn er ook mensen die enorm last hebben van rode ogen? Mijn oogwit lijkt haast rood. Het lijkt alsof de vermoeidheid zich vooral rond mijn ogen manifesteert. Dáár voel ik het heel heftig. Herkenbaar?
    Anoniem
    27-10-2023
    Anoniem 1 Laatste bericht: 28-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik heb geen rode ogen nu tijdens deze burn-out, maar ik heb hier wel maanden last van gehad in Finland in de winter. Ik kocht ook oogdruppels voor rode ogen, dit hielp maar kort. Uiteindelijk kocht ik oogdruppels voor vermoeide ogen en toen was dit probleem bij mij snel opgelost

      Nikyata
      28-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Nare prikkelingen onder de huid (Verhaal 705)

    Ik heb een forse burnout. Sinds een maand nare prikkelingen onder de huid. Voelt als zenuwprikkelingen/zenuwpijn. Voeten het ergste.
    Zijn er anderen die dit ook ervaren?
    Deze pijn is continue aanwezig. Ik heb ook spierpijn, maar dat wisselt per dag.
    Cecile
    07-10-2023
    Cecile 2 Laatste bericht: 28-10-2023
    • Cecile ik heb ook last van spierpijn en prikkelingen in mijn arm en been soms gaat het beter ik voel bij mijn been of er wat knapt

      Anoniem
      28-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik heb het vaak over mijn benen een hele brandende huid heel naar. Ik denk een uiting van stress. Burning skin

      C
      28-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Wat heeft jullie erbij geholpen? (Verhaal 621)

    Hallo allemaal,

    Wie heeft er ook dagelijks last van duizeligheid samen met spanning nek bovenrug.. de spanning loopt door na hals kaken mijn ogen kunnen weinig schermen aan en licht dat na 20 maanden.. en wat heeft jullie erbij geholpen? Fysio accupentuur? Ik wil zo graag van de spanning af
    Anoniem
    08-08-2023
    Anoniem 4 Laatste bericht: 27-10-2023
    • Bij mij heeft manueel therapeut wel iets geholpen. Die heeft het aantal keer gekraakt en je krijgt oefeningen mee om dagelijks thuis te doen. Belangrijk is wel dat je daarna niet meer stresst, veel spanning ervaart want dan zit het zo weer vast.. lastig is dat.

      R
      10-08-2023
    • Ik heb precies hetzelfde maar een warme band van pittenzak in je nek geeft meteen verlichting. Ostrichpillow deze kan in de magnetron. Echt heel fijn

      E
      11-08-2023
    • Kratom en rtms hebben goed geholpen bij mij

      Arthur V
      10-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Bij mij bij de fisioterapeut dry needling heb geholpen na 6 keer succes 👍

      Anoniem
      27-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Ik heb hierbij hulp nodig (Verhaal 731)

    Ik heb hierbij hulp nodig. Sinds ik in een burn out zit komt alles hard aan in mijn oren, alles irrteerd mij en vooral geluid, als ik op dat moment veel stress ervaar dan kan ik erg boos worden. Mijn lichaam schreeuwd om rust maar elk klein dingente word ik onrustig. verdrietig, neerslachtig, erg veel piekeren en verzuurde spieren. Maar ik zie nergens dat woede mee kan spelen. Heeft er hier iemand ervaring met burn out/agressie?
    Anoniem
    23-10-2023
    Anoniem 3 Laatste bericht: 27-10-2023
    • Ik heb dat ook.. je moet niet met woede angst of verdriet reageren op je klachten ook al geven die klachten juist dat gevoel.. je emotionele brein is overprikkeld.. daarom dar geluid en licht ook wat harder binnen komen. Je moet je brein weer leren dat die zich niet boos angstig of paniekerig hoef te voelen. Dan voel je dat et naarmate de tijd weer langzaam aan beter word.. maat het duurt wel lang. Zit er 2 jaar in heb wel sins 6 maanden citalopram 10mg.. helpt ook wel

      Anoniem
      24-10-2023
    • Hey, ja! Maar bij mij is het opgekomen bij het verhogen van antidepressiva. Mijn klachten werden ook niet serieus genomen wanneer ik zei dat die antidepressiva mij slechter maakte, duizelig, niet meer tegen warmte, licht en geluid kunnen. Daarbij wanneer ik mij hierbij in opjaagde leek het wel of ik op hoge stroom te hangen, ik begon te dissocieren alsook vaak in de war. Uiteindelijk ben ik bij een gereputeerde psychiater gegaan, die mij meteen heeft gezegd dat bij stressrelaterende stoornissen antidepressiva niet werkt in tegendeel. Ik ben geleidelijk gaan afbouwen en indien nodig neem ik een lichte xanax als ik last heb ontrekkingsverschijnsels. Nu wacht ik af dat ik verder kan afbouwen. Heb je eens naar de bijwerkingen gelezen? We zijn nu eenmaal allemaal anders en deze zouden je persoonlijk verder helpen in jou geval! Mijn ervaring is dat artsen je niet wijs maken over de bijwerkingen.

      Anoniem
      24-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Zeker herkenbaar ik ben ook zeer prikkelbaar sinds ik met een bijna burnout zit was nooit zo en heb er veel klachten bij gekregen maagbranden hoofd zwaar enz wandel veel met de hond werk nog en zit nu al maanden bij een hapthoterapeut dat helpt mij goed je kan dan je ei kwijt en lekker effe uit huilen en lekkere behandeling dat doet mij goed je leert je lichaam kennen maar wel stap voor stap ben er nog niet hoor misschien iets voor jou sterkte en succes ook

      Lucy
      27-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Nu loopt de emmer echt over (Verhaal 722)

    Ik heb al langer last van stressklachten maar nu loopt de emmer echt over.ik ben 23 en heb een jaar geleden vage klachten gehad die ik uiteindelijk heb gelinkt aan stress (hevig trillen, slecht slapen, duizelig, prikkelbaar etc). Bijna elke lichaamsfunctie is toen gecontroleerd en hier kwam niks bijzonders uit. Dit was tijdens een tentamenperiode en niet lang daarna was het vrij plotseling weg. Nu loopt dit de laatste maanden langzaam weer wat op met vooral steeds meer paniek momenten en zelfs wat straatvrees. Het is nu zover dat ik studie en werk even stil heb gelegd en weer thuis bij mijn ouders zit. De afgelopen week heb ik ook steeds meer constante fysieke klachten waaronder weer heftig trillen, klappertanden en vooral een heel zwaar hoofd/lichaam, duizeligheid en kortademigheid. Dit is allemaal erg beangstigend en toch weet ik vrij zeker dat het weer door stress komt maar dit keer zit ik voor mijn gevoel echt meer richting overspannenheid/ burn-out.

    Komen dit soort klachten meer mensen bekend voor? En ook het piekeren over de gezondheid? Ik word er op het moment echt een beetje hopeloos van.

    Sigrid
    16-10-2023
    Sigrid 2 Laatste bericht: 27-10-2023
    • Hoi sigrid dat is stress dan krijg je veel lichamelijke klachten heb ik ook hoor bij mij duizeligheid soms en maagklachten slecht slapen enz misschien iets voor jou ik zit bij een hypnotherapie daar kan je Jr verhaal kwijt heerlijk effe janken en je word heerlijk behandeld je krijgt daar kracht van sterkte en succes en het is echt stap voor stap soms 2 vooruit en 1 terug 👍

      Anoniem
      27-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Haptotherapie bedoel ik

      Anoniem
      27-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Al jaren in gevecht met mijn lichaam (Verhaal 729)

    Al jaren in gevecht met mijn lichaam, duizelig, hoofdpijn, opgejaagd en toch gewoon doorgaan. Op 15 augustus was het dan zover, stortte helemaal in, zakte door mijn benen, zweten, hoge hartslag en helemaal slap. Ik dacht...daaar ga ik. Gelukkig was mijn partner thuis en zijn we meteen naar de huisarts gegaan. Diagnose: burnout met een depressie. Kon niets meer, alleen maar huilen en slapen en heel veel onrust en gejaagdheid. De ochtend zijn ook bij mij het ergst. Meteen de seroxat en oxazepam innemen en dan naar beneden. Pffff de dag begint. Ga 3 x in de week in de ochtend naar de yoga waar ik 75% van de les mee kan doen en de rest rustig in de child pose lig. Loop 2 x per dag kleine stukjes met de hond in een slakkentempo en niet langer dan 15 minuten. 1200 uur mag ik mijn bedje in, jippie, slapen tot 1500 uur en dan.... oxazepam erin en de rest van de dag begint. Wat een hel!!!!! Kom hier nooit meer uit, daarnaast een enorme hypochonder, alle onderzoeken gehad maar alles is goed. Denk elke minuut dat er iers mis met mijn hart en ik daarom zo moe ben. Eigenlijk ben ik er wel klaar mee en wil ik niet meer. Sra al maanden op de wachtlijst voor therapie maar helaas nog lang niet aan de beurt. Wie o wie heeft er een oplossing of goede raad of gewoon een reden voor mij om door te gaan.
    Corrine
    21-10-2023
    Corrine 3 Laatste bericht: 27-10-2023
    • Hoi Corrine,

      Allereerst wil ik je laten weten dat ik je gevoelens herken, en wat een absolute hell is het he? Het geeft mij persoonlijk veel steun om hier te lezen dat zoveel mensen met dezelfde klachten kampen want voor mijn gevoel wordt burnout enorm gebagatelliseerd in onze maatschappij als iets waar je gewoon ff doorheen moet als het gebeurt. Mensen lijken nauwelijks te begrijpen hoe afgrijselijk het is om dit mee te maken en hoe er heel veel dagen zijn waar je het gevoel hebt dat het nooit meer goed komt en je er nooit meer uit komt.

      Als ik je verhaal lees denk ik te zien dat er bepaalde patronen zijn die je toepast in je herstelproces die misschien ook overeenkomen met patronen uit je dagelijks leven waardoor je juist in deze situatie terecht bent gekomen. Je volgt een strak 'herstel' schema en slikt daarnaast hele zware medicatie.

      Mijn persoonlijke advies zou het volgende zijn: laat het allemaal even los. Laat je lichaam gewoon in elk geval een tijdje doen wat het wil, als het niet wil bewegen dan beweeg je even niet, als je zin hebt om te wandelen dan ga je wat langer dan 15 minuten naar buiten. De medicatie zorgt er ook voor dat je bepaalde processen blokkeert waar je misschien juist wel even doorheen moet (het aangaan van de paniek, om te doorgronden wat de oorzaak is van de paniek). Ga slapen als je wil slapen, ga mediteren als je niet kan slapen maar prikkels ook niet kan verwerken. We leven in een maatschappij van symptoombestrijding, maar in jouw korte omschrijving denk ik terug te lezen dat je misschien wat meer naar de kern moet. Wel met veel begeleiding natuurlijk, als het mogelijk is kan je partner je daarin ondersteunen. Maar ik zou juist alle druk, alle strakke schema's, alle verwachtingen van het herstelproces los proberen te laten en je lichaam zich natuurlijk laten herstellen. En dat is BELACHELIJK moeilijk. Dat snap ik. Ik ga er zelf ook doorheen.

      Daarnaast zou je kunnen kijken of je kortstondig met de POH in gesprek kan om deze fase te overbruggen tot je aan de beurt bent voor therapie.

      Ik stuur je heel veel liefde en sterkte via dit berichtje. Geloof mij, het wordt echt beter. Ik zat maanden geleden in de allerdiepste put van mijn leven, en tegenwoordig ben ik dingen weer aan het oppakken en voel ik me vrijer en beter over mezelf dan ik in jaren heb gedaan.

      Gun je lichaam het herstel, het donkerste uur is net voor de dageraad. Liefs.

      M.
      22-10-2023
    • Wat een lieve reactie en ja ik ben heel streng voor mezelf met alles. Ook met eten, drinken etc... Ik wacht al maanden op de intake bij het centrum voor angst en stemmingsstoornissen waar ze ook naar mijn medicatie gaan kijken maar tot die tijd moet ik het zelf doen en dat ben ik echt zooooo zat 😔

      Corrine
      24-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Herkenbaar corrine en prikkelbaarheid ben ook een hypochonder daar kan je niks aan doen heb ook een druk op het hoofd loop tegen een burnout aan en zit bij een hapthoterapie dat helpt goed ze luisteren en je kan daar lekker uit huilen en ze behandelen je heerlijk dat geeft je weer kracht maar soms 2 stappen vooruit en 1 terug en ik wandel veel met mijn hond sterkte en succes ook denk maar ik sta er niet alleen voor er zijn er zoveel die dit allemaal hebben samen staan we sterk heeft wel tijd nodig 👍😉

      Anoniem
      27-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Pijn is onverdraaglijk (Verhaal 407)

    lieve mensen

    Ik heb in de ochtend zo een brandige tintelde ' messteken gevoel in me armen. pijn is onverdraaglijk hoort dit bij een burn out of moet ik verder zoeken. ik kan echt niet meer de artsen gooien het dat het erbij hoort. ik heb gisteren aardappels geschild en als ik wat smeer op mijn huid begint het al te tintelen soms
    please kent iemand dit
    jannie
    25-03-2023
    jannie 5 Laatste bericht: 27-10-2023
    • Ik loop al 16 maanden met heftige pijnen hernia gehad bij de burnout
      Nu sinds 4 maanden heel scherpe schouder pijn
      Mijn fysiotherapeut zegt Dat het bij de burnout hoort
      Dus denk bij jou de kans ook aanwezig is van de burnout
      Ik heb ook maagpijnen middenrif pijn
      Last vd ademhaling spijsvertering
      Hoop dat je hier iets aan hebt

      Jolanda
      25-04-2023
    • Misschien heb je een tennisarm zonder dat je het weet. Ga naar Fysio die kan je daarmee verder helpen.
      Sterkte

      N.
      25-10-2023
    • Bij pijn zou je stemvorken kunnen gebruiken. Één in het bijzonder, de 174Hz. Niet alleen bij pijn, stemvorken kunnen de trillingen die je lichaam al je hele leven op heeft geslagen en vast heeft gehouden, corrigeren. De oude Egyptaren deden niet anders. Onze ervaringen zijn niks anders trillingen met hun eigen frequentie. Net als ‘n harde schijf die vol loopt met dissonanten gebeurt dat ook bij ons.
      Het lichaam is de stoppenkast. Alleen het lichaam behandelen is vaak dweilen met de kraan open. We moeten terug naar de bron, alles is trilling.

      Marcel
      25-10-2023
    • Ja die pijnen herken ik zeker, bij mij in m’n benen en nek. Vicieuze cirkel van spanningen en angst voor mij dan. Vecht er niet tegen dan wordt het alleen maar erger. Bij mij helpt douchen wel iets. En oppervlakkige ademhaling helpt ook niet mee. Sterkte je bent niet alleen, alhoewel het als een eenzame strijd voelt

      Anoniem
      26-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Zeker herkenbaar jolanda ik had dat ook veel fisio gehad en vraag om dry needling dqt helpt goed succes 👍

      Anoniem
      27-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Laatste week lijk ik weer helemaal terug bij af (Verhaal 623)

    Ik zit al 1 jaar in mijn burnout en de laatste tijd ging het allemaal wel wat beter, maar de laatste week lijk ik weer helemaal terug bij af. Inslapen gaat nog wel, maar wordt heel vroeg wakker zo rond 4 uur. Ben dan heel misselijk, onrustig, paniekerig, last van maag en darmen en oorsuizen. Zou het liefste de hele dag janken....

    Zijn er mensen die dit herkennen ? Wat zou het kunnen zijn en hoe gaan jullie hiermee om ? Ik kan het allemaal maar moeilijk accepteren en maak me echt zorgen. Ik voel me zo ellendig weer, net als in het begin 😥
    Soraya
    12-08-2023
    Soraya 6 Laatste bericht: 27-10-2023
    • Hoi Soraya, heel herkenbaar dit. Ik heb ook al twee keer een behoorlijke terugslag gehad. Ik denk dat we teveel doen op het moment dat het iets beter gaat en de burnout onderschatten (tenminste bij mij dan)

      Thomas
      15-08-2023
    • Soraya,

      Worstel er ook steeds mee. Maar herstel gaat herl langzaam met tussendoor een terugval.
      Bij een terugval niets inplannen en kijk je hoe een dag verloopt.
      Boswandeling, luisteren naar de wind, vogels, bomenbladeren fladderen etc geeft bij mij heel veel rust.

      Richard
      17-08-2023
    • Ik zelf heel veel baat gehad bij kratom in de ochtend. Dlpa kan ook effect hebben

      Arthur V
      10-10-2023
    • Terugvallen horen er erbij. De kunst is om je daar niet te druk om te maken. Als ik een slechte dag heb doe ik het nog rustiger aan. Een positieve mindset helpt ook: ik zeg dan tegen mezelf dat het morgen weer beter zal gaan.

      Anoniem
      10-10-2023
    • Hoor wel verschillende geluiden over Kratom... niet licht nemen!

      Anoniem
      16-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Zo herkenbaar ik heb ook.last 4 uur wakker ik werk nog wel mijn wekker gaat ook nog vroeg heb ook af en toe een terug val en dan weer last van mijn maag pfffff loop veel in de buitenlucht en zit ook bij 1 hapthoterape dat gaat goed je krijg gesprekken en oefeningen maar gaat allemaal stap voor stap hoor soms 2 stappen vooruit en 1 terug succes ook 👍

      Anoniem
      27-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Ik word er echt moe van en denk er elke dag aan (Verhaal 733)

    Hi lotgenoten.

    Ik ben al maanden bezig met stuntelen en niet lekker voelen.
    Wel ben ik nog steeds aan het werk wat me super veel energie kost.
    Ik heb veel last van angst gevoelens door hyperventilatie druk op me borst en pijn in schouders wat me armen in trekt.
    Lijkt echt of je een hart aanval krijgt (tenminste dat denk ik).
    Ik word er echt moe van en denk er elke dag aan.
    Mijn gedachten gaan vaak waar is de kwaliteit van leven gebleven.
    Hoelang hou ik dit nog vol.
    Bij mij is nog niet een burn out vastgesteld maar als ik hier de dingen lees lijkt het er wel op.
    Als er mensen zijn die 1 op 1 willen praten is een nummer uitwisselen mogelijk.
    Groet Marcel
    Marcel
    26-10-2023
    Marcel 1 Laatste bericht: 27-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • De enige vraag die bij mij naar boven komt; waarom werk je in vredesnaam nog?
      Is het beter om eerst te herstellen, in plaats van het laatste beetje energie opbranden.?

      Madeliefje
      27-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Wie herkent dit bij een BO? (Verhaal 706)

    Wie herkent onderstaande klachten bij een BO?
    Ik loop er nu 1 jaar mee en helaas is het niet verbeterd. Soms twijfel ik of het door een BO komt? Ik heb naast onderstaande klachten ook andere klachten maar mijn oog en hoofd klachten zijn het meest belemmerend.

    Ik heb wel van alles geprobeerd om de klachten te verminderen.. veel therapieen, rust, oogarts en opticien zagen ook geen bijzonderheden. Heb diverse oogdruppels geprobeerd zonder resutlaat. Daarbij ook een uthermolen prisma bril laten aanmeten zonder resultaat.. Ben hier heel wat centen aan kwijt geraakt.

    Mijn klachten:
    _Visuele duizeligheid, ik kan geen tv of schermen verdragen. Ik krijg dan het gevoel dat mijn oogbollen draaien (duizelig) en het gevoel dat ik scheel kijk. Ook ervaar ik dan een enorme druk in mijn ogen en (voor)hoofd en schedel.

    -Slecht tegen licht kunnen
    -Trillend beeld
    -wazig zicht
    -branderige ogen 24/7 , diverse oogdruppels geprobeerd maar zonder baat
    -wanneer ik mn ogen sluit dan krijg ik een trillend beeld met tig patronen in mijn gezichtsveld (stroboscoop effect). Mijn ogen gaan dan ook alle kanten op en volgen deze patronen. Raak hier ook weer duizelig van en krijg hier ook een naar gevoel in mn hoofd.

    Het zijn klachten waar de KNO en huisarts niks mee kan, ogen zijn immers prima en klachten blijven vaag.

    Wie herkent dit bij een BO?
    anso
    07-10-2023
    anso 2 Laatste bericht: 27-10-2023
    • Ik herken wel wat van je klachten bij burnout. Niet zo extreem. Je zou advies kunnen inwinnen bij Visio die gespecialiseerd zijn in visuele problemen. Wel naar deze klachten.

      Cecile
      07-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Misschien heb jij iets totaal anders maar dit lijkt wel oogmigraine.
      Bij mij getriggert door o.a. aspartaam, wegvallende stress en vochtige lucht bv een ruimte waar een natte zwabber staat.
      Raar maar waar. Heb je het ook met de ogen open overdag? Ik had ook gewone migraine maar door ouder worden neemt het af.

      Anoniem
      27-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Probleemanalyse van de arbodienst klopt niet (Verhaal 394)

    Vandaag heb ik de probleemanalyse gekregen van de arbodienst, nu staat er bij reden verzuim niet werkgerelateerd, alleen dat is niet helemaal waar. Ik weet dat het ook komt door mijn persoonlijkheid en dingen waar ik zelf aan moet werken, maar werk heeft hier een groot aandeel in. Ik heb in het dossier aangegeven dat ik het er niet mee eens ben.

    Iemand een tip? En ook waarom dit erin zou worden gezet terwijl in gesprekken al eerder naar voren kwam dat werk zeker een groot aandeel heeft?
    Anoniem
    17-03-2023
    Anoniem 4 Laatste bericht: 27-10-2023
    • Ja, ik heb dit ook meegemaakt. Het is bijna nooit werkgerelateerd. Sterker nog. Ik begin ernstige twijfels te krijgen over het hele fenomeen arbodiensten. Zijn er meer mensen met slechte ervaringen?

      Anoniem
      13-09-2023
    • Ik heb ook een slechte ervaring maar dan bij een verzuimadviseur. Niet eens een arts. Goed gesprek gehad en verteld dat ik een chronisch probleem heb en een burnout maar zij wilde het amper over maar burnout hebben en vroeg niet eens wat mijn symtomen waren. Ik ben helemaal niks waard en mentaal kapot en zegt ze aan het eind ik wil dat je 2 x 2 uur gaat werken maar dan licht werk. Nou ik schrok en zei okay. Maar vanbinnen. Huilde ik. Want ik kan dat niet. Krijg ik mijn verslag staat dat ik 2 x 50 procent weer arbeidsgeschikt ben. Wat!! Dat is 4 uur werken 2 dagen lang en ik kan thuis amper iets. Rapport klopt dus ook niet en nu moet ik weer baas bellen dat het niet klopt. Echt veel stress geeft dit mij.

      Nicole
      04-10-2023
    • De arbodiensten onderschatten het probleem. Ik heb het zelf aan de lijve ondervonden. Ze negeren wat je zegt trekken hun eigen conclusies.
      Daardoor voelde ik me weer niet gehoord en nog meer stress en onrust in mijn lijf.
      Laten ze zich eens goed voorlichten wat burn out met een lijf cq persoon doet.
      Ik gun het niet niemand...je gaat door een hel ..het is nu net 2 jr geleden en nog steeds ben en voel ik me niet de oude ik.
      Veel lichamelijke problemen ook daardoor gekregen waardoor ik nu afgekeurd ben.
      Had mss geholpen als men naar me geluisterd had en het serieus hadden genomen. Maar ik probeer te genieten van het nieuwe leven want de oude komt niet terug.

      Ieder met een burn out ...kom voor je zelf op en laat je niet de grond verder in trappen.

      Wil
      07-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Hier ben ik nog even.
      Kijj voor de grap eens bij de beoordelingen van arbodiensten en bedrijfsartsen. Wat is er aan de hand in dit land? Is het omdat het commercieel is? Of men negeert burn-out als medische strategie? En makers van therapiepsycholoog, waarom vertellen jullie niets over burn-out?

      Ik wens iedereen het beste.

      Anoniem
      27-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Zonder reden weer volledig in de lappenmand? (Verhaal 728)

    Hi!

    Zijn er meer mensen die een aantal goede dagen hebben en vervolgens zonder reden weer een aantal dagen volledig in de lappenmand liggen? Ik ben erg waakzaam en houd dagelijks hetzelfde ritme aan. Dus óók op de goede dagen houd ik me daaraan. Maar ondanks dat ik niet meer onderneem of doe, volgt er dan toch weer een dip. Ik probeer het te verklaren, maar kan het simpelweg niet. Is dit herkenbaar voor anderen? Alvast bedankt!
    Anoniem
    20-10-2023
    Anoniem 4 Laatste bericht: 27-10-2023
    • Ja hoor, hier hetzelfde. Zelfs een jaar na uitvallen nog steeds last van hoewel de verhouding wel verschuift. Ik zit inmiddels op ongeveer 70/30% qua goede dagen versus slechte dagen en kom er ook makkelijker uit op slechte dagen. De slechte dagen zelf zijn ook minder heftig, ik kom nu wel mijn bed uit en ga beetje rommelen in huis, voorheen zou ik dan echt een paar dagen plat liggen met een griep gevoel en huilbuien.

      Bij mij heeft het ook nauwelijks invloed wat ik doe. Soms kan ik heel veel doen op een dag en er de dagen daarna niks van merken, en soms heb ik een luie week en kom ik op dag 5 opeens in een totale paniek cirkel of oververmoeidheid terecht. Geen touw aan vast te knopen.

      Dit hoort er volgens mij helaas gewoon bij. Een collega van mij heeft dit na 1,5 jaar burnout ook nog steeds.

      Ik geef me er inmiddels maar een beetje aan over en probeer mijzelf zo veel mogelijk te blijven herinneren aan de vooruitgang.

      M.
      20-10-2023
    • Helaas komt me dit heel bekend voor. En ook ik kan het totaal niet verklaren. Dagen voel ik me redelijk tot redelijk goed en ben ik weer een beetje positief en zie ik een licht aan het einde van de tunnel en dan plotseling als donderslag bij heldere hemel voel ik me beroerd. En dat duurt dan dagen. Heb dan heel veel lichamelijke klachten en onrustig gevoel en geen eetlust. Heb een soort dagboek bijgehouden, maar kom er maar niet achter hoe het komt. Het is echt om moedeloos van te worden.

      Doe ook geen gekke dingen als ik me beter voel en probeer rustig aan te doen en genoeg te rusten. Zit al 15 maanden in deze ellende.

      Proberen er bij neer te leggen, maar dat is ontzettend moeilijk. Bijna onmogelijk omdat je zo graag vooruit wil komen.

      Bert
      22-10-2023
    • Herkenbaar, hoort er echt bij helaas. Ik probeer t niet meer te snappen want daar kom je niet uit. Loslaten en accepteren dat t zo is. Herstel gaat met horten en stoten. Vertrouw op het herstelvermogen van je lijf.

      C
      27-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Heel herkenbaar, vooral in de ochtend merk ik het al...dit wordt een slechte dag en dan probeer je er met dat kleihe beetje energie er toch nog wat van te maken. Ik huil veel op dit soort dagen en veel angst en paniek. Adem in....adem uit...

      Corrine
      27-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Forse overspanningsklachten (Verhaal 687)

    Hoi allemaal,

    Ik zit nu 9 weken thuis met forse overspanningsklachten. In het begin had ik veel last van mn maag en darmen. Ik bleef ook een stekende pijn ervaren net onder mn ribben aan de rechterkant. Naar aanleiding hiervan is een echo gemaakt van mijn buik, maar daar kwam gelukkig niks geks uit. De pijn verdween op een gegeven moment vanzelf weer. Zo is dit met veel klachten gegaan. Ik heb bijvoorbeeld ook last gehad van spier en gewrichtspijn, keelpijn, dichte oren, slecht slapen, een iets wat bittere smaak in mn mond, duizeligheid en soms wat wazig zien. Al deze klachten hielden kort aan en verdwenen dan weer. Soms komen ze weer even terug. Momenteel heb ik vooral last van vergeetachtigheid op korte termijn. Zijn er mensen die dit ook hebben?

    Verder heb ik flinke angstklachten (hypochondrie) ontwikkeld. Hiervoor ben ik nu onder behandeling bij een psycholoog, maar ik merk dat deze angst mij heel veel energie kost. Wat mijn herstel niet ten goede komt. Ik ben constant bang dat er iets mis is met mijn hersenen. Hopelijk kom ik over deze angst heen.

    Ik kom graag in contact met mensen die mijn verhaal herkennen! Hebben jullie nog tips?
    Kaylee
    30-09-2023
    Kaylee 5 Laatste bericht: 26-10-2023
    • Hoi Kaylee,

      Vooral het stuk hypochondrie en angstgevoelens komt mij zeker bekend voor. Daaromheen natuurlijk ook veel andere klachten die komen en gaan.

      Waarom ben je bv bang dat er iets is met je hersenen? Ko0mt dat omdat je anders waarneemt dan je gewend bent? Wat je al zegt kost het veel energie en als je angstgevoel oproept dan gebeurd er heel veel in je lichaam wat van alles triggert waardoor je deze gevoelens krijgt.

      Het is hoe dan ook totaal niet fijn en een erg rotgevoel.

      Renzo
      03-10-2023
    • Helaas geen tips voor je.. het lijkt net alsof ik mijn eigen verhaal lees last van precies dezelfde klachten..

      Anouk
      03-10-2023
    • Hai Renzo,

      Bedankt voor je reactie! Ik was er vooral bang voor omdat wij er vorig jaar achter kwamen dat mijn vader een hersentumor heeft.

      Nu ben ik bij de huisarts geweest en die gaf na onderzoek aan dat er geen tekenen zijn dat er iets neurologisch aan de hand is. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik meer algemeen erg bang ben voor ernstige ziektes, omdat wij veel mensen om ons heen zijn verloren de afgelopen tijd. Nu ben ik bijvoorbeeld weer bang voor lymfklierkanker omdat ik veel ben afgevallen en in de nacht soms transpireer. Maar ook dat schijnt allemaal te kunnen komen door angstklachten, paniek en burn out..

      Langzaam gaat het wel steeds beter en heeft de angst steeds minder grip op mij. Het gaat alleen in hele kleine stapjes..

      Kaylee
      09-10-2023
    • Hoi Kaylee,

      Je angst is wel goed te begrijpen als je dit om je heen meemaakt.
      Het erge is dat je jezelf echt gek kan maken of "ziek" kan denken als je energielevel erg laag is.

      Die kleine stapjes horen erbij en af en toe een terugval ook, als je maar probeerd om niet te veel en te lang in die angst te blijven hangen.

      Onthou dat angst paniek en burnout heel veel klachten kan geven, alles is gewoon erg van slag en kost enorm veel tijd om weer in balans te komen.

      Renzo
      10-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Dag Kaylee

      Die hypochondrie kan ik goed herkennen. Tijdens een depressie jaren geleden dacht ik ook dat ik mijn hersenen om zeep had geholpen omdat ik soms xtc slikte tijdens het uitgaan.
      Momenteel zit ik al 2 jaar met wat ik vermoed een burnout is. Daarvoor heb ik een jaar lang long covid gehad. Ik herinnerde me wel dat dat toch over was. Maar niet lang daarna is een nieuwe periode van vermoeidheid gekomen, waar ik dus nu inzit. Dat van die hypochondrie herken ik wel, ik zit nu met een soort obsessief-compulsief gedachte dat er iets scheelt met mijn hifi-installatie. Het klinkt belachelijk maar ik heb al op mijn zoveel op mijn hoofd zitten slaan om die gedachte uit m'n hoofd te krijgen.
      Ik wens je veel sterkte toe.

      Cédric
      26-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • 's Morgens misselijk (Verhaal 725)

    Als ik 's-morgens wakker wordt ben ik misselijk, heb een branderige tong en heel veel slijm in mijn keel. Ik zit al 15 maanden in mijn burnout en hoewel het een tijdje beter ging, gaat het de laatste maand weer bergafwaarts.

    Horen deze klachten bij burnout en zijn er mensen die dit herkennen ?
    Bert
    19-10-2023
    Bert 1 Laatste bericht: 25-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik heb slaapapneu. Soms slaap ik tóch zonder masker. Dan word ik ook wakker met soms hartkloppingen, druk op de borst, misselijk en ook slijm braken. Dus misschien heb je dit ook. Laat je eventueel testen met een speciaal horloge of kastje.
      Vraag je huisarts.
      Succes Bert.

      Iemand
      25-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Oorpijn en gevoelige holtes (Verhaal 724)

    Oorpijn en gevoelige holtes

    Herkent iemand dit? Ik heb sinds de start van mijn burnout constant last van mijn holtes en oren. Pijnlijke ogen die ik moeilijk kan focussen, maar ook een zwaar gevoel boven mijn ogen en in mijn holtes. Daarnaast krijg ik af en toe enorm pijn net binnen mijn oren en heb ik het gevoel dat dit mijn evenwicht ook verstoort. De huisarts heeft in mijn oor gekeken en zei dat er niks te zien was. Het wordt altijd erger na het zwemmen of douchen. Het voelt niet per se alsof alles verstopt is, meer alsof er een soort algehele irritatie/zwelling is in dit gebied.

    Is dit normaal bij een burnout?
    M.
    19-10-2023
    M. 6 Laatste bericht: 22-10-2023
    • Hey ja ik herken je klachten, mijn arts dacht eerst dat ik een neusholte/bijholte onsteking had en had daar een neusspray voor gekregen (3 maanden goed ziek geweest daarvan) maar nu na enkele weken heb ik nog steeds de klachten, zelf vermoed ik dat het door spanning word veroorzaakt vanuit de nek. Heb je ook wel eens hoofdpijn? Ik hoef maar een verkeerde houding te hebben, verkeerd te slapen of kleine dingetjes doen die veel energie kosten dan heb ik dezelfde klachten als u. Hopelijk stopt het ooit nog

      Anoniem
      21-10-2023
    • Hoi Anoniem,

      Bedankt voor je reactie.

      Wat vervelend dat je dezelfde klachten hebt. Hoe lang loop jij er inmiddels mee rond? Ik heb inderdaad heel veel spanning op de nek en kaken, heb het ook weleens daaraan gelinkt maar ik blijf het zo gek vinden dat het dan echt op de neus en vooral ook oren slaat. Ook omdat het echt veel erger wordt als er water in mijn oren komt, heb jij daar ook last van?

      M.
      21-10-2023
    • Hoi

      Ik herken dit, zo begon mijn BO. Drukgevoel in mijn oren met soms ineens een duizelig gevoel als de druk erger werd. Het gevoel alsof ik water in mijn oren had. En tijdens het douchen werden mijn klachten erger. ik kreeg diverse neussprays mee zonder resultaat. Ook moest ik veelvuldig klaren. Dit heeft niet geholpen en werd doorverwezen naar de KNO, maar deze zag geen bijzonderheden. Naar verloop van tijd werden mijn klachten juist veel erger. Mijn lichaam gaf toen al een stopteken aan maar hebt dit genegeerd. Ook veel spanning rondom mijn ogen en gezicht met vooral spiertrekkingen en tintelingen.

      Anoniem
      21-10-2023
    • Hoi M. Nekspanning kan uitstralen naar de kaak , oren en ogen, naar de bovenkant van je neus bij de wenkbrauwen. Maar het kan ook je kaak zijn die nekspanning veroorzaakt en klachten in het gezicht, ook naar het voorhoofd en heftige hoofdpijn (hetzelfde als migraine) kan ook daardoor komen. Ik heb het al een jaar of 2 dat ik me kaken aanspan, tanden knars onder het slapen en wakker word ermee. En overdag ook wel een zwaar gevoel in mijn kaak en hoofd, druk in het gezicht en het gevoel van een beginnende ooronsteking, alsof er een druk op zit. Maar met dat douchen weet ik zo niet. Als ik u mag aanraden zou ik wel eens naar een fysiotherapeut gaan, dan weet je meteen waar het vandaan komt en hoe je de klachten aan moet pakken, hun weten precies waar de spierknopen zitten en dat verlicht enorm na de behandeling. Mvg S

      Anoniem
      22-10-2023
    • Of ja, het verlicht maar voor eventjes. Tot dat de spanning weer oploopt komt het weer terug met momenten maar niet meer constant. maar dankzij de fysio weet ik dat het niet ernstig is, en daardoor is de spanning wel verminderd. Ook ik heb last van me ogen gehad. duizelig en met momenten wazig en zeer slecht zien in de verte, en last van het licht, en een zwaar gevoel boven het oog. Vooral met omhoog kijken een raar gevoel achter mijn ogen., best een misselijk naar gevoel. Ik gebruik daar kunst tranen voor. Scheelt wel een beetje maar je moet het echt bij de kern aanpakken en daar kan de fysiotherapeut je mee helpen. Ik hoop dat je hier iets aan hebt of mee kan. Mvg

      Anoniem
      22-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Dank voor de beide reacties:

      Voor anoniem 1: wat vervelend dat je hetzelfde hebt, hoe lang loop je nu met de klachten? Ik heb deze signalen ook genegeerd totdat ik echt compleet instortte, nu ongeveer een jaar later en het gaat wel wat beter maar dat gevoel van die pijnlijke holtes en oren blijft maar doorsluimeren..

      Anoniem 2: dank voor de tips, ik ben reeds bij een fysiotherapeut geweest die zich specialiseert in kaakklachten, daar heb ik oefeningen van gekregen en dat helpt wel wat. Het blijft vreemd dat de klachten verergeren bij water in mijn oor. Daardoor heb ik het gevoel dat het meer in mijn holtes zit, maar misschien staat dat toch ook in verbinding, zeker omdat de dokter niks kan zien.

      M.
      22-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Zijn dit burnout klachten die ik een tijd onderdrukt heb? (Verhaal 719)

    Hoi ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen. Ik weet niet eens zeker of ik wel last heb van een burn-out aangezien ik altijd heb gedacht dat ik dan ook oververmoeid zou zijn de hele tijd. Maar ik heb nu een tijdje op dit forum rondgekeken en zie veel posts voorbij komen waar het woord vermoeidheid niet in voorkomt. Dus ik hoop hier wat opheldering te krijgen van ervaringsdeskundigen..

    Voor mijn gevoel begon alles zon 5 jaar geleden. Mijn vader kreeg een zwaar hartinfarct en daardoor kon hij zijn werk als kroegbaas niet meer voortzetten. Wij woonden als gezin boven de kroeg en omdat m'n vader dat werk niet meer kon doen moesten wij nieuwe woonruimte zoeken. Ik heb me daar in die tijd erg druk over gemaakt en ben uiteindelijk met mijn vriendin samen gaan wonen. Toen we net de sleutels van het huis kregen, begon ook mijn vakantie van werk. Er stond niets op de planning op een weekend-festival na. Ik merkte al dat ik door de hectische periode best wel wat vermoeid en overspannen was dus nam ik me voor om na het festival (die viel in het eerste weekend van mijn drie weken durende vakantie) de nodige rust te pakken.
    Dit bleek helaas net te laat. Het festival is voor mijn gevoel de druppel geweest die de emmer heeft doen overstromen. Ik voelde me namelijk de vrijdag van het feest al erg slecht en merkte dat ik mij eigenlijk alleen beter voelde als ik die klachten onderdrukte door drank of drugs te gebruiken (net name dan GHB). Toen ik na het weekend thuis kwam en 3 nachten amper of niet geslapen had voelde ik me slechter dan ooit tevoren.. Mijn enige focus op dat moment was dat ik me alleen beter zou gaan voelen door de slapen. Maar ik was zo onwijs gespannen dat ik het idee had dat dat nooit ging lukken. Ik heb toen een jointje gerookt in de schuur en ben daarna op de bank gaan liggen. Wanneer ik mijn ogen dichtkneep zag ik allemaal rode flitsen voorbij komen en dit resluteerde uiteindelijk in de eerste paniekaanval van mijn leven. Ik was ervan overtuigd dat ik aan het doodgaan was. Mijn vriendin heeft toen te ambulance gebeld en die wisten mij wel redelijk te kalmeren door mij te vertellen dat ik niet dood ging maar een zware paniekaanval had.

    Periode daarna heel veel last gehad van paniekaanvallen en angst in het algemeen. Maar naarmate de accute angst afnam, groeide voor mijn gevoel juist mijn lichamelijke klachten. Ik heb bijvoorbeel erg vaak last van hartkloppingen/hartoverslagen en een constant hoge hartslag in rust. Een opgejaagd gevoel, constant in mijn eigen hoofd zitten, stress, het gevoel overal van te schrikken (kleine adrenalinescheutjes in mijn maag), slechte concentratie en humeur en zo kan ik nog wel even doorgaan.

    Ik heb toen de stomste keuze gemaakt die ik op dat moment kon maken. Ik merkte namelijk dat ik met het gebruik van alcohol of GHB mijn klachten in één klap kwijt was. Dus in plaats van nuchter te gaan werken aan mij beter voelen ben ik steeds meer gaan gebruiken (drank is nooit echt mijn ding geweest). De afgelopen 2 jaar ben ik daardoor verslaafd geweest aan GHB. Ik ben nu gelukkig anderhalve maand clean maar merk wel dat alle lichamelijke klachten die ik voor mijn verslaving ervaarde weer net zo hard terug zijn.

    Nu vraag ik mij af zijn dit nou burn-out klachten die ik al die tijd een soort van onderdrukt heb? Ik ben een nogal radeloos want aan de ene kant ben ik bii weer nuchter door het leven te gaan maar aan de andere kant had ik tijdens mijn verslaving in ieder geval niet elke dag de hele dag last van zoveel lichamelijke klachten...

    Dus ik hoop oprecht dat er iemand is die me hier iets over kan vertellen of me van advies kan voorzien. Of die misschien wel iets gelijkwaardigs heeft meegemaakt.

    Alvast bedankt!
    Mike
    16-10-2023
    Mike 3 Laatste bericht: 22-10-2023
    • Kunnen het geen afkickverschijnselen zijn?

      Anouk
      16-10-2023
    • Klinkt aardig als een burnout ja, ga naar een doctor.

      Taco
      19-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Wat voor naam het ook heeft, al klinkt dit wel als een burnout, denk ik dat je er verstandig aandoet om naar de huisarts te gaan. En dit wat je ons hebt laten lezen te weten. Hij/zij kan je het beste verder helpen.

      Silvia
      22-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Het voelt als of mijn ledematen erg zwaar en zwak zijn (Verhaal 730)

    Ik heb bijna een jaar last van een stijf, strak borstkast. Gepaard met branden sensaties op beide armen. Het verplaatst ook op mijn rug en nek. Ook onder mijn voeten. Er zit een patroon in elke ochtend om 5 uur word ik overvallen door een naar gevoel door mijn hele lichaam. Het voelt als of mijn ledematen erg zwaar en zwak zijn. Kan hierdoor niet doorslapen en borstkast trekt stijf. Voelt angstig en weet niet wat ik met lichaam moet. Heb verschillende onderzoeken gedaan en niks kunnen vinden. Wie herkent deze lichamelijke klachten en en zo ja hoe ben je er vanaf gekomen,
    Sylvia
    21-10-2023
    Sylvia 1 Laatste bericht: 21-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi Sylvia,

      Ik herken de strakke borstkast absoluut. Vreselijk gevoel is dat. Heb jij ook weleens last van knakjes bij de borstspieren? Soms als ik een tijdje voorover leun voelt het alsof ik het hele gebied moet losknakken (en soms gebeurt dat dan ook).

      Tijdens mijn herstel wordt dit gevoel wel steeds minder, en daardoor snap ik inmiddels ook beter dat het te maken heeft met spanning en stress. Bij mij waren de nachten ook vooral het ergste, soms het gevoel ook geen lucht te krijgen daardoor.

      Wat mij heel erg heeft geholpen is somatic tracking. Zou je eens op kunnen googlen. Dat zorgt ervoor dat je de stress en angstreactie op de lichamelijke sensaties leert te verminderen, waardoor uiteindelijk ook de sensaties verminderen omdat er minder aandacht naartoe gaat. Hoe enger je het vindt hoe meer je de plek blijft aanspannen, hoe erger de pijn/spanning vaak wordt.

      Ook ademhalingsoefeningen doen wonderen voor deze klachten (wel rustgevende oefeningen dus niet van die intense hyperventilatie dingen. Ik zou zeggen bijvoorbeeld 4 tellen in, 4 vasthouden en 8 tellen uitademen voor een minuut / paar minuten).

      Ik hoop dat je er wat aan hebt! Succes met je herstel.

      M.
      21-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • En s avonds juist weer wel... (Verhaal 674)

    Is dit voor jullie herkenbaar?
    Totaal geen eetlust heel de dag en savonds juist weer wel.. dan lijk ik me ook beter te voelen en lijkt het alsof ik nergens last van heb.
    Anouk
    22-09-2023
    Anouk 12 Laatste bericht: 21-10-2023
    • Zeker weten. Alsof alle klachten minder zijn. Hormonen oid?

      Steve
      26-09-2023
    • Ja klopt! Savonds heb ik soms nergens last van

      Anouk
      27-09-2023
    • Heb je ook last van trage zicht hebben?
      En soms niet kunnen focussen? Ik heb geen idee hoe ik het kan stoppen.

      Probeer zoveel mogelijk te luisteren naar je lichaam, het komt wel goed. Pak je rust.

      Veel sterkte!

      Steve
      27-09-2023
    • Dat ervaar ik ook. Richting de avond gaat het vaak veel beter. Heel vreemd!

      Anoniem
      01-10-2023
    • Klinkt bekend, ochtend geen trek pas laat in de middag.

      Anoniem
      06-10-2023
    • Vaak is cortisol s avonds het laagst

      Anoniem
      07-10-2023
    • Als cortisol het probleem is wat kunnen we eraan doen? Ontspannen ben ik voor mijn gevoel al... iemand nog tips?

      Steve
      07-10-2023
    • Heel herkenbaar. Soms denk je echt ik kan me niet voorstellen dat ik me morgen ochtend weer slecht voel en toch is het zo. Kratom heeft me wrg geholpen in de ochtenden.

      Arthur V
      10-10-2023
    • Hebben jullie ook last van trage zicht? Of dat niet?

      Steve
      12-10-2023
    • Heel soms.. als ik heel erg moe ben maar dan lijkt het ook alsof ik niet op de wereld ben dan gaat alles langs me heen.

      Anouk
      13-10-2023
    • 's ochtens is je cortisol (stress hormoon) heel hoog. Als je in een burnout zit is je "basis" veel hoger daar normaal en 's ochtens dus extra hoog. Daarom hebben velen met BO ook last van een "gejaagd" gevoel die naar de avond toe minder word. Hoe later op de dag hoe lager je cortisol.
      Dit zal beter worden naarmate je vordert in je BO herstel.

      peem
      13-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Lieve Dave, of ik mijn eigen verhaal lees. Zit nu 9 weken thuis en vanochtend weer helemaal ingestort na het douchen en de was ophangen...wat is dit toch...😔

      Corrine
      21-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Wordt hier zo moedeloos van.. (Verhaal 727)

    Graag zou ik willen weten of iemand zich herkend in de spierpijn in de benen vooral in rust na een activiteit. Wordt hier zo moedeloos van..
    Anoniem
    20-10-2023
    Anoniem 0 Laatste bericht: 20-10-2023
  • Ochtenden zijn vreselijk, na 15.00 beter (Verhaal 555)

    Ik wordt altijd vroeg wakker rond 4 of 5 uur. Inslapen gaat wel redelijk. Als ik dan wakker wordt ben ik ontzettend onrustig. Kan ook niet meer in slaap vallen. Wat me opvalt is dat de ochtenden vreselijk zijn en zo na 15.00 uur de lucht een beetje opklaart. Hebben meer mensen hier last van ? Vaak weet je dan in de middag niet meer hoe slecht je je voelde in de ochtend.
    Soraya
    26-06-2023
    Soraya 32 Laatste bericht: 20-10-2023
    • Yep, same here. Iedere ochtend zelfde tijd als jij. Direct piekeren, dus niet meer slapen. Als je eenmaal weer dingen doet zakt dit weg, maar begint het gewoon weer opnieuw.

      Wat ik je als tip wil geven is het volgende. Vaak weet je wel waar het eigenlijk om gaat, maar kom je er niet zelf uit. Al jarenlang liep ik met hevige darmklachten, maar door het overlijden van mijn vader waren die binnen 24 uur compleet verdwenen. Ook zweet ik al jaren heel erg in mijn slaap (maar dan ook echt badend in het zweet). Door therapie is er iets veranderd in mijn houding waardoor dit nu helemaal verdwenen is. Echt bizar.

      Wat ik hiermee wil zeggen is dat je fysieke klachten heel veel zeggen over de onderliggende spanning. Maw als je tot die kern komt én daar de omslag weet te maken, zul je merken aan je fysieke reacties dat er 'ineens' klachten verdwijnen. Je weet dan dat je op de goede weg zit.

      Ik verlang zo naar uitslapen en niet meer piekeren, maar weer inmiddels waar de laatste knoop zit. Ik kan niet wachten om die door te knippen, want ik weet zeker dat dit het begin zal gaan zijn van 'de wederopbouw'.

      Ik volg systeemtherapie en kan je dat van harte aanbevelen. Binnen 4 gesprekken is er ongelooflijk veel veranderd in positieve zin

      Succes

      Anoniem
      26-06-2023
    • Ja, is hoog cortisol. Langzamer bewegen, meer rust pakken, 4-7-8- ademhaling doen, magnesium tot je nemen, ashwaghanda kan ook helpen. Succes.

      Taco
      26-06-2023
    • Wat ik eigenlijk bedoel is dat je vast zit in je gedachten. De echte verlossing zit hem in dingen anders gaan zien. Mindfulness en de juist therapie helpen je daar enorm bij. De kunst is om te genieten van rust en de dingen liefhebben waar je veel waarde aan hecht, maar die zijn weggezakt. M.a.w. ontdekken, ervaren, etc.

      Anoniem
      27-06-2023
    • Ik sluit me aan bij wat Taco zegt.
      Wat mij verder nog helpt is om ‘s ochtends bij het wakker worden wat stretch/yoga oefeningen te doen. Even wat beweging in het lichaam krijgen op een rustig tempo.

      Mocht je ertoe in staat zijn dan zou ik ook zeker aanraden om na het ontbijt een (klein) rondje op laag tempo te gaan wandelen. Sterkte ermee!

      Y.
      28-06-2023
    • Hoi Soraya, ik herken dit helemaal!
      Elke ochtend weer hetzelfde, heel vroeg wakker en gelijk heel onrustig en angstig.
      Nare negatieve gedachten, alles somber zien en tegen de dag opzien.
      In de middag en avond voel ik mij een stuk beter en kan ik mij niet meer voorstellen dat ik mij 's ochtends altijd zo naar voel.
      Het heeft inderdaad te maken met stresshormonen cortisol en adrenaline.
      Ik slaap ook maar heel licht, onrustig en ben vaak wakker.
      Hoe gaat het nu met je?

      Petra
      17-08-2023
    • Hoi Petra, helaas niet echt veel beter. Soms paar dagen wat minder last, maar de meeste dagen ellendig. Heb jij ook zoveel lichamelijke klachten ? Ik heb veel buikpijn, duizeligheid en oorsuizen. Maar vooral die onrust en dat paniekerig gevoel zijn echt verschrikkelijk. En inderdaad ook die negatieve depressieve gedachten. Zou het liefste willen huilen wat vaak niet eens lukt om de een of andere rare reden. Heeft misschien ook met die cortisol te maken.

      Soraya
      18-08-2023
    • Hoi soraya,
      Ik herken wat je zegt. Maar om er iets zinnigs over te zeggen is met deze info lastig. Bij mij heeft het te maken met verlies/rouw/trauma. Rationeel denken gaat prima, echter neemt neemt het onderbewuste het over en is het denken niet te stoppen. Nadat mindfulness en meditatie niet werkten, ben ik een confronterend innerlijk proces (zonder deadline) aangegaan, omdat ik geloof dat het antwoord in mezelf zit. Als je jezelf hierin herkent, dan is het fijn als er mensen / professionals in de buurt zijn die je 100% vertrouwd, waar je je verhaal mee durft te delen en die er voor je kunnen en willen zijn. heel veel sterkte

      Anoniem
      18-08-2023
    • Heel herkenbaar van de eerste maanden van mijn burn-out. Nu helaas een terugval en nu slaap ik zelfs soms hele nachten niet.. omdat m’n (pieker)brein wat ik ook doe AAN staat! Fijn om deze website te vinden voor (h)erkenning :). Hopelijk kunnen we elkaar ook hoop brengen.. Het is een fase in je herstel.. Met de juiste begeleiding/hulp, en zelf ook hard werken (door juist er aan toe te geven en veel innerlijk werk te doen.) wordt het piekeren echt minder!

      Jilke
      19-08-2023
    • Hoi Soraya,
      Heel herkenbaar, ook bij mij is het s ochtends het ergst, daardoor ook gestopt met koffie drinken, daardoor zakt de spanning s ochtends wel iets eerder weg. Soms helpt het ook om na het opstaan een beetje afleiding te zoeken hoe moeilijk het ook is.
      Ook ik heb veel lichamelijke klachten vooral duizeligheid op slechte dagen en inderdaad ook oorsuizen en een paniekerig gevoel. Veel last van spierspanningen vooral in armen en schouders.
      De negatieve gedachtes in je hoofd zijn het ergst van alles, komt echt door de burnout. Helpt mij veel om podcasten te luisteren over burn out en lotgenoten. Zo voel je je niet zo alleen in het proces en begin je het iets beter te begrijpen.
      Het is een zwaar en eenzaam proces.

      Bianca
      19-08-2023
    • Hallo,

      Ook ik herken dit gegeven. 'S morgens voel ik me altijd slecht. 'S avonds kan het wel tot 1u - 2u 's nachts duren alvorens ik in slaap val en rond half 6 word ik wakker. Kan dan heel moeilijk terug in slaap geraken. Voel me vanaf dan al slecht. Het lult me meestal nog wel om een uurtje te slapen alvorens de wekker gaat.
      In de namiddag betert het altijd wat, vooral als er 's avonds niets meer op de agenda staat of er niets meer van mij verwacht wordt. ' s avonds voel ik me beter, maar de lichamelijke klachten zijn nooit helemaal weg. Duizelig/licht in mijn hoofd, gesuis in mijn hoofd/oren, vlagen van misselijkheid, algehele malaise, slappe benen, pijnlijke spieren in schouders en nek (merk ook wel dat mijn "natuurlijke" houding opgetrokken schouders is. Spieren staan dus continue onder spanning). Ik kan wel een hele waslijst opsommen aan lichamelijke klachten. Vaak vraag ik me af of ik hier ooit nog uit ga geraken..

      Helena
      22-08-2023
    • Precies hetzelfde hier, tot een uur of 15 voel ik me rotslecht en depressieve klachten, in de avond voel ik me heel gelukkig en kan ik de wereld aan, echt bizar

      Ethias
      22-08-2023
    • Dank alvast voor al jullie reacties. Het lucht me op dat ik in iedergeval niet de enige ben die hier last van heeft. Soms vraag ik me af of dit ooit nog over gaat, maar blijf moed houden. Zit nu ook nog midden in een verhuizing wat het allemaal ook niet beter maakt helaas 😥

      Soraya
      23-08-2023
    • Hoi, hier ook hetzelfde. Zie 's morgens ook meer tegen dingen op. Terwijl je 's avonds er aan kan denken zonder in de stress te schieten Ga daarom bv. ook graag 's avonds naar de supermarkt. Best apart dat je op hol geslagen stress hormonen dit kunnen veroorzaken.

      Wilma
      24-08-2023
    • Ik heb dit ook. Slik wel anti depressieva voor de angst. Zodra ik wakker wordt heb ik gierende zenuwen, maar pas als ik echt wakker ben. In de loop van de dag gaat het beter. Savonds weer opzien tegen de ochtend. Vreselijk wat langdurige stress doet. Iemand dit al kunnen doorbreken?

      Monii
      25-08-2023
    • Hormoonhuishouding is compleet zoek, is het zo hoe langer doorgegaan, hoe langer het duurt voordat het ooit normaal word? Maak me ernstig zorgen! Of ik sta de hele dag aan en voel me goed. Na 1 jaar nog steeds ik de actie stand! Wordt er gek van!

      Patrick
      25-08-2023
    • Ik heb ook in de ochtend meer last van zenuwen gespannen spieren snellere energieverlies in de ochtend.. slecht tegen tv kunnen middag en ochtend, savonds weer wat beter. Slik ook sins 4 maanden antidepressiva 10mg voor de angst. Zit zelf aln2 jaar erin. Heeft b.o alles te maken met een ontregeld brein en hormoonhuishouding? Wat helpt echt?

      Anoniem
      25-08-2023
    • Dat denk ik wel! Ik wordt er echt moedeloos van. Wat helpt inderdaad om Hormoonhuishouding weer op orde te krijgen? Ben bang dat het niet meer goedkomt. Hoe lang is je roofbouw geweest omdat je 2 jaar thuis zit? Ik ruim 10 jaar! Nu zie ik pas in wat ik heb gedaan. Nu ruim 1 jaar thuis al! Zonder veel verschil…

      Patrick
      25-08-2023
    • Ik word altijd vreselijk misselijk wakker en heb dan ook last van rommelende darmen. Moet ook veel plassen. Het gaat maar niet over en duurt nu al maanden. Soms is het even weg om vervolgens weer de kop op te steken. Wanneer gaat dit over en hoort dit wel bij een burnout ??

      Suzan
      26-08-2023
    • Hoi allemaal
      Sinds 9 maanden mijn man verloren, met alles wat er bij komt kijken is het nu B.o. en of overspannen.
      Slik nu ametriptelyne 25 mg omdat ik het niet meer zag zitten door alles ,elke dag over alles huilen,nergens zin, angstig etc. Vind het verschrikkelijk ,mede ook door de bijwerkingen. Droge mond,hoofdpijn, hartkloppingen.duizelig.
      De Ha. Zegt dat het nu gewoon allemaal teveel is geworden , oxazepan 10 mg ,met soms halve pil per dag.
      Ik voel met verschrikkelijk 😥 afleiding zoeken, maar ben zo moe.de ene dag is het beter dan de andere, dat lees ik hier ook wel .vooral ochtenden zijn tot 14 uur zijn zo zwaar ! De ametriptelyne is dus voor depressie,maar lees er niet veel van bij jullie. Enige erkenning hierin ,?!
      Lees het graag van iemand, !

      Annette
      26-08-2023
    • Hoi Anette, ik denk dat burnout en depressie hand in hand gaan (helaas). De meeste mensen met een burnout hebben ook te maken met een depressie. Ik slik zelf Citalopram. Heel veel sterkte met alles.

      Thomas
      26-08-2023
    • Ik slik ook citalopram, bij mijn b.o wel maar 10mg.. klopt het dat de antidepressiva je hersencelletjes weer na een tijdje weer in evenwicht brengt? Heb niet veel uitleg gekregen slik het zelf tegen angstklachten door mijn b.o duizeligheid spierspanning licht in het hoofd zenuwachtig gevoel.. door hoge werkdruk letterlijk neergevallen

      Anoniem
      27-08-2023
    • Hoi, dank je wel voor je reactie .

      Ik lees hier ook weinig over ametriptelyne🤷‍♀️
      En hoop dat het aanslaat.ik huil nu al wat minder , tranen zitten er wel, .
      Ook wat minder kermis in mijn hoofd, altijd van alles door me hoofd,maar ook dat LIJKT wat minder? ..denk ik.
      Wat een verschrikkelijke tijd., bang ,en door stress hoofdpijn. Bah 😒
      Overal tegenop zien,terwijl ik er eerder minder last van had. Pffffff😰

      Annette
      27-08-2023
    • Hoi Annette, ik hoop voor je dat het aanslaat. De eerste tekenen zijn al positief zo te horen. Ik ben zelf ook geen schim meer van de persoon die ik ooit was. Vreselijk wat stress/burnout met je doet. Van zelfverzekerd en positief persoon naar bang, angstig en depressief persoon.

      Thomas
      27-08-2023
    • Hoi Thomas,
      ik hoop dat het wat doet,want zoals ik nu ben herken ik mezelf niet. Angstig,duizelig ,weduwe zijn door die rotziekte,zelf hersentumor gehad,gelukkig goed gekomen met operatie,korte termijngeheugen nog niet helemaal terug,maar daar kan ik mee leven. dus ook veel op mijn bordje gehad.en de angst daarvoor blijft natuurlijk. Altijd goed voor iedereen geweest ,en dan dit🤷‍♀️ Maar ok..je moet door, maar zoveel stress en angst over gehouden ,iedere controle weer! Zal niet snel overgaan die angst!
      Helpt wel als je soms je ei kwijt kan, !

      Ik hoop voor je dat je er toch nog goed uitkomt ,want dit gun je niemand. Hou vol ! Doe ik het ook!! Ik lees hier ook veel !

      Annette
      27-08-2023
    • Interessant, ik heb juist dat ik mij in ochtenden nog oke voel en rond 15:00u ben ik altijd op mn zwakst, in de avond voel ik me weer wat beter.

      Thomas
      11-09-2023
    • Hoi Soraya, ik heb dit ook. Vanochtend ook weer vreselijk misselijk opgestaan met een onrustig gevoel. Afgelopen week niets aan de hand en ging redelijk. En dan vandaag weer ellendig voelen. Snap ook niet waar het vandaan komt. Teveel gedaan omdat het wat beter ging ? Ik weet het niet. Wordt er langzaam wel moedeloos van.

      Anoniem
      11-09-2023
    • Ik zit al meer dan een jaar in een burnout. Het is een periode wat beter gegaan maar de laatste tijd wordt ik wakker met een vreselijk onrustig en soort paniekerig gevoel. Ben dan ook misselijk en last van darmen. Vraag me af of dit ooit nog eens over gaat. Iedereen zegt maar accepteren en er niet tegen vechten maar als je zo onrustig bent gaat dat juist niet. Ontspanningsoefeningen of ademhalingsoefeningen ben ik veel te onrustig voor. Herkennen mensen dit ?

      Anoniem
      19-09-2023
    • Ook ik wil slapen zonder medicatie. Vervolgens ben ik Rond 2 a 3 uur wakker . Soms ga ik uit bed en loop ik de woonkamer op en neer tot het tijd is op te staan. Vannacht nam ik een halve oxazopam en ben na een half uur in slaap gevallen. Ik werd heel onrustig wakker na een droom waarbij ik opgesloten zat. Die onrust duurt nu nog. Afgezien van wat telefoontjes ben ik mijn tijd aan verdrijven. Thuis. Ik herken het dat het in de middag beter gaat. Of als ik auto rijd. Vanmiddag moet rond 1500 naar een vergadering. Zo kort mogelijk. En dan....

      Jan E
      20-09-2023
    • Precies hetzelfde ervaar ik.

      Jan E
      21-09-2023
    • Ik word ook zo vreselijk onrustig wakker. Meestal rond 05.00 uur en kan dan niet meer inslapen. Die onrust is echt verschrikkelijk, lig te draaien in mijn bed en ben gewoon te onrustig om ademhalingsoefeningen of mindfulness te doen. Vreselijk om de dag zo te moeten beginnen. Zit nu 14 maanden in burnout en het is een tijdje wat beter gegaan, maar de laatste weken lijkt het wel alsof ik helemaal terug bij af ben. Weet me geen raad meer met die onrust in mijn lijf 😥

      Ik weet dat het de cortisol is, maar kan het maar niet accepteren en ga er tegen vechten wat het allemaal alleen nog maar erger maakt. Iedereen zegt accepteren, maar hoe ? Zijn er ook mensen die hier zoveel problemen mee hebben en die ook niet weten hoe ze het moeten accepteren ? Tips zijn welkom

      Anoniem
      01-10-2023
    • Ik word elke morgen wakker met een misselijk gevoel, branderige tong en heel veel slijm in mijn keel. Zijn er mensen die dit herkennen ? 's-middags trekt dit dan weer weg.

      Bert
      19-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik herken het de ochtenden zijn zwaar (angstig gevoel en onrustig) na 15:00 of laat in de middag krijg ik weer adem.

      Shanta
      20-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Continu angstig tijdens en na mijn werk (Verhaal 715)

    Ik zit nu zo'n half jaar in mijn burn out en merk dat mijn lichaam weer wat meer aankan maar dat mijn mentale welzijn voor geen meter vooruitgaat. Ik werk in de zorg en heb zover ik weet mijn werk altijd graag gedaan. Sinds ik 2 maanden? geleden begonnen ben met reïntegreren heb ik geen seconde meer genoten van mijn werk. Ik krijg paniekaanvallen en ben continu angstig tijdens en na mijn werk. Nu heb ik een week vakantie opgenomen om mijn zenuwen weer wat te stabiliseren. Is dit voor iemand herkenbaar?
    Lisa
    09-10-2023
    Lisa 2 Laatste bericht: 16-10-2023
    • Kun je voor jezelf nagaan waarom je zo gestrest en angstig bent op je werk? Ben je bang dat je teveel van jezelf vergt op het werk? Dat je n terugval krijgt? Bespreek het met je leidinggevende en bedrijfsarts. Wellicht moet je nu toch n stap terugdoen in het reintegratieproces: minder uren, eenvoudiger taken etc.

      Anoniem
      11-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Zou het kunnen dat je te snel bent begonnen met reintegreren?
      Ik herken je klachten, ik ben juf en ik hou ontzettend van mijn werk. Maar ik ging ook te vroeg weer naar mijn werk. Ik ging aan vanalles twijfelen, op een gegeven moment dacht ik dat ik mijn werk nooit meer zou kunnen doen, was bang dat ik het onbewust al die tijd tegen mijn zin had gedaan. Nu weet ik dat dat onzin was.
      Ik werk nog steeds maar een paar uur in de week (als onderwijsassistent), dus echt veel kan ik nog niet. Maar in die uren geniet ik weer, ben ik echt weer de juf die ik voorheen was.
      Kortom in mijn geval was de tijd destijds nog niet rijp, misschien zou dat bij jou ook het geval kunnen zijn?

      Y.
      16-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Toch ging ik enkel maar achteruit i.p.v. vooruit (Verhaal 718)

    Ik ben nu 1,5j thuis met een burnout.
    In het begin ging ik nog veel over mijn grenzen, thuiszitten betekende voor mij méér huishouden op mij nemen.
    Geleidelijk aan meer en meer taken laten vallen, rustpauzes inbouwen, gaan wandelen, ... de hele "volgens het boekje" behandeling. Maar toch ging ik enkel maar achteruit i.p.v. vooruit.

    Ik zit eigenlijk al ongeveer een jaar op een status quo.
    Ik heb geleerd terug te "voelen", "te luisteren naar mijn lichaam", maar het gevolg daarvan is dat ik me van 's ochtens tot 's avonds uitgeput voel en me door de dag moet slepen.
    Ik doe ik nog bar weinig omdat het gewoon niet meer lukt. Alles is een opgave geworden. Opstaan, eten, douchen, ... ik moet van alles bekomen.

    Recent de diagnose autisme gekregen die zaken in een nieuw licht hebben geplaatst. Telkens als ik een stap vooruit probeer te zetten, uit de burnout - naar het "normale" leven, trekt mijn brein terug aan de noodrem.
    Ik ben gewoon doodop van te "leven". De overprikkelende maatschappij is te veel voor me.
    De focus in mijn therapie is nu weg van burnout en gaat nu naar het leren "anders" leven. Plots loop ik door de supermarkt met een nc hoofdtelefoon en ondanks dat ik voel hoeveel het me helpt, heb ik moeite met het aanvaarden dat het "normale" leven geen optie meer is voor me.

    De weg is nog lang, ondanks dat ik de afgelopen 1,5j veel geleerd heb over mezelf en doseren, sta ik nog maar aan het begin van de weg naar herstel.
    Het maakt me soms wanhopig om te beseffen dat mijn herstel nog lange tijd kan duren, maar het beestje heeft nu tenminste een naam.

    Ik heb veel aan dit forum gehad, vooral wetende dat je niet alleen bent. Daarom wou ik mijn verhaal toch eens delen, ondanks dat het om een autistische burnout gaat en niet de reguliere vorm.
    lp
    13-10-2023
    lp 0 Laatste bericht: 13-10-2023
  • Ook zoveel lichamelijke klachten? (Verhaal 77)

    Ik zit nu sinds een maand thuis met een burn out. Herkennen jullie ook zoveel lichamelijke klachten? Paniekaanvallen, hartkloppingen, zwaar gevoel linker borst, zere slokdarm met oprispingen, dichtgeknepen keel, moeite met ademen (alsof ik echt mijn buik moet duwen om te ademen) , benauwd, kriebel in de keel, zwaar gevoel in buik, gespannen, niet kunnen slapen. Elke nacht lig ik uren wakker met welke ziekte/aandoening ik zou kunnen hebben. Ik vind het moeilijk te accepteren dat het alleen een burn out is met zoveel klachten. Daarnaast heb ik depressie, onwerkelijk gevoel en duizelingen. Ook komt er veel van mijn verleden weer omhoog. Dit kan ik linken aan een burn out, maar al die lichamelijke klachten niet. Hebben meer hier last van?
    Dave
    > 2 jaar geleden
    Dave 13 Laatste bericht: 13-10-2023
    • Hoi Dave,

      Heel herkenbaar, ik heb de hele medische molen net gehad 3 maanden lang denken van nee.. is er iets ergs met mijn lichaam. Volgens de artsen ben ik helemaal gezond en heb ik afgelopen jaren iets te veel mentaal van mijzelf gevraagd en qua sporten te hard en te veel gedaan. Vroeger gepest en dat komt nu ook de naar boven. Voor het mentale gedeelte ben ik nu begonnen met psycho therapie het klinkt zweverig(is het ook een beetje) maar helpt je het wel meer te accepteren en een plek te geven(misschien iets om naar te kijken). Ik zit er Nu al 4 maanden in en net begonnen met accepteren en is het nog zelfs iets aan het achteruit gaan met de klachten..(erg frustrerend). Het enige wat ik kan merken is dat een dag structuur heel belangrijk is waarbij je veel rust ook in bouwt en mediteren werkt voor mij ook goed misschien een tip.

      Ik was eerst ook niet van het mediteren maar, dit helpt voor mij nu wel.

      Mijn slaap wordt, wel beter.

      Ga je problemen niet uit de weg en grijp ze aan. Achter de klachten voor nu en blijf vooral nog veel rusten.
      Komen er weer uit!

      Sterkte!

      Nick
      > 2 jaar geleden
    • Hoi Dave,

      Ik ken veel van je klachten en zit zelf momenteel in een burn-out. Ik ben langzamerhand weer wat uurtjes gaan werken maar heb nog steeds lichamelijke klachten. Bij mij zijn het vooral een gespannen keel, middenrif heel gevoelig, minder scherp zien. Mij God wat duurt dat lang. Ik heb ook steeds angsten dat er meer aan de hand is maar heb al zoveel onderzoeken gehad en er komt steeds maar niets uit.

      Sterkte met je herstel.
      Gr Sjoerd

      Sjoerd
      > 2 jaar geleden
    • Ik herken mij volledig in je verhaal. Momenteel 6 maand in burn out. Begon met paniek aanvallen en was zo bang om dood te gaan. Alles wat ik voelde begon ik te Googlen. Nadien ging het beter met de paniek en angsten maar waren het de lichamelijke klachten die omhoog kwamen. Dichtgeknepen keel, benauwd , linker arm pijn, schouders, nek , rug ., en sinds kort tintelingen arm en benen en doof gevoel. Ik krijg het mentaal dan ook weer moeilijk en zit met allerlei angsten in men hoofd. Ook hele nare gedachte waar ik niet aan wil denken waardoor ik het gevoel krijg dat ik gek aan worden ben. Ik ben in behandeling bij psycholoog .. het duurt allemaal zo lang.. ik vind het verschrikkelijk zwaar ..

      Lindsay
      > 2 jaar geleden
    • Heb dezelfde klachten heb nu wat meer beweging en al 1 maand geen alcohol. De klachte
      zijn momenteel afgenomen maar nog niet gedaan . Ik zie weinig tv en probeer veel in de natuur te zijn . Dit heeft mij tot n toe geholpen
      Veel geluk
      Mvg
      Frank

      Frank
      > 2 jaar geleden
    • Ik heb ook zoveel.last van spanningsklachten na 14 maanden nog steeds. Kan wel iets meer dan in het begin toen draaide me hele hoofd nog bij smorgen zitten en het gevoel flauw te vallen. De duizelingen zijn iets minder heftig en het wazige gevoel.in me hoofd ook.. maar het duurt echt lang.. snel overprikkeld nog door licht tv zelfs boek lezen of kleuren snel moe worden en gespannen ogen keel en lichtelijk duizelig worden.
      Veel sterkte iedereen

      Anoniem
      > 2 jaar geleden
    • O, ontzettend herkenbaar die lichamelijke klachten. Vreselijk, vooral ook het gepieker daarover.
      Maar weet je....het wordt minder. Niet na een dag, ook niet na een week, maar na maanden of langer, maar hoe dan ook: het neemt af!
      Een terugval hier en daar en dan weer opklimmen en dan ineens besef je je: hé ik heb me eigenlijk al een tijdje niet meer duizelig of wat dan ook gevoeld.

      I know, je wordt er vaak helemaal radeloos vam en denkt dat het noooooit meer goed komt. Ik had dat idee heel erg.
      Maar nu gaat het zoveel beter!

      Keep your head up en heb vertrouwen.

      Julia
      27-12-2022
    • Zooohhh herkenbaar, visieuze cirkel, door die lichamelijke klachten, denk ik dat ik iets ernstigs heb en daar over piekeren, na 5 jaar burnout tehebben gehad ben ik nooit meer geworden die ik was, mijn zenuwgestel is niet meer hetzelfde denk ook dat het toen nog niet okė was, ik kan niet begrijpen dat je, je zo rot kunnen voelen zonder dat er iets lichamelijke aan de hand is,

      Riet
      23-01-2023
    • Hi Dave,
      Ik lees deze Posts nu nog maar, maar wanneer ik jou verhaal las herkende ik bijna alle symptomen die na 7 maand nog zelfs niet gelinkt had aan stress/burn out! Echt allemaal, de benauwdheid en kriebel in keel, benauwdheid op borst,…. Speelt dus al langer dan ik dacht. Jouw post is van 2021. Hoe gaat het met jou nu?
      Tessa

      Tessa
      03-03-2023
    • Hoi Dave,

      Ik heb soortgelijke klachten. Ik heb ook visual snow,maar dat heb ik al 20 jaar lang en mee leren leven. Maar die klachten worden door die uitputting wel erger.

      Ik heb iets traumatisch meegemaakt en ik bleef sterk en praatte met niemand erover. Ik zocht alcohol als uitweg en onderdrukker. Dat heeft er voor gezorgd dat ik helemaal burn out ben gegaan. Enorme paniekaanvallen kreeg ik. En sinds de 1e dag dat ik ze kreeg zijn ze nooit meer uit mijn hoofd gegaan. Ik heb nu geen last meer van de paniekaanvallen zelf,maar het zit nog wel dagelijks in mijn hoofd. Ik dacht inderdaad ook ik heb een erge ziekte of er is iets met mijn hart. Ik ben 3 keer in het ziekenhuis opgenomen,maar ze zagen niks. Je mind is zo sterk dat het je wel dat gevoel geeft. Ja je hebt die klachten wel,maar geloof mij je hebt geen erge ziekte. Ik maakte mij dat 4 jaar wijs ,maar leef nog steeds en nooit iets gevonden. Piekeren is het ergste wat er is,want dat maakt je ziek. Probeer het piekeren om te zetten naar positieve dingen. Herhaal positieve dingen in je hoofd. Visualiseer je de tijd dat je zo goed in je vel zat. Je hersenen kennen het onderscheid niet tussen echt en nep. Hou ze dus zo voor de gek en je gaat je beter voelen. Ik weet uit eigen ervaring dat je jezelf ziek kan denken,maar je kan jezelf ook weer helen door jezelf beter te denken.

      Een paar tips die ik mee wil geven die je echt zullen helpen:

      Neem ijsbaden of een goede koude douche (wim hof) Mijn angstaanvallen zijn daardoor weg gegaan en je hartslag gaat ook dalen. Vaak met paniekaanvallen of zowieso in een burn out is je hartslag hoog in rust. Dan is je lichaam dus nog steeds druk bezig. Haal die hartslag omhoog en je zult je na een paar weken beter gaan voelen.

      Zoals ik bovenstaand zei haal je hartslag omlaag. Beste methode hoe ik dat deed is de Buteyko ademhaling. Die brengt je snel naar het para sympathische zenuwstelsel. Rust dus.

      Ik heb mij al die tijd een verkeerde ademhaling aangeleerd en ik denk dat de meeste mensen dat doen die in een burn out zitten. Je ademhaling is zo 'n lange tijd onbewust zo hoog geweest en de frequentie heel anders dat je ademhalingcentrum in je hersen eigenlijk ontregeld is. Probeer dus Buteyko methode om meer c02 in je lichaam te houden zodat er meer zuurstof verspreid kan worden via alle verbindingen.

      Meditatie heb ik ook toegevoegd. Kan daardoor nu helder nadenken.

      Mensen verklaarde mij gek vanwege die ijsbaden,maar wat wil je nou liever. Even kou lijden of je rot voelen.

      Ik hoop dat ik mensen hiermee heb geholpen. Plan het in je leven.

      Martijn
      16-03-2023
    • Ik zit al 3jaar in een burnout. Als je denk het gaat weer goed dan volgt er altijd weer een terugval ik kan zomaar ineens mijn eigengoed voelen en binnen een minuut weer helemaal wegvallen.. Misselijk gevoel of dat al je energie uit je lichaam gaat verschrikkelijk zal wel soort angst aanval zijn inmiddels mijn antidepressiva maar iets opbouwen want dit hou ik niet lang vol hoop dat het snel weer wat verbeterd. Een jaar geleden ging het goed
      En nu weer hellemaal kloten durf weer heel veel dingen niet dus weer een grote stap terug moedeloos word ik ervan pfffff

      Floor
      18-03-2023
    • Beste Dave,

      Ik hoop dat het inmiddels beter met je gaat. Ik ben al jaren aan de kleine symptomen aan het negeren, maar sinds 1 maand ontkom ik er echt niet meer aan. Veel last van hartkloppingen, duizeligheid, hoofdpijn, benauwdheid. Daarnaast sinds 1 week heel mijn darmen ontspoord. Ook continu warm, aan het zweten en vele wc bezoeken. Dan maar niet te spreken over mijn haaruitval. En dat terwijl ik echter nooit wat had, komen de symptomen nu achter elkaar opspelen. Ik durf hier dan ook niet over te praten. Morgen echt de huisarts bellen, want het gaat gewoon niet langer.

      Joyce
      11-04-2023
    • Hi Allemaal

      Jullie klachten komen mij ook heel bekend voor ik heb dagelijks last van mijn polsen knieën en rug , mijn hoofd zit overvol heb ook echt een watte hoofd ben zelfstandig ondernemer en loop al een jaar lang maar door omdat je ook een gezin heb waar je voor moet zorgen, ik merk ook dat ik een angst voor ziek zijn aan het ontwikkelen ben. Ik ben zelf ook echt bang dat het door het vaccin is gekomen en ben mezelf echt aan het gek maken daarvoor was ik nooit ziek en nu word ik van alles wat n nog wat gelijk ziek mijn imuunsysteem is helemaal kapot

      Ik hoop dat iedereen er boven op komt want op deze manier wil ik niet nog 40 jaar verder

      Tommy
      16-05-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Heel veel klachten zijn terug te lijden naar een sterk ontregeld en overprikkeld zenuwstelsel, daarom ook burnout klachten. Vermoeidheid, duizelig, tintelingen, migraine, ontstekingen, onrust, spanning, slecht slapen. Allemaal herkenbaar. Je zenuwstelsel loopt door heel je lichaam. Dit kan al van jaren terug zijn en dat je het nu pas echt merkt. Ook op emotioneel vlak. Het gaat vaak onbewust totdat je emmertje overloopt. Neem genoeg rust en beweging. Wandelen of fietsen om je hoofd leeg te maken helpt beter dan allerlei medicatie ( wat ik troep vind is Xanax en antidepressiva).

      Doortje
      13-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Iemand ervaring met neurofeedback? (Verhaal 650)

    Iemand ervaring met neurofeedback? Lijkt te mooi om waar te zijn.
    Piet
    29-08-2023
    Piet 7 Laatste bericht: 13-10-2023
    • Ik ga volgende week beginnen. Ik laat het weten.

      Joya
      26-09-2023
    • Bedankt! Ben heel benieuwd! Waar ergens? Heb het zelf ook gedaan 8 jaar terug maar tot 15 sessies en geen resultaat. Wil het graag geloven maar twijfel enorm gezien de kosten…

      Piet
      27-09-2023
    • Haii,
      In Almere, Vandaag het onderzoek gehad of ik toegankelijk ben en dat ben ik! As Maandag het onderzoek en behandelplan en dan starten.

      Ik hou je op de hoogte.

      Joya
      04-10-2023
    • Hoop heel erg voor je dat het iets voor je doet Joya! Gewoon op vertrouwen dan maar :)

      Piet
      04-10-2023
    • Heb ervaring met Rtms, nu onder behandeling sinds een aantal maanden. Zou dat eens proberen.

      Arthur V
      10-10-2023
    • Hoi Arthur, voor depressie of werkt dat ook voor burn-out (hersenen beter functioneren)? Laat maar weten of het werkt! Bedankt alvast!!

      Piet
      12-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Lijkt mij een typische scam voor mensen die geen uitweg zien en dan maar veel geld tegen het probleem aangooien :/

      Taco
      13-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Ben het zo zat (Verhaal 640)

    Sinds 10 maanden zit ik in een burn-out.
    Ik heb 2 kids en een man. Man vind het steeds lastiger worden en langer. Ik vind dat ik al heel erg vooruit ben gegaan.
    Ik slaap vaak zonder medicijnen, weinig spier spanningen, heel soms nog spannings hoofdpijn maar ik blij zo moe. Heb er wel steeds vaker momenten tussen zitten dat ik mezelf weer even voel maar ik ben het o zo zat dit . Gadverdamme. Zo dat is er uit. Zouden jullie wat lieve berichten willen sturen?? Heb ik echt even nodig ;)

    Liefs
    Anoniem
    23-08-2023
    Anoniem 8 Laatste bericht: 13-10-2023
    • Hi, goed om te horen dat je al verbeteringen merkt. Maak je man in ieder geval duidelijk dat 10 maanden absoluut niet lang is. Sommigen zitten er al jaren in. Het gaat met vallen en opstaan en ja, ik heb dat ook. Absoluut. Na een leuke, energieke dag hoopvol naar bed gaan en de volgende dag weer diep in de put zitten, maar nooit opgeven, want je moet je focussen op de goede dagen en momenten. Ga ook niets uit de weg. Feit is wel dat sommige normale gevoelens die een gezond iemand heeft voor jou soms negatief overkomen. Dus iedereen heeft wel eens een baaldag of voelt zich brak of gewoon niet lekker. Veel van dit soort momenten zie je dan in het licht van 'burn out' terwijl het heel normaal is. Je komt er wel, dat is duidelijk. Gewoon telkens 2 stappen vooruit en 1 terug betekent wel dat je vooruit komt.

      Alex
      25-08-2023
    • Dank jewel Alex voor je reactie.
      Gewoon weer gestaag doorgaan ;)

      Jij ook veel succes! We komen er uit!

      Anoniem
      25-08-2023
    • Wat je moet beseffen is dat deze periode tijdelijk is en inspanning verlangt vanuit je eigen kant. Je zit in deze situatie door bepaalde gedachtepatronen (hoe dingen zouden moeten zijn, wat jouw rol is in alles, etc.). De oorzaak kan perfectionisme zijn, een onveilige jeugd of jezelf opblazen tot iemand die je eigenlijk niet bent, omdat je eigenlijk onzeker bent. Met o.a. Schematherapie leer je hieraan te werken. Maar belangrijk is dat je kritisch naar jezelf gaat kijken. Wat denk je, wat voel je, als je met mensen praat of bepaalde situaties. Onzekerheid is een belangrijk aspect in alles.

      Anoniem
      26-08-2023
    • Dank jewel Alex voor je reactie.
      Gewoon weer gestaag doorgaan ;)

      Jij ook veel succes! We komen er uit!

      Anoniem
      26-08-2023
    • Hoi
      Ik zit al 1 jaar in vette burnout, prognose voor herstel is 2/3 jaar. En ja, ben t ook vreselijk zat, al dat doseren van energie, rusten. Slechte nachten, opzien tegen sociale contacten want daarna weer doodmoe etc.
      Maar ik ben wel vooruit gegaan. Daar probeer ik op te focussen, kijken naar wat goed gaat! En vooral leven in t hier en nu.
      Sterkte

      Anoniem
      02-10-2023
    • Ook al ruim een jaar diep door het stof. Schematherapie helpt mij om inzicht te krijgen in eigen gedrag.
      Vandaag voel ik mij erg rot. Ik ga wel even naar de kapper en zij zegt dat ik er een stuk beter bij zit dan een paar maanden geleden. Vaak heb je zelf de vooruitgang niet door, je oude zelf worden is voor mij ook een gepasseerd station. Wil anders in het leven staan en kan mij daar soms erg op verheugen.

      Sterkte, je bent niet alleen ! This too shall pass..

      Eric
      03-10-2023
    • Zeg tegen je man dat die moet zeggen, dat je zo veel tijd krijgt als nodig is.

      Edwin
      11-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Je bent zeker niet alleen. Word je goed opgevolgd? Bij mij sluimerde de inzinking al langer tot mijn lichaam stop zei begin september. Op heden heb ik heel veel angst, waar ik nu medicatie voor neem. Ik heb ook veel last van derealisatie en depersonalisatie. Waar heb jij vooral last van?

      Sterkte

      Sylvie
      13-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Dronken gevoel (Verhaal 714)

    Dronken gevoel, ik heb langzaam aan het gevoel alsof ik gek wordt, de klachten waarmee het begon lijkej over te zijn.. en vrijwel nergens meer last van. Alleen sinds eej aantal dagen soms het gevoel alsof ik dronken ben.. dit komt in vlagen en neemt redelijk snel af
    An
    09-10-2023
    An 1 Laatste bericht: 11-10-2023
  • Alsof er een monster me overneemt (Verhaal 93)

    Ik heb 4 weken geleden de diagnose melanoom gehad. Daar ben ik letterlijk zo van geschrokken, dat het de druppel was, die de emmer deed overlopen. Ik heb een al sluimerende burnout opgelopen. Ik ken mezelf niet meer terug, of er een monster me overneemt. Kan niets meer, alleen wat hangen, ben opgebrand en uitgeblust. Eten kost moeite en alles wat ik leuk vond, kan ik niet meer. Ik vecht er tegen, de ene dag 1 stap vooruit,de volgende dag 3 stappen terug. Ik krijg 3x1 oxazepam 10mg.
    De angst is er constant, of ik geen lucht meer krijg, zo beangstigend.
    Wie kan mij helpen????
    Ria
    > 2 jaar geleden
    Ria 1 Laatste bericht: 11-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Liucht het je op als je weet dat de melanoom onder controle te krijgen is met lifestyle. Zoek eens op dr Thomas Seyfried. Je kan kanker laten stoppen met groeien als je de 2 brandstof paden die worden gebruikt door de cellen. Namelijk glucose en glutamine. Je lichaam moet in ketose gaan ( vetverbranding)

      Arthur V
      11-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Ik wissel momenteel goede met slechte dagen af (Verhaal 542)

    Zit sinds 15 Maart thuis met een burn-out
    Neem nu zo een 4tal weken 10mg escitaloprám per dag.
    Ik wissel momenteel goede met slechte dagen af.
    Wat zeer frustrerend is.
    Hoop zo dat de medicatie binnenkort gaat aanslaan.
    Herkennen sommige mensen dit?
    Lusteloos zijn.
    Vreemd gevoel in hoofd.
    Weinig eetlust.
    Vaak geeuwen
    Ik vermoed dat dit bijwerkingen zijn van de medicatie die zich nog moeten zetten.
    Ik zou zeer graag jullie ervaringen hierover krijgen.
    Davy
    17-06-2023
    Davy 10 Laatste bericht: 10-10-2023
    • Vergeetachtigheid, slecht inslapen, maag op hol, veel trek in koffie, hoesten, snurken….moe, slappe benen, minder eetlust etc. symptomen van burnout bij mij

      Richard
      17-06-2023
    • Hoi Davy,
      Jep alle symptomen zijn herkenbaar, en enorm ellendig. Sterkte, hoop ook dat je medicatie goed aanslaat!

      Y.
      18-06-2023
    • Bedankt voor je reactie Y

      Donderdag monteerde ik nog een IKEA kast voor mijn zoontje.
      Vandaag voel ik me van de wereld.
      Heel onwerkelijk gevoel in mijn hoofd.
      Zin in niks.
      Alsof ik er niet bewust bij ben.

      Davy
      18-06-2023
    • Ook die klachten zijn erg herkenbaar. Het blijft bizar hoe je soms het ene moment best wel wat (aan)kan, om vervolgens weer terug te zakken. Hoort er echt bij. Ik ben nu een jaar BO en heb ook nog steeds veel ups en downs. Mijn ervaring is wel als ik terugkijk, naar de vorige maand of maanden, dat ik wel echt vooruitgang zie.
      Op korte termijn is de verandering moeilijk te zien, maar hij is er wel degelijk.

      Pak je rust als je lichaam er om vraagt en probeer er niet teveel over na te denken (hoe moeilijk dat ook is), sterkte!

      Y.
      19-06-2023
    • Ook hier heel herkenbaar, al moet ik wel zeggen dat de ‘downs’ met de AD uiteindelijk wel minder heftig werden. Het effect neemt nog wat verder toe na die eerste weken was mijn ervaring. Heb wr geen spijt van dat ik ermee begonnen ben want het helpt wel.

      Anoniem
      22-06-2023
    • Kan het afwezige gevoel een bijwerking zijn van de Escitalopram 10 mg?
      Neem het nu een goeie 4 weken
      Misschien werkt het nog niet optimaal.
      Iemand hier ervaringen mee?

      Davy
      23-06-2023
    • Ook hier heel herkenbaar, al moet ik wel zeggen dat de ‘downs’ met de AD uiteindelijk wel minder heftig werden. Het effect neemt nog wat verder toe na die eerste weken was mijn ervaring. Heb wr geen spijt van dat ik ermee begonnen ben want het helpt wel.

      Anoniem
      23-06-2023
    • Hier ook escitalopram 10mg sinds 6 maanden. Mij heeft het goed geholpen. Vanaf ca 2,5 week werd het iets rustiger in mijn hoofd en sindsdien bleven de echt hele zware dagen ook weg (schommelingen hielden wel aan). Na ca 3 maanden had ik het gevoel dat het echt optimaal begon te werken. Toen begon gaandeweg m’n draagkracht ook weer toe te nemen (meer kunnen ondernemen, weer beter stress kunnen ervaren). Ik ben er heel tevreden over, rustig opgebouwd met druppels en dat is me erg meegevallen (was er doodsbang voor, achteraf onnodig). Ook nauwelijks bijwerkingen en gewicht is juist heel stabiel nu, ben al met al zelfs iets afgevallen. Sport wel meer.

      M.
      22-06-2023
    • Hier ook eerst 5 mg 12 dagen nu een week op 10mg daarbij oxacepam ik heb moeite met innemen ben misselijk en merk nog weinig eten gaat moeilijk maar schijnt tijd nodig te hebben en ik heb geen geduld . Maar voel me zo ellendig . Weet niet waar ik zoeken moet soms . Vreselijk gewoon . Koffie drinken ik niet meer wel thee komt ondertussen me neus uit of water met bubbels.
      Nachten zijn ook Vreselijk.

      Waar ben ik i beland , wat gebeurd er met mijn lijf. Ppfff

      Marian
      25-07-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Je moet jezelf ook tijd gunnen. Ik denk dat je jezelf onbewust onderdruk zet om te herstellen. Dit werkt averechts. De meeste mensen zijn zoiezo een jaar bezig met herstel. Laat de druk los

      Arthur V
      10-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Gebruik van GABA en ervaringen (Verhaal 627)

    Hallo allemaal,
    Wie gebruikt er GABA en wat zijn jullie ervaringen ermee?

    Alvast thx
    Richard
    Richard
    15-08-2023
    Richard 2 Laatste bericht: 10-10-2023
    • Ik zou GABA supplementen niet gebruiken, voedsel kan net zoveel voor je doen, want zoals magnesium, mangaan,B6,B12 en taurine zijn cofactoren die helpen met het omzetten van glutamine dat dan GaBA vormt.

      Ik doe al een tijdje onderzoek omdat ik snel overgestimuleerd raak en niks kan verdragen en dus ook een chronische depressie, OCD, fybromyalgie, PDS, PTSS heb, ben een wandelend mysterie want chemische medicatie helpt niet, behalve diazepam die wat dempt. Vanuit dit punt ben ik ook gaan onderzoeken. Over drie maanden weet ik meer, nu ik weer dierlijk voedsel en alle vitaminen binnenkrijg die ik al JAREN chronisch tekort kwam...

      Iris
      19-08-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Gaba werkt als het goed is niet of nauwelijks omdat het de bloed hersen barrière niet doorkomt. Je kan beter citroenmelisse gebruiken. Dat werkt merkbaar beter

      Arthur V
      10-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Lichamelijke klachten zijn nog het ergste (Verhaal 644)

    Ik zit nu een jaar en twee maanden in een burnout. Het leek een tijdje beter te gaan, maar ben nu weer terug bij af. Zit midden in een verhuizing wat het er allemaal niet beter op maakt. Kan het zijn dat ik me hierdoor weer zo ellendig voel ? Enorm veel lichamelijke klachten en zou het liefste de hele dag in een hoekje gaan zitten janken, maar kan niet eens huilen. Ben vreselijk onrustig en gespannen, maar die lichamelijke klachten zijn nog het ergste. Duizelig, droge mond, darm- en maagklachten, spierpijn, branderige tong, brok in mijn keel en noem maar op. Over twee weken moet het oude huis opgeleverd worden en ik hoop dat ik daarna rust kan vinden want dit is ook geen leven zo...
    Mitchell
    26-08-2023
    Mitchell 4 Laatste bericht: 10-10-2023
    • Hoi Mitchell, ze zeggen dat een verhuizing een van de meest stressvolle dingen is die je kunt meemaken. Dus het lijkt me best logisch dat je je hierdoor zo slecht voelt. Ik heb het zelf niet meegemaakt maar het lijkt me verklaarbaar. Rust nemen is er bij een verhuizing natuurlijk niet bij en je gaat natuurlijk snel over je grenzen

      Anoniem
      26-08-2023
    • Ik zit in een soortgelijke situatie. Doordat ik nu twee jaar ziek ben kom ik in de WIA terecht. Financieel ga ik er flink op achteruit waardoor ik het huis heb moeten verkopen. Nu aan het verhuizen en voel me ellendig. Vraag me ook af of het komt doordat ik teveel doe en over mijn grenzen ga. Gisteren een best wel goede dag gehad en vandaag weer een grote ellende met veel lichamelijke klachten vanaf het moment dat ik opsta. Verder voel ik me ook schuldig dat we nu veel kleiner moeten gaan wonen, schuldig vooral te opzichte van mijn gezin.

      Vaak heb ik het gevoel dat ik hier nooit meer uit ga komen. Vraag me af wanneer ik ooit tot rust ga komen. Denk vaak dat dit nooit door stress kan komen maar dat ik gewoon een onderliggende ziekte heb. Zijn deze gedachten herkenbaar voor jullie ?

      Ik ben echt radeloos aan het worden na + 2 jaar in deze ellende te zitten.

      Anoniem
      30-08-2023
    • Ik heb ook plotseling te maken met een behoorlijke terugslag en heb het gevoel dat ik helemaal terug bij af ben. Het ging redelijk goed de laatste maanden maar nu al zeker 3 weken helemaal terug bij af. Hele dag onrustig en paniekerig gevoel. Alle lichamelijke klachten weer terug. Depressief en emotioneel. Wordt er helemaal gek van. Ben vier weken geleden officieel ontslagen na twee jaar ziekte dus vraag me af of het hierdoor komt dat ik me nu weer zo ellendig voel.

      Anoniem
      09-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Jullie verhalen/ervaringen zijn echt niet raar hoor. Ik heb van mijn psycholoog in het begin goede uitleg gekregen over het te verwachte herstel. Heel veel jaren gedaan over gedaan om burnout te raken dus mijn herstel duurt ook heel lang (2-3 jr). Herstel is altijd grillig en gaat met horten en stoten! Een terugval betekent niet dat je terug bent bij af, je hebt wel degelijk vooruitgang geboekt, dat is niet in een keer weg. Maar het is nu eenmaal niet zo dat je herstel 1 kaarsrechte lijn naar boven is. Heb geduld met jezelf en met het zelfherstellend vermogen van je lichaam!

      Anoniem
      10-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Iemand toevallig ervaring met fluoxetine ? (Verhaal 683)

    Burn-out, angststoornis & Dwang.

    Ik had hem al geplaatst maar kan hem nergens terug vinden. Graag jullie mening/advies...
    Ik slaap erg slecht doordat ik bang ben om te slapen, bang dat het me niet lukt. Focus ligt dus de hele dag op slapen.
    Zouden antidepressiva hierbij kunnen helpen ? Iemand daar ervaring mee ? Eerst niet kunnen slapen door stress etc en na antidepressiva meer rust kunnen vinden en wel kunnen slapen ?

    Iemand toevallig ervaring met fluoxetine ?

    Liefs
    Joya
    28-09-2023
    Joya 1 Laatste bericht: 10-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Kan zeker helpen alleen duurt het rond de 3 weken voor effect. Ik zou eens een lage dosis mirtazapine proberen. Niet verslavend en werkt heel goed om de nacht in te gaan.

      Arthur V
      10-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Weet niet of ik beter wel of niet kan gaan (Verhaal 711)

    Ik weet niet wat te doen. Ik heb een vakantie geboekt in een opwelling toen ik me even een periode wat beter voelde maar inmiddels voel ik me hartstikke slecht en volgende week zou ik op vakantie gaan. Weet niet of ik beter wel of niet kan gaan. Ben bang mezelf nog slechter te gaan voelen op vakantie. Heb er nu ook totaal geen zin in. Wat zouden jullie doen ? Diep in mijn hart wil ik gewoon niet gaan, maar wil mijn vriendinnen niet teleurstellen....
    Soraya
    09-10-2023
    Soraya 2 Laatste bericht: 10-10-2023
    • Hoi Soraya,

      Ik denk dat hier niet perse één goed antwoord op te geven is. Burn out is vol met ups en downs en daarom zeer onvoorspelbaar. Maak voor jezelf een definitieve keuze en sta hierachter. Voel je vooral niet schuldig als je besluit om toch niet te gaan. Je kiest voor jezelf en je bent niemand iets verschuldigd. Als het echte vriendinnen zijn zullen ze het zeker begrijpen. Je bent niet een zeur, je bent genoeg en je mag je grenzen aangeven. Moet je omgeving daar aan wennen? Ja misschien wel, hoe erg is dat? Niet erg je leert sterker in je schoenen te staan. Succes!

      Lisa
      09-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Herkenbaar! Ik zag ook op tegen een midweekje weg met partner, je bent uit je eigen routine, kunt niet gaan liggen wanneer je wilt etc. Daar ga je dan ook weer over piekeren. Maar achteraf blij dat ik gegaan ben. Vakantie stond wel in het teken van mijn bo en energie. Elke dag uurtje fietsen of wandelen, ik gaf duidelijk mijn grenzen aan. Als je het qua energie niet trekt kun je nu mss beter niet gaan. Ga je wel mee, houd dan de ruimte/vraag ruimte om je eigen plan te trekken! Het moet niet zo zijn dat je na je vakantie kapot terugkomt.

      Anoniem
      10-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Ik maak mijn lichaam kapot (Verhaal 701)

    Het enige waar ik mee struggle tijdens de burnout is dat onrustig gevoel. Ik pieker dan over het feit , ownee ik stress, ik maak het erger. Stress is erg , dus dan maak ik mijn lichaam kapot en dan ga ik eerder. Dat soort pieker gedachtes. Hoe kom ik hier vanaf? Iemand tips?
    Hanna
    06-10-2023
    Hanna 3 Laatste bericht: 10-10-2023
    • Ik heb precies hetzelfde en ik denk heel normaal in een burn out. Mijn moeder herinnert me er elke keer aan, je komt hier uit ! En vergeet niet een lichaam kan heeeeeelvveel hebben !

      Joya
      07-10-2023
    • Hoi Hanna,

      Dit is veelvoorkomend bij een burn out. Je stress regelsysteem is als het ware van de leg en weet niet meer hoe hij uit moet. Je staat als het ware continu aan. Je lichaam heeft tijd nodig om weer tot rust te komen.

      Het zou goed zijn om gesprekken te voeren bij een psycholoog. Stress en angst wordt vaak veroorzaakt door negatieve denkpatronen. Het is belangrijk dat je je gedachten kan zetten naar de realiteit.

      .

      Lisa
      09-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Af en toe een gesprek bij psych kan idd goed helpen. Zij/hij kan je geruststellen en zaken uitleggen. Ik ben begonnen met 2x p/mnd 30 min. gesprek (daarna was ik alweer doodmoe). Nu ga ik 1x per 6 weken. Geeft mij een fijn gevoel dat er iemand "meekijkt" en me afremt als ik weer s te hard wil gaan.

      Anoniem
      10-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Burn-out en angsten (Verhaal 629)

    Wie heeft er bij de burn-out ook last van angsten? En wat voor angsten?

    En voor degene met een gezin, hoe zorg je voor jezelf? Ik vind het erg pittig een BO met 2 jonge kinderen en een man die moet werken…
    Me
    16-08-2023
    Me 6 Laatste bericht: 10-10-2023
    • Haii,
      Wat enorm vervelend om te lezen dat je je zo voelt!
      Ik zit precies tzelfde. In burn-out beland, angststoornis en Dwang nu waarschijnlijk ook beginnende depressie. Een puber dochter met de nodige trauma's, een zoontje van 7 waarbij het al niet lekker ging en er de nodige onderzoeken lopen. Door mijn toestand gaat het helemaal niet goed met hem. Voelt van alles aan en kan hier niet mee omgaan helaas. Flinke driftbui gehad op de BSO en daar mogelijk nu niet meer welkom. School begint Maandag weer en voor de zomervakantie hem ook even thuis moeten houden omdat het niet ging. Ben als de dood maandag. Zijn emoties staan aan, kan hier niet mee omgaan... en ik voel me super super schuldig. Heb 24/7 paniek gevoel en dwanggedachten die ik niet kan uitschakelen kan niet in slaap vallen en slaap daardoor of de hele dag niet of ik val pas rond 3 uur in slaap waar ik vervolgens maar heeeel ligt slaap en dan tussen 6 en 7 klaarwakker in bed lig. Het is verschrikkelijk! Enorme enorme angst om dood te gaan... me kids hebben eigg alleen mij. Ik regel en doe alles zie alles. Mijn man niet echt... ook al bedoelt hij het niet slecht. Bang om te slapen want het lukt niet, bang om overdag dingen te doen. Ik ben super afwezig.. als mijn kinderen iets vertellen hoor ik het vaak maar half en ik kijk erg afwezig uit mijn ogen. Ben echt op en ten einde raad. Moet vanaf vandaag beginnen met slaap pillen en als die niet voldoende rust bieden moet ik vanaf Dinsdag aan de anti depresiva wat ik zo erg vind want zo bang voor bijwerkingen en enge dingen pffff.

      Liefs

      Joy
      01-09-2023
    • Wat heftig je verhaal! Jezelf op 1 zetten is belangrijk bij een burn-out maar best lastig in dit verhaal begrijp ik.
      Ik slik ook anti depressiva, de eerste weken zijn even doorbijten (in mijn geval) maar was wel nodig. Nu wisselende dagen. Maar al wel blij dat ik ook goede dagen heb. Ben inmiddels 10 weken onderweg. Je zenuwstelsel is compleet overbelast, die moet herstellen! Dat heeft tijd nodig

      Monii
      02-09-2023
    • Ik kreeg ook veel angsten tijdens m’n burnout. Hele normale dingen gaven al enorm veel spanning. Het is een heel proces geweest maar toen mijn draagkracht weer wat toenam kon ik de angsten ook weer ‘aangaan’. (Mezelf eraan blootstellen bedoel ik). Uiteindleijk ging dat ook weer over. Ik heb destijds oom k besloten om toch met antidepressiva te beginnen en heb er achteraf geen spijt van. Het opbouwen (op gevoel, mee druppels dus heel rustig) vond ik ook doodeng maar is me erg meegevallen (had oxazepam achter de hand maar die heb ik amper gebruikt). Daarna nooit meer van die extreem heftige dagen gehad en stlletjesaan ging het vanaf toen steeds iets beter. Heb er alle vertrouwen in dat ik het weer heel rustig af kan gaan bouwen (ben vrijwel geheel hersteld nu naar wil niet te snel gaan afbouwen, pas half haar na herstel is het advies). Ik heb overigens 3 kinderen en ook man die veel werkt. Het huishouden is me al die tijd wel gelukt maar ik heb de lat laag gelegd en mijn man nam ook echt wel dingen. Heb een jaar volledig thuis gezeten. Vraag evt anderen om hulp (mijn moeder sprong ook altijd in waar nodig) en voorkom waar mogelijk alle stress (I know, lastig!). Sterkte

      M.
      03-09-2023
    • Mag ik vragen welke antidepressiva en hoe ging dat met slapen ?

      Joya
      28-09-2023
    • Hoi..
      Heb ook een bo. Nu zo’n 7 maanden.
      Veel meegemaakt, o.a. Mijn man verloren,zelf ziek geweest, dus aan de ametriptelyne 25 mg,maar deed niet veel.
      Sinds gisteravond met sertraline 25 mg gestart,voor angsten en depri zijn. Voel me verschrikkelijk,overal angst ,beren op de weg, moe van alles .
      Ik hoop dat het hierdoor wat beter word.zal even duren ,maar ja, ik moet wat.
      Ik hoop voor jouw dat het beter word!
      Heb Iemand met sertraline al baat gehad met dit A.d.?
      Ik lees het graag!

      A.
      29-09-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Het is loodzwaar inderdaad, ik sta er sinds een jaar alleen voor als alleenstaande vader. Mijn partner is vertrokken toen ik net in een extreme burn-out ben gekomen. Ik slik nu escitolapram en lorazepam . Er was geen andere optie voor mij

      Arthur V
      10-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Slaap medicatie (Verhaal 708)

    Slaap medicatie,

    Wie gebruikt er slaap medicatie? En welke ?
    Hoe lang hebben jullie dit gebruikt en wanneer/hoe ging het afbouwen ?
    Ik gebruik nu zelf mirtazapine 7.75 mg het helpt me iets beter te slapen en ben er overdag ook rustiger van. De ergste piek lijkt hierdoor voorbij. Toch wel angstig om straks te stoppen.
    Joya
    07-10-2023
    Joya 1 Laatste bericht: 10-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Mirtazapine werkt zeker en is ook niet zo verslavend als benzodiazepines zoals lorazepam. Zou je over Mirtazapine niet zo veel zorgen maken. Je kan met een hele lage dosis al effect hebben. Komt doordat een histamine remmer is zoals hooikoorts tabletten. Ikzelf heb nu 13 maanden lorazepam gebruikt. Heel moeilijk vanaf te komen

      Arthur V
      10-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Wil gewoon weer mijn gewone leventje terug (Verhaal 690)

    Ik zit nu meer dan twee jaar in mijn burnout en hoewel het een tijdje beter ging en ik werk weer ben gaan opbouwen tot 6 uur per dag ben ik toch na een jaar weer ingeklapt zodat ik nu voor de wet meer dan twee jaar ziek ben en in de WIA terecht ben gekomen. Ik heb 26 jaar bij mijn werkgever gewerkt en zo'n twee maanden geleden mijn kantoor leeg geruimd en alle spullen ingeleverd. Heb jarenlang 80 uur per week gewerkt en voelde mij voordat ik me echt ziek heb gemeld al zeker een jaar of vier slecht.

    Het inleveren van mijn spullen en het leeghalen van mijn kantoor heeft mij weer behoorlijk teruggeworpen. Voel me de hele dag onrustig vooral als ik opsta giert de onrust door mijn lijf. Ben veel te vroeg wakker, meestal rond 04.00 uur à 05.00 uur. Heel soms als ik geluk heb rond 06.00 uur. Ik weet dat het de cortisol is en ik lees overal dat je het moet accepteren, maar hoe ?? Het lukt mij dus niet om het te accepteren en ik ga dan weer zoeken op Google waar ik ook niet echt rustiger van wordt..

    Herkennen mensen dat onrustige gevoel ? Door het slechte slapen ben ik overdag ook wel moe, maar ben niet uitgeput zoals ik vaak lees bij burnout. Bij mij is het vooral die verschrikkelijke onrust en daarnaast veel last van maag en darmen. Kan schijnbaar ook geen streep onder het verleden zetten aangezien ik nu weer in deze ellende blijf hangen. Heeft iemand tips hoe hier mee om te gaan of zijn er meer mensen die dit herkennen ?

    Ik ben echt radeloos en wil gewoon weer mijn gewone leventje terug.
    Carlos
    01-10-2023
    Carlos 6 Laatste bericht: 10-10-2023
    • Hoi Carlos,
      Zoek hulp bij een coach of psycholoog. Daar kun je dingen van je afpraten. Hij/zij kan je helpen met loslaten, wellicht komt er dan ook wat meer rust. Het komt uiteindelijk echt goed maar heb geduld met jezelf.
      Sterkte

      Anoniem
      02-10-2023
    • Ja zeker herkenbaar, ik heb sinds een paar weken dezelfde klachten, zeer moe maar toch erg vroeg wakker en moeilijk kunnen slapen.

      Anoniem
      06-10-2023
    • Dit is zeker herkenbaar. De stress die vastzit in je lijf. Ik word al onrustig van de kleinste dingen.

      Michelle
      06-10-2023
    • Hoi Carlos zeker herkenbaar en ik heb ook last van mijn maag darmen al maanden zo gaat het goed en dan weer een terugslag ik loop bij een haptotherapie daar ken je alles zeggen en lucht op ook wat oefeningen doen voor je maag het helpt bij mij wel succes ook 👍

      Lucy
      07-10-2023
    • Helaas herkenbaar. Cortisol dat het overneemt. Probeer er ook uit te komen maar blijf er ook in hangen. Je wordt er idd radeloos van. Als ik het zo lees heb je veel op je bordje gehad de laatste tijd. Logisch dat je een terugslag hebt gekregen, het is ook niet niks na zoveel jaar bij dezelfde werkgever en dan je kantoor leegruimen is niet niks. Veel sterkte en blijf geloven in een goede afloop.

      Anoniem
      08-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Probeer eens DLPA en kratom in de ochtend. Heeft bij mij wel enorm geholpen vooral de kratom. Ik ken het precies dat gevoel in de ochtend. Vreselijk gevoel is dat.

      Arthur V
      10-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Koud douchen (Verhaal 695)

    Koud douchen

    Zijn er hier mensen die in hun herstelproces gebruik maken van koud douchen? De voordelen hiervan t.o.v. beter slapen, minder piekeren en minder depressief zouden enorm moeten zijn, dus ben benieuwd of er mensen zijn die hier ervaringen mee hebben?

    Bedankt voor jullie reacties….
    Anoniem
    03-10-2023
    Anoniem 2 Laatste bericht: 10-10-2023
    • Ik heb geen idee maar het is zeker het proberen waard! Ik laat weten of het helpt..gewoon na het warme douchen 2 min koud na spoelen ?

      Joya
      07-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Ja heb ik ervaring mee. Het helpt zeker voor een korte periode voel je je stukken beter.

      Arthur V
      10-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Tips qua vitamines extra slikken? (Verhaal 691)

    Hebben jullie nog eventueel tips qua vitamines extra slikken? Die je evt tekort komt nu
    An
    01-10-2023
    An 3 Laatste bericht: 10-10-2023
    • Ik slik magnesium tabletten en vitamine b 12helpt bij mij wel iets meer energie

      Lucy
      07-10-2023
    • Magnesium en B12 idd! Je kan een test doen online. Die heb ik gedaan via vitakruid.

      Marja

      Anoniem
      08-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Het enige wat bij werkt is magnesium, visolie en vooral DLPA en kratom. Bij mij is kratom echt een lifesaver geweest maar wel licht verslavend zoals koffie.

      Arthur V
      10-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Wordt van elk geluidje gewoon in paniek wakker (Verhaal 585)

    Kennen jullie dat aan gevoel, dat aanstaan gevoel? Ik heb het gecombineerd met buikpijn, maar slapen gaat dan echt niet. Wordt van elk geluidje gewoon in paniek wakker. Doorslapen lukt dan ook niet. Je voelt gewoon de andreline stromen zeg maar..
    Thomas
    15-07-2023
    Thomas 7 Laatste bericht: 10-10-2023
    • Hi Thomas, ik slaap sowieso met (wax) oordopjes in en een slaapmasker. Perfect om goed door te kunnen slapen, want ik weet dat ik niet door kan slapen als ik s'nachts wakker wordt. Scheelt echt een hoop gedoe.

      En ja, die adrenaline herken ik zeker. Ik ben altijd om 05:00/05:30 wakker en ben dan hyper. Om dan rustig te ontbijten lukt mij niet, dus ga ik al vroeg met onze hond een stukje wandelen. Soms alleen een paar straten en als ik mij goed voel iets langer (nooit langer dan 15 minuten). Eenmaal thuis zit ik er dan al bijna helemaal doorheen. Echt gewoon moe, maar mijn adrenaline is dan wel gezakt. Voorheen bleef ik op de bank zitten/liggen, maar dat werkte averechts. Je moet die adrenaline door beweging eruit krijgen. S'middags doe ik een verplicht (zelf verplicht) middagdutje en val dan vaak als een blok in slaap. Tegen de avond loop ik nog een rondje, zodat de opgebouwde adrenaline er dan weer uitvloeit. Ook dat helpt, want daarna ben ik weer gaar en val s'avonds als een blok in slaap. M.a.w. beweging helpt enorm goed tegen adrenaline.

      Het grote probleem kom eigenlijk pas daarna. Omdat je zo graag weer 'normaal' wilt kunnen functioneren, ben je superenthousiast als je merkt dat wandelen ineens licht sporten wordt en een gesprek met iemand je ineens makkelijk afgaat. Juist in die periode moet je héél goed oppassen. Ik heb nu al 2x dezelfde fout gemaakt door te denken dat ik meerdere dingen op een dag kan doen en leefde enige tijd zoals een gezond iemand zou leven. Ik dacht...mooi, ben er eindelijk uit na een 1/2 jaar..maar helaas, door even buren te helpen met het sjouwen van loodzware spullen, waarbij ik de energie letterlijk voelde wegstromen, ben ik weer terug bij af. Het is nu 1 week geleden en ik slaap weer 2x overdag, wordt al moe van een kort gesprek en sleep mij naar de bank. Echt ongelooflijk. Heeft alles met energie te maken.

      Dennis
      15-07-2023
    • Hi Dennis!!

      Nouja herkenbaar inderdaad , ik val meestal rond 1/2 uur snachts in slaap maar ben dan 5:30/6.00 gewoon wakker en inderdaad ik voel dan alles stromen door mijn lichaam. Eigenlijk er gewoon uitgaan is dan denk ik het beste..

      Ik heb hetzelfde gehad, ik kreeg weer iets meer energie en dacht dat dit wel goed gaat komen ( dit was na 4/5 maanden) en deed ik van alles weer. En toen tja. Daar ging het weer last van prikkels spanningsbuikijn.

      En de gedachtes erbij verschrikkelijk

      Bedankt voor het berichtje en de tips , ik ga dat zelf ook maar eens proberen

      Thomas
      15-07-2023
    • Het allerbelangrijkste is dat je tot de kern komt. Ik ben er nu eindelijk...was wel een hele lange, pittige reis. Niet dat ik al klaar ben, maar weet wel dat de oorzaak van mijn burnout daar zit. Tot die tijd was ik bezig met vallen en opstaan, maar was het heel labiel. Nooit echt 'klaar', nu ik een stuk verder ben, is dit de laatste horde

      Anoniem
      15-07-2023
    • Misschien heb je niets aan dit antwoord maar misschien ook wel. Als het té stil is in jou omgeving of leven schrik je ook meer van geluid. Bv als je te veel alleen bent. Dus zoek eens wat drukte op in dat geval.
      Ik zeg dit omdat ik dit zelf had vroeger.

      Klaas
      17-07-2023
    • Om te reageren op de reactie van Klaas: misschien werkt dat voor hem en ik heb ook ooit het advies gehad om te gaan 'wennen' aan meer prikkels. Nou dat heb ik geweten. Zit weer met een flinke terugval overprikkeld thuis. Nu eindelijk goede begeleiding gevonden die juist zegt dat je niet moet willen om in deze staat van burnout herstel de drukte op te zoeken. Het is logisch dat als je zo op bent en overprikkeld snel schrikt van elk geluid. Je hele zenuwstelsel is nog totaal in de war en reageert overactief. Lekker in de rust blijven om jezelf helemaal te ontprikkelen. Tuurlijk als je weer herstelt kan je langzaam weer wat proberen maar eerst je lijf rustig maken.

      Anoniem
      18-07-2023
    • Hee Dennis, ik begrijp je helemaal. Aan het begin van mijn burn out werd ik gek van alle geluiden. Ik kreeg er zelfs paniekaanvallen van. In de nacht werd ik ook meerdere keren wakker van elk geluidje en lag ik met hartkloppingen in bed. Wat mij hielp naast temazepam om in slaap te komen waren earloops die de achtergrondgeluiden dempen. Dit is zo'n uitkomst geweest. Ik werd dan alsnog standaard 2/3 keer wakker maar sliep wel beter

      Anoniem
      09-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Hebben jullie ook last van draaierig gevoel in het hoofd als je langs de weg loopt of op plekken zoals ikea dat je hoofd draait en meer de spierspanning voelt? Hoort dat ook bij overprikkeling.. zelf ben ik totaal b.o gegaan 2j geleden

      Anoniem
      10-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Wordt het terug ok? (Verhaal 680)

    Door meerdere trauma's uit mijn privé leven kort op elkaar en daardoor in overlevingsstand te moeten leven, is bij mij 2 weken geleden het licht volledig uitgegaan. Werken lukte niet meer en ik ben dan ook volledig gecrasht. Daarbij sukkel ik al een tijdje met hormonale problemen. Mijn emmer liep gewoon over.
    Mijn fysische klachten vallen op zich mee. Ik ben doodop en heb zeer fweinig kracht. Ondertussen 11kg kwijt op 4 maand tijd. Eten lukt ook niet goed.
    Omdat ik zodanig hormonaal uit balans ben, besloot de gynaecoloog een anti conceptie pil voor te schrijven. Dit bleek een druppel op een hete plaat waardoor ik volledig onderuit ben gegaan. Sindsdien leef ik precies in een waas, hang ik op de zetel. Ik voel de spanning gieren door mijn lijf. Het ergste zijn de mentale klachten: de depressiviteit, bang om de controle te verliezen, bang om compleet gek te worden, derealisatie, mezelf niet meer herkennen. Een complete hel. 4 weken terug genoot ik van het leven en was ik een ondernemende vrouw.
    Wat is er in godsnaam gebeurd? Ik herken mezelf niet meer. Elke dag is overleven.
    Anoniem
    26-09-2023
    Anoniem 2 Laatste bericht: 10-10-2023
    • Ik maak dit momenteel ook mee. Ik heb geen fijne jeugd gehad en sta er vaak alleen voor. Best wat trauma’s (gehad).

      Ik kon wel gewoon mijn leven nog prima voorzetten, werken ging, sociale contacten, auto rijden etc. Ineens ging met lampje uit.
      Ik durf niet meer naar buiten en heb enorme last van derealisatie.

      Ik kan je er vinden in elke dag is overleven…. Met zoveel vervelende gevoelens en klachten erbij is positief denken haast niet meer haalbaar.

      Roos
      09-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Bij mij gebeurde de crash 2 jaar geleden.. als je goed leert wat bij joubstress veroorzaakt en genoeg ontspannen ook al voel je je niet ok.. geef je lichaam en brein de rust die her nodig heeft om zich weer te herstellen.. niet te veel tv kijken alle schermtijd verminderen, wandelen in het bos zoek prikkelarme omgevingen. Vraag steun. En leer te voelen hoe het met je spierspanning zit.. en vertrouwen dat et je ooit weer lukt om je beter te voelen en weer wat meer te kunnen doen.. het gaat wel langzaam ben er zelf nog niet. Succes

      Anoniem
      10-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Mijn mentale welzijn gaat voor geen meter vooruit (Verhaal 716)

    Ik zit nu zo'n half jaar in mijn burn out en merk dat mijn lichaam weer wat meer aankan maar dat mijn mentale welzijn voor geen meter vooruitgaat. Ik werk in de zorg en heb zover ik weet mijn werk altijd graag gedaan. Sinds ik 2 maanden? geleden begonnen ben met reïntegreren heb ik geen seconde meer genoten van mijn werk. Ik krijg paniekaanvallen en ben continu angstig tijdens en na mijn werk. Nu heb ik een week vakantie opgenomen om mijn zenuwen weer wat te stabiliseren. Is dit voor iemand herkenbaar?
    Lisa
    09-10-2023
    Lisa 0 Laatste bericht: 09-10-2023
  • Vandaag mijn werkzaamheden neergelegd (Verhaal 671)

    Vandaag mijn werkzaamheden neergelegd na 3 maanden kwakkelen en halve dagen werken en hopen dat het wel beter gaat worden, tegen beter weten in. Opluchting, omdat ik mogelijk zo aan rust toe kom. Gevoel van falen, omdat ertegen vechten nog te veel een gewoonte is. Eigenlijk liep ik sinds 2021 rond met klachten, maar symptoombestrijding werkte tot voor kort. En dan loop je ineens tegen een muur aan en werkt niks meer. Je lijf neemt het helemaal over. De duizelingen, rare oogklachten, misselijkheid, buikpijn, slappe benen, zere ribben, stomp in je maag gevoel, paniekaanvallen, overal pijn. Ik dacht dat ik een erge ziekte had en nog steeds denk ik het, wat dan weer angst aanwakkert en zo blijf je in die cirkel zitten. Toen ik dit forum ontdekte was het een opluchting om te lezen dat er meer mensen zijn die hetzelfde doormaken. Natuurlijk wil je niet dat andere mensen zich zo voelen, maar het is fijn om je dan niet alleen te voelen.

    Ik zou graag in contact komen met mensen die ervaringen (ook positieve graag :)) willen uitwisselen en wie weet kunnen we elkaar een beetje helpen.
    Marja
    18-09-2023
    Marja 7 Laatste bericht: 09-10-2023
    • Wat naar voor je. Het komt goed, acceptatie is het eerste sleutelwoord. Radicale acceptatie, er niet meer tegen vechten.
      Ik laat emoties en gevoelens weer toe, ga er rijker uitkomen. Soms heb ik dagen aaneen dat ik mij goed voel. Ik voel dan echt dat ik genoeg ben, een fijn mens. Ook al gaat t nu even niet zo lekker.

      All the best..

      Eric
      19-09-2023
    • Weet er ook alles van en zo herkenbaar alles soms dagen dat het goed gaat dan weer terug naar af zit zelf bij de haptotherapie dat helpt me goed en kan je je verhaal kwijt en veel wandelen in de natuur met de hond succes ook met alles je staat er niet alleen voor

      Lucy
      21-09-2023
    • Veel sterkte! Het is heel moedig om je werkzaamheden neer te leggen als dat nodig is. Het voelt misschien als falen, maar dat is het niet. Ik vond het ook verschrikkelijk om ineens niet meer te kunnen werken. Wat Eric zegt, daar sluit ik me bij aan. Acceptatie is het sleutelwoord. Dat kan heel moeilijk zijn, neem jezelf daarin ook niks kwalijk!

      Ook ik ben enorm opgeknapt sinds ik de situatie beter accepteer en de dingen over me heen laat komen. En net als Eric voel ik me ook weer goed en goed genoeg.
      Er zijn nu zelfs steeds vaker momenten waarop ik echt heel erg geniet en uitkijk naar leuke dingen. Dit kon ik een jaar geleden absoluut niet, toen was het elke dag overleven.

      Houd hoop, het komt echt goed met ons allen.

      Y.
      21-09-2023
    • Hoi Marja,

      Ik herken mij enorm in jou verhaal. Ik heb helaas ook veel last van overspannenheid en angst en daardoor erger wordende klachten. Ik zou hier graag met je over in contact komen als je hier behoefte aan hebt!

      Mvg,
      Kaylee

      Kaylee
      30-09-2023
    • Hallo allen,

      Hebben jullie ook allemaal last van een vertraagd zicht? Alsof je ogen niet meer zo vloeiend zien.

      @Marja goed dat je rust neemt voor jezelf. Veel ontspannen en dan komt het wel weer goed.

      Mvg steve

      Steve
      01-10-2023
    • Hoi Kaylee,

      Dat lijkt me heel fijn! Misschien kunnen we elkaar een beetje helpen. Mailadressen uitwisselen?

      Groetjes Marja

      Marja
      03-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Goed plan!

      Als je mij jou mailadres stuurt (ik weet niet of dat hier kan via een berichtje oid) zal ik je een mailtje sturen!

      Groetjes kaylee

      Kaylee
      09-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Frustrerend dat het slapen niet meer vanzelfsprekend is (Verhaal 102)

    heb begin van het jaar een burnout, de onrust en paniek die daarbij meekwam. aan het begin van mijn burnout heb ik wel mirtazipine gekregen om de rust en paniek te kalmeren in de nacht zodat ik wel me rust kon pakken dit heeft wel geholpen, had wel last van bijwerkingen zoals zweetaanvallen midden in de nacht en veel spierpijn. inmiddels ben ik hiermee gestopt en word de spierpijn steeds minder maar de paniek en onrust komt nog zo nu en dan om de hoek kijken. het slapen is ook een stuk minder geworden wat ook niet helpt, slaap gemiddeld de eerste 4 uur dan word ik wakker en kan ik vaak niet verder slapen ben daardoor erg vermoeid en ben bang dat ik langzaam weer afglijd in een nieuwe burnout. het is frustrerend dat het slapen niet meer vanzelfsprekend is.
    pim r
    > 2 jaar geleden
    pim r 2 Laatste bericht: 09-10-2023
    • En als je dan een klein beetje mirtazapine neemt? Ik neem elke avond 1/4 van 15 mg en het helpt mij om voldoende rust te krijgen. Voel me nog lang niet goed (erg licht in het hoofd en alles komt met een vertraging binnen) maar af en toe gaan er wat stapjes vooruit.

      A.G.
      > 2 jaar geleden
    • Alle reacties weergeven...
    • Beste pim,

      Ik ben begonnen met 3.75 mg tabletjes mirtazapine voor het slapen want ik stond 24/7 aan. Dit hielp niet genoeg en ik had echt constant paniek. Toen wilde de psych me aan de antidepressiva fluoxetine. Dit heb ik toch niet gedaan. Toen adviseerde hij de mirtazapine op te hogen na 7.75. In het begin idd veel spierpijn maar alle bijwerkingen zijn verdwenen. Slik het nu ongeveer 4 weken en slaap weer bijna als vanouds. Die 7.75 mg werkt namelijk niet alleen op mijn slaap maar gek genoeg ook net voldoende om weer lekker rustig te zijn. Overdag ook helemaal geen nasleep er van. Zou het zeker overwegen. Ik denk dat ik er voorlopig nog even mee door ga om echt bij te tanken ( situatie thuis isnnog erg stressvol en heb overdag niet echt tijd om aan mijzelf te werken of te rusten) en dan rustig af te bouwen.

      Joya
      09-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Haptotherapie? (Verhaal 676)

    Haptotherapie?

    Ik lees met enige regelmaat dat mensen in een burn-out baat hebben bij haptotherapie.
    Aangezien ik zelf inmiddels ook al mogelijkheden graag wil aangrijpen, kan iemand er wat meer over vertellen?

    Wat houdt het precies in, wat levert het op, etc?

    Bedankt voor jullie reacties….
    Henk
    22-09-2023
    Henk 1 Laatste bericht: 08-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi Henk ja ik doe ook haptotherapie en helpt mij erg goed je krijg eerst een gesprek half uur daarna de behandeling waar je je klachten hebt massage bij mij ook een half uur je krijg oefeningen mee naar huis ik vooral voor mijn maagklachten nek schouder het helpt bij mij en soms wel een terug val maar gaat nu naar dik 5 maanden elke dag een stapje verder beter ben er nog niet een aanrader succes ook 👍

      Lucy
      08-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Oogklachten en hoofdklachten (Verhaal 703)

    Beste,
    Ik loop nu al een jaar met diverse klachten rond met name forse oog en hoofd klachten. Het meest belemmerd zijn mjjn oog en hoofdklachten.
    Ik heb een opticien en oogarts gezien, deze zagen geen bijzonderheden. Ik heb wel tig oogdruppels gehad zonder resultaat. Ook hebbik een utermöhlen prismabril aangeschaft, zonder resultaat. Ben de wanhoop nabij. Wie herkent deze klachten??

    Zeer slecht tegen licht kunnen. Ik kijk nu ruim 1 jaar geen tv meer en schermen verdraag ik ook slecht. Ik krijg hier een naar drukkend gevoel in m'n hoofd en ogen van en het voelt dan alsof ik scheel kijk en m'n ogen trillen. Ook raak ik visueel duizelig.
    Trillend beeld en soms wazig zicht
    Branderig pijnlijke ogen 24/7. Ogen zijn getest en deze mankeren niks. Desondanks heb ik diverse oogdruppels geprobeerd zonder resultaat
    Lichtflitsen, met name rechteroog.
    Wanneer ik mjjn ogen sluit zie ik tig patronen in mijn gezichtsveld schieten. Mijn ogen lijken dan het beeld te volgen en ook hrt gevoel dat mn ogen heen en weer te schieten.
    Trillende oogleden/oogbollen wanneer ik m'n ogen sluit.

    Wie herkent zich in de klachten ? Gaat direct ooit over??
    Anoniem
    06-10-2023
    Anoniem 1 Laatste bericht: 08-10-2023
  • Hoofd en oogklachten (Verhaal 697)

    Een jaar geleden viel ik uit met forse klachten. Met name hoofd oren en ogen waren het meest belemmerend.

    Nu ja een jaar heb ik nog steeds last van onderstaande klachten. Ik heb tig oogdruppels geprobeerd, oogarts en opticien zagen geen bijzonderheden en heb zelf een uthermolen prisma bril laten aanschaffen. Daarnaast in het begin van mijn BO tig therapieën gehad zonder resultaat...Met de therapieen ben ik inmiddels gestopt..

    Wie herkent deze klachten en heeft tips?
    Meest belemmerend zijn mijn hoofd en oogklachten:
    Druk ik mijn (voor)hoofd, schedel en ogen
    branderig pijnlijk ogen,
    soms het gevoel scheel te kijken en visuele duizeligheid.
    Trillende oogleden-oogbollen, wanneer ik mijn ogen dicht doe blijven deze hevig trillen
    trillend beeld in mijn gezichtsveld, ook wanneer ik mijn ogen dicht doe, ik zie dan een caleidoscoop effect. tig patronen schieten heen en weer en mijn ogen schieten dan ook alle kanten op.
    Slecht tegen licht kunnen.
    Druk klemmend gevoel in mijn hoofd alsof ik een zandzak van 100 kilo op mn hoofd heb, daarnaast flink last van hersenmist.
    snel overprikkeld door bewegende beelden en geluid. Dit resulteer in een naar gevoel in mn hoofd, als of ik elk moment kan wegvallen..

    Anoniem
    05-10-2023
    Anoniem 2 Laatste bericht: 08-10-2023
    • Heel herkenbaar. Daarbij daarnaast ook uitputting. Klachten die in mijn geval al jaren aanhouden, waarmee ik wakker word en mee naar bed ga. Maakt het extra lastig om veranderingen door te voeren en nieuwe info te verwerken. Het is me ondanks ondersteuning niet gelukt en maakt behoorlijk hopeloos. Op dit moment functioneer ik nauwelijks, doe ik de dingen die gebeuren moeten op standje automatisch en is alles een waas. Geen opbeurend verhaal of tips, wel herkenbaar wat je schrijft.

      w
      08-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Anna?

      Anna
      08-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Je eigen waarheid als narcist (Verhaal 652)

    Omdat het mij jaren heeft gekost om mijzelf het volgende in te laten zien en te begrijpen dat dit de oorzaak is van mijn burnout en alle klachten die daarbij horen, wil ik dit met jullie delen.

    Niet alleen perfectionisme, de lat hoog leggen en please-gedrag zorgen voor een burnout, maar ook (verborgen) narcisme. Dit laatste werd duidelijk na een test bij PsyQ en gesprekken met een systeemtherapeut. Je hebt dit niet eens zelf door, omdat je blijft geloven in je eigen waarheid als narcist. De gedachtepatronen die je hebt ontwikkeld in je leven, je opvoeding, je levenservaring, etc. kunnen leiden tot deze levenshouding. Vaak heb je het niet eens door dat je continue mensen manipuleert, chaotisch bent, slecht tegen kritiek kunt, het moeilijk vindt om orders te volgen, altijd vindt dat je gelijk hebt, etc. Mensen die verborgen narcistisch zijn raken op den duur ook burn-out, worden depressief en kampen met angsten. Verbogen narcisme is anders dan een openlijke narcist, waar je in eerste instantie aan denkt. Dus niet de types die hardop roepen dat ze uniek zijn en alles weten, maar juist degene die dit wel denken, maar niet openlijk etaleren. Ik ken overigens 2 (ex) vrienden die absoluut openlijk narcistisch zijn. Beiden werken al 6 jaar niet meer en hun vrouwen doen alles. Toch vinden ze zichzelf fantastisch en weten ze alles beter, maar is hun leven leeg en hebben ze letterlijk geen vrienden meer. Dit type ben ik gelukkig niet, maar wel de stille variant.

    Sinds ik dit eindelijk inzie, kan ik heel veel verklaren en snap ik dat ik rigoureus moet veranderen om weer sociaal, gelukkig en energiek te worden. Het zal niet makkelijk worden, want het zijn gedachtepatronen die je automatisch volgt omdat je het zo hebt geleerd. Schematherapie is hiervoor een geschikte oplossing.

    Ik had hier zelf nooit aan gedacht en zelfs na het onderzoek trok ik dit in twijfel. Dit heeft voor 3 jaar extra ellende gezorgd, maar in die periode heb ik dingen meegemaakt die duidelijk wijzen op verborgen narcisme.

    Zit je dus ook al geruime tijd te tobben en kan je de oorzaak niet vinden voor jezelf, doe dan eens een online test en mocht de uitslag iets aangeven, vraag dan een persoonlijkheid(stoornis) test aan. Ik viel uiteindelijk in Cluster B, waarin inderdaad narcisme zit. Iedereen heeft een vorm van narcisme, maar bij sommigen schiet het door, zonder dat je het zelf doorhebt. Dus het is zeker de moeite waard.

    Vanaf het moment dat je hier écht voor openstaat en accepteert dat jij moet veranderen en niet 'de anderen', dan start het herstel.

    Succes
    Derk
    31-08-2023
    Derk 3 Laatste bericht: 08-10-2023
    • Elke narcist zou eens goed bij zichzelf ten rade moeten gaan hoeveel onherstelbare schade ze aangericht hebben.
      Ik weet waar ik over praat.
      Ik heb geen medelijden met ze want hun verdediging is bijna altijd een slachtoffer rol. Ik ga niet iedereen over één kam scheren dus wens ik je veel succes en sterkte.

      Slachtoffer
      18-09-2023
    • Ik vind je verhaal heel 'verfrissend' om te lezen. Ik ben zelf burned out en had te maken met een narcistische ex. Inderdaad ook van het type verborgen narcisme.

      Ik weet daarom ook van dichtbij hoe iemand met narcisme zich stuk kan lopen in situaties. Hoe leeg en kwetsbaar een narcist kan zijn, maar een bepaald gedrag en gedachtepatroon heeft ontwikkeld waarin er steeds nieuwe voeding moet komen. Als dit jaren duurt, met daarin veel leed (vooral om zich heen) dan is loopt je voorraad langzaam leeg.

      Ik laat nu even achterwege hoe schadelijk de impact was op mij.

      Je verhaal delen hier is zeker iets waarvan ik hoop dat mensen zich herkennen. Er is te weinig bekend over narcisten terwijl dit een groeiende diagnose is. Narcisten laten zich niet diagnosticeren.

      Ik wens je veel succes en bedankt voor het delen. Veel kracht en groei gewenst op je innerlijke reis.

      Anoniem
      01-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Gewoon even benieuwd: Hoe weet je dat het geen autisme, maar narcisme is?

      Fluwa
      08-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Op vakantie lijken alle klachten te verdwijnen (Verhaal 643)

    Goedemiddag, ook ik deel graag mijn verhaal. Een jaar geleden heftige spanningsklachten (niet/slecht slapen, opgejaagd gevoel, angsten etc. Tot op heden nog steeds meer slechte dan goede dagen, erg frustrerend. In de tussentijd ook drie keer kort op vakantie geweest en het vreemde is dat dan alle klachten lijken te verdwijnen. Zodra ik weer thuis ben komen alle klachten terug. Ook na gesprekken met psycholoog voel ik mij korte tijd een stuk beter, een soort als verlost van alles. Is dit herkenbaar ? Ik blijf mij maar afvragen hoe dit mogelijk is…wat op vakantie of bij de psycholoog mogelijk is moet thuis in het dagelijks leven toch ook mogelijk zijn ?!
    Ruud
    25-08-2023
    Ruud 3 Laatste bericht: 07-10-2023
    • Adrenaline. Dat zorgt ervoor dat je niks meer voelt.. je krijgt dat energie welke je niet hebt.

      Anoniem
      27-08-2023
    • Zo herkenbaar. Net terug van vakantie en daar was hernia weg en had genoeg energie om met vrienden elke dag genoeg te doen. Thuis... Direct het gevoel en hernia terug.

      Nu vermoede ik adrenaline en merk dat ik het fijn vind dit te lezen.

      Weer beginnen met blootstellen en weerbaarheid. ♥️

      Vanessa
      23-09-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Zo herkenbaar ik ben terug van vakantie weekend met mijn gezin en de kleinkinderen op Texel geen last van stress nekklachten enz maag thuis komt het weer als ik werk dan denk ik er niet aan loop bij een haptotherapeut dat helpt je kan je ei kwijt succes ook komt allemaal goed heeft tijd nodig stap voor stap 👍

      Lucy
      07-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Gespannen buik (Verhaal 666)

    Gespannen buik

    Goedemorgen lotgenoten,

    Ik ben sinds half juni thuis met een burn-out, fysieke conditie is er redelijk onder gebleven, echter met name de klachten als overprikkeling, slecht slapen, hoofdpijn, nek en kaakspanning etc.

    Ik werk inmiddels weer 3 uurtjes per ochtend vanaf huis, redelijk prikkelvrij dus, maar hetgeen waar ik nu het meest last van heb is een gespannen buik. De hele dag niets doen lijkt bij mij alleen maar averechts te werken, omdat ik dan continue zit te piekeren.

    Het lijkt wel alsof het moeite kost mijn buik uit te zetten bij het ademen, omdat deze helemaal onder spanning staat ofzo.

    Ik doe meermaals per dag ademhalingsoefeningen en yoga/rekken strekken, maar lijkt allemaal niet echt te helpen.

    Ik wandel of fiets of 2 keer per dag een rondje van 30-45 minuten, met soms een lichte workout als voorzichtig hardlopen.

    Mijn ademhaling wanneer ik in concentratie ben is nog steeds oppervlakkig, ik probeer hier wel zo veel mogelijk op te letten.

    Zijn er meer mensen die dermate last hebben van een gespannen buik, en heeft iemand hier nog andere tips voor om dit te verhelpen?

    Alvast bedankt voor jullie reacties.

    A
    14-09-2023
    A 1 Laatste bericht: 07-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Ja herkenbaar dit hoofdpijn slecht slapen en last van mijn buik al maanden de ene keer beter dan de andere dag ik werk 4 ochtenden per week en met ademhalen zet ik wel eens zo site op en wandel veel met de hond dat geeft mij rust de natuur en ik kan ook niet stil zitten dan pieker ik me gek loop ook bij een haptotherapeut daar kan ik me verhaal kwijt en krijg oefeningen voor mijn buik nek succes ook he we komen er uit eindelijk wel duurt even👍l

      Lucy
      07-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Heb ik burn out? Oververmoeid? (Verhaal 74)

    Ik ben de laatste week zo moe dat ik mijn bed haast niet meer uitkom.
    Terwijl ik altijd vroeg op stond.
    Ik ben huisvrouw, 53 jaar.
    1 dochter van 14 jaar, een nichtje van 20 jaar die hier sinds september woont.
    1 jongen van 10 jaar die 1 x per maand een weekend komt.
    1 meisje van 10 jaar die om het weekend komt.
    Het meisje stoppen we mee, omdat ze ergens anders gaat wonen.
    Ik ben tot nu toe ieder jaar geopereerd aan knie, enkel, heup.
    Mijn man heeft corona gehad en in het ziekenhuis gelegen.
    Hierdoor had het hele gezin corona.
    Ik heb veel zorgen om ons nichtje.
    Ik ben nu opgebrand, duizelig, lusteloos, verschrikkelijk moe, huilerig,
    Ik ben nu op zoek naar hulp maar weet niet goed welke?
    Heb ik burn out? Oververmoeid?
    Annemiek
    > 2 jaar geleden
    Annemiek 1 Laatste bericht: 07-10-2023
  • Gevoelig voor prikkels (Verhaal 696)

    Momenteel zit ik helaas 12 weken thuis met een burn out. Het werken heb ik geheel stop gezet.
    Qua oorzaken kan ik benoemen dat ik afgelooen jaren helaas veel ellende meegemaakt heb in combinatie met perfectionisme en de controle willen houden.
    Eerste weken had ik veel last van slaapproblemen, eetproblemen, pijn op de borst en paniek aanvallen. Afgelopen weken heb ik gelukkig wel op kunnen bouwen in belastbaarheid en zelf controle. Echter nu een flinke terugval.
    Helaas ben ik nu erg gevoelig voor prikkels in de zin van geluiden.

    Wat mij erg zal helpen zijn verhalen van anderen, hoe gaat het bij jullie? En Hoelang duurt voor jullie het proces nu?
    Is er iemand die kan zeggen dat het ‘echt’ goed komt? Soms lijken deze woorden een masker.
    Jennifer
    04-10-2023
    Jennifer 1 Laatste bericht: 07-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Jou verhaal lijkt precies op die van mij. Die perfectionisme en altijd maar door gaan.. wat doen we onszelf aan he ? Pfffff. Maar het is zo'n gewoonte dat we het niet eens door hebben. Bij mij was het HEEEEL heftig. 3 weken lang 24/7 paniek, meerdere malen aan de tel gehangen met spoedpost, psychiater nood nummer noem maar op. Nu begonnen met lage dosis antidepressiva ( voor het slapen, mirtazapine 7.75 mg) dit helpt me om iets beter te slapen en overdag ben ik nu ook een stuk rustiger. De vermoeidheid is nu overdag ook weer voelbaar.. in de periode dat ik 24/7aan stond voelde ik niks van vermoeidheid ook al sliep ik helemaal niet. Puur door de adrenaline. Ben ook in 4 weken 13 kilo afgevallen. Nu langzaam aan komt er weer wat bij. Ontlasting gaat weer richting de normale kant...
      Misschien is t ook een optie voor jou ?

      Joya
      07-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Grieperig (Verhaal 699)

    Goedemorgen! Iemand herkenning in mijn verhaal?
    Afgelopen dagen ging het elke dag steeds ietsje beter woensdag zelfs klachten vrij..
    Gisterochtend een gesprek op mijn werk gehad en sindsdien voel ik me weer slechter..
    Moe grieperig gevoel weinig eetlust en heel veel plassen..
    Stef
    06-10-2023
    Stef 1 Laatste bericht: 07-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Heeeeeel herkenbaar !! 2 weken lang letterlijk gedacht dat ik dood ging. 24/7 paniekaanvallen, niet slapen, constant stresss. Toen lage dosis antidepressiva gestart voor het slapen ( mirtazapine) dit werkte ook op me gesteldheid overdag. Dus eigenlijk al 1.5 week goede dagen. Maar toch vandaag weer iets gaan lezen over slapen en dat mensen slecht van de medicatie af komen. Nu alweer aantal uur pijn in me rug, armen, brandend gevoel. Het gaat met vallen en opstaan denk ik. Proberen positief te blijven.

      Sterkte!

      Joya
      07-10-2023
    • Reacties verbergen...
  • Zodra ik mijn ogen sluit dan zie ik... (Verhaal 339)

    Zodra ik mijn ogen sluit dan lijkt het alsof ik een tl-buis voor mijn ogen heb die aan en uit gaat. Ook zie ik dan allerlei patronen figuren beelden in flitstempo voorbij komen. Mijn brein lijkt overuren te maken net alsof ik in een slechte film zitten gevoel dat mijn brein continue in gevecht is. Wie herkent dit ik kan hierdoor niet slapen.
    Ano
    05-01-2023
    Ano 4 Laatste bericht: 07-10-2023
    • Hoi!

      Ik heb precies hetzelfde, maar heb ook met ogen open zo nu en dan dat ik een fel paars lichtstipje zie. Soms 1 seconden en soms wat langer heel vreemd. Heb dit al sinds januari. Oogarts geweest en alles was top, heeft echt met stress (burnout) te maken en herstel duurt helaas langer dan verwacht.

      Ruud
      14-05-2023
    • Hoiii,

      Ik heb dit ook! Allemaal bewegende beelden en me lichaam staat echt onder Stroom zodra ik al aan m'n bed denk. Ik slaap dan ook zonder medicatie maar 3 uurtjes en niet eens vast. Dan gaan tussen 6 en 7 alle rasartiest radartjes aan en zit ik verstijfd in bed. Ik heb alleen door de burnout wel een angststoornis en Dwang ( vooral Dwang gedachte) erbij.

      Wat helpt jou ?

      Anoniem
      01-09-2023
    • Hoi,

      Mij heeft helaas nog niks geholpen. Heb heel wat therapeuten gehad zonder resultaat.

      Soms twijfel ik wel of dit geen ander oorzaak heeft. Klachten zijn fors en zeer belemmerd.
      Ik heb 24/7 last van branderig pijnlijke ogen
      Als ik 'm ogen sluit blijven mijn oogleden/bollen trillen
      Als ik mn ogen sluit krijg ik een trillende gezichtsveld en zie ik tig patronen heen en weer schieten* caleidoscoop effect. Mjjn ogen lijken dan heen en weer te schieten.
      Visuele duizeligheid, kan na 1 jaar nog geen tv kijken.
      Gevoelig voor licht

      Daarnaast ook veel hoofdklachten.. zeer zwaar gevoel in m'n schedel/hoofd. Lijkt alsof ik 100 kilo op m'n hoofd heb waardoor ik niet meer helder ben en het gevoel weg te vallen.

      Ik hoop dat iemand zich in deze klachten herkent?? Gaat dit nog over.

      Anso
      03-10-2023
    • Alle reacties weergeven...
    • Ja anso dat heb ik ook een zwaar gevoel in mijn hoofd net als of je gezopen hebt en ook last van mijn ogen lichtflitsen krijg oefeningen mee van de haptotherapeut hoofd naar beneden en los je handen langs je lichaam helpt wel wat bij mij succes ook het is vet vervelend 👍

      Lucy
      07-10-2023
    • Reacties verbergen...