Grenzen aangeven tips

Via social media komen er veel prikkels op ons af.
Het kan zinvol zijn eens te bedenken waarvoor je social media gebruikt en wat het je oplevert. Zijn er accounts waar je niet blij van wordt, ontvolg deze dan en zorg dat je alleen lid bent van accounts die je energie geven.
Kijk ook eens naar de instellingen, soms kan je daar ook dingen aanpassen waardoor je bijvoorbeeld minder reclame te zien krijgt.

Als anderen herhaaldelijk je grenzen overschrijden, is het belangrijk om duidelijke consequenties te stellen. Dit kan variëren van het verminderen van de tijd die je met die persoon doorbrengt tot het beëindigen van de relatie als de grensoverschrijding ernstig is. Het vaststellen van consequenties laat anderen zien dat je je grenzen serieus neemt en bereid bent om actie te ondernemen als ze niet worden gerespecteerd. Dit kan een krachtig middel zijn om je grenzen te handhaven.

Wees duidelijk en direct: Vaak is de meest effectieve manier om je grenzen aan te geven om duidelijk en direct te communiceren. Gebruik 'ik'-verklaringen om je gevoelens en behoeften te uiten. Bijvoorbeeld, zeg iets als "Ik voel me overweldigd wanneer er te veel van me wordt gevraagd op het werk, en ik heb wat tijd nodig om te ontspannen" in plaats van "Je geeft me altijd te veel werk." Door duidelijk te zijn over hoe je je voelt en wat je nodig hebt, geef je anderen de kans om je beter te begrijpen en rekening te houden met je grenzen.

Grenzen aangeven kan soms lastig zijn. Hier kunnen allerlei oorzaken aan ten grondslag liggen. Echter is nee zeggen tegen een ander ja zeggen tegen jezelf. Ga meer ja zeggen tegen jezelf, voor jezelf opkomen. De relatie met jezelf zal verbeteren en daardoor ook die met de ander.

Grenzen aangeven vraagt allereerst nog steeds de energie en mogelijkheid voelen om 'in te grijpen'. Dat noemen we coping.

Coping betekent met veerkrachtig door het leven gaan, zodat je, zelfs bij windkracht 10, overeind weet te blijven. ‘Je kunt je narigheid aan, kunt ermee omgaan en er flexibel op reageren.'

Mensen hebben altijd een copingstijl;
Volgens de psychologische literatuur kun je grofweg op twee manieren omgaan met tegenslagen: op een actieve en een passieve manier. Hier vallen verschillende actieve en passieve copingstijlen onder.

Waar je bij de actieve copingstijlen de gebeurtenis of tegenslag direct aanpakt, zorg je bij passieve copingstijlen juist voor meer afstand en vermijding van de situatie. Beide manieren zorgen op korte termijn voor minder stress en spanning.

De effecten op de lange termijn zijn onder andere afhankelijk van of de situatie opgelost kan worden.
Zet je een van de passieve copingstijlen in terwijl het probleem te verhelpen is? Dan schiet je hier weinig mee op, omdat de situatie hiermee niet verandert. Loop je echter tegen een probleem aan waar je niets aan kunt doen? Dan geeft afstand nemen juist lucht en vermindert je stress.

Er is dus geen strategie die altijd passend is. Een belangrijk verschil tussen een veerkrachtig persoon en iemand die snel van slag is? De flexibiliteit om copingstijlen af te wisselen. Want pas dan buig je echt mee met het leven.

Welke copingstijl je kiest is niet alleen afhankelijk van de situatie zelf. Ook het vertrouwen dat je in jezelf en je probleemoplossend vermogen hebt en of je over de vaardigheden en middelen beschikt die nodig zijn voor een bepaalde strategie, spelen een rol.

Heb je bijvoorbeeld geen fijn sociaal netwerk, dan wordt het al een stuk lastiger om anderen om hulp te vragen. Daarnaast heb je vaak een voorkeursstijl, passend bij je persoonlijkheid.

Ben je extravert of sta je open voor nieuwe ervaringen? Dan zie jij tegenslagen waarschijnlijk als uitdagingen, waardoor je er actief mee aan de slag gaat.

Voel je je wat minder emotioneel stabiel? Dan kan dit invloed hebben op je vertrouwen in je probleemoplossend vermogen, waardoor je (onbewust) neigt naar passieve copingstijlen.

Het is dus belangrijk dat je je coping gedrag (onder)kent en wat je copingstijl zegt over hoe goed je nog om kunt gaan met tegenslagen. Maar ook hoe stevig jij nog in je schoenen staat.

Een coach kan je helpen om je persoonlijke toolkit, om veerkrachtiger in het leven te staan, extra te vullen. Maar ook jouw (passende) copingstijl te kennen en te versterken. Coping betekent daarom ook noodzakelijke 'grenzen kunnen aangeven' -assertief zijn én 'overeind blijven in het leven!

Ik ben ook daarin graag je gids
M@rion

Als je het lastig vindt om je grenzen aan te geven, heeft dit o.a. te maken met het gegeven dat het aangeven van je grenzen je op korte termijn heel veel kost. Zo veel, dat het je niet of slechts soms lukt om de spanning te verdragen om op de langere termijn het voordeel ervan te kunnen ervaren. Als je dit patroon, deze spanning, op wilt lossen, denk dan eens aan EFT (Emotional Freedom Techinques).
Tot die tijd dat de spanning verminderd is en het gemakkelijker is je grenzen aan te geven, is het raadzaam om te focussen op waar je heen wilt, waarom het zo belangrijk voor je is om je grenzen aan te geven. Zorg dat je dit heel duidelijk voor ogen hebt, dat je het vaak tegen komt, in je telefoon, in je huis. Maak eventueel iets symbolisch wat je ziet en wat je blij maakt. Visualiseer waar je heen wilt, wat je wilt bereiken. En maak het zo concreet mogelijk. Jij bent het waard!

Je zult nooit respect krijgen als je mensen de kans geeft jou respectloos te behandelen.

We leven in een mentaal overprikkelende tijd.
Via radio, tv, internet of andere mediakanalen vliegt informatie ons om de oren.
Wat het vak psychologie en therapie betreft, weet dat die jong zijn en nog volop in ontwikkeling. Psychologieboeken met thema’s en onderwerpen die in de vorige eeuw met een loep gezocht moesten worden of zelfs ongekend en ondenkbaar, vliegen je nu om de oren. Webinars, podcasts en allerlei creatieve informatiebronnen en leeromgevingen zijn normaal geworden. Keuzestress past in deze tijdsgeest.

Psycho-diagnostiek en therapie kennen steeds meer varianten en verfijning. Een hele mooie en goede ontwikkeling is dit maar ook heel complex. Het bos en de bomen verhaal.
Neem niet alles gelijk voor waar aan wat je leest of wat je hoort. Gebruik je eigen gezonde verstand en de gevoelssensor waar je mee geboren bent om te bepalen wat voor jou relevant, helpend, leerzaam is. Als je (nog) niet vertrouwt op je verstand en je gevoel, kan je handvaten aangereikt krijgen om daar op te leren vertrouwen.
Een goed boek (lees vooral de recensies), een podcast of een goed gesprek met iemand waarbij je je veilig voelt en met wie je je (hulp)vragen kan delen, kan jou helpen om de weg te vinden naar je thuis voelen in jouw innerlijke wereld en daarmee in ‘de wereld’.

Met zelfvertrouwen en zonder schuldgevoel duidelijk maken wat jouw wensen en grenzen zijn, dat kun je leren zonder je daarna schuldig te voelen.
Tips om je grenzen te oefenen zijn: Bijvoorbeeld een keer ‘nee’ tegen iemand te zeggen zonder je te verontschuldigen. Probeer dit eerst bij mensen waar je je veilig bij voelt. Geeft dit veel angst of zelf-kritiek, zeg dan eens nee tegen de innerlijke kritische stem.

Soms worden we geconfronteerd met keuzes die ons doen twijfelen tussen 'ja' en 'nee'. Maar hé, laten we dat grijze gebied niet over het hoofd zien!

Stel je voor: een vriendin wil spontaan bij je langskomen voor een kopje koffie op een dag dat je eigenlijk al behoorlijk volgepland bent. 📅 Het is verleidelijk om 'ja' te zeggen en je eigen gevoel voorbij te gaan, toch? Maar wat als er een andere optie is?

Hoe klinkt dit: "Hey, superleuk idee! Ik wil echt graag bijpraten en alle tijd voor je hebben. Helaas zit mijn dag al behoorlijk vol. Zou het voor jou ook werken om woensdagavond af te spreken of anders bij jou langs te komen? Op die manier kunnen we echt quality time hebben!"

Door open en eerlijk te zijn over je situatie, kun je de deur openen naar een meer bevredigende uitkomst voor beide partijen.

Wanneer ik of een ander mijn grens overgaat, dan merk ik dat ik op spanning sta. Soms lijkt het dan alsof ik niet helder kan denken. Het helpt mij om op die momenten een kinderzinnetje te gebruiken. Omdat het rijmt, herinner ik het mij beter dan langere mantra's.

"Stop houd op" denk ik dan. Daardoor weet ik weer. "Hé, even aandacht bij mijn grenzen houden." Het inspireert mij om mijn grenzen te bewaken.

There are two parts to boundary setting:

1.Communication- You have to verbally communicate your boundaries. You can expect people to accurately assume your boundaries through your body language or unspoken expectations.

2. Actions- Upholding what you have communicated your boundary to be, through your behaviours.

There are 6 Types of Boundaries:

Physical
Sexual
Intellectual (communication)
Emotional
Material
Time

Herken je dat? Dat andere mensen jou vertellen dat je beter je grenzen moet aangeven? Of dat je achteraf jezelf op je kop geeft, omdat je weer over je grenzen hebt laten lopen door anderen?
Misschien ben jij dan wel zo iemand die het heel erg lastig vindt om de eigen grenzen te voelen, misschien omdat je hoofd veel te druk is met wat anderen allemaal vinden, denken, verwachten.
Dan wordt het hoog tijd om te leren je grenzen te voelen. Grenzen aangeven komt daarna wel.
Mindfulness en meditatie kunnen je hierbij mooie tools geven.

Hoe mooi zou het zijn wanneer iedereen zijn grenzen aan zou voelen en de grenzen zou kunnen aangeven en dat er op zo’n manier met elkaar wordt gecommuniceerd waardoor er een jij en ik kan zijn? Je kunt vervolgens ervaren wat jij wil en belangrijk vindt en wat de ander wil en belangrijk vindt, er is een balans in geven en nemen, flexibiliteit, je voelt je gedragen. Je kunt kwetsbaar zijn en er is groei in de relatie. Dat kun jij leren door te onderzoeken wat jouw innerlijke beweging is en de behoefte die daaronder zit.

Wil je graag verbinding met anderen (bij een tekort) dan zal je neigen naar grenzeloos gedrag. Dit uit zich bijv. in pleasen, opofferen van jezelf, slachtofferschap, gekwetst voelen en zo zijn er meer gedragingen die bij grenzeloosheid horen. Het gevoel dat uit dit gedrag voorkomt is vaak verwarring (klein, zwak, zielig).

Bij autonomie (achter jouw muur gaan zitten) merk je bijv. de volgende beweging:
Ik doe het wel alleen, eenzaamheid, terugtrekken. Vaak is er cynisme aanwezig en ontstaat er verstarring (geen contact met de buitenwereld).

Welke kant schiet jij het meeste op? Ik schoot eerst de grenzeloos kant op en voelde me daarna altijd klein en een beetje zielig. Het vervulde mij niet en ik ervoer een gevoel van nederigheid in mijn gedrag naar mensen die ik hoog had zitten. Vervolgens schoot ik dan weer achter mijn muur en trok mij terug om daarna weer naar de verbinding te verlangen. Door steeds weer te voelen wat ik wil en wat de ander wil vanuit bewustzijn is er meer balans gekomen en heb ik zelfvertrouwen kunnen opbouwen en tegelijkertijd een stevige identiteit.
Grenzen aangeven is dus niet alleen maar zeggen tot hier en niet verder. Het gaat ook over je plek innemen en je grootheid omarmen en voluit te leven. Begin maar met de vraag, wat wil ik en wat vind ik belangrijk en wat wil de ander en wat vindt hij/zij belangrijk. En word maar alvast bewust wanneer je grenzeloos gedrag vertoont of juist achter je muur gaat zitten. Succes!

Grenzen stellen is voor heel erg veel mensen moeilijk, dus veroordeel het niet in jezelf. Het zijn vaak overgeërfde patronen die pas stoppen wanneer we onszelf de ruimte geven om bij te leren.

Dat dat belangrijk is om te doen blijkt uit het prijskaartje wat hangt aan wanneer je weinig grenzen stelt: (over)vermoeidheid, frustratie, somberheid, je leeg voelen, niet toekomen aan waar je blij van wordt, angst, overweldiging of paniek voelen.

Je leert onbewust andere mensen, hóe ze met jou om kunnen gaan door de manier waarop jij reageert. Wanneer je vaak meegaat, die klus er toch maar bij neemt, altijd klaar staat voor je kinderen, dan leer je anderen dat het fijn is om op jou een beroep te doen want het antwoord is meestal "ja" (in woord of gedrag). Zorg hebben voor anderen is een mooie kwaliteit, zolang het niet ten koste gaat van jezelf.

Heb je het gevoel dat je tijd tekort komt voor alles wat je "moet"doen, dan kan het boek van Margriet Sitskoorn je wellicht inspireren om te switchen naar de modus "tijd genoeg". In haar boek legt zij uit hoe je meer inzicht krijgt in je tijdsbeleving en hoe je die kunt veranderen. je ontdekt de waarde van "NEE " zeggen en daardoor je chronische stress veranderen. en hoe je je je tijdsgevoel kunt verruimen.

Wanneer je ja zegt tegen de ander, terwijl je nee wil zeggen, zeg je nee tegen jezelf. Soms zetten we onszelf, onze wensen opzij voor een ander. Dat is helemaal niet erg. De ander is belangrijk voor je en die zet je soms even boven jezelf. Het wordt echter een probleem als je dit te vaak doet. Wanneer je altijd maar de ander boven jezelf stelt en jouw eigen wensen en gevoelens negeert zeg je dus steeds nee tegen jezelf. Bovendien rekent de ander op jou en vindt hij/zij het normaal dat je altijd klaar staat. Schrijf eens aan het eind van de dag op hoe en wanneer je nee hebt gezegd tegen jezelf, en schrap stap voor stap eens een paar keer die ja tegen de ander (als je nee wil). Dit is geen egoïsme, dit is zelfliefde. Wees lief voor jezelf, want aan het einde van de rit is dat het enigste wat je hebt.

Ik heb al eerder hier over geschreven dat we vaak wel grenzen stellen maar anderen te vaak over laten gaan. Want als we er iets van zeggen, dan worden we 'aangevallen' en gaan we vaak in de verdediging.
En dat laatste moet je niet doen. Maar stel een vraag zoals 'Waarom vind jij het moeilijk om mijn wensen te respecteren?', 'Waarom zijn mijn wensen voor jou onbelangrijk?' enz en blijf rustig. Denk terug aan situaties en bedenk wat je toen had kunnen zeggen en verzamel deze zinnen ergens want ik weet zeker dat ze ooit van pas zullen komen.
Ik heb ooit iemand, die voor de 3e keer hetzelfde vroeg, gevraagd 'welk gedeelte van NEE heb je niet begrepen?' Dit was wel heel hard maar het pushen stopte wel.
Kijk wat bij jou past, oefen er mee zodat het op het juiste moment er makkelijk gebracht wordt.
Succes!

Wanneer je je aan het beoefenen bent in het aangeven van je grenzen, gaat dat telkens een laagje dieper. Een hele belangrijk laag is die van het lichaam. Voel ik schouderpijn, spanning in mijn armen, een vol hoofd, heb ik tragere bewegingen, zit mijn hartslag hoog? Al deze uitingen willen jou iets vertellen. Vaak is het iets in de trant van 'stop, neem even rust' of 'dit vind jij niet meer leuk'.

Soms kan je heel goed worden in het aangeven van grenzen naar afspraken en andere mensen, maar wals je nog zo over je eigen lichamelijke grenzen heen. Waarom? Omdat ze zo subtiel zijn. Je moet er echt tijd voor nemen om ze te voelen en ernaar te luisteren. Ook voelt het soms zo makkelijk om deze lichamelijke grenzen te overschrijden. Weet dan wel dat je op den duur roofbouw aan het plegen bent. En dat is niet wat jij wil..

Het luisteren naar deze subtiele uitingen is het liefste wat je voor jezelf kan doen. Wanneer jij echt rust wil ervaren in alles wat het leven van je vraagt, helpt het om het tempo en de signalen van je lichaam te volgen. Succes gegarandeerd!

Vaak is het lastig om nee te zeggen.
Bedenk waarom je NEE wilt zeggen. Schrijf dat even op.
Maak één zin waarin duidelijk wordt waarom je NEE zegt:
bijv: nee, ik heb er geen zin in
nee, ik wil er geen tijd voor vrij maken

Blijf die zin herhalen als men aandringt. Dan is die zin een muur waar men 2/3x tegenaan loopt maar op een gegeven moment stoppen ze daarmee
Laat je niet verleiden om iets anders te zeggen of dingen uit te leggen.

1. Zelfreflectie: Neem regelmatig de tijd om in stilte te zitten en na te denken over je gedachten, gevoelens en behoeften. Vraag jezelf af welke activiteiten, situaties of interacties je energie geven en welke je juist uitputten. Let op tekenen van stress, overbelasting of emotioneel ongemak.

2. Houd een dagboek bij: Schrijf je gedachten en gevoelens op in een dagboek. Dit helpt je om patronen en triggers te herkennen die je grenzen overschrijden. Noteer situaties waarin je je ongemakkelijk voelde of merkte dat je je eigen behoeften negeerde. Dit geeft inzicht in waar je grenzen liggen.

3. Luister naar je lichaam: Je lichaam geeft vaak signalen wanneer je grenzen overschreden worden. Let op fysieke symptomen zoals vermoeidheid, spanning, hoofdpijn of spijsverteringsproblemen. Deze kunnen aanwijzingen zijn dat je je eigen grenzen niet respecteert.

4. Leer "nee" te zeggen: Oefen met het assertief en respectvol afwijzen van verzoeken die je overweldigen of waar je geen energie voor hebt. Het is oké om je tijd en energie te beschermen. Start met kleine stappen en bouw geleidelijk aan je vermogen om nee te zeggen.

5. Raadpleeg anderen: Praat met vertrouwde vrienden, familieleden of een therapeut over je grenzen. Ze kunnen je helpen bij het identificeren van patronen en blinde vlekken, en je ondersteunen bij het stellen van gezonde grenzen.

Bewustwording van je eigen grenzen is een proces dat tijd en oefening vergt. Wees geduldig met jezelf en wees bereid om jezelf prioriteit te geven.

Je lichaam geeft precies aan wat je voelt, wanneer je grenzen voelt en wat er gebeurt. Maar vaak luisteren we hier niet goed naar.
Maak er een gewoonte van om een paar keer per dag kort in te checken in je lichaam: wat voel je fysiek, zijn er dingen die opvallen, hoe is je ademhaling?

Hoe beter je dit leert kennen, hoe sneller je fysiek gaat voelen als er een grens is of als je daar overheen gaat.

Voel je je vaak druk en onrustig in je hoofd? Dan krijgt je brein heel wat te verduren. De hele dag door wordt het overspoeld met herinneringen, verplichtingen,taken, verzoekjes en ad hoc zaken die op je afkomen. Grenzen aangeven lijkt onmogelijk....
Geen wonder dat je vervolgens dingen vergeet en stress ervaart door alles wat nog moet gebeuren. Misschien lijkt je hoofd leegmaken nu als een onmogelijke taak, maar geloof me: het is mogelijk én het allerbelangrijkst dat je te doen staat!

Met de 'Gedachtedump' kun je in een aantal stappen je hoofd leegmaken. Word een hoofd met ruimte en begrenzing... geen leeghoofd!

De Symptomen van een vol hoofd

1. Vergeetachtigheid: als je hoofd vol zit met allerlei informatie en gedachten, is het moeilijk om alles te onthouden en raak je snel dingen kwijt.
2. Concentratieproblemen: doordat er zoveel informatie in je hoofd zit, is het lastig om je te concentreren op één taak.
3. Vermoeidheid: het kost veel energie om al die gedachten en informatie in je hoofd te verwerken, waardoor je snel vermoeid raakt.
4. Slaapproblemen: als je hoofd vol zit, kan het moeilijk zijn om ’s avonds tot rust te komen en in slaap te vallen.
5. Piekeren: je blijft maar nadenken over alles wat er nog moet gebeuren en hebt moeite om je gedachten stop te zetten.
6.Gevoel van overweldigd zijn: je hebt het gevoel dat je alle ballen in de lucht moet houden en weet niet waar je moet beginnen.
7. Onrust: je voelt je rusteloos en kunt moeilijk ontspannen omdat er nog zoveel moet gebeuren.

Er ontstaat een 'triggerlijst' en dan moet je niet alleen denken aan je huis, maar ook aan persoonlijke projecten, hobby’s en verenigingen.

On afgeronde projecten.
Projecten die ‘on hold’ staan.
Verbouwingen, vernieuwingen, onderhoud.
Projecten met een lage prioriteit.
Projecten waar je geen zin in hebt / niet weet hoe je ze moet opstarten.
Informatie of acties waarop je wacht van: gezinsleden, familieleden, kennissen, adviseurs, school van je kinderen.
Mensen die nog op jou wachten voor input: gezinsleden, familieleden, kennissen, adviseurs, school van je kinderen.
Mensen die je nog moet bijpraten over de status van projecten, acties, etc.: gezinsleden, familieleden, kennissen, adviseurs, school van je kinderen.
Uitgeleende items.
Financiën: verzekeringen, hypotheek, huur, beleggingen, spaarrekeningen, pensioen.
Belastingen en juridische kwesties: vragen, opzoeken, regelen.
Veiligheid: alarmsystemen, rookmelders, inbraakbeveiliging.
Reparatie / onderhoud: apparatuur, huis, auto, tuin, schilderwerk, riolering, airco, warmteterugwinning, telefoon, internet, gas, licht, water, zonnepanelen.
Organisatie van: verjaardagen, feesten, reizen, korte vakanties, speciale gebeurtenissen (diploma-uitreiking, jubileum).
Aankopen: elektronica, kleding, software, voorraden, gereedschap, boodschappen,
boeken, cadeaus.
Opleidingen / bijscholing: cursus of opleiding die je nog graag wil volgen, vaardigheid die je nog heel graag wil leren.
Vakantie en reizen: zaken die je nodig hebt,uitzoeken / reviews lezen, plekken om te bezoeken.
Klussen in huis: tuin, oprit, woonkamer, slaapkamers, badkamer, zolder, isolatie.
Bucketlist: wat zou je nog heel graag één keer willen doen?

Dus wat staat je te doen:

1. Maak je je hoofd leeg? Schrijf alles uit je hoofd!
2. Vul je lijst aan met (een beperkt aantal) items uit de triggerlijst!
3. Schrap en delegeer!
4. Stel prioriteiten!
5 Bedenk concrete acties!
6. Creëer een overzichtelijk systeem!
7. Houd het bij!

Het begint in jouw hoofd - daarna kun je wensen en begrenzen in de relatie kenbaar maken. Good luck M@

Komt uit een gedicht van Huub Oosterhuis en geeft mooi weer in deze twee kleine vragen of de ander wel zo is als dat je denkt dat hij/zij is. Vaak vullen we al in hoe het voor de ander zal zijn, maar is dat ook zo?
Voelt die ander zich dan ook gezien/gehoord? Weet je zeker dat het klopt wat je denkt?
Hoe gaat het met je? Hoe denk jij hier of daar over? Als je dat écht wilt weten van de ander is dat een opening voor een mooi gesprek....

Een mooi gebied om grenzen en behoeftes te oefenen is in jezelf. Heb je wel eens gekeken hoe je met je eigen grenzen omgaat?
Geef je jezelf de rust die je nodig hebt, of is er altijd zo’n ‘to do’ lijstje in je achterhoofd die je laat doorgaan? Geef je jezelf voldoende uitwisseling en contact of neem je daar te weinig ruimte voor? Eet je als je al vol zit, of drink je als je al aangeschoten bent? Sloof je voor de ander als je zelf aandacht wilt, of blijf je op de bank zitten terwijl je lijf wil bewegen? Ga je naar bed als je moe bent, rijdt je te snel om maar thuis te zijn?

Hoe ga je zelf met je grenzen en de bijbehorende behoeftes om?
Hoe meer je ze in jezelf leert herkennen en erkennen, hoe makkelijker het wordt wordt om ze met een ander te delen. De spanning gaat er wat vanaf, want jij hebt al respect voor jezelf, je grens en je behoeftes. Een ander voelt dat.

grenzen voelen is vaak niet zo eenvoudig als het lijkt. Daarom is bewustwording van jezelf en vooral de signalen opmerken vooraf - vaak ook lichamelijk.

mindfuleness oefeningen zijn hier heel helpen in
zoals de body scan en de ademoefening

succes

bea

Schuldig voelen

Heb jij dit wel eens, dat je je schuldig voelt of dat je vanuit schuldig voelen ( soms zelfs onbewust) iets gaat doen voor een ander bijvoorbeeld en je jezelf vergeet. Dat je hiermee eigenlijk over je eigen grenzen gaat om een ander een plezier te doen. Mogelijk is het zelfs een overtuiging geworden dat je vooral aan een ander ‘ moet’ denken of een ander ‘ moet ‘ helpen.
Pleasen : ander tevreden stellen om de onrust in jezelf te ontwijken of de gedachten het Goed te willen doen ( waar heb je dit geleerd)

Misschien interessant om dit eens te gaan observeren bij jezelf. Heeft vaak je maken met over je grenzen gaan.

succes

Bea

Teken eens je eigen taart, met taartpunten van waar je tijd naar toe gaat. En wat zie je dan? Hoe is de verdeling? Wat is er alleen voor jou? Is dit hoe je het wilt? Welke inzichten geeft dit je? Hoe kan je je taart ook anders verdelen? Daar kan ik je bij helpen.

Boekentip over narcisme:
Het verdwenen zelf van Iris Koops. een confronterend boek met veel voorbeelden en oefeningen.

Als je een partner hebt die narcistische trekken heeft, is het moeiljk om je grens aan te geven.
HIer een paar tips:
- bedenkt dat een narcist geen ZELF heeft, hij of zij doet alles om het eigen gat in zich zelf te vullen, het belangrijkste is dat hij het gevoel heeft boven jou te staan
- alles wat een narcist zegt is projectie, het zegt meer over hem of haar dan over jou.
- ga niet voor gelijk krijgen,
- Zorg goed voor je zelf en trek je niet aan wat de narcist zegt.

Grenzen stellen is belangrijk omdat het zorgt dat jij je leven naar jouw waarden kunt leven. Je zult meer zelfvertrouwen krijgen om keuzes te maken en beter begrijpen wie je bent. Daarnaast maken grenzen het leven ook een stuk leuker! Want juist binnen de grenzen van wat voor jou comfortabel is, kun jij vol vrijheid leven. Want hoe beter je jouw grenzen kent en bewaakt, hoe minder energie het kost als iemand jouw grens over lijkt te gaan.

Vaak weten mensen wel wat hun grenzen zijn, waar ze iemand anders niet over willen hebben. Maar het is moeilijk om die grenzen ook te bewaken. Vooral als de ander net iets er overheen gaat en je beschuldigt dat je niet zo kinderachtig moet doen, je hebt het niet begrepen, hij/zij heeft het niet zo bedoel.
Maar als je dit 1x toelaat, dan zal die ander dit blijven herhalen tot je op een gegeven moment beseft dat iemand heel ver over je grenzen heen is.
Dus, ga het iedere keer aangeven, op een normale manier, ga je vooral niet verdedigen. Blijf bij je beslissing en blijf bij je grenzen.
Succes!

'S morgens wakker worden met een onbestemd gevoel, pijn in je buik, of je hart? Kan je het negeren? Vaak gebeurt dat eerst onbewust want je wilt er van af zijn. Negeren kan best goed helpen. Ontkennen.

Als het echter aan blijft houden, als het je lastig blijft vallen en negeren niet meer helpt, wat dan? Geef er dan eens jouw moedige, open aandacht aan. Het hart/buikgevoel kan je waarschijnlijk iets duidelijk maken. Iets waar je mee loopt, zit, vermijdt, dat je in de weg is gaan staan.

Bedenk dat het moedig van je is om stil te staan bij wat je voelt. Dat het moedig is om dit bespreekbaar te maken.
Het begint met bewust worden van je innerlijke dialoog die getriggerd is/wordt door het onbestemde gevoel . Zet dan de stap mét het hart/buikgevoel naar bewust gaan benoemen wat je voelt en dit bespreekbaar maken. Als het te maken heeft met iemand dan kan een volgende stap zijn om het bespreekbaar te maken met deze persoon. Je kan daarvoor in therapie gaan en in hierin begeleid worden als onzekerheid of angst te groot is.

Heb jij wel eens nagedacht over wat je écht belangrijk vindt in het leven? Heb je daarnaast wel eens geluisterd naar je lichaam als je je ergens niet prettig bij voelt? Dit zijn de twee belangrijkste raadgevers in de praktijk als het gaat om grenzen. Want zonder waarden, geen grenzen. Wat waar stel je dan een grens als je niet diepgaand weet wat er voor jou echt toe doet?

Sta eens stil bij je waarden
Google eens op waarden, waardenlijst, values. Ga eens voor jezelf na welke 10 waarden het meest belangrijk zijn en waarom. Dit gaat je enorm helpen om te herkennen waarom mensen over je grenzen gaan als deze waarden geschonden worden.

Voel je onderbuik gevoel

Als er over je grens gegaan wordt of is gegaan. Voel je dit in je lijf. Ga maar eens na wanneer jij je in je lichaam niet lekker voelt zonder reden: misselijk, steen op je maag, buikpijn, druk op je borst, benauwd, enzovoorts. Ga daarnaast ook eens na dat als er iemand over je grens is gegaan wat je toen hebt gevoeld. Eerst achteraf herkennen, daarna steeds meer in hetmoment. Een goede therapeut kan je helpen met het verkennen en herkennen van je grenzen en het bepalen van je waarden, succes!

Begin met het identificeren van de grenzen die voor jou belangrijk zijn en communiceer deze op een kalme en respectvolle manier.
Probeer gebruik te maken van "ik-boodschappen" in plaats van "jij-boodschappen", zodat je je gevoelens en behoeften op een constructieve manier uitdrukt en de ander niet defensief maakt.
Wees ook bereid om te luisteren naar de reactie van je partner en te onderhandelen over compromissen die voor beide partijen acceptabel zijn. Door open en eerlijk te communiceren over je grenzen, kun je een gezonde en respectvolle relatie opbouwen waarin beide partners zich gehoord en gewaardeerd voelen.

Om je grenzen te kunnen aangeven, moet je eerst zelf bewust zijn van je eigen grenzen. Daarbij gaat het om je gedachten, maar zeker ook om wat je lichaam je te vertellen heeft. Je lichaam weet vaak goed waar jouw grenzen liggen. Ik kan je helpen bij het ontwikkelen van het gewaar zijn van je lichaam, en het ervaren van jouw grenzen.
Welkom in mijn praktijk.

Waarom jezelf niet eens wat vaker op pauze zetten? Een powernap of gewoon even alleen zijn en de rust opzoeken. Even opladen in plaats van verder leeg te lopen. En soms is even op pauze te kort en heb je een paar dagen nodig, dat is ook oké. Om dan na die pauze weer met fris denken en met 2x zoveel power terug te zijn.

Waneer je aan het leren bent om je grenzen beter aan te geven. Ga je ze ten eerste zelf eerst leren voelen. Vaak zijn we zo gericht op wat iemand anders nodig heeft dat we helemaal niet voelen waar we zelf behoefte aan hebben.

Zet een week lang (of langer) vier keer per dag een timer en ga met je aandacht naar je ademhaling. Op deze manier kom je in het hier en nu en voel je je eigen lijf. Vraag jezelf af "hoe voel ik mij nu?" en "wat heb ik eventueel nodig / waar heb ik behoefte aan?". Kijk of het 'inchecken' bij jezelf een gewoonte kan worden zodat je onbewust leert dat jouw behoeften er toe doen en dat het voelen ervan meer deel gaat uitmaken van jouw programma.

“Terug naar start” zoals bij het Ganzenbordspel is een rotgevoel: weer helemaal van voren af aan… . Maar in therapie kan het een helder inzicht zijn. Het kan dan precies aangeven hoe het voelt als je ontdekt dat iets in het heden je in één klap kan terug katapulteren naar een aangrijpende ervaring in het verleden. Daar lijkt nog wat op je te liggen wachten, voordat je verder kunt.

Als jij je grens aangeeft richting een ander, kan dat als consequentie hebben dat je de ander teleurstelt. Onderdeel van grenzen aangeven is dat je accepteert dat de ander daar wat van vindt. Wil je leren om de angst voor die mogelijke teleurstelling van de ander beter te verdragen, dan help ik je daar graag bij. Welkom in mijn praktijk.

Wil je leren je grenzen aan te geven, leer dan eerst je grenzen goed te herkennen. Hoe doe je dat? Door stil te staan bij je lichaam, want daar ervaar je je grens. Wil je graag lichaams-gewaarzijn te ontwikkelen? Welkom in mijn praktijk.

Pas als je goed voor jezelf zorgt kun het het beste van jezelf geven.
Het is niet voor niets dat je in het vliegtuig eerst jezelf van zuurstof moet voorzien en dan je kinderen of naasten. Als je niet goed voor jezelf zorgt heeft niemand wat aan je.

Soms lukt het niet, om te verwoorden wat je voelt. Er zit dan vertraging op 'de lijn'. Geef jezelf de ruimte om ergens op terug te komen. Vaak hoor ik dat men dat dan zwak vindt, van zichzelf. Maar als je wat meer tijd nodig hebt om te voelen en te verwoorden neem die ruimte dan, en spreek met jezelf af dat je altijd ergens op mag terugkomen. Dat dit bij jou zo werkt, en dat dat prima is.

Je ziet het vaker: weinig zelfvertrouwen en daardoor weinig grenzen stellen.
Grenzen stellen kan echter de zelfvertrouwen ook een boost geven.
Op het moment dat je NEE zegt, of een grens trekt neem je jezelf serieus en zeg je eigenlijk: Ik ben het waard om te zeggen wat ik vindt en aan te geven wat ik niet wil.
Bovendien ziet ook de ander die de vraag stelt aan je of de grens lijkt over te gaan dat je niet iemand bent waar je mee kan sollen.
En tuurlijk...het is lastig, en niet altijd fijn om een grens te stellen.
Toch zul je achteraf vaak voelen dat je jezelf serieus neemt en daardoor meer zelfvertrouwen kunt ontwikkelen.

Als je je te veel aan anderen aanpast, kun je daar flink last van krijgen. Veel mensen die hier gevoelig voor zijn, doen dit vaak automatisch. Het is daarom belangrijk om je bewust te worden van hoe jij je aanpast. Dit kan bijvoorbeeld al zichtbaar zijn in de kleding die je aantrekt (vind je het zelf mooi, of denk je dat anderen het mooi vinden?) en in de activiteiten die je onderneemt. Vraag jezelf steeds af waar jij zin in hebt, wat jouw werkelijke behoeften zijn. Je hoeft nog niets te veranderen, alleen maar bewust te worden. Op een gegeven moment zul je steeds beter herkennen wanneer je 'ja' zegt, terwijl je eigenlijk 'nee' bedoelt, wanneer je eten klaarmaakt dat iemand anders lekker vindt (maar jij niet), of wanneer je moe bent, maar toch met iemand afspreekt omdat diegene dat graag wil. Het kan helpen om elke avond even op te schrijven hoe je die dag met je eigen behoeften bent omgegaan. Probeer een paar weken lang niets anders te doen, dan alleen jezelf te observeren. Zodra je je bewust wordt van wat jij eigenlijk wilt en hoe vaak je wel of niet naar jezelf luistert, kun je bewustere keuzes maken.