Burnout - forum lotgenoten

Hoi M ja daar heb ik ook veel last van bovenbuik branderig geen maagzuur en bij mij ook aan de rechterkant last sterkte ook 👍

Hoi Wilma ik zit sinds vorig jaar mei in een burnout heb veel meegemaakt in mijn leven en dat komt er blijkbaar allemaal uit duurt lang he en bij mij heb ik vooral maagklachten ook naar de dokter geweest daarvoor en donderdag weer heen sterkte ook 👍

Hi Wilma, wat een rare tijd hè? Ik zit er nu 10 maanden in. De extreme klachten van het begin zijn wel minder, maar ben er zeker nog niet vanaf. Ik heb ook veel maagklachten en veel hoofdpijn/migraines/duizelingen.

Ben bang dat we er nog even wel zoet mee zijn… er is geen wondermiddeltje helaas.

Hoe lang zit jij erin nu?

Sterkte!

Ik vanaf september 21. In de tussentijd wel een heel stuk beter geweest maar door omstandigheden weer teruggevallen. Op dit moment weer 4 maanden aan het reintergreren. Nog wel constant aanwezig klachten; duizelingen, slap gevoel, geen energie en overgevoelig voor alle prikkels. Als ik me emotioneel hier niet te druk over maak is het draagbaar maar wel lastig. Andere mensen die ook al lang bezig zijn?

Hi Frank,

Bizar he dat het zo lang kan duren.. ik zit er zelf toevallig ook vanaf september / oktober ‘21 in. Zelfde verhaal: was goed op weg maar vervolgens teruggevallen door pittige omstandigheden, en heftige griep / covid gooide me ook meermaals maanden terug in herstel..

Inderdaad niet bezig houden met de klachten, maar wel naar je lichaam luisteren en jezelf geven wat je nodig hebt, is wat voor mij werkt. Heeel langzaam maar wel zeker is er in stappen van +/- een maand, een stijgende lijn te zien.

Veel sterkte

Hi Amber,

Toch fijn om te horen dat we niet alleen zijn. Zo voelt het soms wel. Ik vind het misschien nog wel het moeilijkst om emotioneel in balans te blijven terwijl je je dagelijks ziek voelt. Je wil ook graag werken aan andere dingen in je leven en het voelt heel onzeker of dat ooit weer kan. Toch mooie jaren die een soort van wegvloeien. Zeker als je jong bent. Al wil ik ook mensen die al wat ouder zijn hierin niet baggetaliseren.

Hoe leidt jij je af als je niet zoveel prikkels kan verdragen? Ik gamede graag maar kan dit nu niet langer dan 30 min verdragen. Tv kijken is ook lastig af en toe

Hi Frank,

Ja, zo kan het zeker voelen.. vind het zelf ook fijn te weten dat ik niet alleen ben. En emotioneel in balans blijven is heel moeilijk. Ik ben zelf nu 27, dus pieker en ben vaak genoeg heel verdrietig over de jaren die toch soort van van je zijn afgenomen. Je ziet iedereen van je leeftijd zijn leven opbouwen, en zelf zit je vast. Het is heel erg zwaar.

Wat betreft je vraag over afleiding: ik probeer steeds vaker gewoon te ‘zijn’. Buiten zitten, koptelefoon op, rustig muziekje aan en dan naar mijn ademhaling bijv. Ik haal geen plezier uit schilderen en dat soort dingen. Ik verveel me vaak te pletter. Wil zo graag van alles buitenshuis, maar het gaat niet. Maar weten dat dat helemaal niets doen bij mij juist helpt om me de dag erna beter te voelen, en weer wat meer te kunnen, sleept me erdoorheen.

Als ik me goed genoeg voel even naar het bos of strand, alleen zodat je enkel de prikkels van ernaar toe gaan hebt zegmaar. En zit wel te veel op m’n telefoon, merk dat ik daar ook niet goed tegen kan maar vind dat lastig.

Hi Anoniem!

Wat je beschrijft is zo herkenbaar en lastig. Je moet constant ‘niksen’ terwijl dat helemaal niet leuk is en je dan vaak alleen maar bij je gedachtes bent. Ziek voelen, niets kunnen doen en vooral positief blijven nadenken, zonder eindpunt of zekerheid. Manmanman. En dan voor zon lange tijd. Wandelen helpt me ook wel maar ook daarin is het moeilijk om niet in de draaikolk van negativiteit te komen. En maar niet te beginnen over alle (goedbedoelde) instanties die gesprekken met je willen. Poehpoeh.

Hoelang ben jij nu bezig? Ik zoek een manier om met lotgenoten in contact te komen en wellicht elkaar via app te leren kennen of af en toe een stukje te wandelen als de afstand dat toelaat. Ben zelf 30 jaar en nu bijna 3 jaar onderweg. Heeft iemand hier ideeen over?

Groetjes

Frank

Voor de mensen die er al meer dan 2 jaar in zitten, uiteraard sterkte, maar ik vroeg mij af, hebben jullie dan een WIA uitkering?
Want ik begreep dat het UWV vaak moeilijk doet bij een burn-out aangezien het geen officieel erkende ziekte is, en dat het ook mogelijk is dat je na 2 jaar naar de WW gaat, waarbij je dan natuurlijk sollicitatie plicht hebt enzo, wat ook weer stress oplevert uiteraard…

Hier inmiddels 13 maanden onderweg, dus begin me hier toch enigszins zorgen over te maken.

Bedankt voor jullie ervaringen en sterkte nogmaals allen!

Hi Anoniem!

Wat je beschrijft is zo herkenbaar en lastig. Je moet constant ‘niksen’ terwijl dat helemaal niet leuk is en je dan vaak alleen maar bij je gedachtes bent. Ziek voelen, niets kunnen doen en vooral positief blijven nadenken, zonder eindpunt of zekerheid. Manmanman. En dan voor zon lange tijd. Wandelen helpt me ook wel maar ook daarin is het moeilijk om niet in de draaikolk van negativiteit te komen. En maar niet te beginnen over alle (goedbedoelde) instanties die gesprekken met je willen. Poehpoeh.

Hoelang ben jij nu bezig? Ik zoek een manier om met lotgenoten in contact te komen en wellicht elkaar via app te leren kennen of af en toe een stukje te wandelen als de afstand dat toelaat. Ben zelf 30 jaar en nu bijna 3 jaar onderweg. Heeft iemand hier ideeen over?

Groetjes

Frank

Hoi Frank echt vervelend voor je dat je er al zolang in zit en vooral omdat je nog zo jong bent is het niet iets voor jou om op een site fb of wat anders daar iets op te starten voor je leeftijds groepen dan kan je misschien met elkaar wat bespreken en wie weet ooit appen en wandelen met elkaar ik wens je veel succes en vanzelf iedereen die in onze situatie zitten 👍👍

Hoi Lieve mensen Ik ben nu 9 maanden thuis...de klachten veranderen wel..elke keer weer wat anders...je kunt je zo naar en vervelend voelen!!!!!
Zenuw raast door mijn lijf...van maag naar benen..van buik naar borst
Pijnlijke voeten die bonken en zweten
Ik wou dat het over was !!!!!
Help !

Ook hier weer even een gejaagd gevoel. Al ruim twee jaar bezig. Gisteravond toch even gaan vissen. Lekker ontspannen maar iets te laat gemaakt, nu raast stress weer door mijn lijf.
Heb een paar vrienden en kennissen om mij heen die zelfde hebben meegemaakt. Zij blijven zeggen dat alles goed komt.
Ik weet hoe ik in deze BO terecht ben gekomen, zie nu ook de mooie dingen van t leven die ik verwaarloosd heb. Kan mij dan heel verdrietig voelen.
Hou vol allemaal.... xxx

Hoi Eric
Ja jij beschrijft het super goed
Ook ik voel mij erg verdrietig..rot..alleen.
Terwijl ik in de woonkamer zit met mijn gezin.
Zo'n appart en naar gevoel.
Soms denk ik dat het nooit meer over zal gaan
Ontzettend angstig vind ik dat !!!!
Zo'n leeg gevoel dat pijn doet.
Ik hoop echt dat het een keer stopt
Wat zal ik dan gelukkig zijn !!!
Sterkte allemaal !!

Hoi Wilma,

Ik had onlangs een dag dat ik wakker werd en even helemaal niet lekker in mijn vel zat. Huilerig, down, laag in mijn energie. Ik raakte er lichtelijk van in paniek, totdat mijn partner tegen me zei: "heb je door dat je je een halfjaar geleden nog de helft van de tijd zo voelde, en een jaar geleden nog elke dag?". Nu is het eens in de zoveel tijd een keer raak, en voel ik me het meerendeel van de tijd gewoon weer 'mijzelf'.

Dat was een mooie eye-opener dat het echt beter wordt, je hebt de tijd nodig, en het gevoel is vreselijk. Afgrijselijk, en we gaan er allemaal doorheen. Ik vind het enerzijds heel treurig dat dit forum zo vol staat maar het geeft me ook een vorm van troost, we zijn niet alleen. Het voelt vaak alsof je de enige op de wereld bent die zich zo leeg en wanhopig voelt, maar dat is niet zo.

En het zal ook niet zo blijven, hoe zeer je hele systeem je ook probeert te overtuigen dat dat wel zo is. Accepteren en doorgaan, het wordt echt beter. Ik ben nu 1,5 jaar verder en ik kan je vertellen dat ik zo veel sterker ben dan aan het begin van de burnout, sterker nog: ik voel me eigenlijk gezonder en sterker dan ooit tevoren. Er is heel veel van mijn schouders afgevallen, dingen die ik mijn hele leven al met mij meedraag, en heb zo veel geleerd over mijzelf en over het menselijk lichaam. En ik ben echt nog niet 100% hersteld, maar juist binnen de huidige (fysieke) beperkingen die ik nog heb geduldig met mijzelf blijven. Dat is pure winst.

Het kost ook gewoon veel tranen, treurigheid, paniek en vooral tijd om al die patronen te doorbreken en alles te verwerken.

Een fijne therapie bij een haptonoom of lichaamsgerichte therapeut (mits je dat nog niet hebt) kan je ook helpen om wat meer in je lichaam te komen en een beetje uit je hoofd.

En voor Eric: je ziet alle mooie dingen die je hebt verwaarloosd, dat besef laat al zien dat je gegroeid bent als persoon. Dat is pijnlijk maar zonder de burnout had je dat ooit ingezien. Je hebt nu een uitgelezen kans om van al die mooie dingen te gaan genieten in de toekomst. Het verleden kunnen we niet meer veranderen :) kop op en sterkte allemaal!

Hoi Wilma, en anderen

wat je schrijft is zo herkenbaar !
Ook veel meegemaakt,en sinds 3 maanden alleen wonen.altijd druk geweest,en door overlijden man .nu 1,5 jaar. Huis verkopen en nu, ..niks meer. Elke dag huilen, kermis in me hoofd, duizelig ,angstig, etc. Lijkt wel of ik “vast zit”
Kan me er niet toe zetten om dingen te doen,piekeren en zo moe zijn van alle stress die ik heb gehad. Hoe moet ik hier in godsnaam uit komen🙈 zo eng,
Vriendin zegt: je moet eruit,leuke dingen doen,,,,hoe dan?
Niks is leuk of zin in hebben! Zit n 3 maanden in dit kleine huis,maar pffff,vliegt me aan, hoofdpijn en zo down zijn!
Komt het ooit goed ! ? Zo gaat het weer even,maar dan weer die hoge golven……verschrikkelijk 😰 wat markeert me!?
Moest het ff kwijt,en kijk hier ook elke dag voor wat steun.
Ben 66 jaar…maar had dit nooit verwacht! Dat ik me zo k.t.
Kan voelen.
Hebben jullie/ jij ook hobby’s?

Hoi allemaal,

Wat rot en toch ook “fijn” om te lezen dat we ons in elkaars verhaal herkennen.
Ik ben in juni ‘22 uitgevallen met de grootste crash in oktober ‘22.

Reïntegreren gaat heel moeizaam, ik moet nu 9 uur per week werken maar kan dat eigenlijk niet bolwerken. WIA is in maart aangevraagd maar UWV heeft enorme wachtlijsten dus nog geen keuring gehad.

Afgelopen maandan waren taai met dat opbouwen en de sollicitatieplicht tijdens Tweede Spoor. Waardoor ik toch weer aan mezelf voorbij ben gegaan.

Ik werk in het onderwijs dus nu sinds 2 weken wel zomervakantie en ik kan weer helemaal niks. Hele dagen hartkloppingen en een overactief zenuwstelsel. Heel erg last van dissociatie, ben er helemaal niet bij en ik betrap mezelf vaak erop dat ik zit te staren.

Ik heb het geluk dat ik creatieve hobby’s wel leuk vind en daar afleiding uit haal.
Wandelen en somatische oefeningen/yoga werken ook goed.

Maar het is gewoon zo klote om al zolang aan de zijlijn van het leven te staan. Ik hoor vaak “maar je bent nog zo jong joh, tijd zat” (ben 29). Alsof dat het minder erg maakt dat je je elke dag ziek voelt en niks kan ondernemen… zo sorry moest even klagen.

Je leest/hoort vaak dat een burnout gemiddeld maar een paar maanden duurt. En er wordt een soort luchtig over gedaan (ook door hulpverlening): “rust maar goed uit”. Terwijl het kei- en keihard werken is om tot rust te komen. Iedereen veel sterkte gewenst, mij helpt het om te weten dat ik niet de enige ben, hoe erg ik het ook vind voor iedereen.

Hoi Y nou het duurt bij mij wel langer dan ook 3 maanden hoor denk bij de meeste wel jij ook zo te lezen ik zit er nu 14 maanden in en heb gelukkig ook hobby tekenen en schilderen en wandelen met de hond en soms staat mijn hoofd er ook niet bij hoor de vogels zingen maar kan er niet zo van genieten als anders vooral als ik weer eens een klote dag heb zoals vandaag in mijn maag sterkte ook 👍😥

Hoi Y.

Ik ben in precies dezelfde maand als jij uitgevallen op werk, en ik zit nu vermoedelijk in ongeveer dezelfde fase van het herstel. Ook net de WIA aanvraag gedaan en ook heel sporadisch aan het rondkijken en solliciteren, hoewel ik er zelf nog niet echt vertrouwen in heb. Bijzonder inderdaad om te lezen dat er zo veel overeenkomsten zijn in de duur van ons proces (en van vele anderen hier) terwijl je in het begin telkens te horen krijgt: "geef het een paar maanden, misschien een jaar."

Ik kom wel op het punt nu dat ik mij echt steeds meer mijzelf begin te voelen en ik ben met het boek DARE (Barry McDonagh) wat minder bang geworden voor de dissociatie. Ik realiseerde me door mijn huidige therapie dat ik helemaal vastzit in de hypervigilante modus en zodra ik even niet oplet of afgeleid word schiet de paniek gelijk weer omhoog. Heb dat ook vaak nog wanneer ik een film kijk, boek lees of computerspel speel. Daar ben ik nu met mijn psychotherapeut mee bezig en ik moet zeggen dat dit de grootste vooruitgang is die ik tot nu toe heb geboekt. Het loslaten van die controle en dat constante inchecken: "hoe voel ik me?". Ik moet er wel bij zeggen dat ik aanleg heb voor angst en eerder in mijn leven al in behandeling ben geweest voor angstklachten. Ik denk dat ik om die reden ook in de categorie val van de mensen die een langer hersteltraject hebben, maar aan de andere kant: wie heeft er geen angstklachten tegenwoordig? Voor mijn gevoel komt dat bij absurd veel van onze generatie genoten voor (ik ben 31). Ik slik geen medicatie want de bijwerkingen zijn bij mij zo heftig dat dat bijna erger is dan de kwaal.

Misschien dat het boek of het doorbreken van de hypervigilance bij jou ook iets kan helpen in deze fase.

Ik wens je heel veel sterkte. Bijzonder om de ervaring te lezen van iemand wiens proces zo parallel loopt aan het mijne.

Hoi Wilma,

Zit er al vanaf september '21 in zit nu sinds september '23 in de WIA...heb in de tussentijd werk opgebouwd tot zelfs 7 uur per dag maar ben toen helemaal ingestort waardoor ik me weer ziek moest melden. Nu bijna 3 jaar later gaat het nog steeds niet goed en heb ik nog steeds te maken met heel veel lichamelijke klachten. Ik kom maar niet uit die ellende. Ben nu AD aan het afbouwen en dat helpt ook niet echt mee. Ik heb eerder een burnout gehad en toen was ik er redelijk snel uit na 9 maanden, maar nu lukt het me gewoon niet om eruit te komen. Snap er echt niks meer van waarom het me niet lukt om eruit te komen.

Hoi T.,

Dankjewel voor je bericht en de tip, in ga het boek zeker opzoeken. Inderdaad bijzonder dat we zoveel van elkaar herkennen! Wat je schreef over het continu bezig zijn met “hoe voel ik me?” (zodra er geen afleiding is), dat had 1 op 1 over mij kunnen gaan. Ik denk ook dat dat mijn (ons) herstel in de weg staat.

Ik dacht altijd dat ik geen angstig persoon was. Mensen noemen altijd heel relaxed en ik ervoer dat zelf ook zo. Inmiddels weet ik wel beter. Ben altijd iemand geweest die veel nadenkt, belang hecht aan wat anderen vinden en controle wil hebben. Dus gelukkig ook heel wat over mezelf geleerd. Maar dat loslaten van de controle vind ik echt het lastigste wat er is…

Zijn er overigens meer mensen die chronisch hyperventileren? Ik kan dus echt niet meer diep ademen, wat ik ook probeer aan oefeningen, fysio e.d. Zal ook wel met het loslaten te maken hebben. Maar wat een vervelende klacht is dat ook, het houdt de stress en dissociatie erg in stand.

Om toch positief af te sluiten: ik hoop dat iedereen vandaag een momentje van vreugde/rust heeft, al is het maar een paar seconden. We got this!

Hoi Y.

Bij mij is chronische hyperventilatie vastgesteld .
In mijn ergste periode heb 8 maanden aan een stuk gehad dat ik het gevoel heb te gaan stikken en niet meer diep te kunnen ademen met paniekaanvallen daarop volgend . Ik heb het nu nog soms bij momenten als ik wat teveel over mijn grenzen ben gegaan .
Wat mij enorm heeft geholpen hierbij is yoga !! En het ook een beetje negeren

Veel succes

Anouk

Je relatie met voeding is verstoord. Je kan jezelf slecht voeden, goed voeden, niet voeden. Je doet iets met je voeding, wat is je boodschap aan jezelf en je omgeving?
De kern van je eetstoornis ligt in je gevoelsleven: hoe voel je je werkelijk over jezelf, over aspecten van jezelf? Iets in jou probeert het op te lossen met jouw manier van voeden.
En dat wil je niet meer zo, je wil het anders. En dan is het fijn daar samen naar te kijken en het op te lossen, zodat je het ook anders kunt gaan doen.

Dankjewel Anouk! Wat rot dat je er ook zo last van hebt gehad. Yoga is ook het enige waarbij ik het idee heb dat het een beetje helpt. En ik had idd ook het vermoeden dat het erger wordt als ik mezelf teveel overbelast, dus ik herken wat je zegt.
Fijn om je tips te lezen!

Hang in there ! Het komt goed ook al lijkt het soms niet zo . 🫶🏼

Anouk

Wat een "mooie" reacties allemaal. Het sterkt zeker in zekere zin om te lezen dat we niet alleen in deze wedstrijd zitten. Ik ben nu 11 maanden onderweg en de scherpe randen van het begin (zat in een rolstoel omdat ik niet meer kon lopen van de duizeligheid) zijn er van af. Ik kan af en toe met een paar mensen wat afspreken maar dan moet ik gebracht en gehaald worden want autorijden is een no go. Tja, hoe lang nog.... dat is de vraag die we allemaal beantwoord zouden willen hebben. Ik merk aan mezelf dat ik me probeer te focussen op de kleine succesjes, en een beetje uit het verhaal probeer te stappen van dat andere mensen wel aan hun leven kunnen verder bouwen en ik niet. Misschien is deze periode juist wel 1 van de meest belangrijke en fundamentele bouwstenen voor de rest van mijn leven :-) ben 33 trouwens.

Veel liefs en kracht voor jullie!

Lieve allemaal Zo nieuwschierig : Hoe gaat het nu met jou ? Met jullie ?
Hebben jullie ook dat die hele Burnout zo'n raar iets is..Elke dag weer andere klachten. Nu heb ik erg last van een ontzettend verdrietig/ misselijk/ super zenuwachtig / zwaar/ gevoel in mijn maag...voelt toch zo rot...dan springt het weer naar mijn benen en voeten...daarna weer terug naar de maag. En morgen weer wat anders....ik neem met grote tegenzin 20 mg paraxotine in..nu 4 weken en eigenlijk stop ik liever met die hele vieze troep...wat is wijsheid ???
Ik wens jullie sterkte en rust..
Liefs Wilma

Hoi Wilma,

Noem me traditioneel, alternatief of koppig maar ik slik niks. Een burn-out is wat mij betreft een waarschuwingssignaal van je lichaam en dat weg medicineren zorgt in mijn geval alleen maar voor vermijding en nog meer ellende. Ik heb ADHD en ben nogal verslavingsgevoelig dus dat speelt bij mij nog een extra rol. Slik overigens ook geen ADHD medicatie.

Ik kan me heel goed voorstellen dat er ook mensen zijn die zo diep in de put zitten dat ze wel wat hebben aan medicijnen. Maar persoonlijk wil ik het absoluut niet. Juist om het vertrouwen in mijn lichaam terug te winnen en zelfherstellende vermogen van mijn lijf te stimuleren. Luister ajb wel altijd eerder naar je dokter dan naar anoniem advies op een forum, maar dat is mijn persoonlijke insteek. Ik heb een heel goed vangnet van mensen om mij heen en dat zorgt er ook voor dat het makkelijker is om nee te zeggen tegen medicijnen.

Dat betekent alleen wel dat het misschien wat langer kan duren. Ik ben nu bijna twee jaar bezig en denk dat ik ongeveer 80% hersteld ben. Zijn hier en daar nog wat dingetjes overgebleven die ik nog moet afleren en het vertrouwen is nog wel wat broos, maar ik voel me bijna weer de oude. Of eigenlijk ook wel een stuk lichter dan de oude want ik merk dat ik mijn leven nu veel gezonder heb ingericht op alle facetten.

Ik sport meer, ik eet gezonder, ik slaap veel regelmatiger, ik luister beter naar mijn lichaam, ik wandel veel in de natuur, werk niet meer fulltime en heb juist de ruimte genomen om werk te vinden dat beter bij me past, en ik ben vooral veeeeel zachter en liever voor mijzelf.

Ik heb zo'n beetje alle klachten gehad die je je maar kan voorstellen. Van duizeligheid tot hartkloppingen tot extreme spierpijn, maagpijn, spiertrillingen, hele hoge angstniveaus etc. etc. Hoe rustiger ik word en hoe meer de paniek zakt hoe minder die fysieke klachten aanwezig zijn. En als het nu weer een keertje raak is dan snap ik inmiddels gelijk wat het is, waar ik voorheen gelijk in paniek de dokter wilde bellen om te kijken of er iets ernstigs aan de hand was.

Tijd, geduld en goede ondersteuning is alles tijdens een burnout. Ontspanning is soms heel ingewikkeld en daarin heeft Yoga Nidra meditatie mij heel goed geholpen. Sommige dagen heb ik urenlang achter elkaar gemediteerd, puur om mijn lichaam tot rust te brengen en ook het gevoel van veiligheid vast te blijven houden. Ik zag iemand eerder hier een spijkermatje aanraden, daar zweer ik ook bij.

En stoppen met vechten tegen het proces en stoppen met je afvragen hoe lang het nog gaat duren (en gefrustreerd daarover raken) zal ervoor zorgen dat je lichaam zich ook veiliger gaat voelen en uiteindelijk ook veel sneller zal herstellen.

Het komt uiteindelijk goed, zodra je dat écht gaat geloven kan je lichaam écht gaan herstellen. Heel veel succes!

Hoi Wilma ja dat heb ik ook huilen dan weer last van mijn maag zenuwachtig word je daarvan hé en lijkt wel of het dan erger word ik mediteer 2 keer per dag om me rustig te houden en wandel met de hond we moeten volhouden hé sterkte en iedereen met de burnout 👍😘

Een gigantische rotdag...verkeerd op gestaan.Ontzettend de zenuw in mijn maag / buik. Trillende benen.Kloppende voeten.Een heel stuk wezen fietsen..zodra ik buiten ben gaat het goed..thuis word ik weer gek van ellende. Zo'n raar gevoel van onveiligheid en paniekerig in mijn lichaam..het voelt soms alsof ik levend begraven ben....zo eng..herken jij dit misschien ???
Sterkte voor iedereen ❤️

Een BO komt meestal niet ineens.
"Voortraject" van vaak jaren. Dus geef het de tijd om weg te gaan. 😘

Lieve Anoniem
Wat heb je een prachtig verhaal geschreven..reactie ! Zo fijn te lezen dat andere mensen het net zo moeilijk hebben / gehad..Ik kan hier veel hoop en kracht uithalen!! Ik kijk uit naar de dagen dat het beter zal gaan...en ik andere mensen met klachten ga steunen..dat heeft iedereen zo nodig met een burnout!
Dank !! Lieve groet voor iedereen❤️

Hoe lang nog ?
Niemand die het weet..
Elke dag weer anders
Mensen om je heen worden het zat
Heb je haar ook weer met dat zielige gezeur
Ben zo bang dat het nooit meer overgaat
Maar ik geef de moed niet op
Maar wat kun je je ontzettend rot voelen
Zijn hier mensen die het ook wel eens op willen geven?
Ik snap dat best
Ons lichaam is toch ook geen robot

Brenda

Helemaal eens met wat je schrijft.
Je wil ook niet meer gaan "zeuren" op een gegeven moment.

In de slechte periodes probeer ik maar steeds tegen mezelf te zeggen, ook dit gaat weer over. En dat is ook steeds zo. En in de goede periodes denk ik. Ok, misschien was dit de laatste keer... maar helaas...

Al vind ik wel dat de echte spanningsoverspoelingen er minder vaak en minder heftig zijn. Ik ga dus de goede kant op (hoop ik)

Ook vanaf juli ‘22 in de burn-out.
Soms gaat het wat beter.. maar soms ook niet.

Ik worstel vooral met spanning, adrenaline. Nu weer een maand teveel gedaan, en lig nu een constante hartslag van 90 op de bank. Ik hoop dat t snel weer beter is.

Maar ook door de dagen heen, vaak een gevecht tussen normale energie en adrenaline. Herkend iemand dit?

Hoi Madeliefje

Ik zag op instagram een reel voorbij komen.
Wanneer piekeren en overdenken een olympische sport zou zijn, dan zag mijn medaillespiegel er zo uit
Winnaar met 25 gouden medailles. 😁

Het overspoelingsgevecht varieert hier soms tussen een maand wel en een maand niet. Maar andere dagen ook tussen 10 minuten wel en 10 minuten niet. Of zelfs 10 seconden niet en dan weer wel.

Ja Overspoelingen...dat zijn het.!!!
Je word Overspoelt door een ZO GIGANTISCH rot..eng..naar..gevoel in maag..lichaam..benen ..enz..
De vreselijke boosdoener..die je laat voelen dat je al jaren niet naar je lichaam hebt geluisterd.
En waar je nu de Tol voor betaald.
Vreselijk ..die Overspoelingen

En zo een hete nacht zoals nu helpt (hier) niet echt mee dan.

Hoi Newbee, Brenda ,Wilma

Emoties zitten me vaak heel hoog,heel veel huilen omdat ik alleen woon sinds 3 maanden en nog heel veel moet verwerken. Malen ,piekeren, niet echt paniek,maar meer dat er kermis is in mijn hoofd 🤷‍♀️moeilijk uitleggen,

Van De Ha. Oxazepan gehad,neem niet veel 5 mg per dag,maar soms wel. En dat helpt me dan om het wat rustiger te krijgen. Verder zei de Ha. Dat ik niet zo streng moet zijn voor mezelf. Ben niet depressief zegt hij,maar verwerken m.n.. overlijden man 1.5 jaar terug. Alleen,eenzaam, heb wat hobby’s..maar geen 24 uur per dag🤷‍♀️
Huilbuien wel elke dag,Ali’s het maar 5 minuten tijdens stofzuigen of zo. Hoe lang moet dat duren? Wat markeer ik? Hoort dat erbij…zolang? Angstig…of er elk moment wat gebeurd…zo eng ! Lees het graag !

Hoi Ann dat huilen en piekeren hoort erbij hé je verlies verwerken van je man bij mij is het ruim 6 jaar geleden dat mijn man plotseling overleed hij viel van de trap geen afscheid kunnen nemen en alles gebroken in zijn hoofd 2 procent werkte nog maar dus ik en de kinderen de stekker eruit laten trekken na 1 week in het ziekenhuis geen kasplantje en is nog steeds moeilijk ze zeggen ja is al 6 jaar geleden maar het verlies is er niet minder om hoor we moeten verder mijn Zoons Schoondochters en kleinkinderen dat doen we dus huilen mag we waren 43 jaar getrouwd sterkte ook weet wat het is 👍😘

Ik ben geen specialist, maar ik denk wel dat je geen periode kan zetten voor verwerking/rouw. Dat kan voor elke situatie en persoon compleet anders zijn.

Kan je niet een afspraak maken met een POH?

Malen en piekeren dat is voor velen die hier schrijven aan de orde van de dag gok ik. Daar zit geen aan/uit knop.

Denk niet aan een roze olifant! Niet doen!! 😊

Ik heb een online programma gevolgd dat veel inzichten en handvatten heeft gegeven, alleen verval ik toch nog vaak terug in mijn oude patronen. Veranderen kan, maar het is niet iets wat je in een week doet.

Hoi L.N.

Wat verschrikkelijk…🙈 zo ineens je man weg!
Je zegt 6 jaar al alleen! Pittig…zo lang samen !

Ik was 35 samen
Het is verschrikkelijk om nu zo alleen te zijn,al komen mijn kinderen wel geregeld langs. Huilen en angstig…vaak wat duizelig en wazig kijken
Nooit verwacht dat ik me zo ellendig zou voelen😢🙈 ook niet veel vriendinnen of zo..altijd gewerkt samen.eigen bedrijf gehad.

LN, Vreselijk 😘

Heel veel sterkte ook.

Ik wil de moed niet opgeven....maar Man Man wat een ellende is een burnout
De hele wereld draaid gewoon door....behalve ik.
Voel me alleen ...raar..verdrietig..bang.
Altijd smorgens overvalt het je zo hé
Heftig
Maar ik weet...ik ben niet de enigste
Ik wens jou ook heel veel sterkte!
Hoe gaat het met jullie ????

Hoi Wilma gaat bij mij soms dagen goed en dan denk ik ja gaat de goede kant op en jawel weer een terugval wat duurt dit toch lang he die burnout 14 maanden zit ik erin bij mij slaat de stress altijd op mijn maag en word daar weer somber van en maar piekeren bha sterkte ook👍

L.N. ,Wilma

Heb vrijdagmiddag van mijn hondje afscheid genomen, was heel heftig,hartfalen ,medicijnen had geen zin meer🙈
Ben er kapot van,mis haar zo erg😭. Ze heb een goed leven gehad,….maar oh…..en nu NOG stiller in me huisje, met alles mis ik haar!
Dus je begrijpt dat ik me zo k.t voel en alleen ,aar kan huilen….🙈🙈🙈

Och NEE Ann...wat een verdriet..wat moet een mens toch allemaal meemaken?
Ik wens jou liefs en sterkte hoor!!!!

LH groet !

Vandaag 10 maanden in deze hel die Burnout heet😪😪

Vandaag veel overspoelingen met gigantische zweetaanvallen
Ontzettend pijnlijke benen
Hoe gaat het met jou ????

Hey Wilma, ik herken de pijnlijk benen. De spieren zijn verzuurd als een malle en lopen lastig.. ook voelen mijn voeten en handen doof.. pff ik ben ook zo moe. Wat ellendig dit.

Hoi Wilma hoe gaat het nu met je ik heb ook last van mijn spieren vooral mijn knieën en heb gelukkig wat goede dagen gehad zaterdag terugval pffff hele dag bijna in bed af en toe de hond uitlaten ja dat gaat door en gisteren weer een redelijk dag gehad sterkte iedereen 👍😘

Ook ik ga op korte termijn dit project in, en ben ook benieuwd naar ervaringen van anderen….

Ik ben gewoon hel dicht bij mijzelf gebleven. Vooral hoe ik mij op dat moment voelde. Geen doekjes om winden aar echt zijn wie je bent.
Ik ben inmiddels in de WIA. Weet inmiddels dat het werk en leven dat ik leefde niet houdbaar was. Ben nog vol aant herstellen maar t gaat echter, mooier en voller worden. Het leven dus...

Bedankt voor je reactie.
Ik heb inmiddels via mijn werkgever begrepen dat ze mij willen doorverwijzen naar HSK, een bedrijf wat ondersteuning biedt bij burn-out en andere psychische klachten.

Iemand die daar ervaringen mee heeft?

Ik zit nu ook iets meer dan een jaar thuis en 2e spoor is gestart. Bij mij is het twee wekelijks een uur. Vooral digitaal en komende afspraak fysiek. Ik ervaar het wel als prettig om met iemand te praten om te kijken naar jezelf en te ventileren bij iemand. Soms krijg ik wat kleine opdrachten om te maken thuis maar neemt weinig tijd in beslag. Mijn werk geeft me de ruimte en 2e spoor organisatie is er niet om je op te jagen ofzo, althans dat is niet mijn ervaring. Vooral je eigen grens blijven bewaken en gezondheid boven alles zetten. Ik merk zelf nog steeds verbetering en kan ik privé ook steeds wat meer alhoewel ik soms door mijn lijf ook hard teruggefloten word. Het gaat met kleine stapjes vooruit en daar houd ik me aan vast. (Alhoewel ik soms natuurlijk ook gek word van het feit dat ik al zo lang klachten heb)

Ik heb inmiddels begrepen dat het 2e spoor gaat verlopen via het bedrijf Mens en Zo, zij gaan mij deze week contacteren om een plan van aanpak op te stellen.

Ik laat het maar op me af komen, wie weet komt er nog iets goeds uit voor mijn toekomst….

Iemand ervaringen met dit bedrijf?

Herkenbaar maurice dat heb ik ook de terugval ging met mij ook redelijk dan ga ik weer veel doen en moet ik het bekopen vooral dan last van mijn maag en soms ook sombere gedachten probeer dan maar te denken dat het wel dus wat dagen goed kan gaan sterkte ook is echt stress

Hoi Maurice
Ja herken ik..ik heb ook ontzettende steken en sterke rara vlagen van spanningen door mijn maag...zo erg dat Je kunt overgeven...maar dat doe ik niet.
Voelt vreselijk vervelend !!!!
Als dit weg trekt...komt er vaak weer wat anders te voorschijn...zere benen of angst of...
Sterkte en we houden hoop
Ik heb ontzettend veel steun..aan deze groep ..ik hoop jij ook!
Liefs

Hoi Wilma,

Heel vervelend inderdaad, ook wat moeite me ademen lijkt het wel. Trillende buik en van onder naar boven een raar gevoel. Zal stress zijn maar heb toch ook andere gedachtes. Ook last van liezen en heupen, meer mensen er last van?

Gr. Maurice

Ik denk dat stress/spanning altijd ergens uitkomt waar je zwakkere plek is. Bij mij is dat ook de maag/darmstreek.

Ik probeer soms dan echt op mijn ademhaling te letten. Langer uitademen dan inademen.

Ik heb ook constant vreselijk last van darmen en maag. Kan vaak niet geloven dat dit door stress komt. Zit nu al meer dan twee jaar in die vreselijke burnout met depressie en kom er maar niet uit. Ging een tijdje beter, maar na een traject bij een orthomoleculair therapeut alleen maar slechter. Vooral na een antibiotica kuur begin van dit jaar tegen een parasiet die er uit moest volgens hem.

Al jaren last van obstipatie, opgeblazen buik. Vertraagde stoelgang dus. Eet daarom veel vezels en drink veel. Ook elke dag minstens half uur wandelen.

Ik ben geen arts. Maar ik heb een vermoeden dat de klachten (zoals je zelf in de tijdslijn al een beetje laat doorschemeren) een gevolg zijn van de paniekaanvallen en spanning.

Wanneer je daar aan kan werken, dan denk ik dat de andere klachten vanzelf minder worden.

Zie mijn verhaal bij de post van David. Sterkte en super vervelend dat we dit moeten doormaken..

Lieve Meg,
Ik herken jouw klachten allemaal. Het gevoel van niet helemaal op de wereld te zijn en het idee hebben dat alles om je heen onecht is heb ik ook al maanden. Dat is voor mij ook de meest vreselijke en beangstigende klacht. Dit wordt ook wel derealisatie genoemd. De website van Mind Young legt dit goed uit. Ik heb deze klachten ook gekregen nav een periode met bizarre angstklachten en paniekaanvallen. Het schijnt vaker voor te komen bij extreme angst en stress (en trauma). Het is niet gevaarlijk en eigenlijk zelfs een beschermingsmechanisme van je brein, maar het blijft heel eng en vervelend. Ik heb ook nog niet helemaal uitgevonden wat hier tegen werkt, maar fysieke afleiding waarbij je je zintuigen prikkelt lijkt het beste te werken. Bijvoorbeeld tuinieren (met je handen in de aarde), iets knutselen of zwemmen (koud water op je huid voelen). Daarnaast kan mediteren, lezen of schrijven fijn zijn om wat uit je hoofd te komen en te ontspannen. Kortom: probeer om zoveel mogelijk uit je hoofd te komen, iets te vinden om de focus te verleggen en niet teveel aandacht te geven aan het rare gevoel (ik weet het, dit is een onmogelijke opgave, maar ik blijf het proberen). Zodra de stress minder wordt zal dit rare gevoel uiteindelijk ook minder worden. Daarnaast hoop ik dat je een fijne psycholoog hebt die je kan ondersteunen in dit proces. Op dit forum wordt ook veel gesproken over lichaamsgerichte therapie, daar zou je ook nog naar kunnen kijken.
Veel sterkte en liefs 🩷

Ik kan ook een orthomoleculaire therapeut aanraden, die heeft ook ervaring met dit soort klachten en kijkt weer anders dan een gewone huisarts naar klachten.

Meg, dit klinkt inderdaad als hele forse stress en spanningsklachten met derealisatie. Zoek een goede therapeut/psycholoog die je hierbij kan begeleiden. Alles draait nu om leren te ontspannen. Dat kun je op verschillende manieren doen: massage, ademhalingsoefeningen, wandelen, fietsen etc. Bewegen, het liefst in de natuur, is ontzettend belangrijk. Je klachten zullen dan op een gegeven moment toch moeten afnemen. Heb vertrouwen in het zelfhelend vermogen van je lichaam: het komt uiteindelijk weer goed.
C.

Hoi Anoniem

Ja dat kan.
"Grappig" om te lezen (niet echt grappig natuurlijk he..)
Ik had jouw leeftijd, net vader geworden en een nieuwe baan waar ik mega tegenop zag (altijd alles goed willen doen)
En in 1x 's nachts, bam.. een mega overspoeling. Ik schrol me helemaal rot en wist me geen raad.
Vanaf dat moment met periodes kwamen de overspoelingen. De angst voor de angst is vaak aanwezig.
Some meer, soms minder, soms lang, soms korter.

Totdat ik vorig jaar met een programma ben gestart waar ik nog wel van overtuigd ben dat het helpt en nog beter moet kunnen helpen. Maar ik ben er nog lang niet.

Wat in elk geval al een beetje helpt. Bewust laag ademen, en je schouders laten zakken. Niet de oplossing, maar kan de scherpe kantjes eraf halen.

Trey Jones youtube tip

Lichamelijke klachten uiten zich vaak na jarenlange (onbewust) stress. Faalangst, onzekerheid, teveel willen "pleasen" etc spelen hierin bijna altijd een grote rol. Ik kreeg angst- en paniekklachten rond mijn 40e na jarenlange stress in wisselende banen in combinatie met druk gezin (3 jonge kinderen) en verhuizing. Op het moment dat je met die klachten moet dealen snap je er niets van. Achteraf zie je pas dat je verkeerde manier van met stress omgaan, dingen moeilijk kunnen loslaten, over grenzen gaan, piekeren heeft geleid tot lichamelijke klachten. Dus ja, geest en lichaam zijn heel nauw met elkaar
verbonden.

Hoi Suus,

Ik herken dit bij mijzelf wel als een signaal dat ik iets te ver over mijn grens heen ben gegaan (vaak sociaal gezien) maar gelukkig kun je die spanning ook wel snel weer omlaag krijgen en ben je absoluut niet terug bij af. Je moet alleen even geduldig zijn een een tandje terugschakelen om je lichaam weer terug in balans te krijgen.

Wat belangrijk is is dat je een 'terugval' eigenlijk niet ziet als een terugval. Het is gewoon even een kleine bump in the road en dat hoort ook bij het herstel, dat is nou eenmaal niet linear. Wat ik mij onlangs heb gerealiseerd: je zult nooit de 'perfecte' gezonde en energieke versie van jezelf vinden die je ambieert want de meeste mensen creeren tijdens een burnout een ideaalbeeld van een versie van zichzelf (voor de burnout) die helemaal nooit bestond. Ook voor je burnout zat je er weleens doorheen, had je weleens weinig energie, had je mogelijk weleens last van hoofdpijnen of migraine. Was je weleens boos, verdrietig, angstig of had je nergens zin in. Dat is ook gewoon menselijk.

Je zal waarschijnlijk wel merken dat je inmiddels al zoveel kennis hebt over je lijf en over het proces dat je nu hartstikke goed weet hoe je weer tot rust kan komen, en als je dat vergelijkt met de persoon die je voor de start van je burnout was dan is dat al een enorme vooruitgang en iets om heel trots op te zijn. Het feit dat je dit signaal gelijk voelt en vakantie hebt genomen laat zien dat je op een hele gezonde manier reageert en dat maakt je eigenlijk al een gezonder en sterker persoon dan voor de burnout, dus 'terugval' of niet. Ik zou het gewoon benoemen als 'part of the process'. Even tandje terugschakelen, tot rust komen en dan weer rustig aan de slag.

Succes!

Wat heb je dit mooi geschreven G., dankjewel. Het geeft echt weer even hoop 🎈🩷

Geen probleem Suus, we willen tijdens het proces nog weleens uit het oog verliezen hoeveel we al gegroeid zijn. En zeker de 'oude ik' vs de 'nieuwe ik' wordt m.i. vaak veel schever bekeken dan we zouden moeten doen (takes one to know one haha).

Als ik echt reflecteer op mijn proces ben ik super trots op de hoe gezond ik nu omga met druk, fysieke klachten, het aangeven van mijn grenzen etc. En het feit dat jij je ook gelijk bewust bent van dit signaal van je lichaam doet mij vermoeden dat dat bij jou ook het geval is! Die 'oude wij' die veel makkelijker naar feestjes kon, familie kon opzoeken, hard kon werken.... die kon dat eigenlijk helemaal niet veel makkelijker, anders was je niet in je burnout terecht gekomen. Je bent je nu gewoon bewust van je grenzen en dat is soms moeilijk, confronterend, maar eigenlijk gewoon: heel sterk!

Wat mij betreft vormen we de term terugval helemaal om. Terugval zou in mijn ogen moeten betekenen: helemaal terug in de patronen van voor de burnout en binnen 3 jaar weer opgebrand. Merken dat het even teveel wordt en terugschakelen is juist een teken dat je ongelofelijk gegroeid bent. Een moment om trots op te zijn :)

Zet 'm op.

Liefs,
G.

Ho G., ik ben nu 40 jaar, ik vraag me wel eens af wanneer de ‘oude ik’ burnout is geraakt. Over een periode van hoeveel jaar?

Ik heb wel een vermoeden, maar helemaal precies weet je het nooit. Ik denk dat dat ook de angst voor een volledige terug-bij-af-terugval vergroot. Een burnout is zo ongrijpbaar; het is er ineens en het duurt heel lang voordat het weer weg is. Het blijft vaag wanneer het precies is begonnen en hoe lang je er zoet mee bent.

Bij mij kwam het doordat ik lang in een toxische relatie zat. Daarnaast waren we altijd onderbezet op werk en werkte ik fulltime, iets wat ik nu niet weer wil. Toen werd ik ziek en bam! daar was onze grote vriend de Burnie.

De angst dat Burnie straks weer voor de deur staat ondanks dat ik therapie heb gehad en aan mezelf heb gewerkt blijft gewoon groot. Het is zo ongrijpbaar: welk level van stress is nog gezond en wanneer ligt de burnout weer op de loer? Al die vragen… mijn hoofd is weer erg onrustig sinds deze ‘val naar beneden’. Ik ben bang 😟

Hoi Suus,

De burn-out openbaart zich ineens, maar het voortraject richting burn-out duurt vaak al jaren.
Die emmer loopt heel langzaam voller en voller en loopt ineens over.
Het legen van die emmer gaat druppelsgewijs, en tijdens het leegdruppelen komen er ook vaak druppels bij.

Wat ik heb geleerd (maar nog goed moet leren toepassen) is in de goede periodes kijken en werken aan die "druppels". Kleine situaties waar ik wel last van heb, maar iemand anders in exact dezelfde situatie niet. Het ligt niet aan de situatie, maar aan hoe ik ermee omga. Dat moet ik leren veranderen, om ook op ee lange termijn mijn emmer leeg te houden.

Ik weet wat ik moet doen, maar damn das ook lastig.. 😊

Hoi Suus,

Een kleine tip op basis van jouw verhaal: Je zou op zoek kunnen gaan naar een lichaamsgerichte (bio-energetische) psychotherapeut.

Een klein stukje van de website van mijn eigen therapeut:

"Je kunt kort na een trauma problemen krijgen, maar ook jaren nadat de gebeurtenissen plaatsvonden. In elk geval heeft het trauma aandacht nodig. Als die aandacht er niet komt, zal het steeds weer naar boven komen. Dat kan verschillende vormen aannemen: bijvoorbeeld lichamelijk onvoldoende verklaarbare klachten (SOLK), maar ook onrust, nachtmerries, angsten, hartkloppingen, oppervlakkige ademhaling tot paniekaanvallen. Dit zijn allemaal symptomen van posttraumatische stress (PTSS). "

Een burn-out kan ervoor zorgen dat alle onverwerkte emotie en stress die je jarenlang hebt weten te onderdrukken opeens in één klap omhoog komt. Dat kan heel overweldigend zijn, ik heb er ervaring mee.

Deze vorm van therapie helpt je met het (voorzichtig) loslaten en doorvoelen van het opgeslagen trauma, op een manier die niet te heftig is. Je lichaam heeft een wijze nodig om dit te verwerken, anders blijf je vastlopen. Voor mij is dit een hele goede therapie geweest. Ook de emotional release therapieen uit het topic van Taco "Emoties verwerken helpt echt (Verhaal 1023)" kunnen daar hulp bij bieden (maar daar heb ik persoonlijk geen ervaring mee).

Je zal in die therapie ook leren om het vertrouwen terug te vinden in je eigen lichaam. Ik denk op basis van je verhaal dat dat het punt is waar je nu een beetje in vastloopt. Geen stress! Dat is alleen maar een aanduiding dat je groeit en weer in de volgende fase van je herstel bent aangekomen :)

Ik hoop dat je er wat aan hebt,

Heel veel liefs en sterkte!

@Newbee:
Dankjewel, ik vind het ook erg lastig die 'druppels' te managen.
Ik ben me nu wel veel bewuster welke situaties die stressmomentjes (druppels) veroorzaken, dat is al heel wat.

Ik zit dagelijks heel braaf te wachten wanneer het moment komt dat ik weer met stressmomentjes om kan gaan; ik voel nu heel duidelijk dat alles wat ik aan herstel heb gerealiseerd nog wel wel super fragiel is. Een soort van dun laagje ijs, er als je weer te hard gaat, zak je er weer keihard doorheen.
Herken je dit?

@G:
Bedankt voor de tip, ik zal me erin verdiepen. Ik heb een PTSS-test gehad bij mijn psycholoog, maar die vertelde me dat ik er verder geen behandeling voor nodig had (geen PTSS), met name omdat ik er geen nachtmerries over heb (over mijn relatietrauma's).

Maar goed, van de week zat ik een programma te kijken waar een dame in een soort gelijke traumasituatie haar hele hebben en houden aan het verhuizen was terwijl ze nog geen eigen woning had en toen schoot ik weer helemaal vol, want ik herkende mezelf erin en alles kwam weer terug uit die tijd.

En inderdaad het vertrouwen in je eigen lichaam... dat ben ik helemaal kwijt. Tegelijkertijd denk ik dat mijn lijf ook het vertrouwen kwijt is in mij.
Deze burn-out is toch wel de allergrootste wake-up call ooit van je lijf. Ik (geest) en ons lijf moeten weer vrienden worden, en niet 2 entiteiten die elkaar tegenwerken en frustreren, ik vind dat een hele opgave. Maar de aanhouder wint... dat is mijn nieuwe mantra haha.

Voor jullie allebei veel liefs en sterkte terug!!

Zeker herken ik dat Suus.
Het woord fragiel is precies het woord dat ik zelf vaak gebruikte tijdens dat programma om aan te geven hoe ik mij voelde.

Voor mij is dat een duidelijk teken dat de emmer misschien een tijdje niet overloopt, en het voelt ook dat het wat beter gaat, maar ook dat de emmer nog wel heel vol is, dus er is niet veel voor nodig om hem weer over te laten lopen.

Het feit dat je in een burn out terecht, en anderen niet die hetzelfde meemaken (op die momenten) komt door je verleden.
Hoe zit je in elkaar, hoe ben je opgevoed, hoe heb je geleerd met situaties om te gaan, etc etc. En dat zit allemaal opgeslagen in je onderbewustzijn.
(Blijkbaar is maar 7% van je gedachten bewust)
Als iemand zegt (als voorbeeld) jeetje je haar zit raar. 😉 dan kan het zomaar zijn dat je onbewust een trigger hebt van vroeger dat je ouders zeiden dat je haar altijd goed moest zitten voordat je de deur uit gaat. En dat ze jou een gevoel van "ik doe er anders niet toe" of dat je zelf "ik ben niet goed genoeg" voelde als het niet zo was.
Een ander zou denken. Tja jammer dan. Dan kijk je maar de andere kant op 😁

Misschien een simpel voorbeeld, maar zo zijn er nog 1000 te verzinnen, waar er een aantal wel herkenbaar zijn. En dan terugdenkend waarom je er last van hebt (en dat kan een klein beetje zijn) komt het vaak terug op "Ik doe er niet toe, Ik faal, Ik ben niet goed genoeg, Ik...."

Het begint dan altijd met ik.. en al die 1000x dingen en situaties zitten allemaal in het onderbewustzijn opgeslagen. Vandaar dat je bv ook kan hebben dat je ineens wat spanning voelt bij het koelvak van de Jumbo. Want... 7 maanden geleden had ik dat ook en toen liep mijn emmer over. Als ik dat nu maar niet weer krijg...

98% van de mannen masturbeert. 30% van al het internetverkeer betreft porno. Jouw man is volledig normaal. Wanneer hij jou niet meer met een vinger aanraakt dan is er wel iets aan de hand maar verder zou ik me hier echt niet druk om maken.

Suus sterkte ermee
Hoe gaat het met het rothoofd
Al beter?
Of nog steeds niet.

Ik heb trouwens ook nagenoeg chronische slijmvorming en keelpijn, ik vermoed dat dit hier ook mee te maken heeft….

Overdags probeer ik maar regelmatig kauwgom te kauwen, maar heb wel eens gelezen dat dit ook niet echt bevorderlijk is….

Ja, ik heb verhoogde spierspanning in bovenrug, schouders, kaken, hoofd. Elke dag hoofdpijn. Ik klem niet maar de spierspanning is dus al jaren verhoogd door ontregeld autonoom zenuwstelsel (door chronische stress). Gelukkig wordt t nu langzaam aan wat minder. Maar die hoge spierspanning op kaken is heel naar en kost heel veel energie.
C.

Hi Wesley,

Mijn BO begon met een ontzettend gespannen nek in de mate dat ik mn hoofd niet eens kon draaien. Na een stuk of 2 maanden begon het ook over te slaan in mn gezicht en kaken. Sindsdien slaap ik met een bitje in, omdat het bij mij zo heftig was dat er stukjes tand afbraken tijdens het slapen.

Het staat niet vaak in de "standaard lijst" aangegeven maar gespannen kaken is een vrij veel voorkomend symptoom.

Als eerste iets wat je zelf ook al merkte. Het herstel van een burn-out duurt veel langer dan een paar maanden. Je bent al jaren, of misschien je hele leven al over je grenzen gegaan, en voordat je weer op je oude energieniveau bent, dat duurt vaak 3 tot 5 jaar. Niet om ke bang te maken, maar het is goed je dat te realiseren.

Naast herstellen van je burn-out is het nu belangrijk om te werken aan waarom je in die burn-out terecht bent gekomen. Dat is niet makkelijk, maar wel belangrijk om er niet weer in terecht te komen.

Het is eigenlijk nooit dat wat je meemaakt waardoor je in een burn-out komt, maar altijd hoe je met situaties omgaat. Je coping dus. En je coping gaat heel vaak ook terug naar "ik faal, ik ben niet goed genoeg, ik doe er niet toe, ik.. vul maar in"
Dus vaak ga je over je grenzen heen vanwege dat.

Ik denk dat het belangrijk is om te kijken wat je echt nodig hebt, los van anderen. Pak pen en papier en schrijf eens wat zaken op

Dank voor je reactie newbee, ik ben voor m'n gevoel wel goed bezig met m'n herstel, weet ook waarom ik erin terecht ben gekomen en weet ook (hoe vervelend ik dit ook vind) dat herstel lang duurt, ik heb 10 jaar geleden eerder een burn-out gehad en ben daar uiteindelijk ook van herstelt gelukkig, en weet en herken alles wat jij zegt.

Ik vind sociale contacten soms gewoon lastig nu en zoek daar wat herkenning en tips in vandaar deze post.


Alle goeds!

Dank voor je reactie newbee, ik ben voor m'n gevoel wel goed bezig met m'n herstel, weet ook waarom ik erin terecht ben gekomen en weet ook (hoe vervelend ik dit ook vind) dat herstel lang duurt, ik heb 10 jaar geleden eerder een burn-out gehad en ben daar uiteindelijk ook van herstelt gelukkig, en weet en herken alles wat jij zegt.

Ik vind sociale contacten soms gewoon lastig nu en zoek daar wat herkenning en tips in vandaar deze post.


Alle goeds!

Wat mij helpt is dat ik eerlijk vertel wat ik wel en niet kan. Zo is onze moeder dementerend en heb ik duidelijk aangegeven bij broer en zus wat ik wel en niet kan. Grenzen stellen. Geeft duidelijkheid.
In vriendschappen hetzelfde, ik geef ook aan dat ik wel wat jaloers ben als een vriend met zijn fijne gezin net terug komt van een heerlijke vakantie. Leg duidelijk uit dat ik het ze uiteraard van harte gun maar dat dit mijn gevoel nu is op het moment. Probeer ook aan te geven wat ik prettig vind en sta nog steeds open voor problemen van vrienden. Maar als het mij teveel energie kost geef ik dat duidelijk aan.
De manier waarop ik mij open heb gesteld naar bijvoorbeeld mijn zus heeft onze relatie op een hoger niveau gebracht. Gisteren zei ze nog dat zij mij nu een zoveel prettiger mens vindt.
Ik voel mij geregeld alleen, eenzaam in mijn zoektocht. Ook dat vertel ik, zonder oplossingen van de ander te verwachten. Vaak wil de ander met de oplossing komen, of t gesprek overnemen. Goed bedoeld vaak, maar daar zit ik niet op te wachten. Geeft mij ook een soort gevoel van dat ik er zelf niet genoeg aan doe.

Jaloers omdat de ander wel zich prettig voelt, mag er zijn he. Stop t niet weg. Merk het op, benoem het, voel het, heb er vrede mee en adem. Heel lastig proces....pffffff.

Sociale contacten zijn lastig, ik wil nu graag mensen zien en het leuk hebben. Maar ik voel mij verdrietig en somber. Het is zoals t is, ben op de goede weg. Heb er maar geen tijd aan gehangen hoelang, ben nu ruim twee jaar onderweg. Heel langzaam vooruitgang...

We komen er wel !! Hou vol... xxx

Dankjewel Eric voor je openhartigheid en tips. Goeie tips ook: eerlijk zijn in wat wel en niet lukt, je gevoel wel uit blijven spreken. En wat ik mooi vindt is dat je zegt dat die jaloezie er mag zijn. Dankje. En dat je je alleen en eenzaam voelt geregeld en dat je dat benoemd en dat anderen dat niet op hoeven te lossen maar dat je je gevoel erover uit wilt spreken. Mooi. En wat lief die opmerking van je zus. Mooi bezig🍀

Samenvatting voor mezelf: mijn gevoel er laten zijn.

Net tijdens een wandeling kwam ik ook tot het inzicht dat ik eigenlijk toch van mezelf vindt dat ik nu meer 'moet kunnen' op sociaal gebied. Toen ik bedacht dat ik mezelf toestemming mag geven dat het nu even niet gaat zoals ik zou willen en ik mag proberen mezelf te geven wat ik nodig heb, en te accepteren dat dingen nu even echt niet gaan zoals ik wil (met bijbehorende frustratie, verdriet jaloezie) geeft dat ergens 'rust'.
Hoe egoïstisch het ergens ook voelt: echt mijzelf en mijn herstel op 1 zetten🩵

We komen er zeker Eric, alle goeds en houd moed🍀♥️

Hallo!
Allereerst heel erg herkenbaar! Ik voel soms ook jaloezie naar mensen die veel meer kunnen, heel vervelend want dit wil je niet. Ook ik had een groot sociaal netwerk en merk ook dat ik een aantal vrienden kwijt begin te raken. Ze weten niet hoe het is als ze het niet hebben en dit vind ik aan de ene kant begrijpelijk.
Ik probeer dit naast me neer te leggen!, want er zijn ook wel mensen om ons heen die er voor ons zijn.

Het moeten kunnen is ook frustrerend, omdat je voor je gevoel soms verder bent dan je aankan.

Geef van tevoren je grenzen goed aan en ik geef altijd aan dat als het niet gaat ik dan weg ga. Zo zijn mensen al voorbereid en kan het alleen maar meevallen als je dan langere tijd blijft.

Succes!!

Ik vind je verhaal zo ontzettend herkenbaar. Ik heb afgelopen week een conflict gehad met een vriendin die ik al bijna mijn hele leven lang ken. Nu ik in een burn-out zit, voel ik aan alles dat we niet meer matchen. Ze komt altijd te laat, neemt heel veel ruimte in en is altijd aan het woord, kan niet goed luisteren. Het is heel moeilijk, maar ik denk dat we vooral vriendinnen zijn omdat het altijd zo was, maar we passen gewoon helemaal niet meer bij elkaar, en dat zie ik nu pas in nu ik laag in mijn energie zit en haar gedrag eigenlijk helemaal niet prettig vind. Het is wel een heel moeizaam proces zo’n burn-out, want het biedt zoveel inzichten waar ik eigenlijk wat mee moet, maar tegelijkertijd kost het weer zoveel energie die ik eigenlijk niet heb. Fijn om het in ieder geval met elkaar te kunnen delen.

Ik vind je verhaal zo ontzettend herkenbaar. Ik heb afgelopen week een conflict gehad met een vriendin die ik al bijna mijn hele leven lang ken. Nu ik in een burn-out zit, voel ik aan alles dat we niet meer matchen. Ze komt altijd te laat, neemt heel veel ruimte in en is altijd aan het woord, kan niet goed luisteren. Het is heel moeilijk, maar ik denk dat we vooral vriendinnen zijn omdat het altijd zo was, maar we passen gewoon helemaal niet meer bij elkaar, en dat zie ik nu pas in nu ik laag in mijn energie zit en haar gedrag eigenlijk helemaal niet prettig vind. Het is wel een heel moeizaam proces zo’n burn-out, want het biedt zoveel inzichten waar ik eigenlijk wat mee moet, maar tegelijkertijd kost het weer zoveel energie die ik eigenlijk niet heb. Fijn om het in ieder geval met elkaar te kunnen delen.

Ten eerste: sorry dat al mijn berichten dubbel te lijken plaatsen geen idee hoe dat komt. Ik vermoed iets met het systeem, ik zie het bericht van M. ook drie keer onder elkaar namelijk.

Maar M. dank voor je reactie en de herkenning. Ik vind het ook heel naar als mensen slecht luisteren.

En mooi wat je zegt over inzichten: met de tijd zul je er iets mee kunnen, vertrouw daar maar op🍀

Ik voel me ook in de steek gelaten door twee vrienden die ik al heeel lang kende.

Ik denk inderdaad dat je als je in een BO zit nog beter voelt wie wel en niet (meer) goed voelen.

Plus dat mensen ervan kunnen schrikken als je je 'ineens' meer uit gaan spreken.

Toch is het goed dat we dat doen en bij ons eigen gevoel blijven.

Ik denk dan maar zo: liever alleen dan met iemand die eigenlijk niet meer matched.

Wel moeilijk en verdrietig.

Ik herken wel ook dat het moeilijk is: met die ene vriend is alles wel uitgesproken en ik vind het jammer maar ik laat hem los want het voelde al een half jaar niet meer fijn.

Met die andere vriendin is er een gesprek geweest waarin ik hoopte op onderling begrip en excuses. Ze liet me op een cruciaal moment vallen en ik had laten weten hoe erg dat me had geraakt. In werkelijkheid luisterde ze slecht naar me, en kwam ze vooral vertellen wat ze vond dat ik 'niet handig' had aangepakt.

Ik denk ook dat zij mij nog ziet als iemand van heel lang geleden die ik al heel
lang niet meer ben.

Dit soort dingen/teleurstellingen in vrienden raken me diep en maken ook dat ik dan weer slechter slaap/terugval in m'n herstel.

Daarom heb ik nu, vanuit zorg voor mezelf, besloten om eerst verder te herstellen voordat ik me nog 1 keer uit wil spreken richting haar.

Maar eerst en vooral herstellen nu voor mij met nu eerst een fijne wandeling.

Dank voor de (h)erkenning M. en laten we goed bij onszelf blijven♥️🍀😊

Oh wat herkenbaar dit. Zit bijna 2 jaar in burnout (aanloop v 7 jaar gehad). Dit was t eerste waar ik tegenaan liep: sociale contacten kosten mij, nog steeds, veel energie. Tip van mijn psycholoog destijds: hou de contacten laag-frequent. En wat ik ook niet meer doe: uitleggen wat er in je lijf/je zenuwstelsel gebeurt in een burnout. Mijn eigen partner snapt t amper...Dus ik ben veel alleen inderdaad, spreek af en toe af met een vriendin voor lunch of wandeling. Dat moet dan niet niet langer dan 2-2,5 uur duren anders ben ik weer bekaf.
Jaloezie herken ik ook, op mensen met levens. Bij ons staat alles "on hold". Ik probeer dat gevoel steeds weer los te laten, het is wat het is en jaloers zijn brengt je niet verder. Eigenlijk moet je zelf je beste je beste vriend worden.
C.

Goeie tip C. om de frequentie laag te houden. En je eigen beste vriend worden, herkenbaar, houden van onszelf (onvoorwaardelijk) is echt een hele belangrijke en mooie les☺️♥️

Maar ook erg lastig merk ik

Ja zeker lastig. Ik voel me ook soms wel verdrietig/down (hoe lang nog??) maar houd me vast aan de kleine stapjes die ik zet. Er zit vooruitgang in...dat is wat telt.
C.

Zeker lastig maar we zijn goed zoals we zijn, inclusief alles, inclusief burn-out.♥️
Ik herken ook het verdriet en downe gevoel. Wat me vandaag hielp was de gedachte: ook met m'n verdriet kan het een oké dag worden. En kleine haalbare dingetjes doen die ik leuk vindt (zoals vandaag van bevroren bananen en soyamelk bananenijs gemaakt) en idd alle kleine stapjes zijn stapjes en soms is het een stapje terug. Herstellen van burn-out is megazwaar heel veel respect voor ons allemaal we zijn goed bezig en sterkte allemaal!♥️🍀

Goeie tip C. om de frequentie laag te houden. En je eigen beste vriend worden, herkenbaar, houden van onszelf (onvoorwaardelijk) is echt een hele belangrijke en mooie les☺️♥️

Ik heb dus helemaal geen behoefte aan afspraken met vriendinnen. Ik vindt dit heel erg maar heb nu andere prioriteiten

Dan ook vooral niets of minimaal afspreken.
Ik herken het wel. Ik heb dan ook geen zin in gezellige prikkels, want het blijven prikkels.
Al moet ik er soms wel voor waken dat ik jiet alleen maar op ga in mijn eigen misère. Soms kan afleiding ook erg helpend zijn

Inderdaad doen wat goed voelt en laten waar je geen behoefte aan hebt. Ik herken ook dat ik er geen zin in heb, maar dat het wel weer fijn kan zijn soms iemand 1op1 te spreken omdat ik anders me ook weer eenzaam ga voelen en zo in m'n eigen hoofd blijf hangen ofzo. Maar dat sociale contacten lastig zijn is. Ik vind het zelf fijn met een aantal mensen wat al contact te hebben. Groepsaps trek ik nu echt niet.

Hoi Frank,
Je benoemt mentale klachten tijdens t sporten maar vervolgens som je een reeks FYSIEKE klachten op (?). Ik denk dat je bedoelt klachten mbt je hoofd. Ik zit nu bijna 2 jr in bo maar houd het nog steeds bij wandelen, fietsen, yoga en pilates. Ik weet niet waar jij zit in je herstel (ik nog niet eens op de helft), maar elke keer als je zwaar gaat trainen/ veel van je lijf vraagt spreek je weer veel van je reserves aan. Ik merk ook soms dat zelfs bij pilates (laag intensief) mijn spierspanning omhoog gaat en ik hoofdpijn krijg. Dan weet ik dat ik op dat moment eigenlijk teveel van mijn lijf vraag. Zeker als je duizelingen krijgt/last van je hart geeft je lijf aan dat het teveel is. Dan heb je na het sporten dus (te) veel hersteltijd nodig terwijl je juist zuinig moet zijn op je
energie. Je moet t eigenlijk zo zien: alles wat " te" is, is niet goed voor je.
C.

Hoi David, naar mijn ervaring allemaal symptomen die bij een burnout horen helaas. Ik heb ook een aantal keer mijn hart na laten kijken, maar niets aan de hand. Waarom je hart zo gaat bonzen is moeilijk te vinden op internet dus ik hou het bij stress. Volhouden! De klachten zouden vanzelf weer moeten verdwijnen als het weer beter gaat.

Hoi Aniek,

Het is zo vervelend om er bewust van gemaakt te worden. Dan wil je gaan slapen. Voor je rust en ontspanning. Maar op t komen van rust en ontspanning gaat je hart vervelend doen.

Laatste paar dagen alleen maar emotioneel en er komt niks uit me. Hoop trekt ook weg.

Hoi David,

Dit hoort allemaal bij spanning en helaas als je er op gaat letten (onbewust) kan je ze oproepen. Klinkt gek maar geest en lichaam staat zo sterk met elkaar in verbinding. Hier heb je nu natuurlijk helemaal niets aan maar als je wat aangesterkt bent en er dan minder op gaat letten omdat je je sterker voelt gaat dit verdwijnen geloof me maar. Ik heb het zelf ook heel erg gehad.

Hoi joy,

was het bij jou ook dat het niet meer weg ging. Als ik slaap is er niks aan de hand. Als ik wakker word tussendoor lijkt het ook weg te zijn. In de ochtend en de rest van de dag is het soiweso weg.

De dokter heeft me oxzepam en citalopram voorgeschreven. Zelf ben ik niet zo een liefhebber van medicijnen. Ik heb nu 1 avond oxzepam genomen een halve om een beetje te slapen. Maar de rest nog niet. Is dit
een aanrader of niet?!
Ik ben alleen maar huilerig en op van dit. De ergste spanning komt echt op het moment dat de hartoverslagen beginnen.

Hoi David. Probeer eens ademhalingsoefeningen voor je gaat slapen (mocht je dit nog niet doen). Kan je echt helpen met rust te creëren in je hoofd. Als ik angstig ben luister en bekijk ik altijd wat filmpjes van Heleen Ytsma via youtube. Lijkt misschien wat zweverig maar het helpt echt! Misschien heb je er wat aan.

Hoi eef.

Ik doe inderdaad meerdere keren per dag ademhalingsoefeningen.

Op het moment draag ik een 24 uursholter. Aangezien de hart overslagen maar blijven. Ik af en toe random hartbonzen krijg. Hartslag is rond de 44 in mijn dlaap. Dus toch een extra controle op wat er gebeurd. We gaan het dien wat er uit komt.

Thanks voor de tip! Ik ga haar wel opzoeken(:

Dag David

Ikzelf ben een vrouw van 25 jaar met ook enorme hartklachten en pijn op de borst tijdens mijn BO. Het gaat in golven bij mij, de ene dag wel (en veel) en de andere dag bijna niet. Bij mij gebeurt dit de hele dag, maar het wordt erger naarmate het avond wordt.

Ik vind het zelf ook heel moeilijk om te geloven dat dit puur de Bo is die spreekt. heb ook al meermaals bij de HA langsgeweest met telkens hetzelfde resultaat: alles oke. Op dat moment gaat men hart natuurlijk normaal kloppen 🙄

Ik zit ondertussen reeds 6 maanden thuis en heb oprecht schrik dat er iets mis is met mijn hart en dat ik elk moment kan neervallen… 😪 ook de schrik om alleen te zijn is fel aanwezig, want wat als er wat gebeurt…

Zelf op dot moment terwijl ik dit aan het typen ben heb ik last van pijn en druk op de borst. Zo vermoeiend 😔

Hoi!

Heel vervelend om te horen dat je er ook zo enorm last van hebt.

Na de posititieve uitslag van mijn holteronderzoek is het bij mij weggegaan. De hartoverslagen werden echt aan stress gerelateerd.

Diezelfde avond had ik er al geen last meer van in iedergeval bewust.

Dit tot gister nacht. Ik had het sinds tijden weer een keer laat gemaakt en opeen waren de overslagen er weer. Mijn psycholoog zegt dat het komt door het breken van mijn ritme dat mn lichaam een terugval heeft gedaan gemixt met vermoeidheid.

Direct ben ik weer angstig, enorm moe en ben ik enorm onrustig en weer veel bezig met mijn lichaam en hartslag.

Was het bij jou ook zo dat wanneer je klaar was bij de hap of huisarts dat je direct weer beter voelde?

Heel veel sterkte!

Groetjes

Hoi David..al je klachten horen bij de Burn out. Onvoorstelbaar hé..hoe beroerd en ziek en angstig je je kunt voelen...is niet uit te leggen hé. Hou vol hoor !!!!
Er komt een dag dat het minder word..echt waar..ik zelf ben er nu 10 maanden mee bezig..elke dag is anders..sommige dagen zijn zo erg..maar soms een paar uurtjes ook beter..echt..
Hoop dat we er straks allemaal van af zijn!! Geef niet op
Liefs

Hoi Wilma,

Het is echt “belachelijk” bijna. Zovaak is alles gecontroleerd. Alles blijft goed. Wat ergens heel fijn is hoor!! Maar het maakt het ook zo enorm lastig.Elke keer angstig als ik ook maar iets voel, druk op mn borst of een hartoverslag.

Wel fijn voor je dat het sommigr dagen wel goed met je gaat! Ik hoop voor je dat het zo snel mogelijk achter de rug mag zijn. Oprecht.

Mijn waardes worden elke keer gelukkig wel beter. Bloeddruk is weer mooi, deze was wel een periode lang erhoogd. De verhoogde snelheid van 90-100 per minuut is nu tussen de 65-80 per minuut. Dus dat is een vooruitgang. Maar dat maakt me nu ook zelfs bang.

Druk bezig met de psycholoog maar:(

Groetjes

En dat gedenk maakt me echt somber sagerijnig

Waar denk je over?

Herkenbaar hoor sasja hier nog een en idd somber en chagrijnig word je ervan wanneer gaat dat ook eens over sterkte ook👍

Newbee dat staat in mijn schrijven


L.n heb jij t precies als mij ? Echt overal denken ook bij afleiding ? T bewust van wat ik denk ? Gewoon opletten als ware waar denk ik aan . Ben ik moe ? Zeg wel een paar keer in me hoofd ben moe. Weet iedereen denkt maar nu ben je zo bewust

Ok

Ik zie het niet maar maakt niet uit.

LN heeft exact hetzelfde dus hopelijk kunnen jullie elkaar steunen

Newbee en anoniem ja ik heb precies het zelfde voel ik mijn maag weer denk ik nee he niet weer en dan als ik wat anders heb denk ik ga ik weer met het denken heel soms over als ik ga wandelen met de hond en toch onderweg. Weer piekeren vet vervelend en dat kost ook weer stress en slaat dan weer naar mijn ..... Maag zoals altijd sterkte ook voor jullie

T denken stopt bij mij nooit. En t is echt hele verhalen . Gesprekken die ik al als ware voer met me hulpverlener
Maar ook ik ben t zat .wil me zelf weer zijn en dat blijft maar in herhaling . Overal zit ik in me hoofd wat ik denk al denk ik normaal dan denk ik weer .wat denk ik nu .zo bewust van wat ik denk .liep vanmorgen met de hond

T ging echt zo .waarom heb ik dit nou .wil hier staan als me zelf . Waarom toch .t doet zo pijn ik had t zo naar me zin . Dan huil ik meestal en wil ik weg ..maar t gaat als ware gewoon weer opnieuw .met gedachten .net of ik me moeder bel en vertel wat er niet gaat ....t is haast niet uit te leggen sta gewoon hele dag aan in me hoofd

Soms heb ik ook heey ik dacht ff niet
Want ook leuke of andere dingen ben ik bewust van dat ik dat denk


Als ik t zo schrijf vind ik t ook raar over komen hoor

Dat heb ik ook loop ik met de hond wil ik aan leuke dingen denken en genieten van de natuur dan ben ik thuis en weer piekeren sasja en dan denk ik weer zal wel weer op mijn maag slaan en ja hoor dat gebeurt dan ook pfffff en soms jaloers op andere mensen die dat nooit hebben ben al 6 jaar weduwe dus kan het ook niet delen met mijn man die zou wel zeggen komt goed en mijn kinderen wil ik er niet mee lastig vallen wat duurt alles toch lang heb alle lichamelijke kwaaltjes wel gehad met de burnout duizeligheid hoofd overal pijn in mijn lijf enz ook naar vele dokters geweest onderzoek echo buik was goed zit er nu al 14 maanden in sterkte hé ook

Hoi iedereen

Ja…ik herken dat malen en denken, piekeren ook zeker.
Afleiding zoeken zeggen ze, maar dat helpt maar even. Ik huil veel, emmer loopt over…zeg ik vaak! Ook met stofzuigen of zo blijven de gedachten, gek van. Ook soms dat het beter gaat maar…..pffff
Heb vrijdag mijn hondje moeten laten gaan🙈 hartfalen!
Verschrikkelijk…wat mis ik haar😭😭😭 11 jaar geworden.
Zit nu 3,5 maanden in mijn huisje,vond het al moeilijk ,maar nu helemaal. Zit je dan ….alleen ! Voor haar was het beter, daar hou ik me maar aan vast,ze heb een goed leven gehad,maar GVD… alleen maar huilen!!!

Sterkte Ann vreselijk als je ook je hond moet laten inslapen en dan helemaal alleen bent knuffel 😘

Je hebt een goede eden voor verdriet dat mag. Een heel groot verlies maar t krijgt een mooi plaatsje in je hartdikke knuffel

Hoi allemaal

Dank jullie wel voor de steun.

Ik kan gewoon niet tegen alleen zijn. En niks om me heen hebben ( hondje) wat moet ik doen?
🤔

Hoi Juliette,

Oh dit is allemaal zo herkenbaar ja. Door dit vreselijke gevoel kon ik drie weken bijna mijn bed niet meer uitkomen. Na die periode werd dat gelukkig wel veel minder en gestaag is de duizeligheid sowieso steeds minder geworden. Maar ik werd er zelf erg agorafobisch van. Vond het heel moeilijk om weer hele simpele dingen te doen als naar de supermarkt gaan of onder de mensen te zijn omdat ik zo bang was voor die duizeligheid. Dat had bij mij ook wel te maken met het feit dat er zo weinig echt goede hulp was op dat moment. Ik werd van het kastje naar de muur gestuurd en niemand durfde te benoemen dat het een burnout was (vanuit mijn werk, arbo en psycholoog). Pas sinds ik dit forum heb gevonden snap ik dat dit allemaal heel normaal is bij een burnout.

Dat gevoel alsof je op een andere wereld bent heet derealisatie. Dat is heel beangstigend, maar is een direct resultaat van de hoge paniek. Je lichaam probeert je te beschermen. Het is totaal niet gevaarlijk en het gaat weg zodra de angst weer afzwakt en je je weer wat beter gaat voelen, maar ik vond dat zelf ook een van de naarste symptomen dus ik snap hoe vervelend het is.

Ik kon ook niet slapen van de spiertrekkingen, werd ook elke ochtend misselijk en heel hoog in de angst wakker. Sommige nachten was ik zelf helemaal aan het shaken (dat doet je lichaam soms om stress en emotie kwijt te kunnen).

Het zijn allemaal hele normale symptomen, ondanks dat je het gevoel hebt dat er iets helemaal mis met je is. Heel veel mensen op dit forum hebben dit ook allemaal meegemaakt. Dat gevoel in de supermarkt is een resultaat van hoge paniek en daarbij zware overprikkeling. Het enige dat daar tegen helpt is rust, rust en nog meer rust. Ondanks dat je moeilijk slaapt, pakt je rust! Als je niet in slaap kan komen zou je een slaapmeditatie kunnen doen (yoga nidra) om in elk geval tot rust te komen.

Het enige dat ik tegen je kan zeggen is: het gaat echt over! Die eerste maand was vreselijk, je zal merken dat je daarna steeds rustiger gaat worden. Geef je vooral over aan de symptomen, hoe moeilijk dat ook is. Je moet er echt op vertrouwen dat je oké bent.

Ik wens jou en je vriend heel veel sterkte en beterschap. Ik hoop dat je ondanks zijn ziekte ook de tijd en ruimte hebt om je over te geven aan jouw eigen proces. Als je moet liggen dan ga je lekker liggen. Bewegen is goed, maar je lichaam geeft heel goed aan waar de grens ligt op dit moment.

Alle liefde en heel veel sterkte, als je nog vragen hebt: here to help!❤️

Hallo Y.
Wat heb jij dit prachtig geschreven!!!
Vaak als ik veel spanning ervaar van de burnout...ga ik hier lezen.
De enige plek..waar ik vaak de rust terug vind. Hier zijn mensen die snappen hoe het voelt. Mensen om ons heen kun je dat niet uitleggen...vreselijk.
Dank voor verhaal en steun
Liefs

Hoi Bente,

Goed om te zien dat het jou ook helpt. Zo heb ik dat zelf ook ervaren.

Ik denk oprecht dat heel veel mensen langer in een burnout blijven hangen omdat niemand maar uit kan leggen wat er nou precies aan de hand is, en de angst voor de klachten daarom ook niet weggaat. Totdat ik dit draadje vond kon ik persoonlijk écht niet geloven dat al die klachten met een burnout te maken hadden. Zolang je dat niet gelooft triggert elke fysiek klacht weer een stortvloed aan paniek.

De diagnose burnout wordt bijna nooit gegeven omdat deze niet binnen de dsm diagnostiek valt. Kort gezegd: krijg je de diagnose burnout, dan krijg je geen enkele behandeling vergoed uit de basis verzekering. Elke professional die je ziet danst daarom om de term heen en je krijgt vooral allerlei andere labels opgeplakt om maar wel die vergoeding te krijgen.

Dit is ook heel vervelend voor de zorgverleners zelf. Mijn huisarts heeft mij "off-the-record" verteld dat dit heel erg lastig is en dat ze hier bijna dagelijks mee te maken hebben. De overweging: geef je iemand de duidelijkheid en gaat het herstel mogelijk sneller?-, of geef je iemand een verkeerd label maar wel de financiele middelen om professionele hulp te krijgen?

Zo blij dat we met dit forum wel allemaal de duidelijkheid krijgen die we verdienen!

Hoi K.

Er staat hieronder ergens een draadje met een hoop goede tips van iemand. Ik zal 'm even voor je opzoeken en erop reageren dan komt 'ie weer bovenaan te staan!

Super bedankt!

Ik herken het helaas allemaal
Tips heb ik niet
Het is denk echt uitzitten
Moedeloos wordt je ervan
Ik kom ook niet buiten

Ik zou elke dag een dagstructuur in plannen hoelaat je opstaat ontbijten. Heel belangrijk toch proberen te gaan wandelen op een rustige plek en als.et niet alleen lukt. Vraag iemand mee.. je leert zo je lichaam weer te ontspannen en energie te krijgen . Het liefst elke dag .. en optijd naar bed en niet te veel tv laptop of op de telefoon zitten.. mediteren enzzz... je merkt dan dat je langzaam aan meer ontspanning en energie krijgt.. en trauma's en je zenuwstelsel weet opnieuw gaan reguleren..

Hier ook zo… maar niet perce door werk ,!

Veel meegemaakt, zeker 1,5 jaar alleen maar stress…door overleiden man, huis zoeken…etc

Nu echt alleen huilen, ineens angstig,draaierig ,duizelig, bang en nu alleenstaande. Zo eng ….
Overspannen of B.o.?! Bibberende benen in spieren etc.
H.a. Gaf me paroxetine 10 mg, dit nu 10 dagen mee bezig.
Soms halve oxazepan om de scherpe kantjes weg te halen,

Maar hoor hier niet vaak antidepressiva paroxetine 🤔
Of lees ik het niet goed ,? Lees het graag !

@An Bij mij is het ook niet door werk gekomen. Heb wel veel meegemaakt in me leven wat betreft vervelende situaties in de familie.

Jo0u klachten angstig, draaierig enz. herken ik heel erg.
Ook de dagen niet zien zitten, rare wereld, amper kunnen lopen, heel down zijn, niet verder kunnen kijken dat dit moment is heel herkenbaar.

Hoi Anoniempje

Ja..het is een ramp. Ben ook bij de psycholoog geweest,maar helpt niet echt,omdat ik nog steeds in de zelfde klotesituatie zit.daardoor angst ontwikkkelt.nooit gehad,maar nu….🙈 Pas als ik zelf een huisje heb,zal het hopelijk beter zijn.zeggen ze. maar tot dan🤷‍♀️ ?er is geen rust ! Zo eng….
Als ik eraan denk gelijk duizelig,droge mond,piekeren ,moe huilen,….
En wat ik schrijf, paroxetine minimale dosis,10 mg. Maar weet niet of he helpt ,is pas 10 dagen!,
Gebruik jij er ook iets van. Of oxazepan.?
Ik neem, als het zo erg is 0,5 mg, dan is het wat beter voor even ,!

Ik zit inmiddels aan de citralopram
Moet nog echt gaan werken maar al die paniek bizar hé

Hier ook een burnout door teveel privé dingen

@An. Nee ik heb geen medicatie en ik hoop ook dat ik er zonder uit gaat komen.

Heb jij ook zo last van een gekke, rare en enge wereld. Als ik bijvoorbeeld ga lopen heb ik het idee dat ik door me benen zakt en de wereld gewoon een soort plaatje of droom is zo raar.
Herken jij dit?

Ja heb ik ook hoor
Het duurde ook heel lang voor ik door had dat ik een bunr out zat iedere keer bij de dokter met de meest vage klachten

Wordt soms zo eng van me zelf helemaal in paniek

In de avond knap ik vaal iets op

Hoi Anoniempje

de paniek en angst is verschrikkelijk. Ik dacht dat het wel zou loslopen…,maar niks is minder waar! Angst…gun het niemand heb nu het gevoel dat ik in een put zit,waar ik maar moeilijk uit kom. Dan maar met hulp van de paroxetine ,al is het maar 10 mg.🤷‍♀️

Ik Hoop dat je er zonder medicatie goed uit komt,
Ik Had dit ook niet verwacht !

Als ik loop met mijn hond voel ik wel slappe benen,en spierpijnen soms. Duizelig en duizend dingen die door mijn hoofd spoken.
Mijn H.a. Heb het eigenlijk niet over een B.o., maar hij weet natuurlijk wel dat ik heel veel meegemaakt heb,o.a. Mijn man verloren ,zelf ziek ben geweest. etc. Echt overspannenheid…. Dus ja…is dat B.o of ? Weet wel dat het verschrikkelijk is . We zijn niet alleen ,en ik vind het fijn als je er hier over kan praten/ schrijven !

@anoniem
Citalopram heb ook ff tijd nodig om in te werken toch?
Ik hoop dat voor je dat het wat doet!
En zeker…de angst is het ergste…ook nooit gehad.
Ben gewoon mezelf kwijt,en kan niks meer hebben. Beetje stress is al teveel,beren op de weg etc. Hoofdpijn ,duizelig Huilen om alles.waar ik vroeger om lachte 🙈en nu….😳 zo eng!!!

Nou ik herken ook niks meer van me zelf
Al zie ik soms een klein licht puntje
En soms neem ik gewoon een oxzazepam
Mezelf het even wat aangenamer maken

Ik vind het ook fijn om hier te lezen
Gewoon de herkenning dat je niet gek aan het worden ben

Jou verhaal klinkt ook ernstig an wat vreselijk dat je zoveel mee heb moeten maken

Hier ook een overlijden en zelf een zeer ernstig ongeluk gehad waar ik maar niet van opknapte ik rolde zo me burn out in

Hoi Anoniem

Ben je wel weer iets beter nu na het ongeluk?
Burn out is een verschrikking,en ik denk dat het heel lang kan duren,zeker als je allerlei andere problemen ook nog heb.😢
Vandaag echt weer een rotdag…huilen, onrustig,trillen van binnen, en het gevoel in de benen,kuiten,trillen en knikkende knieën . Zo eng..,en daarbij angst ! Herken jij dat ook ?
Dus heb vandaag ook al 2x halve oxazepan genomen!
Nu ook weer huilbui !
Moet me ook bezig houden, afleiding,maar komt niks uit me handen.
Wil zo graag gewoon zijn 🙈🤷‍♀️,maar niet dit !

Dat trillen ja herken ik zeker echt verschrikkelijk ik heb er afgelopen nacht de hele nacht wakker van gelegen
Ik nam ook steeds een halve oxzazepam
Nu neem ik tegenwoordig een hele dan stopt het trillen teminste

Het is zo lastig allemaal huilen paniek trillen slecht slapen terwijl je gewoon uitgeput ben

Knap jij in de avond ook wat op ?

@Anoniem

Dat trillen/overspannen spieren in de benen heb ik op de dag, loop dan ook ff met mijn hondje, maar eng is het zeker!
En wat je zegt..in de avond iets beter voelen, tot het de volgende dag weer begint....zo erg alles.

Zou het met de cortisol te maken hebben soms ? Dat is toch altijd zo hoog dan in de ochtend ? Duizelig zijn,
Onrust,etc.
En de oxazepam helpt mij ook ,dus ja ,
Dan gewoon ff doen.het is ff niet anders !!

Hey an

Is inderdaad cortisol wat heel hoog is ik begreep dat het wel maanden kan duren
Zit nu ook weer te trillen als een rietje wel aardig geslapen gelukkig

Volgens mijn behandelaar een klassieker van de burn out

Heb je beetje geslapen?

Ook precies hetzelfde verhaal. Het is een lange weg, maar ik heb zojuist wat weken achter de rug waarin het dagen weg bleef ( en ook terugkomt)
Besteed aandacht aan de oorzaak met een fijne therapie voor jezelf emdr, regressietherapie. Probeer , met hulp, de angst als een communicatie van je lichaam te zien met zo min mogelijk verzet. Ga voorzichtig aan sporten, het helpt echt !
Ook een massagetherapie kan erg helpen om weer in contact te komen met je lichaam. Ik heb bovenstaande stappen ondernomen en moet dat voorlopig ook wel blijven doen. Het heeft gezorgd voor de lichtpuntjes

Hoi anoniem

Hoge Cortisol kun je zeker niks aan doen . Dan alleen afwachten ? Hoe kom ik eraan ? Word er gek van, angstig 😩

Heb wel geslapen,maar onrustig. Maar omdat ik nu veel stress heb van een huis vinden binnen 2,5 maanden ,en er haast geen huizen zijn, of te duur (huren)is het
K.t . Trillen en duizelig,angstig, daardoor .nog geen kant op kunnen…hoe dan. ? Doem gedachten ,zie het dan niet meer zitten! Wat heb ik toch ? sta stijf van de stress ! Dan soms wat oxazepan,dat helpt ff,! Ik moet gewoon een plek voor mezelf…,maar …hoe ? Misschien word ik dan ook rustiger….pfff

@natasja ,emdr .hielp bij mij niet,omdat ik nog teveel problemen heb wat betreft huis,zit nu in huis waar ik noodgedwongen in MOEST, geen eigen plek had,nu binnen 2,5 maanden eruit moet.en dat vreet aan mij🤷‍♀️

Hoi An,

Dat snap ik. Emdr is natuurlijk meer ingeslopen trauma's uit het verleden mee op te ruimen. Wanneer je nu direct stress hebt is daar niet tegenop te emdr'en😁
Voor een hoog stress gehalte in Je lichaam kun je eens op zoek naar Somatische oefeningen en op YouTube de stress reset van human garage.
Dit is geen oplossing, maar wel een verzachting om even fysiek je stress naar beneden te halen.
En wellicht wel therapie om je handvaten te geven je stress te managen. De situatie kun je nu eenmaal niks aan doen en je lichaam zal enigzins in overleven blijven staan. Dus hoe meer je je zelf nu ondersteunt hoe minder hard te klap straks is denk ik

Jeetje an

Dat is wel echt heel veel stress
Is iemand die jou kan helpen met huis zoeken ?
Dit is als je zo ben niet te doen
Of uitleggen aan diegene waar je van huurt

Hoi anoniem

Ja..het is heel veel .
Mijn zoon helpt me erbij,al is het voor tijdelijke huis . Val idd.niet mee , maar heb ook een makelaar voor huren gevraagd…kortom ,,, 🙈 ook dat je alleen komt te zitten is stressig.ben nooit alleen geweest ,! Nu nog 2 mensen om me heen ,( kennissen) maar straks niet meer !

Meestal is het in de latere middag iets minder dat ik angstig of onrustig ben en huilen moet . Halve oxazepan doet ook wat….🤔 zoals je weet !
Maar mochten jullie wat weten rond Houten huurhuis …laat het me weten 🙏🤷‍♀️

@ Natasja er zit teveel stress en ongeduld in me.kijk wel bij
YouTube,maar ….ga wel naar buiten met me hond ,helpt ook iets. Soms uurtje liggen,maar niet te lang anders is het drama s’nachts ! Ik rommel wat aan🤷‍♀️
Ook dit doet me goed om ff te schrijven 😢

Jammer dat we niet gewoon even kunnen chatten an

Houten is denk 30 kilometer bij mij vandaan
Tot welke straal mag het zijn

Ja gewoon lief voor je zelf blijven en al is dat met oxzazepam ook dat gaat weer over

Ik snap echt wat je bedoelt met teveel stress in je lijf. Wandelen helpt ook idd. De oefeningen die ik je aanraad zijn echt gericht om op langer termijn je stress dat fysiek opgeslagen wordt, wat naar beneden te halen. Het zijn hele simpele rustige bewegingen die meehelpen om je lichaam veilig seintje te geven.
Wat mij ook enigsinds rustiger krijgt is kleuren of een bordspel. Maar op gegeven moment word je ook simpel van de truukjes om je onrust te dempen.
Nu het wat vaker kalmer wordt in mijn lichaam, ga ik ook te snel over m'n grens heen. Dat laat me weer zien hoeveel dit van je lichaam vraagt. Dus probeer je zelf te ondersteunen. Ook met gezond eten en water..
Veel liefs allemaal!

Hoi anoniem

Blijf graag rond de 10 kilometer omdat mijn kinderen ook hier wonen.

Zo even appen is ook goed !
Voor je zelf lief zijn ...deed ik eigenlijk nooit...
Maar dat zal ik nu wel moeten leren.
Ben 65 ,heb altijd eerst anderen geholpen, dus ja...ff wennen !

@ natasja

Ik doe diamond painting, en kleuren vind ik ook leuk.
Heb je 1 of 2 oefeningen tegen de stress ? Ik lees het graag !
Nooit geweten wat stress ,angst, en B.o. doet... nu wel ..ik drink ook veel water, ooit komt het goed !!
Altijd eigenlijk !

Hoi @anoniem ,Natasja

Heb een k.dag. Duizelig stress, en misselijk ,herkennen jullie dat ook ? Dat misselijk zijn van de stress?
Ik eet wel,maar valt niet mee. Geen paniekaanval of zo..
Maar gewoon onrustig ,huilen.dan weer ff weg en dan weer 😰
Het hoofd draait maar door, hoofd staat niet stil. 🙈
Wat een ramp !!

Hey an dat herken ik zeker
Het is echt een gevecht
Gister kon ik alleen maar op bed zitten van de duizeligheid en slapen ho maar

Hoe is het vandaag met je ?

Hoen lang slik jij de antidepresieva al ?
Ik nu 5 weken maar helpt niet heel erg

Ik zit zelf ook in een zware burn-out en net gestart met citalopram. Hebben jullie daarmee nog last gehad van bijwerkingen? (Voor degene die het slikt)

Slapeloosheid
Extreem angstig soms
Het helpt wel dat ik weet dat het door de citralopram komt

Jazeker hoor. Momenteel wekelijks fikse emdr behandelingen en dagelijks door deze emoties en sensaties heen.
Het enige wat mij helpt, of wel het minst tegenwerken is echt zo min mogelijk verzet.
Even echt praten tegen jezelf: het is oké, je bent moe, ik verzet me niet tegen de vermoeidheid. Iets liefs voor je lichaam doen..kleine wandeling, warm bad en rusten maar.

En An, als je op YouTube intypt human garage stress reset. Dan vind je een rustige oefening van ongeveer 12 minuten. Het advies is om deze minstens 1 keer per dag te doen en dat 28 dagen vol te houden. Dit verzacht de spanning die echt fysiek is opgeslagen. Dus je zal dat niet meteen in je hoofd merken, maar fysiek helpt het mij enorm met de hoge spierspanning en dus ook duizeligheid

@anoniem
Vanmorgen trillende benen, angst,huilen ,omdat ik het met kennis over de huizen had! halve oxazepan 5 mg. genomen en dat werkt zo’n 3 uur.🤷‍♀️Hoelang hou je de angst ..weken? Ik hoop van niet,weleens gehad…maar niet zo ! Ik doe wel dingen,maar meer op de automatische piloot! Bah….
Had eerst 2 weken 20 mg paroxetine,maar ben terug naar 10 mg.gegaan,was zo duizelig,zweten,etc. Dus nu 3 weken 10 mg.het doet wel wat,maar zoals ik net schreef, angst voor…huis…etc. Alle controle kwijt. Ze zeggen dat het 4-6 weken duurt voor je”stabiel / beter “ voelt. Met deze 10 mg,maar normaal is het 20 mg zeggen ze,maar ja…
Hoeveel mg heb jij dan. ? Moet ook inwerken denk ik…🤔 ben jij alleenstaande?
Vind ook die trillende benen erg,gedachten en mistig in je hoofd.

@natasja
Emdr hielp mij niet,omdat ik teveel andere dingen nog had.zal straks ff zien bij YouTube wat je schreef,

@ Sam .ik heb geen citalopram.🤷‍♀️

Hey an

Ik slik ook maar 10 mg nu vijf weken
Mijn arts zei tussen de 6 en 8 weken werkt het
Ik ben overdag altijd alleen
Ik ben ook echt zo moe van alles slaap zo weinig kan amper nog uit me ogen kijken maar mijn angst blijft maar komen

Voor Ik in deze fase zat kon alles me gestolen worden nou zit liever weer in die fase

Hoi anoniem

Snap ook niet dat het inwerken zo lang duurt.je wil je toch beter voelen…..🤔geduld ? Dat heb ik niet !
In die betere fase wil ik ook zijn,maar pfff.

Ben jij ook zo aan het piekeren? Soms ook duizelig daarbij ? Alles is s teveel ? Ineens een huilbui,…zomaar ?😢🤷‍♀️

Hey an

Ja hier ook hele dagen piekeren over van alles en nog wat
De huisarts raade aan om de citralopram te verhogen ik heb hem vriendelijk bedankt
Dat duizelig en slecht zicht schijnt er allemaal bij te horen
Ik hoop dat snel over is en ik weer is gewoon naar buiten kan

Hoi anoniem

Wilde dat ik mijn hoofd stil kon zetten,angstgevoel aanvliegen,huilen,maar😡
Toch helpt mij dan 5 mg oxazepan zo’n 3 uur.dan is het net “beter”. In de ochtend heb ik het meestal dan 5 mg, en s’middags 5 mg. Soms lukt het met 1x 5 mg 🤷‍♀️kan me er soms boos /schuldig om maken dat ik dat nodig heb ,maar het is niet anders met al die stress.
Duizelig en slecht zicht (wazig.)hoort bij mij,paroxetine 10 mg.er ook bij,trillen zwabberen op de benen etc. Echt erg.
Dan meer dan minder,maar het is er wel, de apotheek zegt ook dat het erbij hoort.maar kan zeker 6 weken duren.en voel er wel wat van.maar noch steeds wel ( angst) daarvoor is de oxazepan dan zeiden ze! Ik hou het ook bij 10 mg paroxetine. Vind dit al niks,maar soms moet het. En als het eenmaal werkt hoop ik ook dat we ons beter voelen !!

Wat is de normale dosis van jou dan . 10 of 20 mg of zo .?
Ga je wel naar buiten 1x per dag of zo . ?

Hey an

20 mg is normaal volgendes de huisarts
Hier probeer ik het ook zonder oxzazepam maar lukt gewoon niet
Net ook weer zo huilen en onrustig
Hoop wel dat ik me zelf weer keer wordt
Is een lange zit zo

Kom af en toe wel buiten doe me best maar moet ik me wel iets beter voelen

Hoi anoniem

Je moet jezelf niet zo pesten….,als je het ff nodig hebt !
Het is al lastig genoeg. Weet er alles van.

Het Huilen is bij mij ook wat, zo ben ik aan het koken,en zo lopen de tranen !
Wanneer word het beter? …vraag ik ook vaak. 🤷‍♀️

Ga op je eigen tempo naar buiten,dus als het goed/ redelijk voelt , anders schiet het niet op !

Het moet wel op me eigen tempo
Ben lang genoeg over grenzen gegaan daar betaal ik nu de prijs voor helaas

Heb je beetje geslapen ?

Hoi anoniem

Ben nu ook weer ff onrustig,draaierig,en piekeren over van alles….het helpt om bezig te zijn…stofzuigen of zo,maar voel me soort van angstig🙈. Huilen staat me nader dan wat anders,! Wat een ramp ! Wel geslapen,maat onrustig !

Hier ook weer angstig bah
Hoe lang nog probeerde bezig te zijn maar voel me niet goed

Hoe is het met jullie ?

@ Natasja,

@ anoniempje, hoe gaat het met de citalopram? 10 mg.

In de ochtenden veel duizelig en knikkende knieën.
Wil van alles ,en nergens zin. Alles is teveel !

Ik tril de hele dag
Vreselijk ik ga nu tijdelijk even oxazepam verhogen dan kom ik er hopelijk vanaf

Hoi Anoniem

Ja ..het is vreselijk, herken het heel goed! stress ook !
En het angstgevoel….?

Ben nu tv aan kijken,en gevoel van angstig zijn…heel raar.draaierig….
Druk in me hoofd, wil huilen,maar lukt niet ! En toch geen echte paniek🤷‍♀️😢 ik neem zo ff halve oxazepan 5 mg ! Pfff🤔

Pff ja zo herkenbaar ik kom er maar niet uit wordt er zo moe van

Ja heel angstig en waarom ?
Echt geen idee

Als ik heel rustig beweeg en erna op bed ga liggen krijg het trillen weg
Maar voor de rest soms sta ik de hele dag aan wordt er gek van dit is de actieve stand van de burn out bleggg

Hoi anoniem

Angst en duizelig, hier ook.overal tegenop zien. En daar dan weer hartkloppingen van omdat ik me overal druk om maak. Moet natuurlijk binnen 2 maanden een huurhuis zoeken,dus stress zat. Alleenstaande straks….etc .hoe dan??
Wazig zien,mistig in me hoofd., door de stress.
Trillen zoals bij jou heb ik ook, en maar piekeren….ook ik word er gek van. Geen rust…
Hoeveel oxazepan neem jij dan? Had jij er ook antidepressiva bij ?
Vanmorgen halve genomen,en vanmiddag nog een halve als het niet lukt,
Ik word er zo moe van🙈 ze zeggen bezig houden,maar dat kan toch niet 24 uur per dag!? Bah….

Ja hier zeggen ze het zelfde ik neem nu soms gewoon 10 mg oxzazepam

Dat wazige heb ik ook soms duizelig was de hele middag weer
Ik slik gewoon nog die 10 mg

Hoi anoniem

Als je dat helpt om rustig te blijven , is het niet anders !
Heb je ook antidepressiva dan?
Ik heb sinds 25 januari 10 mg paroxetine,en hoop dat het aanslaat,maar het duurt zo’n 4-6 weken dan!🤷‍♀️

Piekeren ,hoofdpijn angstig soms door alles ,is verschrikkelijk!! We zijn niet alleen!

WE ZIJN NIET ALLEEN !!!

Hey an

Ja tien mg maar ga toch iets ophogen zo kom ik er niet uit

Hoi anoniem

Ok…van 10 naar 20 mg Dan? Ik hoop dat het wat doet voor je 🙏 citalopram.

Was vanmiddag ff naar bed gegaan, niet echt slapen, maar rusten ,onrustig,hoofdpijn, trillen ,huilen. Niet echt succes geweest. Piekeren, duizelig nu,huilen . Word er zo niet goed van! Gelijk weer denken….etc. Huis,….😰 bah…..

Aah wat naar toch he
Ooit komen we er

Dat duizelige beperkt me ook zo

Anoniem

Nog even vragen…hebben jij of andere ook zo’n last van huilbuien? Zo emotioneel vaak,dat ik me afvraag,waar ze vandaan komen!? I er is veel stress bij mij,dat weet ik.
Zo kan ik gewoon zijn,en zomaar huilen…als dan toevallig mijn kinderen er zijn gebeurt dat ook zomaar! Vind dat zo niet leuk… laat maar lopen zeggen de kinderen dan! Kan dan ook vaak niet zomaar stoppen 🤷‍♀️zo erg!
Zo niet leuk!!!

Hey

An hier ook voor mijn gevoel zonder reden
Kan soms niet stoppen heel naar

Anoniem

Nog even vragen…hebben jij of andere ook zo’n last van huilbuien? Zo emotioneel vaak,dat ik me afvraag,waar ze vandaan komen!? I er is veel stress bij mij,dat weet ik.
Zo kan ik gewoon zijn,en zomaar huilen…als dan toevallig mijn kinderen er zijn gebeurt dat ook zomaar! Vind dat zo niet leuk… laat maar lopen zeggen de kinderen dan! Kan dan ook vaak niet zomaar stoppen 🤷‍♀️zo erg!
Zo niet leuk!!!

Hoi anoniem
Toch weer een dag met veel draaien in je hoofd,lijkt wel kermis. Daarbij knikkende knieën,en angstig. Gespannen,Of er iets boven je hoofd hangt 🤷‍♀️….weer huilen !
Even naar bed s’middags gegaan,kon niet slapen,dus dan maar rusten. En gelijk piekeren, weer uitgegaan ! Word er zo moe van. Misschien toch naar 20 mg paroxetine? Weet het niet meer! Morgen even de Huisarts bellen!

Hoe gaat het bij jou? Ga je nog verhogen de citalopram?

Hey an

Ik ben al aan het verhogen ja de bijwerkingen zijn niet ernstiger ofzo
Ik slik wel elke ochtend even tien miligram oxzazepam erbij
Me zelf het iets aangenamer maken
Ja dat duizelige blijft nog even
Kon ik maar een maand vooruit kijken
En jij ook hoe zouden we er dan bij zitten
Ik hoop in rustig vaar water

Hoi anoniem
Gelukkig zijn de bijwerkingen niet zo heftig dan!
Met de oxazepan kun je het goed opvangen voor je dan! Goed zo!
Ik hoop dat we ons na 1 maand beter voelen qua angst ,en stress !🙏

Hier ook een pittiger periode hoor. Hartkloppingen terug en ook dat ik er mee wakker schiet. Zweten, druk op m'n borst en die angst.

Op dat moment denk ik o dan liever alleen het onrustige en duizelige haha.
Herkennen jullie dat vanuit je slaap? Ik kamp dan ook echt wel met een angststoornis en vandaar de burnout klachten. Ik heb er flink in zitten werken afgelopen weken om er doorheen te gaan en minder bewogen. Beide lijken direct het effect te hebben.

Huilen o ja om alles! Maar laat het stromen laat het stromen. Moeder aarde is uitgedroogd en wat je binnenhouden verkalkt in je eigen lichaam 😄

Lekker huilen, naar die emoties en blijf lief voor jezelf. Het dient een doel en op een dag kijk je terug naar jezelf en zeg je potverdorie wat ben ik krachtig.

Zet em op allemaal

Hoi Natasja ,

Ja..ik herken het , geen druk op de borst gelukkig🤔
Maar de angst ,soms zweten,draaierig duizelig!

Wat bedoel Je met: flink in zitten werken? Wat doe je dan?

Huilen en moe is dagelijks bijna,en dus weer piekeren! Maar het lucht me ook op🤷‍♀️ dus..kan het ook niet zomaar stoppen.
Ik hoop die kracht nog te vinden! Zo moedeloos van.

Hi An,

Ik heb zoals hierboven gezegd therapie..daarmee werk ik onder andere aan de angst voor deze aanvallen en alle mentale en lichamelijke symptomen.
De druk op m'n borst heb ik uitgebreid laten onderzoeken en lijkt gelinkt aan chronische hyperventilatie en vastklemmen van m'n middenrif. Alleen is dat een hele opgave om daar elke keer weer in te vertrouwen

Hoi Natasja
Goed dat je het hebt laten onderzoeken, vertrouwen in jezelf is ook vaak moeilijk. Herken dat zelf ook wel ! Angst,en stress hebben voor dingen is zo verschrikkelijk!

Hey an

Hoe is het vandaag ?

Hoi Natasja..had de verkeerde letters 🤷‍♀️
hier moest An. Ipv. N

Hoi anoniem

Hoe is het nu met je ? Gaat het met de verhoging?
Ik lees het wel ,!

Het verhogen helpt wel iets
Nog wel steeds duizelig
En het weer werkt ook niet mee

Hoi anoniem

Het zal ook niet gelijk helemaal werken denk ik, ,de verhoging. 🤔
En dat angstige en duizelig zijn ,is hier ook wel. Dan halve oxazepan. Hoe hou jij je dan bezig ?. Tv,lezen, of zo ?

En nee…het weer is het ook niet. Toch ga k wel met mijn hondje naar buiten,zo’n 15 minuten of zo !
Loop jij ook buiten of .?

Ik kom nog steeds weinig buiten zo duizelig
Toch merk ik van die verhoging wel verschil het extreem piekeren is er af

Ik lees wat kleur wat en zit veel in bad

Wat doe jij de hele dag

Hoi anoniem

Gelukkig maar dat je wat verschil voelt!

Duizelig omdat je je druk maakt en angstig nog bent?
Ik hoop voor je dat de Ad. / en of oxazepan Straks wat rust geeft ! En het trillen? Gaat dat beter ?

Ik lees,en doe diamant painting,spelletje op de i-pad ,tv,
Met de hond lopen…..etc. Hou me wel bezig, maar soms doe ik ook helemaal niks🤷‍♀️geen fut dan!

Duizelige was bij mij echt een burn out symptoom bij overprikkeling
Ik merk dat ik met de verhoging echt wat rustiger wordt

Wel heel moe maar dat vind ook niet zo erg

Hoe gaat het bij jouw met de antidepresieva?

Hoi anoniem

Mooi dat het wat rustiger word! Door de Ad. Kun je ook moe zijn,tenminste bij mij dan !

Bij mij doet het ook wel wat,wat rustiger…
Soms even dat het me aanvliegt,en kermis in me hoofd, ff een huilbui, zomaar, en nog niet veel zin in iets. Dagelijkse dingen wel,maar ja is ook maar 10 mg ! Als ik me maar kan staande houden ! En als het maar niet te druk is met mensen,gaat het wel !

Hoeveel heb je nu verhoogd? En de angst ?

Ik zit nu op 20 miligram nog steeds een lage dosis en dat hou ok zo

Mijn angst is nu eigenlijk zo goed als weg

Hoi Anoniem

Dat is goed dan,gelukkig maar dat het wat beter gaat.
Ook niet meer duizelig ? En je gaat nu weer naar buiten toch? Ook geen oxazepan meer ? Huilbui ?

Soms toch nog even 5 mg, maar dat is maar 1x per dag, als het me echt aanvliegt,en ff kleine huilbui heb.🤷‍♀️zo lopen de tranen, en zo weer weg !
Vind het heel wat zo’n burn-out !! Pfff

Hey

An kom ook weer buiten soms nog wel wat duizelig
Hier ook nog af en toe een oxzazepam

Een burn out is echt heftig ja
Heb dat heel erg onderschat

Hoe staat het met de huizen ?

Hoi anoniem

Buiten zijn is goed voor ons ! Gaat niet altijd even goed, maar we doen het toch! Duizelig ook als ik ff zo’n angstgevoel krijg ,en dan halve oxazepan 🤷‍♀️

En de huizen is ook wat , zoveel stress daarvan. Of heeel klein of te groot ,wat een uitdaging…pfff ben maar alleen met me hondje,maar niet bij iedereen mag een hond bij.
Nou…ik doe me hondje niet weg ! Heb ik zoveel steun aan !
En als ik erover na denk ,komt gelijk d verschrikkelijke hoofdpijn en huilbui, dus…..heftig !!

Aaah. Bah ging de zon maar beetje schijnen hé
Vandaag ook een mindere dag wazig in me hoofd

Ik zou me hond ook nooit weg doen hoor
Dus begrijp je helemaal

Hou je taai 💪

Hoi Anoniem

Door de Ad. Gaat het wat beter…maar de mindere dagen zullen blijven denk ik. En dat is ook niet erg .
Maar zoals nu weer ff trillen en duizelig omdat je toch weer de stress voelt. En dat wazige heb ik ook nog wel. Misschien ook wel omdat er van alles door me hoofd gaat!

Ooit is het beter/ over🙏

Hoi anoniem

Hoe gaat het nu ? Nog duizelig ? En angstig ? Of valt het mee ? Ik hoop dat het beter is / gaat !

Ik ga kijken voor een klein huis kijken🤔 hoop dat het wat word,!
Maar door alle stress ,draaierig,en slappe benen. Huilen soms, ….en weer door. Valt niet mee. Dit alles door stress ,
Nooit gedacht….

Hey an
Wat enorm stress vol
Hier ook wat mindere dagen
Net geprobeerd buiten te lopen maar me benen lijken wel elastiek


Hoop dat je huisje bevalt 💪

@anoniempje. Herkenbaar wat je schrijft. Door alle lichamelijke klachten heb ik helaas ook angsten ontwikkelt. Vooral angst voor de ergste lichamelijke dingen. Ze noemen het ook wel hypochondrie. Volg jij bepaalde therapie? Ik heb al zoveel geprobeerd, maar kom er maar niet uit. Zo heb ik ziekenhuis onderzoek gehad/cardiologie, kinelogie therapie, osteopaat, orthomoleculaire therapeut, hypnotherapie, yoga, meditatie, wandelen, alleen maar leuke dingen doen, etc. Zit zelf 6 maanden in overspannenheid. Denken jullie dat ik het tijd moet geven of wel echt aan de slag mag met een psycholoog?

Klachten die ik ervaar:
- Hartkloppingen
- Druk en steken borst
- Keelpijn, druk op keel, samengeknepen gevoel
- Opgejaagd gevoel

Sterkte iedereen met jullie herstel!

Hey amber


Wat jij beschrijft heb ik ook allemaal
Nu weer met dat ik amper kan lopen
Het heeft gewoon allemaal tijd nodig

Hoi anoniem

Zorgd voor heel veel stress….en angst…. Alleen wonen…maar ja. Dus de elastieke benen ook regelmatig,en duizelig.angstig dan. Halve oxazepan,en dan neemt het wat af. Bah…soms een sigaretje..helpt me ook ! 🤷‍♀️
Toch heb je het weer geprobeerd! Om te lopen ! Goed zo.


@amber herken er heel veel van. Hypochondrie hier ook,
En denken:wat is dit ,oh jee, ik heb dit of dat!
Alles heeft tijd nodig, maar ja…je wil je zo graag beter voelen,en gewoon geen druk hoofd willen,en allerlei gedachten door je hoofd hebben. Lijkt wel kermis.daarom heb ik ook nog regelmatig huilbuien door de stress !
Echt niet leuk zo, maar ja…we moeten door gaan!
Schrijven hier doet me ook goed!

Die kermis in je hoofd is slopend
Ik ben ook weer gaan roken en het bevalt me prima

Hoi anoniem

Als ik afgeleid ben, is het wat minder druk in me hoofd, maar kan niet 24 uur bezig zijn toch. Zo’n 5 sigaretten geeft me ff wat rust . Is niet anders. En jij ?
Vanmorgen ook weer ff de onrust en draaierig,je weet nooit wat voor dag het word, tot je wakker bent en het gelijk aanvoelt ! Zeurende Hoofdpijn door alles ! Bah….
Wat doe jij dan op zo’n dag?

Hoi anoniempje

Hoe gaat het nu . ?

geen dag hetzelfde hier…merk aan mezelf dat ik nog niet veel stress kan hebben. Bij alles wat ik voel in me lijf ,denk ik dat het K. Is ! Je hoort het zoveel…..pff en als je dan al onrustige dag, wat angstig slappe benen ,bent…nou….dan gaat het draaien in me hoofd. Hypochondrie en mezelf geruststellen. Bah…ik lees het wel van anderen ook !
Gelukkig doet de Ad. Ook wel wat.ben wat rustiger,maar anderzijds is er stress….pfff herkenbaar?

Hoi An.

Dat is zo zo herkenbaar. Ik heb op dit moment erg last van een dof hoofd alsof ik elke moment neerval ofzo. Voor mijn gevoel ook moeite met kijken, heel raar want ik zie alles gewoon. Verder dood en dood moe, slappe enge benen, raar hoofd. Ook ik denk bij elk pijntje aan K. Vreselijk is het. Ben ook afwezig en ook duizelig met vlagen. Heb soms ook nog paniekaanvallen deze worden wel steeds minder heftig maar alsnog zijn ze vreselijk. Elke dag die strijd hoe het zal gaan wat zal ik nu weer voelen. Herken jij dit?

Hoi Lieke
Slappe benen en duizelig van stress ook hier,omdat er veel
Dingen nog spelen ! Soms paniekgevoel,droge mond dan,wazig zien….🤷‍♀️
Zeker…die strijd is echt k.t., omdat ik het ook al heb meegemaakt.! Het gaat nu goed,maar iedere controle is zo angstig! Morgen weer controle…
En de a.d. doet ook wel wat ,nu al 6 weken. Heb jij ook antidepressiva?

Hoi An,
Het is echt vreselijk voor je gevoel heb je gewoon een erge ziekte waardoor je lichaam zo doet. Maar ja mijn nuchtere verstand zegt dat weer je heb het al vorig jaar augustus en het is nky steeds hetzelfde en wordt niet erger. Heb betere dagen en kan al wat meer dingen. Maar ja je kan dat gewoon niet denken als je je k.t boel. Nu ook heb gewoon een raar dof hoofd ben erg moe en voel me gewoon rot in me vel.
Heb jij ook vaak dat het in de avond beter gaat?

Nee ik heb geen antidepressiva. Heb nog helemaal geen medicijnen.

Hoi Lieke

Als je je zo rot voelt,kun je ook niet niks hebben! Dat merk ik ook wel, angstig ,onrust,..etc.
Dat doffe gevoel heb ik niet,maar moe en niet veel fut🤷‍♀️
En idd. Is het in de loop van de avond iets beter ! Hoe dat kan weet ik niet ?! Snap jij dat?

En goed dat je geen A.d. nodig hebt !
Maar dit geeft mij voor nu iets meer rust in me hoofd! De andere dingen zijn er ook wel,maar voelt net iets beter ! Dus ach….is niet anders!

Klopt precies wat je omschrijft de wereld voelt op dat moment gewoon eng en angstig Dat gevoel in mijn hoofd is eigenlijk wat jij omschrijft dat angstige en onrustige gevoel alsof alles klapt en elk moment je lampje uitgaat.

Moe is ook heel herkenbaar dood en dood moe.

Ik weet het ook niet waardoor het in de loop van de avond beter gaat. Misschien komt het omdat we dan de dag hebben gehad en je nergens tegen op hoeft te hikken ofzo.

Mocht in a.d. nodig hebben maakt het mij ook niet uit hoor. Weet je als je het nodig heb heb je het nodig wat maakt het uit. Als we maar weer de oude worden.

Hoi Lieke

Gelukkig was de controle weer goed, longen, over 4 maanden weer controle,met scan en bloed prikken!

Vandaag gewoon weer huildag ,en nergens zin in. B.o. / / overspannen zijn….wat erg ! Alles is teveel ,slaat helemaal nergens op! En jij ?

Hoi anoniempje ,Natasja ,Corrine

Hoe gaat het met jullie ?

Hier schiet het nog niet op..afspraak voor huisje te kijken,maar moet nog horen wanneer🤷‍♀️ dus weer spanning !

Heb de A.d. 10 mg paroxetine en het neemt niet alles weg,dus soms hier ook wel angstig en huilen nog daarbij! Ook voel ik het gewoon aankomen die huilbuien! Zo raar!

Soms ook weer druk zijn in/ met je hoofd,van alles door je hoofd. Blijft maar draaien. Duizelig door de stress denk ik.
Zomaar huilbui ,en moe. Soms even tussen de middag in de stoel ogen dichtdoen. Herkennen jullie dat ook?

Kan niet zeggen dat ik te druk ben met iets, maar dan gapen en dus ff de ogen dicht doen.🤔

Hoi An.

Het gaat niet veel beter. Heb veel last van klachten zoals druk op de ogen, hartkloppingen, duizelig, moeheid, rare wereld, slappe benen, verdrietig, niks zien zitten, dof hoofd enz enz. Dit beperkt mij in mijn dagelijks leven. Alles is een berg. Wel heb ik wat minder paniek. En als ik het heb is het korter. Ik leef voor mijn gevoel echt enkel in het moment kan geen 2 sec vooruit kijken.

Misschien ook eens leuk om te laten weten dat ik sinds vrijdag weer dagen heb ervaren waarin mijn lichaam bijna helemaal tot rust heb voelen komen.
Vandaag ook gewerkt zonder al te veel spanningsklachten.
Ik ben me bewust van dat het ups en downs kunnen zijn, maar dit zijn de dagen om dankbaar voor te zijn
Dus hopelijk een hart onder de riem zodat jullie er ook in blijven geloven!

Hoi Anoniempje

Heb je de A.d. weer iets verhoogd? Ik dacht dat je daarmee bezig was,of heb ik dat mis?

Weet precies watje voelt,hier is dat ook zo. Heb soms wel een halve oxazepan 5 mg, dat is net ff dat het me helpt ! En echte paniek is er ook niet ,maar dan hartkloppingen door de stress ! Heb over 1 maand ander huisje, moet dan alleen wonen,ben altijd met me man geweest 35 jar ! ,en die is me nu 1,5 jaar weggevallen. Dus best pittig en beren op de weg over alles! Duizelig soms en het niet kunnen overzien maakt het wel lastig. Dus heel veel tranen , en dat lucht ook ff op.
Gelukkig heb ik mijn kinderen nog,maar ook die hebben een eigen leven,en wil ze ook niet teveel belasten. Heb nog wel mijn kleine hondje,gelukkig ! Heb ook niet/ geen vriendinnen of zo! Hebben altijd gewerkt en er ook nooit bij stilgestaan dat je alleen komt te staan!🤷‍♀️ ben 66 jaar nu,
het is gewoon teveel allemaal! ,maar ik zal wel moeten!
Komt het ooit goed ? Dat ik wat rust heb? Dat denk ik dan!
Maar ook jij komt er wel wel…alleen duurt het wel lang ! Bah…ook ik lees hier vaak en weet dat ik niet alleen ben !
Heb je hobby’s? Ik zie je bericht graag tegemoet !

@ Natasja dat is ook een mooi bericht,en ik hoop op niet teveel ups en downs! Voor jou. Daar hou ik me ook aan vast ,dat het met tijd wat beter wordt. !

Het hoort er allemaal bij en HET GAAT OVER!! Probeer dat vast te houden, op te schrijven en op je koelkast te plakken als dagelijkse reminder. Maar het is zwaar, ik weet het! Maar jij kunt dit, je bent sterker dan je denkt!

Hey an

Tijdje stil geweest
Hoe is het nu met jou?
Is het gelukt met je huis

Hier is het echt op en neer duizelig angstig niet op me benen kunnen staan
Soms lukt een stukje buiten wandelen

Maar jeetje wat duurt het allemaal lang

@ Nathalie
Daar hou ik me maar aan vast dan🤔, reminder op de koelkast is een goede tip. Maar oh….wat heftig .soms laat ik de moed zakken…maar….onkruid vergaat niet ,zei mijn moeder altijd. En dat klopt !! Doorgaan met adem halen💪🏼
En regelmatig een huilbui.

@ Anoniem
Ja het huisje is gelukt ! Over 6 weken erin. Wel blij mee, maar de andere kant is ; alleen wonen,angstig dan, .
Zo dubbel 🙈 zie er best tegenop🤷‍♀️ kinderen helpen gelukkig wel, maar daarbij zo duizelig en stressig omdat alles door je hoofd gaat! Trillende benen . Beslissingen,welke bank of laminaat etc…..pffff wordt er zo moe van!

Heb je wel iets van hobby’s of vriendinnen? Of kennissen? Waar je even een stukje mee kan lopen buiten ? Of hondje? Zou willen dat we in de buurt woonden…hadden we elkaar kunnen helpen, 🤷‍♀️ heb je de Ad. Nog . En oxazepan? Hou vol !

1x per dag neem ik 1 halve , als het echt niet wil,dan 2x halve ! Weet precies wat het is…..lange weg te gaan lijkt het wel , en soms een lichtpunt , maar nog niet veel !
Ik hoop je weer snel te lezen !

Hey an
Wat fijn een huisje maar wat moeilijk
Al die beslissingen

Ik heb zeker vriendinnen maar iedereen werk fulltime deed ik ook altijd 🙈

Ik zit nu 4.5 weken op citralopram 20 mg volgens de arts kan je er nog weinig van zeggen

Ik slik nu nog maar een halve oxzazepam
Ik slikte het ruim 8 weken 10 mg per dag
Volgens de arts verslaafd

In de middag ben ik vaak raar in me hoofd soort eng afwezig daar naast lijkt het of ik nooit rust in me hoofd heb

We moeten het er maar even mee doen
Ooit komt het goed
Zou fijn zijn als we in de buurt woonden
Konden we stukje lopen

Hoi Anoniem

Ja het is heel veel,mede ook omdat ik straks alleen ben.en geen aanspraak heb dan. Vind het wel eng, dus vandaar zomaar weer huilen .hoofdpijn en duizelig of zo🤷‍♀️heel veel in me hoofd malen! Niet echte paniek,maar wel idd. Dat vele huilen,dat kreeg ik ook door de overgang ,was ook heel zwaar! Opvliegers en zo is wel minder. Dan had ik nog liever de rest,maar dat huilen….pfff ! Ik lees en hoor ook niet zo vaak daarvan!
Ik weet ook niet waarom ik dan zoveel huil,ik weet natuurlijk wel dat het de laatste 2 jaar alleen ellende was ,en nog is, maar oh…zo gevoelig ! Voor alles. Bij de hororskoop ben ik een vis,dus ja ,houd niet van verandering ,ben een gewoontedier ,zeggen ze !🤷‍♀️bij iets van stress gelijk😰 zo erg! Wat moet ik ermee doen,heb al zoals je weet Ad. En het gaat wel, ik kan me staande houden zeg maar !

De Ad. Zeiden ze tegen mij dat het zeker wel 6-8 weken duurt, voor je het voelt minderen. Rust in me hoofd heb ik ook niet,dus herken het wel. Daarom neem ik dan halve oxazepan,dan is heet minder of ff weg ! Wat minder gespannen zou ook leuk zijn,pijn achter in je nek en hoofdpijn door de stress.
Ooit…als alles een plek heb….🙈 bah…

Hoi Anoniem

Hoe gaat het nu .? Wat beter hoop ik !

Hier is het niet echt geweldig….
Om gek van te worden. Heb bloedonderzoek gehad,en was allemaal goed ! Gelukkig🙏
Maar waarom voel ik me dan zo k.t ? Mistig in me hoofd,huilen om alles. Slappe benen, soms draaierig of duizelig,kan het niet echt benoemen. Alles is teveel, liefst niks doen, of geen fut voor,moe, dit alles ook tegen de h.a. Gezegd,en hij zei dat ik gewoon teveel nog aan me hoofd heb. Nog zoveel verwerken! Zeker al 2 jaar o.a. Man Overleden.

10 mg paroxetine nu 2 maanden,is niet veel ,maar 20 mg was te veel naar mijn idee,dus 10 mg.
Straks ook weer verhuizen,ontzettend tegenop zien, alleen wonen,…..houd het nu nooit op? Als je 1x boe zegt,huil ik gelijk. Wil me zo niet voelen.🙈. Kan ook niet meer stoppen met huilen .? En daarna doodmoe zijn, toch lucht het op🤷‍♀️

Eerder emdr, gehad,voor o.a, trauma verwerking ,en moeilijke situatie omdat ik in dit huis niet kon aarden.nu straks een klein huisje,maar oh….zoveel stress. Soms halve oxazepan,helpt even. Ben ik hier de enige in? Gewoon eng ,mijn hersenen willen/ kunnen niet veel meer hebben! Teveel stress, en het gaat allemaal langs me heen 😥.
Moest het ff kwijt,!
Hoe doen jij/ jullie het allemaal.?

Hey an

Is allemaal herkenbaar hoor ben ook soort uitgeput maar slapen ho maar
Ooit moet toch beter worden
?

Hoe is het met de rest

Hoi anoniem ,ook niet geweldig dus?

Zoals ik al schreef hierboven…k.t.

Nu heel veel huilen…denk doordat het nu dichtbij komt ,de verhuizing,alleen zijn, nergens zin in !

Hoi anoniem

Hoe gaat het nu .? Weet nooit of ik de goede heb ?
Anoniempje of ?

Door al het regelen met huis etc.,angst / stress voor alleen zijn , veranderingen, (ben ik nooit goed in) vaak duizelig en huilen om alles . Lijkt wel of ik over alles moet huilen.

Zijn er meer die wel elke dag huilen ? Ik lees daar niet zoveel over ? Vind het zo erg 🤷‍♀️😢
Alles is teveel…en er moet nog zoveel !! Pffff
Komt het wel weer goed ?🙈

Hey an
Nee huilen niet wel paar keer per dag heel down voelen

Hier ook veel duizelig
Probeer veel afleiding te zoeken dat helpt wel heb het idee dat de antidepresiva 20 mg goed aangeslagen is
Ben veel rustiger

Bij jou is ook dubbel op hé met verhuizen erbij dat geeft zoveel stress

Hoi anoniem

Ben blij voor je dat de A.d. aanslaat , down voelen herken ik ook wel. Is ook niet leuk.

Door de stress ook vaak duizelig,en daar word ik dan weer angstig van! Geen paniek , gelukkig ,maar kan het op dit moment niet meer overzien.gaat mijn hoofd op slot of zo 🤷‍♀️komt alles niet meer binnen. En vergeet dan ook soms dingen! Geen rust in me hoofd . Als het me hoog zit lopen de tranen. Soort opluchting 🤔 ik lees ,spelletjes, op de I-pad…dus hou me wel bezig ! Pfff valt niet mee !!

Hoi anoniempje

Hoe gaat het met je? Schrijf je niet meer of gaat het zo goed ? Wat ik wel hoop 🤔 met de A.d.!

Ben nu van alles aan doen voor de verhuizing over 10 dagen. Nodige stress natuurlijk,en van alles door me hoofd …soort kermis ! En dan duizelig in me hoofd !

Hoi. Iedereen wat herkenbaar wat ik hier allemaal lees ook de duizeligheid en somber zijn ik had vorig jaar een burnout 8 maanden lang kreeg haptotherapie dat hielp goed zei heeft nu zelf een ziekte en kan mij helaas niet meer helpen begrijpelijk nu. 7 maanden verder zonder de therapie en komt alles weer terug dus 2 stappen vooruit en weer 1 terug volgende week ga ik naar iemand die ook gesprekken aan gaat met mij en krijg ik massage in een praktijk kijken wat die kunnen doen voor mij heb al heel wat mee gemaakt in mijn leven en blij dat ik er niet alleen voor sta en hopelijk helpt dat succes iedereen 👍

Hey an

Is een tijd geleden ja hier helaas weinig te melden alles blijft een beetje bij het zelfde .
Duizelig raar voelen huilen
Slecht slapen en moe zijn

Het komt goed maar heeft zoveel tijd nodig

Hoe is het met jou ondertussen ?

Hoi Anoniem

Helpt de A.d . Wel wat ?
Ik herken heel veel 🤔

Sinds vandaag in me huisje, dus veel stress ,en ben blij dat mijn kinderen alles gedaan hebben / verhuisd .
Heel veel huilen ook hier ,duizelig , moe, etc.
Wat je zegt….het komt goed , maar pffff..hoop je snel weer te lezen !

Hé an

Ik ben in overleg met de huisarts
Heel voorzichtig de ad aan het afbouwen
Het helpt namelijk niks

Jeetje in je huisje wat heftig
Heb je wel beetje geslapen?

Voelt het als thuis ? Of moet je echt wennen ?

Hoi anoniem

A.d.helpt niks…wat erg ?! Kun je dan misschien een andere a.d. doen? Zodat je je wat beter gaat voelen? Citalopram had je toch? 20mg. Ook weer angst ,duizelig ….?

Zelf heb ik paroxetine 10 mg,het gaat wel ,kan me staande houden ..denk ik🤔 met huilen en duizelig zijn,onrustig etc.spontane huilbuien….
Maar dat zal nu ook wel door me huis,alleen zijn, dus alles Nog niet geweldig geslapen vannacht,het moet zeker nog wennen,alles is kleiner,minder ruimte om spullen neer te zetten etc. Pffff.
Ik hoop dat ik het hier red 🤷‍♀️. Dacht eerst ik : dat doe ik ff…maar met overspannen zijn / b.o. zijn, is het echt slikken 😢 en veel huilen en door de stress ook duizelig ! En niet veel kunnen onthouden,vergeten.
Ik doe wat dingen in huis opruimen,komt nog niet veel uit me handen!
Zit op 5 sigaretten nu per dag …kan er niks aan doen! Voel ik me ook weer schuldig over 🙈 jij rookte toch ook ?

Ben benieuwd wat de huisarts zegt voor je A.d. lees het wel toch? Even van me afschrijven en ondertussen huilen 🤷‍♀️😢 ik lees je graag!

Hey an

Fijn wat van je te horen
Wat een stress hé zo

Ik kom soms lastig op het forum
Dus kan niet altijd reageren.

Het is volgens de arts bekent dat ad bij een burn out niet werkt lekker dan het met eerst voor schrijven en dan weer zo


Dat duizelig en stress jaah is echt een ding had ik aan het begin van me burn out ook ik neem het maar zoals het komt
En accepteer het maar ben een klein moestuintje aan het maken in me tuin
Geeft wat afleiding
Ik ben ook weer gaan roken ja 🙈
Heb denk al 20 jaar niet gerookt

Hoe heb je vannacht geslapen ?
Ik hoop dat je wat rustiger ben ?

Hoi anoniem

Had de arts toch eerder moeten zeggen🤔 word je niet-blij van ! Andere a.d.? Soms nemen !?
Wel leuk zo’n moestuin denk ik, ben je ff bezig!

Ik krijg de paroxetine 10mg, voor angst,veel huilen,kermis in me hoofd etc. Het duurt wel even voor je het voelt! Het houd me soort van staande ,zeg maar! Nu 3 maanden bezig. Vraag je arts maar,misschien een optie 🤷‍♀️
Nu sinds 2 dagen alleen wonen…valt nog niet mee,en zal erdoor heen moeten zeggen ze😢. Ik hoop dat het wat beter word. Niet echt paniek,maar hartkloppingen,duizelig,slappe benen,net even de hond uitgelaten en me benen trillen.weer angstig🙈.dan halve oxazepan.
Hoop je weer te lezen !

Hey an

Ik ga het gewoon zonder ad doen
Voel met en zonder niet beter zeg maar
Naar hé al die sensaties in je lichaam

Ik heb gister ook gewandeld met de hond steeds even stil staan en weer verder lopen het moet toch ooit beter worden
Probeer veel afleiding te zoeken
Soms helpt het maar soms is het ook weer teveel

Hoi anoniem

Ok…ik hoop dat het lukt,anders kun je altijd nog naar de h.a. Terug! Ben jij niet meer zo stresskip.? Nou…ik wel😌

Ik lees ,spelletje, met me hond ff lopen , tv, afleiding dus,
Maar soms is het echt : pfff wat heb ik toch dat ik me zo k..t voel, soort gespannenheid en of er wat boven me hoofd hangt🤷‍♀️🙈 heel raar en eng !
Gelijk van alles weer in me hoofd halen…heb ik dit of dat …gek van. Je hoort het zoveel…
Ga met de hond lopen, is goed voor me🙄kom iemand tegen en die verteld dat ze K. Had….heel erg .natuurlijk
(is bij mij gelukkig weg.)maar …gelijk malen.
Dus ja…is goed voor je stukje lopen 🙈niet dus!
Ik weet dat niet iedereen het krijgt,…maar toch ! Ben er bang voor. Brrrr….duizelig..hoe gestrest kun je zijn…
Wat je schreef : soms is het teveel ! Lees je weer !

Ach an toch
Dat malen is vervelend hé
Nou hier ook nog veel stress hoor
Dacht een stukje te fietsen was me toch duizelig

Gauw weer naar huis
Maar ik zo dat heb ik toch maar ff gedaan

Hoi anoniem

Malen is echt verschrikkelijk,je kan het vaak niet stopzetten! Ga altijd wel een paar x lopen met de hond, dan wel wiebelig ,soort duizelig,en huilbui zomaar🤷‍♀️
En als Dam een huilbui er is,kost het veel energie en moe zijn . Zal nog wel een tijd duren,voor alles een beetje gewend is.vooral alleen zijn,is een dingetje😰 maar ja !

Heb je toch ff gefietst, 💪🏼 hoe komt de duizeligheid.? Vraag ik mezelf ook af,weet jij het ? Wat doe jij dan ? Gewoon blijven zitten of zo of halve oxazepan?
Lees je weer !,

Hey an

Bij mij is die duizeligheid echt ontstaan door me burn out veel prikkels zeg maar
Ik neem geen oxazepam meer had het idee dat ik daar nog duiezeliger van werd


Ik probeer gewoon rustig door het huis te schuiven met die duizeligheid

Hoi anoniem

Ok…als je je daarbij goed voelt is het goed !
Als je je maar bezig kan houden,ben jij alleen. Nee toch. ?

Ik gebruik de oxazepan ook maar minimaal, 2x 5 mg op de dag als het nodig is. Maar soms is het net ff met 5 mg goed. Het huilen is op en af. Vliegt het me weer aan soms,toch wel elke dag 🤷‍♀️
Ik lees je weer !

Hey an

Overdag ben ik wel altijd alleen samen met me hondje
Ik probeer wel dingen te ondernemen
Lopen met de hond wat in de tuin rommelen

Laat je tranen maar komen het is vast ergens goed voor ze komen niet voor niks

Ga Je morgen nog wat doen ?

Hoi anoniem

Ik zit ook niet altijd thuis, soms ff boodschap,met de hond lopen,wat rommelen in huis🤷‍♀️
Soms vliegt het me weer aan,dan lopen de tranen zomaar,en weer door. Ben eigenlijk nooit alleen geweest,al zeker 40 jaar met me man geweest,en afgelopen jaren ook me 2 zwagers,hadden voor en achter huis.dus ieder ze eigen huis.maar nu alleen,en dan valt de stilte zooooo . tegen.🙈.

En wat je zegt 😭 komen vanzelf,en kan het nietzomaar stoppen.wat ik weer erg vind.nog veel verdriet ,dan duizelig door malen etc. Moet de positiviteit nog vinden om alles. Doe dingen wel ,maar meer automatisch 🤔

Verder ben ik ff naar het plein geweest voor Koningsdag,in houten, maar was alleen voor de kinderen. En de muziek was ff teveel,dus weer naar huis. Hoofdpijn en wiebelig !
Ben jijnog weggeweest? Lees je !

Hoi anoniem

Ik zit ook niet altijd thuis, soms ff boodschap,met de hond lopen,wat rommelen in huis🤷‍♀️
Soms vliegt het me weer aan,dan lopen de tranen zomaar,en weer door. Ben eigenlijk nooit alleen geweest,al zeker 40 jaar met me man geweest,en afgelopen jaren ook me 2 zwagers,hadden voor en achter huis.dus ieder ze eigen huis.maar nu alleen,en dan valt de stilte zooooo . tegen.🙈.

En wat je zegt 😭 komen vanzelf,en kan het nietzomaar stoppen.wat ik weer erg vind.nog veel verdriet ,dan duizelig door malen etc. Moet de positiviteit nog vinden om alles. Doe dingen wel ,maar meer automatisch 🤔

Verder ben ik ff naar het plein geweest voor Koningsdag,in houten, maar was alleen voor de kinderen. En de muziek was ff teveel,dus weer naar huis. Hoofdpijn en wiebelig !
Ben jijnog weggeweest? Lees je !

Hey an

Was weer ff geleden hoe is het nu ?

Ik lig met griep in bed 🙈🙈

Hoi Anoniem

Dat is niet leuk, maar met verschillende weer is het ook niet gek🤔 zorg goed voor jezelf!

Zoek nog steeds me weg in alles!
De ochtenden opstaan,en soort van duizelig,wazig zijn, stil,waar ik nog moeilijk aan kan wennen.al is het pas 1.5 week ! Vind het zwaar. Veel huilbuien, en malen , daardoor
Weer hoofdpijn ,druk op me ogen,en duizelige,watten in me hoofd….gewoon eng ! Neem op de dag wel 2x halve oxazepan,dan is het iets rustiger in me hoofd .
Wat kan een mens zich kut voelen.🙈 ga toch wel naar buiten voor een boodschap,of loop even, maar heb dan het idee dat ik soort van dronken loop,wiebelbenen! Alles voelt heftig ! Gespannenheid 🤷‍♀️pfff

Dit zou wel is van de oxzazepam kunnen komen an
Er ontstaat tolerantie en dan krijg je dat soort klachten

Hoi anoniem

Tolerantie. ? Wat bedoel je daarmee?
Het is toch ook voor ontspannen van spieren,dat je niet zo veel gespannenheid voelt 🤔,en ook voor aanvliegen van stress?druk zijn in je hoofd…,of er iets boven je hoofd hangt.
Neem het niet elke dag ,5 mg.

Hoe gaat het met jouw nu?

Hey an

Lees maar is op benzo s Facebook groep
Is echt niet heel best

Hier rommelen we voort zaten weer paar hele nare dagen bij denk ook door de griep.

Red jij het allemaal een beetje ?

Hoi anoniem

Heb geen Facebook,maar ga zoeken op benzo…

Ook huilbuien ?. Of gewoon nare dagen ,hoe voel jij dat ?

Dagelijkse huilbuien,aanvliegen, doe ook wel dingen,maar is ontzettend stil.waar ik dus nooit bij heb stilgestaan dat het zo heftig kan zijn ! ECHT wennen…..zeggen ze,maar pff ik hoop dat ik het zo red 🙈 hoofdpijn,wat duizelig, wazig …
Doe je nog wat met Hemelvaartsdag? Moederdag etc. ?
De drukte zoek ik niet echt op,teveel prikkels 🤔
Mijn kinderen komen zondag ook ff, is wel leuk !
En voor de rest : elke dag is er 1 ! Ik lees je hoop ik weer !

Ja hier ook nog duizelig hoor
Ik rommel wat in me moestuin
Krijg af en toe is visite maar ben overal snel klaar mee zeg maar

Dat alleen zijn lijkt me heel lastig
Hele dikke knuffel voor jou

Hoi anoniem
Wilde dat ik ook een kleine moestuin had🙂
Hoe doe jij dat als je vaak / altijd alleen bent?
Wil van alles…maar voel me vaak verlamd van de stress,malen….?

Halen en brengen hier…zeg maar ,!
Kan de draai nog niet goed vinden, ochtenden zijn verschrikkelijk,begin met koffie en 1 broodje , tv aan, dan is het niet zo stil 🤷‍♀️,dan ff sigaret, wat rommelen in huis,wat zo klaar is . Duizelig omdat ik dan pieker 🤷‍♀️ ,weer bezig houden. Huilen tussendoor. Ff naar de winkel …etc.
Na 40 jaar alleen zitten valt echt niet mee ! Hoe dan? Heb niet echt veel vrienden of zo ,altijd gewerkt, nooit bij nagedacht vroeger,maar nu des te meer! Kan ik wel naar clubjes,voor hobby’s,praatje, cursus…maar zie dat nog niet zitten 🤷‍♀️zo vliegt het me aan,en zo iets beter. Moe door de stress en hoofdpijn .hoe doen anderen dat ? Vind het zo erg dat ik dit nog niet kan plaatsen !!
Hoop je snel te lezen !

Hoi Anoniempje

Hoe is het nu met je? Gaat het al war beter of ?

Hier gaat het iets beter …lijkt het !
Met de praktijkondersteuner gepraat, en die denkt nu dat het ook komt omdat ik alles verdrukt heb qua emoties en altijd maar doorging.
🤷‍♀️en nu pas aan me eigen toe kom. Huilen ,duizelig, paniekerig, vol hoofd, kan ook niet benoemen waar ik dan aan denk…🤔 kermis, zo raar !
En alleen zijn,…lezen,hobby, etc. Het valt niet mee!
Lees je graag !

Dit is voor mij erg herkenbaar. Ik heb een lange periode doorgelopen met spanningsklachten. Nu zit ik sinds kort ook in een burnout met soortgelijke klachten.

Hoi Michel

Had dit ook nooit ,maar daar sta je niet bij stil op dat moment.
Na 40 jaar alleen…en dacht : ik kan dat 🙈🤔maar dat valt vies tegen. Veel up’s en douwns,huilen….verwerken,noemen ze het.

Geen vrienden,altijd gewerkt, daar zit je dan ……het vliegt me aan. Alles heb ze tijd nodig….maar zo heftig ,!
Ik hoop dat het wat beter wordt!

Hey an

Dat is weer ff geleden hier rommelen we wat voort soms veel paniek en waarom geen idee
Probeer rustig me eigen ding te doen

Wat fijn te lezen dat het iets beter net je gaat ben je al beetje gewend in je nieuwe huis ?

Hoi Anoniem

Gaat bij mij echt met golven🤷‍♀️ soms wat angstig, huilen etc.het alleen zijn is wel heftig. Bij zo’n k.dag is het echt alle zeilen bij zetten…..🙈 maar ja ….ik sta nog 💪🏼 met de dag leven !! Zoals je zegt : me eigen ding doen….al zoekende 🙄

Lastig he an
Ik heb gister het huis schoongemaakt
Daar betaal ik vandaag de prijs voor kan niet op me benen staan zo moe

En dat zoekende herkenning ik

Hoi anoniem

Dan heb je teveel gedaan dus🤔 rustig aan dan vandaag !
Even een dutje .?

Lastig zeker wel…in juli controles ziekenhuis,en nu al zenuwachtig…! Bah…hoe doen anderen dat? Kan het niet van me afzetten! 6-7 sigaretten ..en jij ? ik voel me schuldig! Eigen schuld? Nee ,Hoor ik soms.🙈
Hoe moet je ermee omgaan? Pfff
Geen leuke dag dus!

Hoi anoniempje

Hoe gaat het met je ..?
Gaat het al wat beter of?

Hier nog veel spanningen en huilen!
Ook het onrustige ,en piekeren over van alles ! Hoe ga jij ermee om.? Kan niet altijd maar bezig om me af te leiden 🤷‍♀️ pfff. Soms ook angstig ,en dan weer een huilbui ! Nu net 3 maanden alleen na 35 jaar en het valt zeker niet mee! 🙈 lees je graag !

Lees het graag

Hey an

Hier ook maar onrust dood moe duizelig
En alle ellende die ik maar kan bedenken
Wat heftig an drie maanden alleen dat zal vast heel veel verdriet mee brengen

Hou je haaks he ik hoor je snel weer

Hoi Anoniem,

Is zeker heftig ,alleen zijn. Angstig soms, piekeren, ik hoop dat het gewennen zijn..maar 🙈pfff veel huilen.soms toch 5 mg oxazepan 🤷‍♀️

En bij jou is het ook nog niks …jij ook sterkte.
Ik weet nooit welke “anonieme “ het is.🤔

Hoi Anoniem

Tijdje geleden 🤔

Hoe gaat het met je?
Nog angstig, duizelig en zo ?
Heb je nog steedse A.d.?

Hier wel onrustig,huilen , alleenstaand valt niet mee! Nog niet echt gewend,3 maanden pas nu.
Hoofdpijn,voor inde nek, brandende ogen ,druk op me ogen of zo🤷‍♀️. Vind het wel eng…..
Wanneer word het nu wat beter?🙈 van alles door me hoofd,piekeren, moe etc.
Neem je soms nog halve oxazepan? Nou….ik wel, dan is het even watrustigeren minder angstig gevoel !
Ook de vele huilbuien vind ik zo erg, zomaar , herkend iemand dat of jij?
Hoor het graag ! Weer even van me afschrijven! Pfff wat een rottijd🙈

O o wat moeilijk allemaal he .ik zelf net 2 mnd erin .en ik herken veel bij jullie vooral die ochtend .durf haast niet eens naar beneden doe vaak boeren en af en toe gewoon kokhalzen 😔 soms voel ik zoveel angst dat ik gewoon me bedje weer. Induik niel slapen .maar men dan gaat t hoofd helemaal malen .en echt onzin er tussen ..t springt van de hak op de tak. Af en toe komt er zomaar een liedje op .of een zin of woord .dan maar weer eruit .kan me heel moeilijk ergens toe aanzetten .alles is soms teveel. Doe graag ook diamond painting maar er hangt dan gewoon wat op de achtergrond in me hoofd .ook een soort pieker? Dus echt rust geeft t niet .ook voelt boodschappen doen zo anders piekerend en net of je er niet bij bent . Niet weet wat je nodig ook hebt ..t gevoel er t lopen als een robot. Eng vind ik dat. En volgt een huilbui. Ik huil ook veel maar echt van angst en ook wel wat wanhoop ....ben ook vaak sagerijnig en wel boos dat ik dit heb . Soms bang dat t depressie is ..

Esja

Ik herken het…heftig allemaal.
En nu is mijn hondje ook nog overleden🙈. Heel veel huilen nu 😭

Ben jij ook alleen? Sterkte

Ben je toevallig mss vegetarisch of veganistisch? En/of ten prooi gevallen aan de cholesterol-heksenjacht?
Cholesterol is 'n bouwstof, heel belangrijk voor de hersenen.
Dit en goede vetten, zou wel 's de oorzaak kunnen zijn. Informeer je goed. De farma- en voedselindustrie (plus de overheid) geen zo hun redenen om je zwak en ziek te maken en houden.

(geen = hebben)

Hi Eliza,

Goede aanrader voor jou zou zijn om het boek DARE te gaan lezen van Barry McD. Hierin staat een methode om je stressreacties onder controle te krijgen en op den duur je lichaam de rust te geven die het nodig heeft.

Donder op naar een andere site mafketel

Wij in deze groep hebben respect voor elkaar en voor elkaars gevoel en problemen.
Dus ook voor jou!
Je bent gezien!
Een fijn leven toegewenst!

Het is kort. In mijn optiek zal je dus wat minder trauma, harde overlevingspatronen hebben óf je hebt ze al goed aangepakt tijdens je proces? Anders zou ik daarmee nog wel aan het werk gaan bij een coach, psycholoog of zelf thuis (journalspeak Nicole Sachs). Verder is het logisch dat je klachten krijgt als de emoties naar de oppervlak komen en niet geuit worden... Dat is het hele ding van een mindbody syndroom als een burnout. Bedrijfsartsen zijn er voor de bedrijven, niet echt persoonlijk voor jou helaas. Als jij weer 36u werkt en dingen gedaan krijgt vinden zij het wel best, het boeit hun niks dat je dan niks meer kan in je privétijd. Ga vooral dingen doen in privétijd en zie hoe het werk dan gaat, lukt het dan niet? Geef het aan en ga minder werken. Sport en sociale afspraken zijn belangrijker dan werk.

Hi Taco, ik heb diverse sessies therapie gehad tijdens mijn burnout/herstelperiode, ik snap nu ook wat ik 'verkeerd' heb gedaan: geen nee kunnen zeggen, schamen om eigen grenzen aan te geven waardoor ik toxische partners aantrok, daar zijn weer trauma's uit ontstaan, teveel gewerkt zonder vakanties etc etc etc.

Voor mijn gevoel was ik emotioneel gezien wel weer stabiel, na een paar hele zware depressieve maanden. Ik was vooral benieuwd of de aanhoudende duizelingen en oorsuizen normaal zijn?

Ik ben al bij de KNO-arts geweest en die zag niks vreemds.

Hi Taco, ik heb diverse sessies therapie gehad tijdens mijn burnout/herstelperiode, ik snap nu ook wat ik 'verkeerd' heb gedaan: geen nee kunnen zeggen, schamen om eigen grenzen aan te geven waardoor ik toxische partners aantrok, daar zijn weer trauma's uit ontstaan, teveel gewerkt zonder vakanties etc etc etc.

Voor mijn gevoel was ik emotioneel gezien wel weer stabiel, na een paar hele zware depressieve maanden. Ik was vooral benieuwd of de aanhoudende duizelingen en oorsuizen normaal zijn?

Ik ben al bij de KNO-arts geweest en die zag niks vreemds.

Hi, herkenbaar, ik denk dat je in het laatste stuk zit, net zoals ik.
Geen idee hoe lang dat duurt...

@M. Alleen die patronen verbreken is niet genoeg, je moet naar de kern van je trauma, naar de kern van: waarom ben ik een people pleaser? Je hebt mini trauma's uit je kindertijd die je moet verwerken. Dan komt je zenuwstelsel pas tot rust en kan je echt herstellen. Die signalen die je merkte komt omdat je zenuwstelsel weer op standje 'aan' staat.

Ik heb dit precies zo gehad en dit is uiteindelijk weg gegaan. Kostte veel tijd (en acceptatie dat het niet iets anders was).

Sterkte!

Hoe lang ,sylll

Je lichaam moet weer leren omgaan met alle externe prikkels dat kan even duren. Maar het gaat echt minder worden!

Heb je het 24/7 ? Of met periodes?

24-7 🤕

Ik heb dit ook, al 10 maanden, by far de meest irritante klacht van mijn burnout. Ik hoop ook elke ochtend weer scherp en normaal wakker te worden, maar mij is het ook nog niet gelukt. Moed houden...

Ik heb dit ook, inmiddels 14 maanden in mijn burn-out.
Tijdens het begin van mijn re-integratie was dit trouwens zo goed als weg, alleen helaas al weer te hard van stapel gelopen, waardoor alles weer verergerd is.

Hebben jullie ook zo’n soort aparte druk op je voorhoofd, welke maar niet weg lijkt te gaan?

Verder extreem vergeetachtig en moeilijk op namen/woorden kunnen komen, al is het vreemde wel dat ik bij een boek lezen me voor een half uur lang redelijk goed kan concentreren.

Overprikkeling blijft aanwezig, al is het misschien een heel klein beetje minder dan helemaal aan het begin.

Van wat ik ooit ergens las is je hoofd het laatste wat hersteld bij een burn-out, dus maar proberen dat te zien als goed nieuws, dat het de laatste (maar wel veel te lange fase) is….

@Suus hoe is het nu?
Al beter

Hi Eddy, nee helaas (nog) niet, het is er nog elke dag... ook als ik moet werken of even wil gaan sporten.
Net zoals een constant hoge toon (piep) in mijn oren. Maar hoe meer ik er op let, hoe erger het wordt, dus ik negeer het een soort van.

Het enig wat echt is verbeterd is mijn energie (niet meer zo extreem moe) en de maagpijn/misselijkheid is ook weg.

Alleen dat hoofd.... die blijft nog achter: duizelig, slechte concentratie, niet lang achter de pc kunnen zitten tezamen met die hoge piep... heel irritant. Maar als ik erover ga stressen, wordt het erger. Heel lastig, en bij jou?

Nee is er nog steeds hele dag
Ik zit in ziektewet

@a ik hoor dat ook dat het hoofd als laatste weg gaat. Vanwaar die kennis? Hoe is dat wetenschappelijk ergens aangetoond.

Ik zit er nu bijna een jaar in. Heb nu ineens best veel last van hoge rugpijn, hoofdpijn en kaakpijn en daardoor ook duizelig en af en toe wazig zien. Is dat ook herkenbaar voor jullie?

Hi Amber, ik herken het zeker. Ik was ook veel aan het kaakklemmen/tandenknarsen, dat is een stressreactie. Die hoge rugpijn heb ik 2 maanden gehad, mijn fysio kon dat verhelpen. Duizeligheid is bij mij nooit echt weggeweest, net zoals piepende oren.
Het zijn allemaal lichamelijke reacties op langdurige stress. Ontspanning is de enige oplossing, ik weet het: een ontzettende dooddoener… sterkte!

Ik heb vooral een heel naar gevoel in de buik

Ja, dat herken ik. Ik ervaar het als een wat dronken gevoel. Alsof mijn ogen hey niet goed doen.

Herkenbaar! Ik dacht dat ik hier de enige in was. Bij mij gaat het soms een week goed, dan weer een week duizelig. Leer er nu mee om te gaan

Hoi,
Geen idee van wanneer dit bericht us maar ik ben benieuwd hie lang het duizelig zijn/deinend gevoel heeft geduurd? Dit herken ik heel erg en is erg beangstigend.

Hoi Kim,

Ik heb dit gevoel nu na een jaar nog steeds dagelijks.

Hi kim! Ook hier na een jaar nogsteeds duizelig en alles een beetje vaag zien. Voelt als een soort onwerkelijkheid.

veel last van overprikkeling en rare hoofd gevoel en somber wakker worden
Dit gaat op een neer soms weken goed en dan ineens weer geheel bij af gevoel.
Trillerig en angstig gaat dit ooit over loop er al 10 maanden mee .
Gevoel van wanhopigheid .
Veel therapie gehad en deze zeggen dat het erbij hoort maar is erg lastig dit te accepteren.

Gr.
Nico

Hallo, ik herken heel erg wat jullie allemaal beschrijven. Ik ben 20 jaar en heb sinds 9 maanden elke dag last van vage klachten. Ook ik dacht dat ik de enige was die hier last van heeft. Ik heb al meerdere onderzoeken in ziekenhuis gehad: ct scan, oogarts, neuroloog en kno arts maar telkens hebben ze niks kunnen vinden, maar toch houd ik de klachten hebben al bijna 9 maanden. Prikkende pijnlijke ogen, Oorsuizen, dronken gevoel alsof de omgeving beweegd. Het lijkt alsof ik er extra last van heb als ik het drukker heb gehad. Ik ben op dit moment radeloos ik kan niemand vinden die mij kan helpen met deze klachten. Hebben jullie misschien tips? Zijn jullie er vanaf gekomen? En hoelang heeft dit geduurd?

Groet, Isa

Hi Isa,
Wat naar voor jou en goed dat alles onderzocht is.
Lijken mij overbelastingsklachten. Hsp-ers hebben hier vaak last van.
Studeer of werk je? of ligt dat even stil?

Ik heb hier ook last van gehad - nog steeds - maar veeel minder. Ik hoorde dat accupuntuur hier tegen helpt, k heb nu 4 sessies gehad en moet je zeggen dat ik me echt veeeeeel beter voel dan een maand terug.

Nog steeds een raar hoofd maar veel minder, ik kan nu wandelen en fietsen en licht en geluid verdragen.

Op dit moment ligt werk en mijn studie stil. Ik hockeyde ook op hoog niveau maar dat gaat ook niet meer. Het lijkt alsof het door inspanning verergerd wordt.

Groet, Isa

Heel fijn om te horen dat acupunctuur heeft geholpen. Ik ga dit zeker proberen. Zijn er nog meer mensen bekend met deze klachten die nog tips hebben? Ik wil er zo graag vanaf komen.

Kan zeker door de stress maar wel goed om e.e.a. uit te sluiten. Zal het eens overleggen met je dokter. Simpel bloedonderzoek is vaak al voldoende.

Sterkte!

Ja daar begonnen mijn burn-out klachten mee. Nu ook veel last van en daarom probeer ik suikers juist zoveel mogelijk te vermijden. Eenorthomoleculaire therapeut heeft mij geholpen bij verder onderzoek en dieetadvies.

Maandag bij de dokter geweest en verder alles uitgesloten waar het vandaan zou kunnen komen met bloedonderzoek. Alles was perfect. Zit nu een jaar in de burn out, maar klachten blijven wisselen waar nu dit dus bij komt. Samen met snel overprikkeld, moe, neerslachtig en duizelig.

Ik ben super bang om alleen met mijn dochtertje van nog geen jaar te zijn, omdat ik bang ben dat zoiets gebeurt als ik alleen ben met haar of flauw val. Maar goed. Het is al fijn om te horen dat dit ook herkenbaar is!

Ps. Mijn therapeut gaf aan dat het kan doordat ik nu eindelijk aan het ontspannen ben.

Geef er aan toe. De vermoeidheid is juist goed zoals hierboven al benoemd is..

Lijkt wel of ik 'm.n eigen verhaal lees. Hier ook nog erg moe al voel ik wel dat ik wat meer kan.
Ik probeer wel genoeg te blijven rusten overdag zodat ik niet weer te ver door ga.

Zo herkenbaar. Die enorme vermoeidheid, uitputting. Ik put kracht uit de opmerking dat dat komt omdat mijn lichaam eindelijk ontspant. Mentaal word ik er erg onrustig van. Mijn hoofd wil nog niet begrijpen dat mijn lichaam iets anders wil, zo lijkt het.


Klote dag vandaag, bleeeeeehhhhh.... !!

Vermoeidheid kan vanuit twee plekken komen: Vermoeidheid omdat je spanning er eindelijk af gaat, vermoeidheid als mindbody symptoom om je emoties niet te voelen. Ga naar binnen, ga ademen door je lichaam, voel welke emoties er zitten, wat is er getriggered? Je onwaardigheid? Google een innerlijke kind meditatie en probeer die toe te passen.

Hi Hans,

De WIA-aanvulling moet je zelf bij het UWV aanvragen. Mocht je "teveel" verdient krijg je het niet maar het is zeker het proberen waard.

Ik zit ruim twee jaar in BO en heb nu een WIA uitkering, het is even niet anders. Ik wil duurzaam herstellen, leven ligt totaal op zijn kop. Je kunt even de wet Poortwachter opzoeken. De werkgever moet ook een inspanning leveren om jou weer aan het werk te krijgen. Tweede spoor traject zou moeten gaan lopen na één jaar.
Ik zou zorgen dat je beperkingen goed duidelijk zijn bij de bedrijfsarts en dat deze goed op papier staan. Neem daarbij geen blad voor je mond maar vertel echt hoe het zit. Er is een termijn waarbinnen je aanvraag WIA binnen moet zijn. Daar zou personeelszaken je mee kunnen helpen.
Kijk ook even op de site van UWV over aanvraag WIA en verplichtingen werkgever/ werknemer.

Sterkte !

Als je tegen 2 jaar ziekte aanzit krijg je een uitnodiging voor een afspraak met een arts van het UWV. Deze gaat dan bepalen voor hoeveel % je ziek bent en voor hoeveel % je zou kunnen werken. Als de Arbo arts blijft melden dat er geen uren beperking is is dat wel erg vreemd als je niet aan het werk bent. Dan zou je ook weer (gedeeltelijk) aan het werk moeten zijn. Met geen uren beperking krijg je straks denk ik wel een probleem bij het UWV. Je moet zorgen dat alles goed op papier staat vanuit de Arbo dienst, vooral ook je beperkingen ! Geen uren beperking betekent toch eigenlijk dat je gewoon kunt werken volgens mij. Ik zit nu bijna 1 jaar in de WIA met een tijdelijke afkeuring van 80 tot 100 %....het is niet anders zoals Eric zegt !

Ik zit nu bijna 3 en een half jaar in een bo ik ben afgekeurd bij de uwv krijg nu een iva uitkering en een wajong uitkering
Ik heb elke dag last van mijn hoofd wordt er soms gek van en dan ook nog die overprkkeling ik kan soms niet eens naar de supermarkt en dan heb ik er al last van

Hoi Fifi wat een ramp
Hoe gaat het nu
Ik heb hetzelfde als jij.
Ik vind het loodzwaar om de dagen door te komen.
Elke dag hoop ik dat het minder wordt maar helaas.
Het is een hel..
Wat is jouw verwachting. Gaat het een keer over?

Lieve mensen,

Als het zo lang duurt dan zou ik toch eens kijken naar therapie vormen die te maken hebben met SOLK (lichamelijke klachten die niet goed te verklaren zijn). Lichaamsgerichte psychotherapie, kinesiologie of andere therapie die gericht is op het doorvoelen van onverwerkte emoties.

Wanneer het zo lang duurt dan betekent dat vaak dat er iets vastzit wat je zelf maar niet los kan laten. Dat is heel vervelend en naar, en ik hoop dat bovenstaande tip misschien uitkomst kan bieden.

Heel veel sterkte!

Ik sluit mij aan bij G, er wordt hier veel te weinig over gepraat, iedereen loopt te paniekvoetballen, terwijl de oplossing intern ligt, in je eigen overtuigingen, onderdrukte emoties, trauma's (groot én KLEIN).

Ik sluit me ook aan bij G. En Taco.
Verstandelijk wist ik de basis van mijn problemen, mijn duizenden mini trauma’s. Mijn lichaam deed zo’n pijn, was zo uitgeput, enz…
Het enige wat hielp was het doorvoelen van de trauma’s, mijn emoties leren herkennen, en uiteindelijk een manier vinden om mijn emoties een stem te geven.
Mijn lichaam hield al m’n emoties vast en die kon ik niet kwijt.

Hoi G en Taco,

Ik ben het helemaal met jullie eens dat de oplossing intern ligt, maar vergeet niet dat je het verhaal van een ander en de aanloop naar het ziek worden niet kent. Ieders biologie, psychologie en sociale omgeving zijn anders waardoor herstel bij de een langer duurt dan de ander. Het kost ook tijd om uit te vinden wat voor jou wel of niet werkt. Bij het verwerken van trauma’s en herkennen van overtuigingen heb je daarnaast vaak hulp nodig en de wachtlijsten in de zorg of de pech dat je niet direct de juiste therapeut treft helpt daarbij niet mee. Ook tijdens het herstel kunnen vervelende dingen gebeuren in je leven die je een stap terug zetten. Dus, kijk met zachte ogen!
Fijn dat jullie al zo ver zijn gekomen en concrete tips delen om anderen te helpen.
Voor de mensen die lang onderweg zijn, voel je daar zeker niet slecht over en gun jezelf de tijd die je nodig hebt ❤️

@N Jazeker ik ben het met je eens, zachtheid en tijd gunnen. Liefde en zachte aandacht, herstel mag zo lang duren als het duurt <3 Het is alleen jammer dat er vaak wordt gezegd: pak rust en ga leuke dingen doen. Voor mensen die teveel hebben weggedrukt en meegemaakt werkt dit niet. Zo heb ik ook 1,5 jaar hieraan verloren terwijl ik intern werk had kunnen doen in die tijd, dan was ik nu al 1,5 jaar verder geweest...

Hoi N,

Mijn reactie is ook met alle liefde en zachte bedoelingen geschreven, ik heb geen enkel oordeel over het proces of de lengte van het herstel. Ben er zelf ook nog niet 100% dus dat zou ook heel vreemd zijn. Maar ik val juist in de categorie van mensen bij wie het allemaal wat langer duurt en waar het herstel even leek te stagneren, dus ondanks dat ik de door jou genoemde informatie niet heb kan mijn persoonlijke ervaring wel nieuwe inzichten geven waar bovenstaande mensen misschien wat aan hebben.

Vandaar een tip voor een alternatieve oplossing die eventueel uitkomst zou kunnen bieden. Deze tip kwam voor mij pas heel laat in het proces voorbij. Mijn persoonlijke ervaring (en van vele anderen hier) is dat de artsen, begeleiders vanuit werk en arbo je vaak niet goed verder kunnen helpen en al helemaal niet in deze hoek kijken terwijl het zo veel mensen juist heeft geholpen.

Elkaar willen helpen lijkt me juist het meest liefdevolle dat je kan doen hier. En het blijven maar suggesties he, iedereen kan zelf bepalen of ze er wat mee doen.

Alle liefs voor de lotgenoten hier ❤️

Hoi G en Taco,
Dank voor jullie lieve reacties. Ik denk dat de frustraties over mijn eigen ellenlange proces en pech die ik onderweg heb gehad ervoor zorgden dat ik de zachtheid in jullie reacties niet zag (terwijl ik zelf juist zeg ‘kijk met zachte ogen’ en op mijn beurt ken ik jullie verhaal en proces natuurlijk ook niet😄). Even wat zelfreflectie haha.
Het klonk alsof de oplossing zo simpel is (ga intern aan de slag), terwijl ik al zo veel heb geprobeerd (ook traumatherapie gestart) zonder nog veel verbetering te merken. Het is zo intens zwaar, voor iedereen op zijn of haar eigen manier.
De tip voor lichaamsgerichte psychotherapie neem ik zeker mee, dat klinkt als iets wat kan passen.
Veel sterkte met toewerken naar een fijn, gezond en licht leven ❤️

En dat is ook oke N, die frustratie kennen we allemaal! Hoe fijn is het dan ook dat we dit forum hebben om onze onderlinge zorgen, frustraties, maar ook overwinningen en tips met elkaar te delen❤️

Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop dat de suggestie jou ook misschien wel verder kan helpen. Voordat ik die therapeut vond zat ik in een vergelijkbaar schuitje als jij, en de doorbraak sindsdien is zo groot dat ik dacht: al kan ik één iemand hiermee helpen dan is dat het al waard.

En het is ook niet met zo'n therapeut even 1, 2, 3 opgelost natuurlijk, maar het is zo fijn om bezig te zijn met iets waarbij je wel gelijk al positieve verandering kan zien in je eigen patronen (in mijn geval dan). En waar je ook het gevoel hebt dat je in goede handen bent en begrepen wordt door de therapeut. Vooral die erkenning deed mij heel erg goed. Ik ben bij twee psychologen, een haptonoom, ergotherapeut, drie fysio's en een osteopaat geweest voordat dit op mijn pad kwam. Niks heeft geholpen maar bij deze therapeut ben ik langzamerhand alle vertrouwen aan het terugwinnen. Dat kan natuurlijk heel persoonlijk zijn, maar ik zie veel overeenkomsten tussen mijn verhaal en de verhalen van lotgenoten hier die ook langer bezig zijn.

Hoi,

Ja zeer herkenbaar. Ik kan na 2 jaar BO zeggen dat het nu pas iets beter lijkt tegaan op sommige momenten. Maar heb er nog wel steeds dagelijks nog last van. Ik kon iets langer dan 1 jaar opeens geen tv meer kijken of scrollen op mijn mobiel, laptop of bewegende dingen zien etc. Het lijkt dan alsof mij ogen en hoofd alle kanten op draaien en dat hou ik dan 24/7 aan +intense druk op mijn (voor)hoofd en ogen. . Ook bij het slapen wanneer ik
mijn ogen dicht hebt beginnen mijn ogen gek te doen
druk in voorhoofd en ogen en duizeligheid. Ik zeg altijd die duizeligheid komt van m'n ogen af. Deze klacht lees ik overigens weinig tot niet terug bij anderen.

Ik herken dit! Ik denk omdat we oververmoeid zijn?

Heel herkenbaar! Voelt zo benauwend…. Alsof je alles vanuit een te scherpe bubbel ziet. En die druk op het voorhoofd heel herkenbaar. Balen!

Ja heel herkenbaar... ik heb het nu na 10 maanden nog steeds. Sommige dagen belemmert het me ook enorm, moet dan extra concentreren om te werken/auto te rijden etc.
Veel hoofdpijn ook sommige dagen...

Sterkte!!

Aangeven dat je nog 4/5 wilt aanhouden? En gedachten op papier zetten wat in je hoofd zit, praten erover.. sterkte!!!

Ik denk dat we hier allemaal de signalen wel herkennen. Als we er niets mee doen dat belanden we in dezelde situatie als eerder, een burn-out.

Het lijkt me duidelijk wat jou lichaam je wil vertellen en ik denk dat je zelf het antwoord ook wel weet.

Helemaal met Andre eens. Luister naar je lichaam. Doorgaan met oogkleppen op is geen optie ! En ik spreek uit ervaring. Dacht dat het wel een keertje vanzelf over zou gaan, maar heb mezelf alleen maar zieker gemaakt ! Zit nu al drie jaar in deze ellende.....en het einde is helaas nog steeds niet in zicht

Systeemtherapie, internal family systems, trauma therapie (EMDR), journalspeak of soortgelijk (emotioneel schrijven), boek SOLK lezen.

Hoi A.

Helemaal met je eens! Ik ben op een gegeven moment twee weken met mijn partner in een huisje in Zwitserland gaan zitten om te ontprikkelen en toen we terugkwamen had zelfs mijn partner even moeite om zich weer aan te passen. Het meest ironische vind ik altijd wanneer ik een rustgevende meditatie of Yin yoga lesje aanzet op youtube en ik eerst door twee snoeiharde flitsende reclames heen moet voordat ik bij mijn ontspanningsvideo kom.

Ook tv kijken vind ik echt vreselijk, al die reclames, al dat lawaai. Het valt mij ook veel meer op nu inderdaad. Ook wanneer ik buiten ben. Supermarkten en winkels zijn ook afgrijselijk qua prikkels.

Nou, in elk geval blij om te weten dat ik niet de enige ben die dit zo ervaart, gedeelde smart is halve smart ;)

Ik heb wel eens ergens gelezen dat een mens anno nu op één dag net zo veel prikkels ervaart als iemand een paar honderd jaar geleden in zijn hele leven aan prikkels heeft ervaren.

Merkwaardige is dat voor de burn-out je dit helemaal niet lijkt te beseffen, maar nu des te meer….

Oh zo herkenbaar!! Ik vind het al irritant als iemand te hard met zijn lepeltje in zijn koffie roert of het klikken van de tok in huis.

Voorbij scheurende scooters en harde tv reclames vind ik echt verschrikkelijk!

Laatst liep ik in het bos met mijn hondje en toen liepen er 2 dames achter me te praten, net iets te hard, ik heb gewoon gewacht totdat ze voorbij liepen 🤦🏻‍♀️

Jep, alle kleine dingetjes komen 10x zo hard binnen als vroeger…

Als tip trouwens, maar denk dat de meesten deze al wel gebruiken, maar ik loop grote gedeelten van de dag met noise cancelling oordopjes in, dat scheelt echt een hoop.

Lekker rustgevend muziekje op, en je hoort nauwelijks meer iets van externe geluiden….

Klopt helemaal! Het lijkt wel of iedere vrije dag de hele buurt aan het klussen is. Schuren, timmeren, schilderen met radio aan, enz. Of met heggescharen, grasmaaiers en bladblazers in de weer zijn. Dan zwijg ik nog over het verkeerslawaai. Keek altijd graag naar BBBC First, maar kan niet meer tegen de reclame. De tip van A. is een heel goede: oordopjes werken echt.

Als ik erg veel last heb van overprikkeling...prop in mijn oren vol met ouderwetse Watten....heerlijk rustig en kost niks.
Ook in de nacht...slaapt heerlijk !

Ooh, erger ik mij er nu méér aan?
Ik word ook af en toe knettergek van veel te hard pratende mensen buiten, sorry hoor maar het is wel een eigenschapje van veel mensen met een andere afkomst dan kaasland. Ach ja sociale huurwoning buurt. Honden die tegen elkaar blaffen, grasmaaiers en bladblazers die te vaak maaien. Auto met boem boem boem muziek. Stofzuigers, schreeuwende junkies en af en toe tatuut tatuut. Scooters en busjes voor bezorging. Vuurwerk uit Polen midden in de nacht (grappig hoor) en o ja, katten midden in de nacht die na hun liefdesspel KGGGGGIAAAAAUW OOOJ OOJOJOJ schreeuwen. Gelukkig heb ik ook zo'n oorklepset. En muggen! Nog zoiets fijns.

Hier precies dit! Oordopjes van loop zijn top.
Maar: ben ik de enige die ook echt overprikkeling in de ogen ervaart? Licht, patronen…? Kan geen tv meer kijken, lezen lukt niet alles danst, en op sommige dagen voelt het zelfs met m’n ogen dicht als een enorme druk achter mn ogen/voorhoofd alsof m’n ogen in m’n kassen heen en weer schieten.
Herkenbaar voor iemand?

Heel herkenbaar. Ik kwam niet de deur uit.

Als ik mijn wandelingetje deed, dan met zonnebril, festival-oordopjes, en pet op.

Toen ik iets beter was, dan gebruikte ik een Walking meditation om zoveel mogelijk geluid te blokkeren en te focussen op het lopen.

Toen ik iets meer beter was en durfde te fietsen, dan deed ik het alleen met hulp van navigatie. Dan hoefde ik niet na te denken over welke straat ik moest inslaan en alleen letten op het verkeer wat relevant voor mij was (in plaats van op ALLES te reageren). En ook voor het deels blokkeren van het geluid

Kan je dit met je partner bespreken dat je het gevoel hebt dat er weer een burn-out aan zit te komen?

Dat is een reëel risico als je niet genoeg herstelt. (En ook de oorzaak niet probeert aan te pakken)

Sterkte Anoniem67
Helaas heb ik geen oplossing....
Erg voor jullie dat jullie als partner en kinderen zo mee moeten lijden.

Maar als medelotgenoot zeg ik ook nog even en dan spreek ik vanuit mijn eigen situatie:
Ik voel zo kl.... als ik door mijn burnout zo reageer. Ik wil het niet maar het gebeurt. Daarna dus dubbel verdriet....
En diegene waar je het meeste om geeft die raak je het hardst!
Zo moeilijk dus, daarom voor jullie allemaal heel veel liefde,kracht en sterkte ❤️

Hij heeft de root van zijn burnout duidelijk niet aangepakt. Onderdrukte emoties, trauma's van vroeger, misschien mini trauma's in de vorm van tekort gedaan door z'n ouders. Enige wat hij kan doen is hulp aanvaarden. Als hij niet aan zichzelf werkt wordt hij nooit echt beter, of nog erger, krijgt hij andere ziektes erbij.

Hoi anoniem, wat rot voor je. Ik heb zelf ook een partner met een burn-out dus ik weet hoe lastig het is. Wij wonen op dit moment even niet meer samen, geen kinderen, maar om de relatie te besparen was dit een betere (wel moeilijke) tijdelijke oplossing. Mijn partner zit er nu 10 maanden in, helaas nog geen zicht op enig herstel.

Daar doe je goed aan hoor!
Even een kort antwoord.
Belangrijk voor de kinderen na een ruzie of afsnauwen, dat ze zien dat jullie elkaar steunen, door goed te communiceren en het met elkaar goed te maken.

Mijn man heeft regelmatig gezegd: nou meid hier kan ik niks mee, ga even afkoelen. En dan kon ik later terugkomen met uitleg en excuses aanbieden.

Kan je een keer mee met de psycholoog? Voor advies hoe jij als partner ermee om kan gaan?

Bedankt voor alle reacties allemaal.
Pearl bedoel je dat ik er goed aan zou doen dat 1 apart gaat wonen?

Bij de vorige burn out heb ik tips gekregen inderdaad hoe ermee om te gaan, maar dat blijft lastig vind ik ook.

Het is nog niet zover dat mijn partner het inziet geloof ik, in ieder geval het is mij nog niet verteld.

Ik denk dat Pearl bedoelt dat je er goed aan doet door met de kinderen erop uit te gaan met vakantie.

Hoi anoniem67

Las je verhaal en herken hier helaas veel in.
Ik ben een man die ook al een jaar in een burn-out zit. En weet dat mijn vrouw het vaak niet makkelijk met me heeft. Vooral met die emotionele schommelingen. Soms gaat het 1of 2 dagen goed en dan weer een paar dagen slechter. En in die slechtere dagen ben ik vaak kort af, snel geïrriteerd, snauwend en soms niet die leukste opmerkingen die je geven kunt.
Ik herken mezelf hier dan uren later weer totaal niet in en heb weer schuld gevoel en kan ik heel verdrietig zijn. En dan iedere keer sorry zeggen is ook niet echt de oplossing.

Zit nu gelukkig in een periode dat ik weer wil leven en genieten. Maar weet vaak alleen nog niet hoe ik dat op sommige momenten moet doen.
Ben altijd heel leergierig geweest en ben dagelijks zijn oplossingen aan het zoeken.
Ik ben ook als persoon veranderd en ben al een jaar bezig om te achterhalen wat er nu vorig is gebeurd.
Voor mijn burn-out heb ik een aantal stress vollen jaren gehad en vorig ging mijn docht op zichzelf wonen met haar vriend. Eerst koophuis voor hun. Op dat zelfde moment ging een relatie van een goede vriend uit. Zijn vriendin toen (ook onze vriendin) toen in huis genomen. Dit had als gevolg een conflict met hem. Wij werkten toen veel samen en gevolg hiervan was opgelicht worden en even geen inkomsten meer.
Dit alles was voor mij de druppel en werd toen een keer wakker en kon bijna niets meer en wilde ook niet meer.
Dit heeft daarna zeker een half jaar geduurd.

Begin dit jaar weer begonnen met werken maar dat was heel zwaar en dit gaf mij veel frustratie. Nú half jaar verder nog steeds weinig energie om iets te doen. Wil heel graag maar lukt me niet.

Word hier dagelijks mee geconfronteerd en mijn frustratie keur ik dan vaak op de vrouw af.
Dit realiseer ik me dan weer in de avond.
En dan moet ik me weer verontschuldigen.
Denk dan morgen doe ik dingen anders maar vaak lukt het de dag daarna niet en herhaalt zich alles weer.
Hou heel veel van haar en hoop snel dat het allemaal weer goed gaat. Want je relatie staat zo onder grote spanning.

Denk vaak had ik maar een ziekte die mensen kennen gehad (niet terecht natuurlijk). Dan was er meer begrip van mensen en was er een behandeling mogelijk.
Dit heeft me veel contact met anderen gekost. Want niet iedereen begrijpt het.

Ik hoop dat jullie door deze moeilijke periode heen komen. En weer na een positieve toekomst kunnen kijken.
En je bent zeker geen voetveeg, maar iemand die voor 200 procent voor jullie relatie knokt.

Daar mag je partner heel dankbaar voor zijn.

Wens anderen veel sterkte in de klote tijd samen met jullie partners

Groet Aswin

Op vakantie gaan bedoel ik inderdaad. Begin daar eerst mee voordat je uit elkaar gaat.

Het is lastig als hij het niet wilt onderkennen, pas als hij accepteert dat een burn-out ook een onderliggende oorzaak heeft uit zijn eigen jeugd, dan pas kan hij herstellen en groeien.

Ik accepteerde het heel vroeg, maar het was zo moeilijk te zien wat de omvang ervan was. Alsof je in een oerwoud staat, maar je ziet alleen een brede boom voor je neus.
Mijn afsnauwen en tantrums leek heel erg op een peuter die moeite had om zijn emoties te verwerken. Als ouder probeer je de peuter daarin te begeleiden en woorden te geven aan zijn gevoelens. Hopelijk helpt deze vergelijking een beetje.

Ja hoor. Bijna iedereen met een burnout ervaart dit, zeker in de beginmaanden. Ik heb zelfs een uitgebreide oogtest laten doen omdat ik er zeker van was dat er iets mis was met mijn ogen, maar inmiddels werkt alles weer gewoon normaal.

Geen tips, alleen rust en met de tijd zal het minder worden.

Ik herken dit heel erg. Ik kon soms geen eens meer focussen met mijn ogen, omdat ik zo overprikkeld was door wat ik zag. Schijnt te maken te hebben met de spanning in je spieren en veel mensen met een burnout ervaren dit. Een zonnebril hielp bij mij een beetje, en je ogen veel rust gunnen.

En het vertrouwen dat het beter wordt, dat gebeurt echt!

Dank voor de reacties! Dat geeft een beetje hoop want dit lees je niet vaak als een van de “bekendste” klachten.
Dit is ook iets wat (achteraf gezien) een van de eerste signalen waren naast de hoofdpijn voordat “de klap” maanden later echt kwam.
Zonnebril helpt inderdaad iets. Ook bij bewolkt weer ;-) dan maar een poosje als stevie wonder door het leven ;-)

Nogmaals dank! Fijn de herkenning en bemoedigende woorden!

Oja! Hier ook oogtesten en zelfs nieuwe glazen verder ;-) was ook wel nodig maar niet de oplossing…

Hoe lang heeft dit bij jullie geduurd? Hier al ruim een jaar bezig (of en af) en de laatste maanden bijna altijd…

Maar de uitleg klinkt idd ook wel logisch…

Ik ook! Zat vanochtend nog te denken jemig wat ben ik benauwd, en dan schiet de angst ook altijd weer een beetje omhoog. Komt door het weer en bij mij ook wel een beetje door hooikoortsklachten. Vervelend, maar weinig aan te doen helaas.

Vandaag helpt helemaal niet mee 😰

Wat naar voor jou.. ik zit in hetzelfde schuitje, ik slik nu bijna elke avond een halve oxazepam.. maar het is overdag echt overleven, ik lig nu bijvoorbeeld in bed met trillende spieren en enorm vermoeid lijf... wat een hel.

Tijdelijke oxazepam kan geen kwaad is mij gezegd.. daar vertrouw ik nu maar op..

Heb jij ook lichamelijke klachten?

Hoi Anoniem,

Ik vind 3 oxazepam per dag best veel. Zoals je zelf ook aangeeft is het een middel waar je snel verslaafd aan raakt, en dat risico loop je zeker. Maar twee weken zijn nog niet zo lang dus het kwaad is nog niet geschied.

Die ellende zonder de oxazepam is vreselijk, maar volgens mij moet je daar dus wel juist even doorheen. Ik kon twee weken niet mijn bed uitkomen en heb daarna 1,5 maand zo'n beetje de hele dag gehuild. Kon van ellende nauwelijks op mijn benen staan. En ik had inderdaad ook oxazepam kunnen slikken om me kalmer en minder angstig te voelen, maar uiteindelijk komt die klap toch wel. Als jij straks gaat afbouwen zit de kans er dik in dat je alsnog dat allemaal moet doorvoelen.

Heb je een goed vangnet? Partner, familie, begeleiding?

Mijn persoonlijke advies (maar ik ken natuurlijk niet jouw hele verhaal): afbouwen van de oxazepam en laat het maar over je heen komen. Wel onder begeleiding en als je het echt niet aan zou je kunnen kijken of iemand je gezelschap kan houden voor in elk geval de komende dagen/weken. De burnout is nou eenmaal de realiteit en hoe meer je dat weg gaat medicineren hoe minder je intern oplost.

Mocht je echt niet zonder medicatie kunnen (ook dat is geen schande) dan zou ik persoonlijk eerder kijken naar een SSRI voor deze periode dan oxazepam.

Ik wens je heel veel sterkte, het wordt echt beter hoewel dat nu niet zo voelt!

Dank voor de reacties !
Dit is helaas niet mijn eerste burnout, maar tweede.
De eerste kwam ik wel door zonder medicatie ( slik al heel lang een lage dosis ssrr) maar nu heb ik 2 kindjes rondlopen die ik toen niet had.
Mijn man neemt alles al over dat is al enorm verwarrend en heftig voor de oudste met de oxazepam kan ik er ieder geval nog zijn op de bank voor hem .

Ik gebruik een lage dosis overigens 3 x 5.


En ja heel veel lichamelijke klachten waarvan ik dan weer paniek ervaart , mijn gedachten gaan aan de haal etc.
Die pam helpt om soms niet helemaal door te schieten want hoe meer paniek hoe meer lichamelijke klachten merk ik

Lieve anoniem,

Om je gerust te stellen: ik heb op mijn dieptepunt 3 maanden dagelijks oxazepam gebruikt (3 x 5mg en tijdens opbouw antidepressiva meer). Ik was hele dagen totaal in paniek, kon niet eens meer een broodje smeren of alleen thuis zijn. Ik begrijp wat G. zegt en het is een verslavend medicijn en de oplossing ligt ook niet in medicatie, maar soms heb je simpelweg geen keus. Je gebruikt dit echt niet voor je lol. Ik was ook heel bang om verslaafd te raken. Toen de AD bij mij wat ging werken en er iets meer rust kwam heb ik na 3 maanden de oxazepam in een paar weken rustig afgebouwd (elke paar dagen een kwart eraf) en dat ging zonder problemen. Zolang je bewust met de medicijnen omgaat (zo laag mogelijke dosis en alleen gebruiken zolang het écht hard nodig is), komt het echt goed. Ik hoop dat je naast de medicatie andere manieren vindt om wat rust te vinden en met therapie ook de oorzaken kan aanpakken. Houd moed, je bent sterker dan je denkt!

Liefs

Zo denk ik er ook over. Helaas in een derde burn-out terechtgekomen. Gebruik 3x daags 10 mg Oxazepam. Mijn ervaring is als de spanningen afnemen ook de behoefte aan medicatie weggaat. Daar vertrouw ik nu ook weer op.

Hoi L.N

Gelukkig is je bloed en echo goed ! En de maag…is dat dan “gewoon” stress of zo? Ik hoop dat je er niet teveel last van hebt/ krijgt!🤔
Ik lees dat veel ,van de terugval ….je denkt dat het goed gaat ,en dan weer mis is! Heb zelf ook van die dagen,zoals nu met de warmte. Huilen ,hoofdpijn etc. Herken je dat ook?
Je lijkt me ook een sterke vrouw als ik het zo lees.
Hou vol…💪🏼

Hoi Ann Dankje voor je reactie weet dat jij het ook moeilijk heb lees dat maar waarom kan ik niet genieten van de momenten dat het goed gaat wees dankbaar hiervoor weet ik en mijn kinderen zeggen leef nu Mam jij ook sterkte ❤️

Ja An ze zeggen dat ik een sterke vrouw ben probeer het ook te zijn en positief en wat jij hebt is ook gewoon hoor en huilen lucht op doe ik ook heb de dood van mijn man niet kunnen verwerken zei de dokter denk dat de stress bij mij op de maag valt bij jou je hoofd hou ook vol hé 💪

Hoi L.N

Dat zeggen mijn kinderen ook,..maar ik kan dat ook niet, ! niet in blijven hangen zeggen ze! Pff
Nog alles op de automatische piloot 🤷‍♀️ meer huilen dan wat anders. Ook ik heb nog veel te verwerken,man ,huisje alleen,het vliegt me aan. En dan nu met die hitte word ik ook niet vrolijk van😳. Valt echt niet mee,….maar we moeten wel 💪🏼

Zou ik toch even snel langs arts gaan. Kan een scheurtje in netvlies zijn. Even uit laten sluiten.

Oculaire migraine?

Hoi Anita heb ik ook naar de oogarts geweest en dokter is oog migraine

Bedankt voor de reacties. Heb er naar laten kijken en is gelukkig niets bijzonders. Oogmigraine!

Hoi Anita,
Heb ik ook gehad, bij mij komt het door stress/vermoeidheid. Hoe meer ik herstel hoe minder ik er last van heb

Dit wat je zegt idd. Dagen achtereen stress gehad en te veel op de telefoon kijken vooal kleine lettertjes aandachtig lezen dan is het hier zo raak. Ik Voel me op de dag dat ik het krijg met opstaan anders en heel chagerijnig/boos en dan later op de dag is het er. Stel dat ik door blijf gaan met bezigheden tijdends de flitsen dan heb ik kans dat ik er hoofdpijn bij krijg

Ik krijg altijd oogmigraine van aspartaam.

Hoi Mimi,

Dit is een van de meest voorkomende gedachten van mensen in een burnout. Het voelt daadwerkelijk zo omdat je hoofd niet meer stopt met denken (zeker in het begin) en er zijn ook een aantale fysieke veranderingen in je hersenen waardoor je het eigenlijk niet kan helpen. Je amygdala is vaak vergroot en je prefontale cortex verkleind waardoor je minder rationeel wordt en juist heel gevoelig voor angst.

Dit wetende kun je de gedachte zelf actief "bestrijden" door het gewoon toe te laten en er geen emotie aan te hangen. Makkelijker gezegd dan gedaan, i know, maar alles in herstel is een lange termijn proces. Hoe dan ook ben jij nog steeds de baas over je eigen hoofd en wat je je laat beïnvloeden en wat niet. Het beste medicijn is om het gewoon uit te dagen, dus tegen jezelf zeggen: weetje wat burnout, maak me maar gek, geef me je beste poging. Paradoxaal genoeg zien we vaak dat het dan juist op den duur beter wordt (ik spreek uit ervaring).

Sterkte en succes!

Hi Roel,

Wat fijn om jou bericht te lezen. Het stelt me erg gerust.. ik blijf dat idd ook tegen mezelf zeggen.

Herkenbaar Mimi

De angst voor de angst is heel erg aanwezig bij veel mensen.

"Een mens lijdt het meest van het lijden dat hij vreest"

Hier ook, hoor het ook vaak van mensen in mijn omgeving met overspannenheid of burnout klachten.

Boek DARE (barry mcdonagh) heeft mij hier goed bij geholpen.

Sowieso is het belangrijk om te begrijpen dat bijna iedereen met angstklachten deze angst heeft, maar juist het feit dat je er bang voor bent laat zien dat het helemaal niet aan de orde is. Iemand die echt 'gek' aan het worden is heeft dat zelf helemaal niet door. Die gedachte geeft mij ook vaak rust.

Sterkte Mimi,
Liefs

Ik heb die gedachten ook nog wel eens. Zit er tien maanden in. Ik denk ook laat maar komen dan. Het idiote van mijn burnout is dat het maar door blijft klote. Elke dag mega koppijn 24-7.
Doe gedachten om door te draaien.
Ik doe zo min mogelijk.
Waarom nog altijd geen vermoeidheid of herstel. Ik ben wel eens bang dat mijn systeem niet meer terug kan of wil naar het rest and digest niveau.
Wat een hel. Ik ben kapot. Ik kan niet meer. Klinkt dit herkenbaar?

Ik herken dit.. net alsof de angst de regie neemt? En je lijf niet meer mee wil.
Heb jij therapie?

Schuldgevoelens tegenover gezin, familie en werk en onrust over wat mij mankeert.

Sterkte voor jou!

Ondersteuning van een praktijkondersteuner en ergo gespecialiseerd in burn out.

Helaas niet zulke goede ervaring met psycholoog en burnout.
Dit is niet me eerste namelijk en bij de vorige werd burnout als atypsische depressie weggezet. Ze moeten ook wel want burn out komt niet voor in de dsm .
Daardoor miste ik toch wel goed uitleg waarom mijn lijf deed zoals het deed en kreeg ik niet echt advies passend bij de situatie.

Maar inderdaad die schuldgevoelens en angst die ook de lichamelijke klachten weer verergeren vreselijk

Hoi Melissa,

Dit herken ik heel goed, en voor mij is dat helaas het teken geweest dat ik van overspannenheid de volgende fase (burn-out) in ben gegaan. Dit is heel verraderlijk, bij overspannenheid kan je nog best een tijdje doorgaan, maar dat is juist het moment dat je moet afremmen. Helaas hebben de meeste mensen dat niet door en is de begeleiding vanuit werk vaak ook meer gericht op iemand zsm weer aan het werk krijgen, en niet op preventie.

Ik kreeg in april de eerste klachten, en ging in september echt onderuit. Het heeft mij zeker een halfjaar gekost voordat ik weer genoeg energie had om de normale dagelijkse handelingen allemaal zelf te doen (douchen, ontbijt maken, stukje wandelen, huishoudelijke klusjes, lunch maken, avondeten maken). Tot die tijd heeft mijn partner een groot deel van de klusjes in huis overgenomen en verzorgde die ook het eten.

Wat heel belangrijk is is dat je nu alle rust pakt waar je lichaam naar vraagt. En onthoud voor nu: it's going to get worse before it gets better. De komende weken / maanden zul je nog veel pieken en dalen meemaken. Maar geef je over aan het proces. Veel mediteren, veel slapen, gezond eten, veel water drinken, en zodra je lichaam wat meer energie krijgt: veel wandelen! Ook als je nu wat minder energie hebt kan het fijn zijn om een stukje natuur in je omgeving op te zoeken en desnoods gewoon even buiten te zitten of liggen op het gras. Dat heeft een helende werking.

Ik wens je heel veel kracht en liefde toe, dit forum kan veel troost bieden.

Aanvullend op mijn reactie hierboven want ik zie nu pas je andere opmerking^

Ik zie dat je aangeeft dat je een goede uitleg mist. Dit heb ik ook heel erg zo ervaren. De eerste maanden waren extreem verwarrend, kreeg allerlei labels op mij geplakt terwijl het gewoon een burnout was.

Het boek Over de Kop van Brankele Frank heeft mij hier heel goed bij geholpen. Je kunt ook de Fullcharge Podcast aflevering met haar bekijken op Youtube. Toen ik dat zag viel alles eindelijk een beetje op zijn plek en kon ik rustiger mijn herstel in gaan.

Heel erg bedankt voor je reactie! Doet me heel goed en geef moed.
Ik raakte echt in paniek namelijk dat het zo extreem is.
En inderdaad dit is helaas mijn tweede zware burnout maar bij de eerste kreeg ik ook allerlei labels opgeplakt terwijl het gewoon burnout totale ontregeling was.
Zo frustrerend was ie tijd.

Ik probeer zoveel mogelijk mijn rust te pakken en zo min mogelijk te doen , net als vorige keer.
Maar het is wel heel moeilijk omdat ik 2 kindertjes heb, waarvan 1 nog baby.

Mijn man is voor nu even vrij maar we moeten straks heel veel hulp vragen en dat vind ik heel moeilijk.
Ook omdat burnout zo ongrijpbaar en onzichtbaar is. Mensen snappen niet dat je geen eens in staat ben om voor je eigen kindjes te zorgen.

Vind dat zelf ook nog wel het lastigste van allemaal :( .

Maar ik ga eens kijken naar je tips, dingen die ik nu op YouTube vond beweerde allemaal dat je binnen enkele weken wel weer heel ver kan zijn. Dat is mijn ervaring echt niet en daardoor twijfel ik weer aan mijzelf :(

Mensen die moeite hebben om hulp te vragen zijn vaak ook de mensen die in een burnout terecht komen, zeg ik vanuit eigen ervaring :)

Ik mocht op een gegeven moment van mijn partner geen sorry meer zeggen, en toen werd het zo erg dat ik zelfs sorry ging zeggen dat ik zo vaak sorry zei.

Leren om wat meer ruimte in te durven nemen in dit proces is heel waardevol, maar ik heb zelf geen kinderen en kan me voorstellen dat het heel moeilijk is om dit mee te maken als je twee kleintjes hebt.

De hulp heb je uiteindelijk toch wel nodig dus je kunt beter vooraf een goed plan bedenken en de juiste mensen verzamelen om hierdoorheen te komen dan dat je last-minute straks hulp moet inschakelen (wat vaak een grotere last is voor anderen).

Binnen enkele weken herstellen is echt onzin. Dat is geen burn-out. Dat kan best met overspannenheid maar een pittige burnout duurt in de meeste gevallen minimaal een jaar, de ervaring op dit forum leert dat de meeste mensen pas rond de anderhalf, twee jaar zich echt weer goed gaan voelen.

Voor nu de focus op rust en herstel! En wel een goed idee om ook de wortel aan te gaan pakken wanneer dit al je tweede burnout is. Maar alles op zijn tijd. Voor nu de focus op rust. Heel veel liefs!

Hoi E.

Het klinkt eigenlijk vooral alsof je super goed bezig bent en heel erg trots op jezelf mag zijn!

Je lichaam zal nog wel een tijdje signalen afgeven wanneer het eventjes te veel is, dit is ook niet zo gek want je moet ook weer wennen aan een hogere intensiteit van leven. Probeer het vooral rustig op te bouwen Zo'n dag als gisteren die je omschrijft lijkt mij misschien nog een beetje veel. Maar het feit dat het op het moment zelf wel allemaal lukt is natuurlijk ook een goed teken. Je zou de volgende keer eens kunnen proberen of je de helft van die dingen kan doen en zien hoe je je daarna voelt. Ik had laatst een dag waarin ik in iets te overmoedig was en ontzettend veel had gedaan. Resultaat: twee dagen hoofpijn, maar wel een enorme trots dat het allemaal gelukt was. Het geeft me vertrouwen, maar laat me ook zien dat ik nét ietsje rustiger aan moet doen.

In deze fase is het een beetje alsof je op een weegschaal staat, moeilijk de balans te vinden. Mijn ervaring is; doe voor nu liever net iets minder dan je denkt te kunnen. Die grens zal dan ook stukje bij beetje verder opschuiven.

Goed bezig!

Ja, ik kan het je aanraden. Als het financieel mogelijk is!

Ben jij minder gaan werken P.? Ook een dagje minder of nog meer?

Ik voel hetzelfde. Ik moet volgende week voor het eerst 27 a 30 uur werken vanuit weken van 18 uur. Ik ben er helemaal van geschrokken want 18 haal ik nog maar net.
Baal zo dat arbo mijn hele situatie niet goed in schat. Ik ben bezig met ander werk zoeken en ik kijk zelf hoeveel uur ik aan kan dan. Succes maar als het financieel kan zou ik minder gaan werken.

Hi N., die overstap is veels te groot, bijna een verdubbeling qua uren. Heel onhandig, zo word jij nog onzekerder wat zeker niet ten goede komt van je herstel. Stom ook, dat die arboartsen zo doordouwen.

Succes in ieder geval, ik denk zsm aangeven als je voelt dat het de verkeerde kant op gaat. Herstellen van een terugval kost ook weer tijd en energie…

Ik zou heel graag van 40 uur naar 32 uur gaan (permanent), maar ben alleen en heb al mijn inkomen hard nodig. Of het alleen haalbaar is, echt geen idee meer. Ik voel ze nog steeds zó anders dan voor de burnout ondanks dat de heftige symptomen wel zijn verdwenen. Of heeft deze aandoening gewoon een hele lange nasleep?

Ik denk dat aan het moment dat de burnout zich openbaart, er jaren (en jaren) aan vooraf is gegaan.
Volgens mij is het niet vreemd (en dan hoor ik ook wel van de "specialisten") dat het dan ook lang kan duren voordat je er volledig vanaf bent
Het goede nieuws is, het kan gewoon wel!

Verder denk ik dat je (moet leren) anders met situaties moet omgaan. En dat is jiet makkelijk wanneer je gedrag en coping al jaren en jaren zo is. Het goede nieuws is, het kan gewoon wel!! 😊

Ik moet gaan opbouwen naar 32 uur in de komende maanden. Nu werk ik er nog maar 9. Vind dat ook best zwaar en zie er tegenop. Want nu hen ik er al zo lang uit (bijna een jaar!) Maar ik moet wel want anders moet ik een arbeidsdeskundige onderzoek en ander werk wil ik niet gaan doen. Wil gewoon weer mijn eigen werk doen want dat doe ik uiteindelijk wel graag. Denk alleen niet dat je die 40 uuur (of 32, als dat haalbaar is voor jou) moet vergelijken met hoe je je werk eerst deed. Want beter gemeld zijn voor de wet betekent nog niet hersteld! Mijn bedrijfsarts zei, dat ik egocentrisch (dit is niet egoïstisch!!) moet zijn en mijn grenzen heel goed moet bewaken. Herstellen kan nog veel langer duren en dat betekent ook aanpassingen doen in je werk.

Arbeidsdeskundig onderzoek stelt niet heel veel voor en heeft weinig invloed op wel of niet je eigen baan behouden is mijn ervaring. Spoor 2 moet wel opgestart worden na een jaar maar spoor 1 (terugkeren in eigen functie) kan daarnaast gewoon bestaan. Ik zou idd vooral je grenzen blijven aangeven en niet (meer) gaan werken omdat dit van je verwacht wordt. Werkt alleen maar tegen je herstel als je gaat forceren. Hier zelf nu ook 1 jaar onderweg en ga echt pas opbouwen als ik de dagen redelijk normaal doorkom. Ik merk nog steeds een stijgende lijn dus ik ben er van overtuigd dat dat zich verder doorzet. Opbouw kan ook extra lang duren als je te vroeg begint met werken heb ik vernomen

Opbouwen kost tijd.. en heel veel energie en moeite maar probeer het echt stap voor stap te zien. Enige mogelijkheid om het te overzien, ik vond opbouwen echt een hel, inderdaad ook de druk van tweede spoor in mijn nek. Verplicht naar een loopbaanbegeleiding ed pff. Daarna wel echt half jaar nog flink van slag geweest na een werkdag. Ik ben ook 1 dag minder gaan werken daarna dus eerst wel mijn eigen uren opgebouwd. Werkte al parttime.

Vertrouw op het proces en je eigen kunnen, lat niet te hoog

Hoi,

Ik neem ook magnesium en omega 3 op aanraden van de huisarts. Inu al zeker enkele maanden ter ondersteuning bij het herstel. Magnesium helpt me vooral om men vermoeide spieren en spiertrillen tegen te gaan.

Groetjes,
Karen

Mss nog ter aanvulling van mijn reactie hierboven. Ik heb wel wat moeten zoeken naar ‘verteerbare’ vitaminen omdat ik sinds de burn out sneller last heb van maag en darmen. Ik pak nu al maanden die supplementen van yummyguls, die liggen niet op men maag en kan ik maanden nemen in vergelijking met andere vitaminen. Niet om reclame te maken maar mocht je daar ook last van hebben, kan het mss helpen
In je zoektocht!

Groetjes,
Karen

Hier ook aan de magnesium en omega-3.
Wat ik begreep is dat er nogal wat verschil in soorten en/of samenstellingen. Laat je daarover goed informeren.

Daarnaast is B-12 ook een aanrader.


Sterkte!

Cactus.

Hi S,

Eens met Cactus dat er heel veel verschillende soorten supplementen zijn. De poederzakjes magnesium werken bijvoorbeeld bij mij alleen maar laxerend en ben daarom naar een orthomoleculaire therapeut geweest om te kijken welke supplementen het beste aansluiten op wat ik nodig heb. Als je het geld ervoor over hebt zou ik het zeker aanraden. Ik slik magnesium 200 complexe en D3 van Vitakruid.

Sterkte met je herstel!

Dank jullie wel voor de reacties.
Ik ga er verder mee aan de slag: alles wat een beetje kan helpen in het herstel, neem ik met beide handen aan!

Lieve groetjes en ook sterkte voor jullie!

Ik slik plnkt. (Marine Phytoplankton) supplementen de laatste maanden en moet zeggen dat ik sindsdien meer energie heb en mijn gemoedstoestand wat vooruit is gegaan. Zitten verschillende dingen in waaronder Omega-3. Het is alleen niet goedkoop... en ik slik er wel ook nog los magnesium citraat pillen bij.

Accupuntuur heeft mij heel erg geholpen

VEel sterkte! Ik slik af en toe magnesium

Na hoelang merkte je verschil met accupuntuur? Ik heb nu 3 keer gedaan maar ben de dagen erna echt kapot

Ik doe zelf TRE (tension release exercise) via de gratis TRE cursus van TRE Australia geleerd (even googlen), haalt spanning uit mijn lijf en slaap dan veel beter. Ik heb wel THC gebruikt toen ik nog veel geloofde in middeltjes en supplementen, hielp soms een klein beetje.

Hallo D!

Ik herken wel in wat je zegt. Ben zelf ook sneller duizelig of misselijk. Heb in principe ook wagenziekte in bussen, maar merk dat ik het nu ook in auto’s heb.
Ik denk zelf wek eens dat het te maken heeft met overprikkeling. Zo’n decatlon is best wel een massale winkel met veel ruimte en licht en geluid.

Herkenbaar. Ik voel me ook vaker licht in mijn hoofd en ga dan even zitten en rustig ontspannen

Hoi D
Ik zit nu ruim een jaar in de burn-out en jouw klachten zijn heel herkenbaar. Hier heb ik ook heel veel last gehad. Dit was voor mij een periode dat ik veel thuis was en alleen als noodzakelijk was ergens naartoe ging.
Maar dit is bij mij naar enkele maanden langzaam beter geworden.
Maar ik moet nog wel niet te veel willen op een dag anders krijg ik dezelfde klachten weer terug.
Sterkte met deze fase van je burn-out.

Groet Aswin

Hi D,

Hier hetzelfde. Inmiddels al de 3e evenwichtstoornis sinds BO (eind mei). Super vervelend inderdaad. Soms zo erg dat ik amper kan wandelen. Ik heb nu wel de huisarts een berichtje gestuurd omdat het bij mij redelijk heftige vormen aanneemt. Na de epley manouvre heb ik soms nog 1,5 week last van duizelingen. Hopelijk snel verbeteringen!

Groetjes,
Eva

Herkenbaar ! Die evenwichtsstoornissen en duizelig kunnen mij ook erg beangstigen en ik heb t ook meestal in drukke ruimtes zoals winkels , restaurants ,… hoort dus ook bij BO !

Rustig aan doen en het is gewoon een teken van overprikkeling dus probeer nog wat gas terug te nemen . Mss wat mediteren of yoga .

Anouk

Bedankt voor de reacties.
Stelt me wel gerust, in de zin van dat ik niet de enige ben.
Heb aangegeven op het werk dat het nog niet gaat, en krijg waarschijnlijk hulp van een psycholoog erbij.. ben benieuwd of dit resultaat gaat geven. Loop al bij de praktijkondersteuner en de fysio, doe ontspanningsoefeningen, maar goed heb nu ook bijna dagelijks de kinderen ( 4&1) in huis, en merk dat me dat ook de nodige prikkels geeft.

D

Hi D,

Inmiddels heb ik mijn huisarts gesproken en hij denkt dat duizeligheid bij mij komt doordat ik verkeerd ademhaal. Misschien ook nog iets om naar te kijken. Dit kan je testen door jouw bolt score te bepalen (video op youtube). Wellicht dat een ademhalingscoach dan kan helpen. :) ik ga het zelf ook proberen.

Groetjes,
Eva

Hallo Eva,

Ja dat zou heel goed kunnen. Bij mij is dat ook vaker verteld, en ben ook bezig met mijn ademhaling onder controle te krijgen, maar lukt niet altijd.

Goed van je dat je een ademhalings coach wilt proberen, hopelijk helpt dit😊.
Ik zal nog eens kijken naar mijn 'bolt' score, middels dat YouTube filmpje.

Mijn fysio heeft me wel de app breathe laten downloaden, om zo te kunnen oefenen met me ademhaling.

Byv 4sec in, 4sec uit.

Groetjes,
Denise

Hi Stef,

Heel herkenbaar. Super lastig om juist te doseren. Ik mis het sporten ook enorm. Ik ben vaak te moe om hard te lopen, maar ga de laatste tijd vaker zwemmen. Hierdoor belast je spieren minder maar het is wel een goede cardio workout. Fietsen is misschien ook een optie. Op goede dagen jog ik ook een rondje, maar dan echt stoppen als je pijn krijgt/vermoeid wordt.

Groetjes,
Michelle

Ha Stef,

Een poos geleden had ik deze vraag ook gesteld op dit forum, het is ook lastig want in het begin is het écht niet aan te raden en kan het dingen erger maken. Het beste antwoord is dus dat je op een gegeven moment zelf een beetje kan aanvoelen wanneer je weer wat meer energie hebt. Sporten is wel extreem goed om te doen en kan herstel uiteindelijk weer versnellen, wees je er echter van bewust dat je vanaf nul moet beginnen. Dus als dat inhoudt dat je 10 minuten naar de gym gaat en 2 oefeningen doet dan is dat maar zo. Herstel is belangrijker dan inspanning. Daarnaast is het mentale aspect misschien nog wel belangrijker, je moet relaxed zijn als je gaat sporten (jezelf niet te veel opfokken) en vooral positief en blij zijn dat je überhaupt een dergelijke stap weer kan zetten. Niet nadenken over dat je voorheen .. kg squats deed of ... bench. Dat komt wel weer.

Als ik het op mezelf betrek gaat het inmiddels een stuk beter en kan ik weer op 60% vermogen gymmen of weer met 30 km/h racefietsen. Heeft alleen erg veel tijd en geduld nodig en daarom is dat mentale aspect zo cruciaal in dit verhaal.

Succes en sterkte!

Dank voor je reactie Michelle. Zwemmen had ik zelf ook aan gedacht inderdaad, vind ik ook nog wel leuk ook denk ik. Ik merk dat ik gewoon een beetje terughoudend ben met elke vorm van inspanning , omdat ik ook niet weet of dat juist helpt of mijn lichaam juist extra energie kost. Maarja alleen maar niks doen is volgensmij ook niet de oplossing haha, blijft lastig. Ik mis het sporten ook en het in shape zijn maargoed het is zoals het is ..

Dank voor je reactie Michelle. Zwemmen had ik zelf ook aan gedacht inderdaad, vind ik ook nog wel leuk ook denk ik. Ik merk dat ik gewoon een beetje terughoudend ben met elke vorm van inspanning , omdat ik ook niet weet of dat juist helpt of mijn lichaam juist extra energie kost. Maarja alleen maar niks doen is volgensmij ook niet de oplossing haha, blijft lastig. Ik mis het sporten ook en het in shape zijn maargoed het is zoals het is ..

Ha Roel, bedankt voor je reactie ook! Goed om te horen dat je inmiddels weer naar de gym kunt. Hoe zorg jij dat de je lat niet te hoog legt voor jezelf? Ik merk dat ik met momenten met mijn hoofd heel graag wil gaan maar ik weet gewoon niet goed of mijn lijf er klaar voor is maargoed daar kom ik alleen achter door een keer te gaan natuurlijk en begrijpelijk heel langzaam starten. Ik was voorheen best wel fanatiek en eigenlijk te fanatiek en pushte ik vaak door zonder te luisteren naar mijn lichaam. Dat wil ik uiteraard deze keer anders gaan doen. Soms vraag ik me ook wel eens af of krachttraining nog wel de juiste sport is voor mijn lichaam. Hoe ervaar jij dat? En vooral dat ontspannen naar de gym toe gaan is idd belangrijk, hoe doe jij dat? Ik merk dat ik al bijna zenuwachtig kan worden om te gaan en ben dan natuurlijk niet ontspannen. Die fysieke klachten die ik tijdens mijn burn-out ervaarde wil ik nooit meer, soort trauma denk ik

Ik begon met Nederland in beweging nu doe ik het 2 x achter elkaar elke dag. Misschien om mee te beginnen een idee

Hi Stef,

Die lat is nog wel eens een dingetje, ga er zo nu en dan nog wel wat overheen en merk dat dan aan klachten die versterken naderhand (hoofdpijn, extreme vermoeidheid). Dan is het extra belangrijk goed rust te nemen en te luisteren voordat je weer een nieuwe sessie probeert. Daarnaast kan je er wel vanuit gaan dat je wat verhoogde klachten krijgt, omdat je weer wat meer vraagt van je lichaam en dit is ook gewoon een stukje gewenning. Als je het gymmen niet zit zitten kan het fijn zijn om eerst te beginnen met een andere sport waar je geen verwachtingen aan hebt. Voor mij was dit racefietsen, had dit nog nooit gedaan voor mn BO en was daarom al blij als ik op slakkentempo een rondje kon doen. Naarmate zelfverzekerdheid toenam ben ik ook weer wat gaan gymmen, maar dus heel beperkt in hoe intensief. Was zelf ook altijd erg fanatiek, veel te hard gepusht en flink aan het powerliften met toch te weinig focus op totaal herstel. Wees bewust dat stress, verminderde slaap en bijna alles wat je denkt en doet op een dag herstel beïnvloed en probeer daar zo goed mogelijk inschatting op te maken en bij te stellen.

Om rustig vooraf te zijn kan het helpen om een (ontspannings)ritueeltje te doen. Even wat eten, drinken, mediteren eventueel. Voor mij helpt het ook om geen muziek meer te luisteren tijdens het sporten zodat ik me niet laat opnaaien door energierijke muziek. Op die manier kan ik beter luisteren naar signalen van mn lichaam.

Ten slotte moet je het aan de ene kant bekijken per dag (luisteren naar je lichaam) en verder je progressie alleen maar op lange termijn te bekijken (laten we zeggen 3 maanden). Op die manier ga je hopelijk niet te snel.

Ha Roel, bedankt voor je reactie ook! Goed om te horen dat je inmiddels weer naar de gym kunt. Hoe zorg jij dat de je lat niet te hoog legt voor jezelf? Ik merk dat ik met momenten met mijn hoofd heel graag wil gaan maar ik weet gewoon niet goed of mijn lijf er klaar voor is maargoed daar kom ik alleen achter door een keer te gaan natuurlijk en begrijpelijk heel langzaam starten. Ik was voorheen best wel fanatiek en eigenlijk te fanatiek en pushte ik vaak door zonder te luisteren naar mijn lichaam. Dat wil ik uiteraard deze keer anders gaan doen. Soms vraag ik me ook wel eens af of krachttraining nog wel de juiste sport is voor mijn lichaam. Hoe ervaar jij dat? En vooral dat ontspannen naar de gym toe gaan is idd belangrijk, hoe doe jij dat? Ik merk dat ik al bijna zenuwachtig kan worden om te gaan en ben dan natuurlijk niet ontspannen. Die fysieke klachten die ik tijdens mijn burn-out ervaarde wil ik nooit meer, soort trauma denk ik

Zo blij met je berichtje. Ook al gun ik je het allerbeste. Maar je omschrijft zo mooi hoe ik mij voel !
Ik probeer nu angsten te doorbreken, toch iets te gaaan doen ook al zie ik er tegenop.
Wil niet in de greep van BO blijven, probeer zo te ontdekken wat leuk is en haalbaar. Genieten is waar ik zo naar op zoek ben, uit mijn hoofd.

Alles is goed, sterkte allemaal xxx

@Eric

En jou bericht doet mij weer goed 😉

Dat heb ik precies hetzelfde en probeer ook te genieten al valt het mij soms zwaar ook af en toe huilbuien en ook jaloers op andere die wel gelukkig zijn maar doe mijn best sterkte ook en Eric ook jij en vanzelf iedereen x

Hoi LN en anderen

Bij mij veel huilen,is dat angstig zijn ?🤔 ,lamgeslagen gevoel, wil van alles maar komt niks uit me handen. Soort duizelig van de stress of zo,malen,hoofdpijn. Ben nu 3 maanden alleen, valt niet mee , dronken gevoel als ik loop 🤷‍♀️ bah…..

Heel herkenbaar.
En dat omslaan kan soms in een seconde. Een bepaalde situatie of gedachte kan dat dan al veroorzaken

Hoi Newbee
Ja…het is zo verschrikkelijk dat gevoel 🙈ik kan het ook niet uitleggen dan ! Wat doe jij daaraan …al-aika vragen mag ?

maar dan zegt iemand : ga eruit,ga wat leuks doen..
Maar lijkt wel of er een blokkade zit? Aan de 1 kant van àlles willen,en dan toch weer niks.
Als je zo wazig in je hoofd bent,draaierig of zo rij ik ook geen auto. Best eng als je je zo kl.voelt .! niet echt een paniekaanval Neem soms 5 mg oxazepan dan gaat het even.
H.a. Zegt dat ik teveel meegemaakt heb,en tijd nodig heb !
Even schrijven helpt mij ook….vind het best pittig!
En dank je wel voor de reactie !

Hoi S

Ik zit hier vaak te lezen over mijn burn-out klachten en zag jou verhaal langskomen.
Ik heb je hele verhaal gelezen en kan me goed voor stellen hoe jij je voelt.

Ik zit nu zelf te vechten tegen een burn-out of long COVID. Dit is een hele strijd met jezelf en geeft ook heel veel frustraties. Niet gehoord en begrepen worden.
Maar dat is mijn strijd die ik hoop te gaan winnen ooit.

Maar even terugkomen op jouw situatie met je kinderen. Je zit in een heel lastig parket en dit kan je radeloos maken.
Ik ben zelf 30 jaar geleden bij mijn partner terecht gekomen in een soort situatie. Zij lag in een scheiding en haar zoon bleef toen bij haar wonen.
Ik kwam toe als vrijgezelle jongen in een gezin terecht met een kind van 3 jaar oud. Heb hier toen wel echt voor gekozen om dat ik de vrouw gevonden had waar ik oud mee wilde worden.
Maar dit heeft jaren heel veel strijd en stress opgeleverd met de ex partner van mijn vrouw en de vader van het kind.
Die kwam dan wel en dan weer niet opdagen en we hebben hier toen zoveel ruzie over gehad. Ik wou toen alleen een gezin zijn.
Enkele jaren later hebben mijn partner en ik nog een dochter erbij gekregen. De ex (vader) van mijn vrouw kwam steeds vaker zijn afspraken niet na en is zo uitbeeld geraakt.

Na vele jaren van stress en mijn zoon (niet biologisch) rond de leeftijd van 12 jaar was. Kwam hij thuis met de vraag of hij ook mijn achter naam mocht hebben.
Dit kwam doordat hij soms met zijn vaders ergens stond geregistreerd en dan weer met zijn moeders naam.
Dit kwam toen voor mij best onverwacht maar voelde wel een bepaalde trots.
Dit is toen via de overheid in werking gezet en een jaar later had hij de zelfde achternaam als mij.

Ondertussen is hij nu 31 heeft een leuke baan en woont met zijn vriendin samen.
We weten allebei ík officieel zijn vader ben. Maar voor ons zijn we nu echt vader en zoon.

In al deze jaren heb ik veel steun gehad van mijn ouders.
Mijn schoonmoeder heeft mij nooit echt geaccepteerd en ook altijd voor veel onrust gezorgd.
Maar we hebben het als gezin overwonnen en dat is voor mij als vader heel belangrijk.
Mijn kinderen hebben allebei een leuke relatie een leuke baan en alles goed op orde.

Dit is voor mij al die jaren strijd met veel stress , ruzies, niet begrepen worden, onmacht en verdriet wel waard geworden.

Ben in dat opzicht nu een trotse vader.

Ik las bij jou dat je partner nog even binnen zit.
Ik hoop voor jou dat hij spoedig zal vrijkomen en jou kan steunen in deze moeilijke situatie.

Wamt samen sta je sterk

Was bijna klaar met mijn verhaal

Samen met je partner moet je voor jullie kinderen knokken.
En dan hoop ik dat het net zo word uitbetaald als het bij mij is overkomen.

Wens je de komende tijd veel sterkte toe.
Blijf geloven in jezelf dat heb ik ook altijd gedaan en dat heeft me er doorheen gesleept.

Groetjes Aswin

S.
Sterkte,kracht en heel veel geluk toegewenst 🍀

Hoi,

Ik heb dit ook een tijdje genomen. Als ik stopte heb ik dit afgebouwd van 1/dag naar 1 om de twee dagen. Je maagzuur wordt eerst terug erger bij stoppen maar als je het geleidelijk aan afbouwt gaat dit ook weer snel over. Ik lette die periode ook wel extra op op wat ik at (geen frisdranken, geen koffie, weinig vet…), en at veel natuuryoghurt en bananen.
Maar mss toch nog eerst eens overleggen met je arts als hij dit niet aanraadt?

Ik heb dit ook 2 maanden gebruikt en daarna afgebouwd. Ik ben toen kefir (lijkt op karnemelk) gaan drinken en mijn hele maag-/darmstelsel kwam tot rust.

Ik gebruik dit al jaren wou het afbouwen maar kreeg het weer terug de dokter zei je kan het als je wilt gewoon blijven gebruiken heb vrienden die dat ook doen succes

Tijdens mijn Burn Out heb ik maanden last gehad van maagzuur. De huisarts schreef pantaprozol voor. Ik had daar in het begin veel bijwerkingen van. Volgens de huisarts kon dat eigenlijk niet, maar in de bijsluiter stonden toch best wat bijwerkingen. Dat dit minder zou worden als je lichaam hieraan went. Dat was ook zo. Het maagzuur werd wel minder maar verdween niet. Ik heb toen op advies vd huisarts nog twee weken doorgeslikt. Daarna heb ik het afgebouwd zoals de huisarts had geadviseerd, om de dag een tablet. Dat was echt verschrikkelijk . Ik kreeg heel veel last van mijn maag, darmen en rug. Maar de dag erna was het over. Alleen maagzuur bleef nog wel, maar ik wilde niet aan de medicatie. Ik heb regelmatig een hap havermout genomen en dat hielp voor mij beter dan medicatie.
Ik vind dat de huisartsen snel medicatie voorschrijven vor maagzuur of rennies oid adviseren. Maar dit schijnt allemaal niet heel goed te zijn.
Je kan ook te weinig maagzuur hebben. Ik heb mij toen laten adviseren door een orthomoleculair arts. Maar supplementen daarvoor bleken voor mij ook niet te werken.
Uiteindelijk is het vanzelf overgegaan. Soms komt het nog terug als ik veel stress heb.
Maar ik weet nu dat het bij mijn burn out hoorde. Een hele vervelende klacht.
Een vriendin van mij slikt al jaren omoprazol als maagbeschermer vanwege andere medicatie. Zij heeft nergens last van en mag het blijven slikken van haar arts.
Het is per persoon verschillend hoe je er op reageert en wat je zelf wil.
Succes.
Groetjes Kim

Kijk ook eens of je je herkent in middenrif spanningsklachten en eellicht boeren bij hyperventilatiecoach.nl. Dat zou n deel van de oorzaak kunnen zijn. En dan is daar ontspannen dus gundtig voor je afbouw. Oefeningen en osteopast kunnen helpen. Ben zelf daar ook mee bezig. Check: Slik je niks anders... dat invloed heeft op je maag en maagzuur?

Kijk eens bij de regenboog apotheek naar mijn weten zijn er ook afbouw strips te krijgen bel ze anders even mvg anoniem

Hoi hoi dankjewel voor alle reacties 🙏 hardstikke blij met de tips!!!

Ik ben inmiddels 4 dagen gestopt maar het is moeielijker dan gedacht. gister had ik brandend maagzuur en na het eten krijg ik een opgejaagd gevoel en voel me hart dan ook duidelijk kloppen, uren lang een brandend gevoel in de bovenbuik gehad zelfs mijn darmen raken van slag. naar de wc moeten is dan wel wat beter geworden 2-3keer pd sinds de stop, in plaats van 1 keer per week obstipatie en mijn buik is niet meer opgeblazen deze dagen. Voor en na delen.. maar ik zal het ook eens proberen om het om de dag/dagen een in te nemen en dan hopelijk ben ik er heel binnenkort vanaf. Ik heb trouwens een zonne allergie dit jaar, maar dat staat ook bij de bijwerkingen..wist niet dat er zo veel bijwerkingen waren van deze medicatie want mij is vertelt dat ze geen bijwerkingen gaven toen ik begon, bah. Ik zit elke keer vol met uitslag en dat heb ik sinds gebruik van omeprazol maar nooit geweten dat het door de zon kwam, ik dacht dat ik een allergische huidreactie had door iets anders zoals wasverzachter wasmiddel, maar dat staat dus ook bij een van de bijwerkingen.. allergie voot de zon🫤 Pff ach ja dankjewel voor alle reacties, zal het zeker gaan proberen en ook wat meer opletten wat ik eet en drink (ik drink veel koffie en eet te vaak vette dingen) toch maar even stoppen! hopelijk scheelt het wat!! Super bedankt voor jullie tijd om te reageren 🌹

Hi,

Ik neem dit nu na een antibioticakuur voor heliobacter pylori (maagbacterie), maar het lijkt me allemaal behoorlijk zwaar te vallen. Ik heb deze week flinke last van vermoeidheid, misselijkheid, druk/pijn op de maag, soms benauwdheid, meer spanning in mn lichaam (vooral nek & trapezius) wat volgens mij ook weer uitslaat maar (spannings)hoofdpijn.

Over het algemeen begint mijn ontlasting wel stabieler te worden, maar het heeft allemaal wel de nodige tol op mijn lichaam.

In principe ging het de afgelopen maanden bij mij steeds een flink stuk beter maar door deze klachten voel ik me weer een flink stuk meer beroerd. Zou het allemaal door de antibiotica en maagbeschermers komen of ben ik wellicht weer wat te enthousiast geweest de afgelopen tijd?

Te weinig maagzuur geeft dezelfde klachten als teveel maagzuur. Vreemd maar waar. Als je te weinig maagzuur aanmaakt en ook nog eens een maagzuurremmer gebruikt dan is dat dubbelop... maagzuurremmers hebben heel veel bijwerkingen. Ik snap niet dat een arts je zomaar vertelt dat er geen bijwerkingen zijn. Heb je geen last van histamine intolerantie ? Je klachten komen er wel mee overeen !

Hallo anoniem,

Ik heb nu dus 4 weken omeprazol voorgeschreven gekregen na 2 weken antibioticakuur voor het behandelen van de maagbacterie. Voor zo ver ik weet is dit nodig zodat mijn maag en darmflora de tijd heeft om te herstellen van de toch best heftige antibiotica. Het kan heel goed zijn dat mijn maag nu nog worstelt met een ontsteking of wellicht maagzweer die voortkwam uit de maagbacterie, maar aan de andere kant komen veel van de klachten ook overeen met bekende klachten van burnout (waar ik inmiddels nu 6 maanden in zit). Vandaar mijn vraag.

Misschien wel goed om maandag eens even de huisarts te bellen ter info. Ik meende dus wel dat als er nu weer de volle lading aan maagzuur komt zonder dat er hersteltijd is geweest dat mn buik er ook niet heel blij mee gaat zijn, maar misschien dat een arts mij daar meer over kan vertellen.

Histamine-intolerantie zou ik niet weten, op zulke dingen is verder nooit getest. Wel coeliakie en daar was gelukkig niks aan de hand.

Hoi Margriet

Ik ben benieuwd. Merkte je veel verschil door het aanpassen van je voeding,?
Of ging het sowieso al iets beter en heb je toen je voeding aangepast?

Geen BO hier, maar wel angsten,spanningen,paniek (dat laatste gelukkig minder) en denk dat de oplossingen op de lange termijn vergelijkbaar zijn.

Hoi,

Ik ben sinds mijn herval nu van BO meteen gestopt met het drinken met koffie en alcohol. Deze twee zijn niet bevorderlijk voor je zenuwstelsel dus die zou ik zowiezo weglaten . Daarbij neem ik iedere dag magnesium, Q10 + B6 en calcium + D in . Op mijn eten let ik niet perse heel erg maar ik probeer over het algemeen wel gezond te eten en snelle suikers te vermijden . Lief zijn julliezelf allemaal, dat vooral . Het komt goed

Anouk

Hallo Newbee,

Dat het beter met me ging zorgde er wel voor dat ik makkelijker de ongezonde voeding kon laten staan.
Maar toevallig de afgelopen dagen meer suiker gegeten en nu heb ik ook juist vaker en opgejaagd gevoel terwijl het veder juist erg rustig is op het moment. Dus ik wijt dat wel echt aan de suikers

Mijn bo heeft vooral effect op mijn lichaam en ben hiervoor naar een diëtist gegaan. Ze adviseerde idd omega3 en veel eiwitten, bij elke maaltijd eiwitten toevoegen en in de ochtend variëren met ontbijt. In de voeding vooral geen koolhydraten en varkenvlees. Eet zoveel mogelijk producten zonder toegevoegde rommel, bak dus bv in olie of roomboter. Eet voornamelijk noten, zaden, eieren, groente, fruit, kip, vis neem hierbij omega3 olie en drink water met keltisch zeezout voor de hydratatie. Wanneer je dit 70% van de week volhoudt heeft dit effect op je lichamelijke herstel en mag je 30% ook wel eens zondigen ;)

Hoi allemaal

Door angstig zijn,veel huilen, sinds 3 maanden alleen wonen omdat me man er niet meer is.na 35 jaar nú alleen.valt niet mee,veel stress . Veel meegemaakt.

maar zelf neem ik b12,visolie met omega3, vitamine D 20 mug. Dacht dat het wel goed is. Maar wat doet magnesium dan ? De 1 zegt voor spieren , de ander zegt rustiger in me hoofd? 🤷‍♀️
Heb zelf al 10 mg paroxetine A.d. is niet veel,maar net voldoende want meer dan die 10 mg wil ik ook niet !
Alvast bedankt voor een reactie 🤔

Veel vezelrijk voedsel: fruit, noten, pitten, vis, roggebrood etc. Lunch met magere kwark en fruit.Suiker met mate (maar koekjes, chocolade, ijs zijn ook zo lekker) max 1 kop koffie per dag. Veel (kruiden)thee, veel water. In t begin van bo (1,5 jr geleden) zat ik snachts koekjes te snaaien (want veel wakker). Dat gaat nu gelukkig n stuk beter (want slaap ook beter).

Sterkte An
Ik denk aan je 😍
Alleen zijn is niks..en je alleen voelen is vreselijk !!
Veel sterkte met je Burnout!!
Liefs

Hoi Bente

Dank je wel, idd. Is er niks leuks aan. Maar ik zal de enige niet zijn, wilde dat ik niet zo’n druk hoofd had. Word er gek van ,. Piekeren, hoe kom ik uit me hoofd🤔
Kan me niet 24 uur per dag bezig houden toch ?

Dank voor je reactie!

Hi, ja ik had dit ook, op mijn hoogtepunt soms wel 4x per week. Bij mij kwam het door spanningshoofdpijn uit nek/schouders. Ben naar de fysiotherapeut gegaan en die heeft me nu 3x gekraakt en gemasseerd. Echt een wereld van verschil. Ben al bijna 2 weken pijnmedicatie vrij.

Oh had je ook met aura ? Vervelend e !
Wat goed ! Ik heb inderdaad ook veel spanning in nek en schouders ! Ik ben nu acupunctuur aan het proberen .
Gek wel dat dat dan zo met elkaar te maken heeft .

M.

Ja, ik heb hier ook meer last van. Ook weleens als ik in de nacht wakker wordt. Kan met stress te maken hebben en met hormonen. Ik heb hier al jaren last van, gebruik geen medicatie. Volgens mij staat er ook nog ergens een verhaal over oogmigraine.
Sterkte met alles 🍀

Spiegel

Volg je intuitie

Ja is normaal helaas
Duurt weer een tijdje voor het beter wordt

Je immuunsysteem werkt ook minder goed. Vorig jaar Covid infectie die ruim 2 weken geduurd heeft.
Zorg goed voor jezelf, in de vorm van gezond eten, vitamines ed. Meer kun je niet doen.

Hey,
Ik herken het helemaal. Vorige week ook ziek geworden en ik word precies weken terug in men traject gekatapulteerd met klachten die ik ervoor zelfs niet zo intens ervaarde. Ik houd me voor dat deze terugval even heel normaal is maar dat het hopelijk ook sneller terug de goede kant gaat uitgaan.
Veel beterschap!

Ik heb nu sinds een week een covid infectie. Eerst goed ziek geweest en mijn hoofd voelt nu weer zoals een half jaar geleden toen ik in een burn-out kwam na mijn vorige griep/corona (twee keer achter elkaar gehad). Dof, duizelig, zwaar. Ik ben zo bang dat ik weer terug bij af ben, terwijl mijn hoofd net wat lichter werd. Ook kan ik weer bijna niks, helemaal geen energie. Ze hebben er een leuke naam aan gegeven, flirt, maar zo gezellig vind ik deze covid versie nou ook weer niet.

Hallo Marie,

Ik heb helaas exact hetzelfde, tijdens een 3 daagjes mini vakantie wel wat over mijn grenzen gegaan, en als kers op de taart ook nog COVID opgelopen.

Begin vorige week 4 dagen hoge koorts gehad, en snotteren en hele strot kapot (nu nog steeds).

Ik heb ook sindsdien weer dat ik helemaal niets meer kan met mijn hoofd, enorme druk in voorhoofd en achter ogen, en zwaar overprikkeld bij minste of geringste.

Zal denk ik wel weer een paar weekjes duren voordat we hersteld zijn naar het niveau van voor COVID… :(

En nog vergeten te vermelden, maar ook weer extreem veel last van duizeligheid in de nasleep van corona….

Hey ja ik heb dit ook sinds de hitte van 2 dagen niet vooruit te branden ook weer veel piekeren en angstig.

Hier ook. Extreem vermoeid, nog meer dan normaal. Terwijl ik normaal gesproken ook fan ben van de zon. Gelukkig airco op de slaapkamer, dus ben daar vooral te vinden nu

Hier ook veel last van de hitte. Normaal gaf ik hier ook niet om. Maar heb nu sinds maart vorig jaar een burnout en kan echt niet tegen de warmte. Probeer zoveel mogelijk binnen te blijven. Ga s avonds lekker even naar buiten

Vanochtend even gezwommen. Verder als t te warm wordt ook binnen. Voel mij wel eenzaam dan, wetende dat veel mensen genieten nu van een vakantie en de warmte.

Ook dit gaat weer voorbij, sterkte allemaal xxx

Hoi allen

Herken dit ook…waaier aan,hoofdpijn ,onrustig,huilen, en ook nergens zin in. De warmte kan ik ook niet meer hebben…blij als het zo’n 22 graden wordt..dat is zat ! Drukkende warmte😡 ik doe niets ,
Sterkte

Hoi H.

Zie mijn eerdere topic hieronder met dezelfde titel.

Het is super vervelend, maar hoort er helaas bij. Burnout en hitte gaat niet samen. Alle fysieke processen die al in de war zijn worden met warm weer nog meer in de war geschopt. En het is helaas ook zo dat hitte meer angst en paniekklachten aanwakkert bij veel mensen.

Je kunt je er alleen maar aan overgeven ben ik bang, verwacht niks van jezelf op deze dagen en doe rustig aan!

Hoi Eric,

Het is even wennen!

Ik ben ook op een redelijk lange trip geweest zo'n 6 maanden na mijn uitvallen. Dat was niet altijd even leuk maar heb er op andere momenten dan wel heel erg van genoten. Zolang je je eigen grenzen kent en die ook aangeeft naar je gezelschap moet het helemaal goed komen. Eerste dagen onrust is begrijpelijk in deze fase, trekt binnen twee dagen wel weer bij!

Geniet ervan, en probeer je erbij neer te leggen dat het niet gaat zijn zoals een pre-burnout vakantie maar op zijn eigen manier ook weer een nieuwe, spannende en leuke ervaring is.

Liefs,

Wauw Eric ! Vind het wel knap van je, ik moet er niet aan denken op dit moment. Lijkt mij toch energie kosten al die nieuwe indrukken van een vakantie.
Ik vind t al lastig, vermoeiend om 's ochtends even een duik in zee te nemen.

Veel plezier evengoed, dapper van je en hoop dat t goed uitpakt voor je.

Groet, Eric

Vorig jaar rond deze tijd ben ik uitgevallen met een burn-out. De vakantie een maand later was niet fijn, heel onrustig, doodmoe, duizelig, alle energie was weg. Nu een jaar later, nog steeds herstellende, weer op vakantie. Kan er weer echt van genieten merk ik en heb steeds meer goede dagen. Ik denk dus dat het afhangt in welke fase je zit. In begin van mijn burn-out ging ik eigenlijk alleen maar omdat t al geboekt was, maar ik kon eigenlijk helemaal niks. Nu, later in mijn herstel geniet ik er wel van en lukt het om weer kleine dingen te ondernemen en kan ik genieten van in de zon liggen etc, waar ik een jaar geleden niet eens de energie had mezelf in te smeren

Dank je wel allen voor de reacties. Het gaat best prima. Ik merk wel dat ik niet zo snel van begrip ben en er een beetje achteraan hobbel bij het gezelschap met wie ik ben heb ik het idee. Geen paniekaanvallen. Wel vermoeidheid die ik voel. Maar het geeft me ook weer energie. Heel bijzonder om te voelen. Ik ben wel veel bezig met me hartslag. Maar ook dat gaat prima. Ik ben benieuwd naar de rest van de dagen.

Hoi Marcel, ik herken me hier zo erg in. De tegenstrijdigheid die verschillende mensen tegen je zeggen. Ik ging na 4 maanden thuis weer aan het werk, de ene zei je bent gek en de ander zegt goed dat je weer aan het werk bent.. Ik begon ook met enorme klachten op het werk en na 7 weken op 32u gewerkt te hebben ben ik er weer even 2.5 week uitgeweest. Inmiddels werk ik nu om de dag en dit gaat best prima. Ik wandel ook wel 5x p.w. en op het werk ook in de pauze. Ik merk dat het met de maand elke keer ietsjes beter gaat, maar het kost veeeeel tijd (nu ook 7 maanden bezig met herstel).

Hoi Marcel,
Je geeft je eigen antwoord zelf al eigenlijk. Je benoemt dat je wil gaan voor een duurzaam waarbij je je weer goed gaat voelen en daarnaast benoem je dat daar nu geen sprake van is.
Mijn eigen ervaring is: klachten = rusten. Allemaal heel leuk en aardig dat mensen zeggen dat je goed bezig bent als je weer gaat werken, maar vergeet niet dat het concept "werken" bijna gelijk staat aan "er toe doen" in deze maatschappij. Mensen die werken voelen zich daar vaak veilig bij omdat het een inkomen genereerd en omdat aan het werk zijn hoog gewaardeerd wordt door onze samenleving, je draagt iets bij. Maar eerlijk... je moet EERST voor jezelf zorgen en dan pas voor een ander. Zoals in het vliegtuig met het zuurstofmasker.
Probeer erop te vertrouwen dat het leven de kaarten zo voor je schudt dat het je op het pad brengt dat voor jou bedoeld is. De klachten zijn een uiting van het leven dat met jou communiceert en je probeert duidelijk te maken dat het tijd is voor rust, bezinning en zelfzorg.
Hopelijk lukt het je om goed bij je gevoel te blijven, en zo te lezen weet je diep van binnen echt wel wat het juiste voor JOU is. Zoveel mensen, zoveel meningen... maar je beste raadgever zit al in jezelf. Je hebt niemand anders nodig.

Wat hierboven staat klopt echt 100 procent! Luister naar je eigen gevoel

Mooi gesproken Willemijn !!!

Hoi Anna,

Ik herken me hier in. Ik begin me steeds beter te voelen. Ondertussen ook weer aan het werk. Maar wanneer ik weer een ‘grote’ activiteit heb ondernomen ben ik weer paar dagen erg vermoeid. Met het opstaan in de ochtend ben ik ook nog moe en vermoeid. Gedurende de dag trekt het een beetje bij maar ik voel nog niet de energie die ik voor mijn burn-out had. Heeft tijd nodig.

Groetjes

Geen BO hier, maar wel veel spanningen en ook regelmatig erg moe. Ook na een goede nacht.

Als ik ga sporten (wat ik vaak ook prettig vind) dn ben ik soms echt mega vermoeid

@Cynthia Ja precies. Ik werk ook alweer een aantal weken 3 dagen p.w. (om de dag) maar na zo'n werkdag ben ik inderdaad de volgende ochtend weer helemaal vermoeid. In principe heb ik de afgelopen jaren niet echt vaak het gevoel gehad dat ik fit wakker werd (vandaar ook de bo). Ik hoop inderdaad dat het met de tijd echt beter gaat worden want dit voelt vaak heel frustrerend.

@Newbee die spanningen zijn bij mij wel wat geminderd, maar af en toe heb ik even van die momenten dat het terugkomt. Afleiding is soms wat bij mij helpt en/of wandelen. Aangezien ik nu weer werk gaat veel energie daar ook naar toe. Ik heb de sportschool even geminderd want ik merk dat ik op krachttraining/intensieve cardio wat minder lekker op ga.

Hoi Anna

Doe vooral dingen die je energie geven (uit behoefte zoals ik het heb geleerd) en niet uit noodzaak. Dus een afleiding omdat het lekker is, prima. Een afleiding om minder spanning te voelen, dat is juist op lange termijn niet goed. (En dat doe ik nog steeds teveel)

Hoi newbee,

Klopt ik bedoel dan ook een afleiding als in even lekker liggen mediteer sessie doen of een boek lezen. Het is lastig om de juiste balans weer terug te vinden. Ik struggle er ook nog mee

Dag Anna,

Bij mij gaat het inderdaad sinds maart/april ook beter. Iedere dag weer een stapje. Echter blijf ik die vermoeid het houden, met soms nog spierspanningen en soms nog druk achter de ogen. Ik probeer het gewoon te laten bestaan en ben nog op zoek naar een goed slaap/eetritme.

Ik denk dat dit gewoon nog tijd nodig heeft, tevens om ook weer aan alles te wennen en het te laten zijn.

Het geeft me een opgelucht gevoel om hier te lezen dat eigenlijk alle mensen met een burn out hetzelfde ervaren. Ik struggle ook met energie. Heel moeilijk om balans te vinden. Het maakt me verdrietig dat ik niet de dingen kan doen die ik voorheen fluitend deed. Ik ben nu ruim een jaar bezig om op te krabbelen. Ik merk aan mijn omgeving dat het toch niet echt begrepen wordt, tenzij iemand het heeft mee gemaakt. Fijn om hier herkennen te lezen.

@Silvia.

Herkenbaar. Mijn vriendin die, weliswaar een lichtere, ook een bo heeft gehad begrijpt me ook niet altijd. Ik voel exact wanner ik echt moe ben en wanner het bo gerelateerd is.

Maar ze zegt dan, dat hebben we allemaal wel eens, je moe voelen of i.d.Begrijp het ook wel. Na 17 maanden staat haar hoofd er ook niet meer na, en de mijne eigenlijk ook niet meer ;)

Ik hou het meestal maar voor me. De meeste mensen hebben hun eigen dagelijkse problemen en zitten (meestal) niet meer op die van mij te wachten.

Kijk eens bij de lijst met tips van Michelle.

Hoi M
Ik vermoed dat je ook uit Nijmegen komt en snap je probleem heel goed.
Vorig jaar met de zomerfeesten zat ik net een paar weken in mijn burn-out. Toen had ik totaal nergens zin in om te doen.
Nu een jaar later begin ik langzaam weer zin te krijgen om weer dingen te gaan ondernemen.
Maar nu laat me lichaam me totaal in de steek. Paar dagen geleden geprobeerd om toch even te gaan. Maar vanaf mijn auto tot aan de rand van het centrum was het maximale wat me lukte.binnen een uur zat ik weer thuis op de bank. Was helemaal bekaf en voelde me echt verdrietig omdat ik zo graag weer wil soms.
Word zo eenzaam van dit leven omdat het allemaal zolang duurt.
Zou ook zo graag weer iets leuks willen gaan doen. Al is het maar een paar uurtjes.

Ik kan je helaas niet echt een tip geven. Wat ik veel doe als ik alleen ben dan ga ik naar een boek luisteren (Storytel) wat mij dan ontspant. Maar het is niet makkelijk allemaal.

Wens je sterkte en succes met vinden voor een goede oplossing voor jou.

Groet Aswin

Hi M en Aswin,

Ik woon net als jullie in Nijmegen en herken het maar al te goed. Ik dacht ook dat het wel zou kunnen om een paar uurtjes te gaan, maar mijn lichaam laat mij compleet in de steek. Herkenbaar Aswin, ik had eerst ook dat ik zo uitgeput was dat ik niks kon en ik ook somber was en nergens zin in had. Nu gaat het een beetje beter en dat is fijn maar ook het frustrerende, als je hoofd wel weer wil, maar je lichaam (nog) niet. Op momenten als deze met leuke dingen en evenementen en de zomer vind ik het extra moeilijk. Het contrast tussen je 'oude' leven en wat je graag zou willen maar nog niet kan, voelt dan zo groot. Ik vind het ook zo moeilijk dat ik het gevoel heb dat ik niet 'normaal' kan zijn, niet kan meedoen en er niet bij hoor, dat triggert dan weer een hoop onzekerheid en verdriet.

Mij helpt het wel om te bedenken dat het nu is zoals het is en dat wanneer ik nu in de menigte zou staan ik er toch niet van zou kunnen genieten. Dat ik toch probeer mijzelf het zo gemakkelijk/fijn mogelijk te maken met een warme douche, lezen, lekker eten, en oordopjes in tegen de herrie. En soms zelf een lekker nummertje;p

Ik hoop dat we de eenzaamheid op deze manier een beetje kunnen delen, je bent niet alleen!
Veel sterkte en kracht gewenst!

Liefs, Agnes

Ja klopt, Nijmegen. Fijn dat we ook hierin samen zijn en vind veel herkenning in jullie reacties. Ik ben voor het eerst in mijn leven ook blij als het weer voorbij is ;) dit soort evenementen triggeren altijd wel verdriet om het verlies wat we nu moeten dragen, het niet mee kunnen doen. Fijn om het hier te kunnen delen, alleen dat is al veel waard. Dank en jullie ook veel sterkte en kracht, nog een dag te gaan.

Ja klopt, Nijmegen. Fijn dat we ook hierin samen zijn en vind veel herkenning in jullie reacties. Ik ben voor het eerst in mijn leven ook blij als het weer voorbij is ;) dit soort evenementen triggeren altijd wel verdriet om het verlies wat we nu moeten dragen, het niet mee kunnen doen. Fijn om het hier te kunnen delen, alleen dat is al veel waard. Dank en jullie ook veel sterkte en kracht, nog een dag te gaan.

Ja klopt..ik kan mij zo verdrietig en eenzaam voelen..dat het gewoon pijn in mijn buik doet
Wat een naar gevoel.
Dit kan dagen duren.
Wat is dat toch ??
Sterkte voor iedereen

De week is gelukkig voorbij. Hopelijk mogen we volgend jaar er weer bij zijn. Al is het maar een paar uurtje.
Omdat drukte plaatsen opzoeken nú totaal geen oplossing is heb ik iets gepland wat niemand ooit zal verwachten.
Ga deze zondag met een ezel wandelen. Het blijkt heel ontspannen te zijn en je bent er toch weer een keer uit.
I
Wens jullie veel sterkte toe en hoop dat je weer van dingen kunt gaan genieten.

Groetjes Aswin

Hoi Aswin, wat ontzettend leuk, jouw plan voor zondag, en heel positief! Ik ben benieuwd en kan me goed voorstellen dat het heel ontspannend is! En dat het gewoon fijn is om iets leuks te doen. Heel veel plezier.

Dankjewel Aniek,

Ik zal maandag mijn ervaring vertellen.
Ben gelukkig echt een dierenvriend dus dat is al in mijn voordeel
Even kijken of hij net zo eigenwijs als mij is 😜

Fijn weekend en groetjes

Beetje late reactie nog ?
Ik zou vertellen hoe de wandeling met de ezel was gegaan. Nou dat is niet doorgegaan het was afgelopen zondag niet het mooie weer waar ik op gehoopt had. Dus we moesten het uit stellen naar een andere datum.
Hoop dat dit snel zal lukken en dan zal ik mijn ervaring delen.
Groetjes en sterkte
Aswin

Wat vervelend voor jou ten eerste! Heb je allang deze klachten? Hebben ze lichamelijk dan alles uitgesloten? Ik sta op de wachtlijst voor soortgelijke therapie. Ik lees graag even mee.. sterkte voor jou!

Ik heb door lichamelijke klachten en vermoeidheid al vele jaren het een hoog ziekteverzuim en privé ook vaak geen puf/moed en zeg dan af. Herken je dat? Vertouwen in je lichamelijke kwijt zijn?

Hi,
Bij mij dezelfde diagnose + paniekstoornis (licht). Behandeling is momenteel op de helft en gaat goed. Zijn vooral bezig met cognitieve gedragstherapie, wat inhoudt dat we gedachten onderzoeken en er op een andere manier naar kijken. Er is bij mij wel progressie t.o.v. toen ik er net kwam. Het is alleen al fijn om met iemand te praten die meer van dit soort mensen heeft gehad.

Bij mij werd 1,5 jr geleden zware burnout vastgesteld door psycholoog. Liep al jarenlang met spierspanningspijn en slaapproblemen. Omdat behandeling burnout niet meer door zorgverzekeraars wordt vergoed gebruikte mijn psycholoog de diagnose somatische symptoom stoornis om t wel vergoed te krijgen. Behandeling cognitieve gedragstherapie/act met name gericht op acceptatie van klachten en herkennen en
aangeven van mijn grenzen. Kom nu nog maar 1x per 6 tot 8 wk bij psycholoog. Het gaat goed: klachten zijn afgenomen, ik heb geleerd weer naar mijn lichaam te luisteren, houd een vaste dagstructuur aan, gericht op het juist doseren van energie zodat ik aan t eind vd dag niet compleet uitgeteld ben.
C.

Ja ik herken het wel dat ik het vertrouwen in mijn lichaam kwijt ben en ook dat ik me veel bezighoud met de klachten. Ik ben inmiddels bijvoorbeeld ook heel bang om weer ergens corona op te pikken. Dus ik denk dat het goed is om ermee aan de slag te gaan. Hopelijk gaat de cg therapie helpen om beter met mijn vermoeidheid om te kunnen gaan. Fijn om hier jullie positieve verhalen over te lezen.

Een aanrader is echt @hetheleplaatje en @lianneblacquiere te volgen/bekijken op instagram, ze delen boordevol informatie en inzichten zonder dat je hele verhalen hoeft te lezen. Dit gaat voornamelijk over (de)regulatie van het zenuwstelsel, meer de connectie met je lichaam voelen en daarbij (laagdrempelige) somatische oefeningen gebruiken. Het werkt echt helend!

Hi Agnes, dat is een bijwerking van de AD. Dit kan je op internet opzoeken. Niks ernstigs. En anders huisarts bellen als je je zorgen maakt.

Hoi Agnes,

Ik ben geen arts maar voor zever ik weet zijn ze volledig onschuldig. Ik heb ze soms ook.

Wel kunnen ze getriggerd worden door stress en spanning, maar dat lijkt me sterk in het geval van alle mensen die hier zitten 🙃😉

Koffie en alcohol kunnen de kans op ook wat vergroten

Hoi!

Ik heb inmiddels al 6 weken last van drukkend gevoel op mijn borst, pijn tussen de schouderbladen, tintelingen in de armen en het gezicht. Dit is spierspanning door de stress en hyperventilatie.. ik heb meerdere ecg’s gehad. Een holteronderzoek, rontgenfoto van de longen en het hart, bloed,urine en ontlasting onderzoeken. Niks bijzonders uitgekomen.

Ik ben hartstikke gezond volgens de geleerden. Ook dit vind ik soms lastig te geloven maar het zijn echt spierspanningen. Op erg vervelende plekken.

Succes en veel sterkte! Met de tijd zal het beter moeten worden!

Ik heb dezelfde klachten bij het in slaap vallen. Ook heb ik naast schokken last van trillingen en lichtflitsen. Heel vervelend, huisarts zei dat het door spanning komt. Heb oxazepam gekregen hiervoor, maar de oorzaak die aangepakt moet worden is de spanning.

Dit komt echt door burn-out denk ik.
Ik heb ook al weken duizeligheid , zwaar hoofd , spiertrekkingen , lichtflitsen , visuele overprikkeling ,…
Heb ondertussen al een EEG , SEP ,EMG en standaard neurologisch onderzoek gehad en allemaal clean. Heb volgende week nog een MRI opstaan omdat ik sinds mijn burn-out vaker last heb van mijn oogmigraine dan vroeger .
Ik heb een heel sterk vermoeden dat deze ook clean gaat zijn en t echt wel ligt aan de burn-out aangezien ik veel herkenbare verhalen heb gelezen .
De pijn tussen de schouderbladen heb ik ook gehad en is van een verkeerde ademhaling waardoor je die spieren onbewust overbelast .
Heel veel rust nemen en mediteren en yoga doen !


Veel liefs

Anouk

Wat een herkenbare verhalen, ik heb hetzelfde qua spierspanning, migraine aanvallen, zware armen en benen, pijnlijke spieren/pezen, het verspringt steeds en ik ben uitgeput. Opzich wil mijn hoofd wel, maar mijn lijf heeft denk ik besloten dat het tijd is voor een tweede burn out!? Ik moet in augustus naar de neuroloog.. vind het erg spannend. Ik ben ook bekend met angsten, draaien in bed en acute aanvallen van paniek en hyperen. Bang voor ziekten.
Het zal denk ik veel tijd nodig hebben, werk en privé uitjes zijn even niet te doen.. de kinderen hebben wel mijn aandacht nodig en dat geeft wel wat afleiding natuurlijk.

Sterkte voor iedereen!!

Ik zit trouwens ook erg vast op de ribben, voor en achter. Pijnlijke plekken op de ribben zelf en spierspanning. Ik heb hier al een rontgenopname voor gehad.
Rare prikkels in rug herken ik ook, en benauwdheid door spierspanning?
Ben zo alert op alle klachten dat het al tijden mijn leven beheerst

Hi allemaal!

Bedankt voor jullie reacties, jullie herkenning en geruststelling doen mij goed.

@Eric, heb jij die bijwerking ook gehad en is deze vanzelf weggegaan?

Drukkend gevoel op de borst en trillingen, sterretjes zien en duizeligheid ken ik ook. Eerst had ik vooral een brok in mijn keelgevoel en last van mijn slokdarm, dit is nu meer verschoven naar pijn tussen mijn schouderbladen. Bij mij verspringen de klachten en de pijn ook, wat aan de ene kant verwarrend is, maar ook juist een geruststelling is dat er niet op 1 plek iets 'stuk' is.

Ik denk zelf idd dat het een combinatie is, door spierspanning, gespannen ademhaling, uitputting, ontregeld zenuwstelsel etc... om gek van te worden.

Sterkte allemaal!
Liefs, Agnes

Hi Agnes,

Ik heb precies hetzelfde en bij mij begon het ook met brok in keel gevoel. Nu heb ik ook erg last van schokken en pijn tussen schouderbladen. Het neemt wel af, hiervoor zit ik bij een psychosomatische fysio. Die helpt om je te laten ontspannen zodat he spierspanning (en daarmee klachten) afneemt. Regelmatig massages helpt ook!

Groetjes,
Eva

Hoi A,

Zou het kunnen zijn dat het een covid besmetting is?

Het heerst weer begrijp ik.

Hoi A.

In het begin van mijn herstelperiode was ik zo weinig onder de mensen (maandenlang) dat ik daarna telkens een griepje of verkoudheid kreeg wanneer ik had gereisd met het OV of in een drukke winkel was geweest. Ook nam mijn partner weleens iets mee naar huis, waar hij dan niet ziek van werd maar ik wel (en dan waren meerdere mensen op zijn ook kantoor ziek).

Ik denk dat het een combinatie is van een verzwakt immuunsysteem door de burnout en een gebrek aan blootstelling aan virussen / andere mensen.

Een vakantiepark klinkt ook als veel kinderen, dat is al helemaal een broedplaats voor virussen. En corona laait ook weer op inderdaad.

Als jij het zelf als een positieve vakantie hebt ervaren dan lijkt het me niet dat dit nu weer veroorzaakt is door overbelasting/prikkels. Ziek worden we allemaal weleens, en mooi teken juist dat je het ook naar je zin hebt gehad!

Heel veel beterschap en liefs,

Bedankt voor jullie reacties.
Aangezien na 3 nachten koorts inmiddels mijn reuk en smaak ook volledig weg is, ben ik er nagenoeg zeker van dat het Corona is, schiet weer lekker op zo.

Hopelijk ben ik er snel weer door heen…..

Beterschap!

Dat herken ik zeker. Heb dit al 2 jaar in het begin voelde het al verzuring nu is de spierpijn ivooral aan de achterkant van mn benen en onder mn voeten. Nu na 2 jaar voel ik het nog steeds en precies wat je zegt bij emotie verstrakt alles, heel vervelend, je hebt er gewoon geen invloed op maar heel maar dan ook heel langzaam wordt de pijn minder.
Sterkte! Niet te veel bij stil staan want dan wordt het nog erger

Wat vervelend voor je! Ik herken wel de spierpijnen, verzuring en strakke spieren. Ik heb het eigenlijk overal.. en als ik veel angsten voel ik duizelig en hele zware ledematen. Ook trillen mijn spieren. Ik ben doorverwezen naar een neuroloog.. ik vind het zo eng allemaal. Ik lees graag mee, ik heb nog geen succes verhaal helaas.

Sterkte voor iedereen

Ik herken het helemaal Enorme spierpijnen in benen en voeten. Verschrikkelijk ! En ineens laat in de middag / vroeg in de avond is het weg.
Zal vast stress zijn...ontzettend aanwezig de hele dag.Word er vaak onzeker van en denk dan Alsjeblieft zeg me....wanneer is dit voorbij ?? Ik heb het ook 2 x snachts gehad...ontzettende pijn in armen en benen...alsof al mijn spieren in brand stonden/ verzuurd waren / aan het afsterven waren ( Sorry maar weet niet hoe ik het moet uitleggen)
Ik fiets veel..probeer zo veel mogelijk te wandelen.
Sterkte !!!!

Hoi Lisa

Ja..ook ik herken, spieren in me benen,vrouw van 66, ook de pudding benen,.
En zeker het huilen …elke dag 🙈 zo emotioneel pffff.

Alsof ik over mijzelf lees. Ook sinds september 2023 burnout klachten, in het begin met name geen prikkels aankunnen en snel duizelig / wazig in het hoofd. Vanaf mrt 2024 is dat helemaal opgeknapt, maar sinds +/- juni ontzettende spierpijn in met name benen.. en steken. Lijkt soms ook wel of de pezen / gewrichten ook pijn doen. Ook kleine spiertrekkingen overal en nergens..
Hopelijk trekt dit metdertijd ook weer weg allemaal!
Sterkte iedereen!

Hi, zeer bekend mee hier. Dit heet tinnitus en ik heb er zelf al lang mee te maken. Dit kan vanuit stress komen en soms gaat het weg, als je pech hebt zoals ik kan het permanent zijn, maar vaak zwakt het wel af tot een mate dat je er prima mee kan leven en er niet echt meer op let. Probeert het vooral geen aandacht te geven want dan wordt de ruis vaak sterker.

Ik ben hier ook bekend mee sinds mijn burn out 4 jaar geleden, ik heb er toen ook EMDR voor gehad. Dat heeft voor mij goed gewerkt, naar mate ik minder stress ervaar heb ik ook veel minder suizen. Helaas nu wel weer enorm. Proberen afleiding te zoeken en inslapen met yoga nidra bv. Sterkte!

Ok, bedankt voor jullie reacties. Het stelt me toch gerust dat het erbij hoort.

Ik ben er ook bekend mee. Ik slaap altijd met een geluid op de achtergrond (een luchtreiniger). Dan kan ik mijn focus daarop leggen in plaats van het geluid in mijn hoofd. Dat helpt mij goed.

Heb t ook sinds burn-out . Denk echt dat t erbij hoort

Ik heb t gekregen toen ik al 1 jaar in bo zat, na een terugval met daarop volgend een periode van forse stress door gezondheidsproblemen.Het is een zacht rammelend geluidje, heb er alleen last van als ik in bed lig. Wordt nu weer wat minder lijkt wel. Besteed er ook zo min mogelijk aandacht aan.
C.

Ik heb sinds september 23 een burn out en heb in december plotseling heftige bijna constante oorruis in mijn rechter oor gekregen. Momenteel ben ik nog niet van mijn burn out af maar gelukkig wel van de oorruis, het was blijkbaar in mijn geval een fase maar wel heel angstig.

Beste Rachelle,
Op dit forum!
Je kunt gewoon je verhaal kwijt en er staan zoveel herkenbare situaties en natuurlijk heel veel tips op!
Hopelijk geeft het jou steun!
Je bent niet alleen!!!

Sterkte.

Hi Eva,

Mijn ouders begrijpen het ook niet. Andere generatie denk ik. Ik merk dat ik hierdoor een beetje afstand neem van mijn ouders, want het is niet helpend in deze periode. Dat is met je partner wel wat lastiger. Diegene hoort er ook voor je te zijn in mindere periodes. Heb je het al uitgesproken naar je partner dat je support mist? Ik heb momenteel ook andere behoeftes in mijn relatie en ik merk dat het helpt als je erover praat en iemand meeneemt.

Probeer er anders over te praten met vrienden of professionals, zij zullen je vast begrijpen. En al deze mensen op dit platform natuurlijk :)

Hoi Rachelle ja er is soms onbegrip bij mijn omgeving ook ik zit er nu dik 1 jaar in en mijn familie weten niet goed wat het is probeer het uit te leggen maar word daar zo moe van ik loop bij iemand die me ondersteuning geeft psycholoog daar kan je alles tegen zeggen en hopelijk dat ze je hier ook kunnen helpen ik praat er nu wel veel over ook tegen de mensen die ik ken dan weten ze het maar ik schaam me er niet over het kan iedereen overkomen toch sterkte en succes ook met alles 👍

Hi eva,

Ja zeker ik heb aangegeven dat ik graag wat steun zou willen. Maar dat wordt niet begrepen:( er wordt vooral heel negatief gereageerd op het proces aan mijzelf werken.

Hoi Rachelle, dit is een heel bekend probleem
Ik zit nu een jaar in een burn-out maar nog steeds snappen mijn ouders, partner en kids er heel weinig. Soms heel moeilijk aan te geven hoe jij je voelt en had ik de drang om me even terugtrekken. Niet altijd even leuk voor hun maar op dat moment moest ik voor mezelf kiezen.
Heb al verschillende psycholoogen bezocht maar kwam na 1 gesprek er al achter dat ze me niet begrepen. Sommige wilde wel met één psychiater erbij voor medicatie maar dat wil ik zeker niet..

Ik loop nu bij een SPECIALISATIE PSYCHOSOMATIEK hij is geen burn-out coach maar luistert goed naar mijn klachten en geeft me tips die ik makkelijk thuis kan uitvoeren. Door omstandigheden doe ik dit nog te weinig maar ben steeds vaker mezelf op 1 te zetten om de oefeningen te kunnen doen. Het lost niet alle problemen op maar ik heb er zeker wel baat bij.

En de andere steun die ik heb is dit forum. Want ik lees steeds weer nieuwe verhalen waar ik klachten van heb.
Dan heb je meteen het gevoel dat je er niet alleen voor staat.
Dit is een belangrijk onderdeel in mijn herstel en ben vele anderen hier ook erg dankbaar.

Ik heb hier zelf ook een verhaal over geschreven kijk maar bij verhaal 1113.

Wens je veel sterkte bij je herstel en hoop dat je iemand zult vinden die jou klachten begrijpt.
En alle andere burn-out patiënten ook succes en sterkte toegewenst.

Groet Aswin

Hoi Rachelle, dit is een heel bekend probleem
Ik zit nu een jaar in een burn-out maar nog steeds snappen mijn ouders, partner en kids er heel weinig. Soms heel moeilijk aan te geven hoe jij je voelt en had ik de drang om me even terugtrekken. Niet altijd even leuk voor hun maar op dat moment moest ik voor mezelf kiezen.
Heb al verschillende psycholoogen bezocht maar kwam na 1 gesprek er al achter dat ze me niet begrepen. Sommige wilde wel met één psychiater erbij voor medicatie maar dat wil ik zeker niet..

Ik loop nu bij een SPECIALISATIE PSYCHOSOMATIEK hij is geen burn-out coach maar luistert goed naar mijn klachten en geeft me tips die ik makkelijk thuis kan uitvoeren. Door omstandigheden doe ik dit nog te weinig maar ben steeds vaker mezelf op 1 te zetten om de oefeningen te kunnen doen. Het lost niet alle problemen op maar ik heb er zeker wel baat bij.

En de andere steun die ik heb is dit forum. Want ik lees steeds weer nieuwe verhalen waar ik klachten van heb.
Dan heb je meteen het gevoel dat je er niet alleen voor staat.
Dit is een belangrijk onderdeel in mijn herstel en ben vele anderen hier ook erg dankbaar.

Ik heb hier zelf ook een verhaal over geschreven kijk maar bij verhaal 1113.

Wens je veel sterkte bij je herstel en hoop dat je iemand zult vinden die jou klachten begrijpt.
En alle andere burn-out patiënten ook succes en sterkte toegewenst.

Groet Aswin

Hoi,
Deels herkenbaar. Mijn partner snapte er in t begin ook niets van. Vooral niet vd overprikkeling en ontregeling van je zenuwstelsel. Ik heb hem voorgesteld om eens mee te gaan naar mijn psycholoog voor uitleg over de fysieke klachten. Stond hij helaas niet voor open. Inmiddels ben ik ruim 1,5 jaar verder en gaat t iets beter met me. Mijn partner toont nu wel meer empathie en weet hoe weinig ik nog aan kan, houdt rekening met mijn beperkingen. Het is voor hem ook een proces geweest.
C.

Het is normaal dat het de tweede keer langer duurt voor het werkt ook moet vaak de dossis verhoogd worden

Beste A,

Vaak wordt gedacht dat je te maken hebt met een terugval na het stoppen met medicatie, maar vaak blijken het onttrekkingsverschijnselen te zijn. Ik ben zelf nu aan het afbouwen van Citalopram en zit nu na 2 maanden op 50 % van de oorspronkelijke dosis. De eerste afbouw ging redelijk, maar toen ik naar 7.5 mg ging, ging het mis. Toen weer terug naar 10 mg waar ik nu een tijdje blijf zitten. Heb nu veel klachten, vooral maag- en darmen, oorsuizen, onrustig, raar gevoel in mijn hoofd, hoofdpijn en moe. Lees dat het door de verlaging komt omdat je lichaam van slag is omdat het nu bepaalde taken weer zelf op moet pakken daar waar het eerst geholpen werd door de medicijnen.

Welke klachten heb jij ? Zijn het meer lichamelijke klachten, meer psychische klachten of een combinatie van beiden ?

Ik lees dat veel mensen het afbouwen van AD als een ware hel omschrijven en dat is precies waar ik nu ook inzit. Het is allemaal niet gemakkelijk. Ik weet soms ook niet meer wat ik moet doen en hoe lang dit nog gaat duren.

Ik herken veel van jouw klachten, met name de hoofdpijn, vermoeidheid, onrust, nergens zin in, oorsuizen, etcetera.

Sowieso is bij mij het opbouwen en het afbouwen een ware hel geweest, met alle mogelijke klachten die er maar genoemd worden.

Ik heb eigenlijk het gevoel dat ik de situatie door die rotzooi alleen maar verergerd heb, en zou willen dat ik er nooit aan begonnen was.

Ik twijfel nu dus enorm of ik toch nog maar een paar weken moet doorzetten, of kappen met die bende, en dan waarschijnlijk weer weken lang alle onttrekkingsverschijnselen te hebben…

Het voordeel als je eenmaal gestopt bent is wel dat je daadwerkelijk weet dat je klachten door de burn-out komen, en niet door de medicatie.

Sowieso ben ik van mening dat artsen bij het voorschrijven van AD veel meer moeten benadrukken hoe moeilijk het is om later weer te stoppen, dan was ik er zelf namelijk nooit aan begonnen…..

Als ik vantevoren had geweten wat ik nu weet was ik er ook nooit aan begonnen en ik denk met ons velen.... artsen schrijven het heel gemakkelijk voor maar hebben geen idee wat afbouwen inhoud. Eraan beginnen is snel gedaan want je voelt je ellendig en wilt je zo snel mogelijk weer beter voelen. Maar als je wilt stoppen dan komen de problemen pas ..

Ik ben er van overtuigd dat de AD het bij mij allemaal erger heeft gemaakt en dat ik het achteraf gezien helemaal niet nodig had bij een burnout. Maar ja achteraf is alles gemakkelijk.

Hoe gaat het met jou nu ? En met je klachten ? Bij mij is er helaas niet veel veranderd 😥

Hallo Ray,

Ik zit nog steeds op 5 mg Escitalopram (laagste dosis), maar ik betwijfel of het mij enig voordeel oplevert. Ik heb met name veel last van een enorme druk op mijn voorhoofd en ogen, overprikkeling, wazig hoofd/vergeetachtig, en een gespannen lichaam.

Het lastige is, dat het best zou kunnen dat als ik stop, ik me nog ellendiger voel, aangezien het lastig is te bepalen wat nou door de burn-out komt, en wat eventueel bijwerkingen van de medicatie zijn.

Sowieso weet ik dat mijn overmatig zweten en zweethanden door de AD komen, maar verder is het lastig te bepalen.

Ik blijf voorlopig dus maar op mijn huidige dosis die vrij minimaal is, en dan maar zien of het nog verbetert de komende tijd.

Nog even aanvullend trouwens, ik heb wel het gevoel dat ik iets onverschilliger ben / minder blijf hangen in mijn piekeren, en dat ik misschien een tikkeltje socialer ben / makkelijker praat met anderen over mijn situatie….

Goede tip en herkenbaar!
Ik ben ook geneigd te snel teveel gas te geven als ik me goed voel, met een terugval als gevolg. Doseren is lastig maar heel belangrijk. Goed luisteren naar je lijf en liever iets te weinig dan teveel doen/willen.

Bedankt voor het delen, Derk.

Wauw dit had ik ff nodig! 2x hard teruggevallen door te enthousiast zijn dat ik weer wat kon. Dank hiervoor ik ga dit proberen!

Heel herkenbaarder en goed advies, dankjewel!

Herkenbaar , zo idd ook hervallen door te hoogmoedig te zijn en dan weer terecht gekomen op een werkplaats waar we extreem onderbemand waren, super hard over mijn grenzen gegaan met alle gevolgen vandien. Nu laat ik me niet meer vangen door mijn ego en ga ik echt luisteren naar mijn lichaam .

Bedankt

Zo herkenbaar en zo goed om te weten dat ik niet alleen ben met deze klachten. Ook zit ik momenteel in de 2e pittige terugval. Een of twee stress situaties en en voelde me weer onderuit gaan. Ik vind het zooooo moeilijk om goed te luisteren naar mijn lichaam.
Dank voor deze tips.

Heel herkenbaar, ik zit nu ook voor de tweede keer in fase 4 en merk dat als het dus wat beter gaat ik het wandelen en mediteren, de dingen die heel goed voor me zijn, weer vaker 'vergeet'... hoe kan dat toch? Ik ben ook bang voor weer terugvallen. Vind het lastig om te voelen waar ik op moet letten...

Dit had ik precies nodig !!! Wauw..soms kun je je zo alleen voelen en hulpeloos.
Geeft mij veel steun deze dingen te lezen.
Ik zoek best vaak deze site op!
Dankjewel voor je verhaal !
Juist als ik mij niet goed voel...ga ik stukjes van anderen lezen en geeft mij altijd weer hoop !

Ik zit nu 5 weken thuis. Had veel last van angst en paniek. Die hele heftige angst trekt wat weg, maar ik ervaar nu juist meer somberheid..Zo frusterend!

Heb ik ook lange tijd gedacht, idem met alcohol.. 1 jaar gestopt maar geloof mij dit is de oorzaak van het probleem niet.

Toen ik m'n burnout in rolde gestopt van 6 koppen per dag naar 0. Later werd het alsnog erger tijdens de hittegolf, het is echt niet alleen koffie maar het helpt idd niet. Koffie verhoogt je cortisol namelijk.

Klopt allemaal. Ik denk wel dat de een daar gevoeliger voor is dan de ander. Ik merkte namelijk duidelijk dat als ik een kop koffie nam er van alles gebeurde in mijn lichaam. Een boost waar ik eigenlijk helemaal niet op zit te wachten.
Het is inderdaad niet de oorzaak, maar absoluut een factor die je weg moet laten. Alcohol drink ik nu ook aanzienlijk minder. De motivaties om alcohol te drinken waren talloos en eigenlijk om die reden al niet goed.

Als ik alcohol drink voel ik me even goed, de dag erna voel ik me vaak slechter.. this soms om moedeloos van te worden, soms denk ik, het is hoe we denken, vroeger bestond dit niet

Dat is niet helemaal waar. Vroeger bestond het ook wel, maar werd erover gezwegen..

Mijn grootvader gaf aan dat hij het ook 2x had gehad. Dit vertelde hij pas toen ik ook in een burn out zat. (:

Dag Hoi,

Het zou kunnen maar toen gingen ze er toch gewoon mee werken? Of wat zeiden ze dan als ze hun ziek melden?

Ik ben overgeschakelt naar deca omdat caffeine de cortisol verhoogd. Niemand smaakt het verschil, het is gewoon in het kopje

Hij had ontslag genomen, en was verder gegaan met de boerderij.
Ik weet niet hoe anderen dat toen deden. Maar overspannen bestond toch al wel?

1 kopje koffie met melk is wel ok.. zelf ben ik van 5 zwarte kopjes koffie en 2 redbulls na 1 koffie gegaan maar toen ik nog heel erg in me b.o zat. Heb ik ook thee in de ochtend gedronken. En dat helpt ook

Hier ook gestopt met :
Koffie
Teveel paracetamol gebruik
Roken ( na 39 jaar !)
Alles in 1 week
Dacht even dat ik in de hel zat

10 koppen vind ik ook echt veel hoor anoniem! Ik ben zelf van 3 koppen per dag naar eens op zijn tijd 1 kopje per dag en verder decaf en thee gegaan. Klopt helemaal wat je zegt, het heeft me veel rust gegeven. Als ik nu te veel koffie drink voel ik gelijk mijn stressniveau weer omhoog schieten. Kamille thee is een heerlijk alternatief (werkt ook rustgevend) en tegenwoordig kun je prima decaf koffie vinden voor elk type machine. Ook drink ik veel meer water sinds ik nauwelijks koffie meer drink en dat is ook heel goed voor je lichaam.

Goede tip!

Hmmm
Misschien moet ik ook maar minderen. Ben een echte koffieleut

Hi Taco,

Dank voor delen: ik kan het e book niet vinden met de oefeningen. Wat voor oefeningen deed jij zoal?

Vreemd, 1 maand geleden stond het nog online, maar het lijkt offline gehaald te zijn? Jammer zeg.

Heb je het nog ergens? Misschien zou je het kunnen mailen naar me?

Indien ja, dan deel ik m’n e-mailadres

Hey Taco,

Die verdrongen emoties doorvoelen, heb je dat alleen gedaan of was je in therapie?
Heb je tips wat je uiteindelijk het meest geholpen heeft?
Ik heb ondertussen er wel wat over gelezen (het boek "weg van de pijn") en ga nu podcasts beluisteren...

Groetjes,

Ik vind dit echt heel interessant. Heb het boek en werkboek van emovere besteld. In het begin van mijn BO heb ik die heftige verdrietige emoties namelijk ervaren en de diepe ontlading die daarbij kwam. Nu kom ik er moeilijk nog bij, maar zit nog meer… Ben heel benieuwd!

Klopt het het programma via therapieland is?

Therapieland ken ik niet. Je kan inderdaad het betaalde werkboek bestellen, het is heel interessant. Verdrongen emoties klinken heel vaag, maar als je je bedenkt dat het allemaal mini trauma's zijn en dat het zenuwstelsel deze op kan slaan.. begint het best logisch te klinken.
@K ik zit voor een deel in therapie, veel doe ik zelf thuis met oefeningen uit een online programma (releaseCFS). Ik heb zelf SOLK gelezen, heb ook het werkboek gekocht, die oefeningen moet ik nog proberen. @Z ik heb ze nog wel ergens digitaal geloof ik, maar ik denk als de maker ze offline heeft gehaald ze niet de bedoeling heeft dat ik die dan ga delen. Daar zit een copyright op.

Hoi Taco, wat super om te lezen dat je de laatste tijd zo vooruit gaat! Bedankt voor het delen van je tips. Ik heb ook veel last van onverwerkte emoties, maar ik kom er maar niet bij lijkt het wel.
Ik slik antidepressiva tegen de angst, maar de laatste tijd twijfel ik of dat nier juist verhindert dat ik bij mijn diepere emoties kan komen.

Ik ga in elk geval je tips ter harte nemen, nogmaals bedankt

Hey Taco,

Ik lees dat je een online programma hebt aangeschaft. Is die de moeite waard naast de boeken? Aanschafprijs is €432,- zag ik. Best veel geld, maar als ik lees wat het jou in 2 maanden heeft gebracht, meer dan waard! Gebruikte je medicatie tijdens deze 2 maanden of ben je daar mee gestopt?

Kun je een kleine schets geven hoe ze je bij die diepere emoties laten komen? Welke technieken ze gebruiken en wat je zelf doet?