Tips bij perfectionisme

Perfectionisme is niets anders dan een irrationele manier van omgaan met de angst voor afwijzing. Door het 'helemaal goed' te doen redeneer je onbewust dat je afwijzing kunt voorkomen. Dit blijf je doen, ook in situaties waar dit helemaal niet dreigt.

Elke vorm van angst vraagt om de ontwikkeling van moed. Maar angst wil ook om werkelijk begrepen worden. Pas als je -weet- dat de angst niet nodig is kun je gaan experimenteren. Door het steeds 'iets minder goed te doen', ga je merken dat er geen werkelijk gevaar dreigt.

Je kunt de angst aan je onderbewuste 'ontlokken'. Wanneer je voelt dat je spanning weer eens op loopt, vraag dan jezelf: wat is in deze situatie -goed genoeg'?

Probeer het woord ‘perfect’ te vervangen voor ‘optimaal’. Daarmee hou je rekening met de altijd minder dan ideale omstandigheden –die je tenslotte ook niet zelf in de hand hebt-.

 

Als je in plaats van ‘het moet perfect’ kunt denken ‘gegeven de omstandigheden doe ik het zo goed mogelijk’, geeft dat veel ruimte voor jezelf zonder dat je daarbij het gevoel hoeft te hebben dat je je er te gemakkelijk vanaf maakt.

 

Dat laatste vind je waarschijnlijk tenslotte heel lastig als je perfectionistisch bent.

Leestip: 'De moed van imperfectie' van Brene Brown. Over de reis van 'wat anderen wel niet zullen denken' naar 'ik ben goed genoeg'.

Het laten gaan van perfectionisme en stress. Het toelaten van authenticiteit, creativiteit, rust, en intuïtie.

Besef dat perfectionisme de snelste route is naar je voelen falen.

Ontwikkel de moed 'goed genoeg' te zijn. Uniek maar net als ieder mens zul je dingen goed doen en wel eens fouten maken. Dat maakt je mens, helemaal mens, met andere woorden: een heel mens!

Het perfectionisme zit jou in de weg. Dat weet je omdat je steeds met zo’n rotgevoel blijft zitten als iets is mislukt. Ik heb 2 inzichten voor jou die je kunnen helpen.

1. Besef dat je een goede reden hebt dat jij de lat elke keer zo hoog legt. Dat heeft jou toch zover gebracht? Dat heeft jou toch zoveel opgeleverd? Als jij de lat niet zo hoog had gelegd, had je die studie misschien niet afgerond, die baan niet gekregen en in allerlei situaties misschien niet doorgezet. Geef jezelf erkenning op dit streven. Je doet het niet voor niets

2. Tegelijk is er ook nog iets anders in jou dat om erkenning vraagt. Iets dat die hoge lat niet kan halen, dat zich misschien heel klein voelt, kwetsbaar en onzeker. Dat deel van jou vraagt ook om erkenning. Dat het gezien en gehoord wordt. Vooral te horen krijgt van jou: je bent oké zoals je bent. En zoals je bent mag je er helemaal zijn. Dus als iets een keer niet is gelukt, druk dat andere gevoel dan niet weg. Gun het jezelf dat dit kwetsbare er ook mag zijn.

Wanneer je last hebt van Perfectionisme, is het volgende een behulpzame gedachte:

Wij mensen zouden -niets- kunnen leren wanneer we niet voortdurend fouten maakten.
Het menselijk leven op aarde kan zich alleen ontwikkelen omdat het 'onaf' is. Alleen door de onvolkomenheid, de onvolmaaktheid van alles, van het hele leven, kan er vooruitgang zijn.

In het leren kennen, accepteren en liefhebben van onze eigen onvolmaaktheid, ons eigen 'onaf' zijn, kunnen we werkelijk mededogen en geduld voor onze medemens ontwikkelen.

Moet je van alles van jezelf?

Perfectionisme en moeten liggen in elkaars verlengde. Je moet van alles: je to-do lijstje afwerken, vijf kilo afvallen, aardiger zijn voor je klanten en noem maar op. Geen wonder dat je nooit voldoet. Je moet te veel!

Maar als ik nou eens echt een goed voornemen heb, echt iets aan mezelf wil veranderen?
Gebruik dan het zinnetje: Ik gun mezelf ...

Daarin schuilt meer liefde en acceptatie voor jezelf. Probeer het maar eens uit!

Perfectionisten denken vaak in alles of niets scenario's. Als ze iets gaan doen, dan willen ze het perfect doen. Omdat dit vrijwel nooit mogelijk is, zorgt dat ervoor dat ze er niet aan beginnen of het niet afmaken.

 

Dus: Denk niet in alles of niets scenario’s

 

Er is nog veel grijsruimte tussen alles en niets.

In het boek "de kracht van kwetsbaarheid"geeft Brene Brown een aantal tips voor een meer ontspannen en gelukkig leven.

Eén van die tips is: train jezelf in dankbaar leven.

Ik moet dan denken aan het voorbeeld van Corrie ten Boom, een verzetsstrijdster die in de 2e wereld oorlog in een concentratie kamp terecht kwam met haar zus. Zij kozen er voor om álles in dankbaarheid te ontvangen, zelfs de rondkruipende luizen.

Het is echt bemoedigend om de tekenfilm over haar leven eens te bekijken.

Ook het boek van Ann Voskamp "Duizendmaal dank" laat prachtig zien wat het belang is van een leven in dankbaarheid.

Het is echt de moeite waard om een schrijf boekje aan te schaffen en daarin iedere dag 3 punten op te schrijven waar je dankbaar voor bent.

En denk niet te groot: dat kleine bloempje dat je opviel temidden van het rottend blad, de kleuren van de zeepbel tijdens de afwas, een knuffel van een vriendin, de wamte van je trui, de geur regen op de droge warme grond.....

Perfectionisme is een effectieve manier om ongelukkig te zijn.

Dit omdat je doel (perfectie) onhaalbaar is. Als je blijft hopen, dat je zult groeien tot aan het plafond en je naar dat plafond blijft staren, mis je intussen alles, wat je leven mooi maakt.

Besef je, dat perfectionisme de andere zijde is van faalangst. Als jij kunt leren denken en voelen dat jij goed bent zoals je bent, verdwijnt je drang naar perfectie.

Perfectionisme is ‘strak’, het laat geen ruimte en het verdraagt geen humor.
Je kunt dezelfde dwingende kracht ook gebruiken door met jezelf af te spreken dat in alles wat je ‘perfect’ doet, je steeds een paar ‘swingende’ foutjes verbergt.

In de vroegere zeer ontwikkelde Arabische cultuur deed men dit ook: alleen God was perfect, dus iets perfect doen was een belediging aan God. Daarom verborg men in de mooiste kunstwerken altijd kleine foutjes.

Kijk eens of je een opstelling kan doen bij een systeemtherapeut. Het kan je achtergrond en inzicht geven in de oorzaken van je klachten rondom perfectionisme. Waar komt het vandaan? Hoe komt het dat ik perfectionisme nodig had?

Controle; Waarom wil ik steeds de controle en blijf ik controleren?

Ben je snel gestrest wanneer iets niet gaat op jouw manier? Pieker je over dingen in de toekomst waarop je geen invloed hebt? Dan heb je misschien een (lichte) vorm van controledrang. Op sommige situaties heb je invloed, op andere helemaal niet. Controledrang komt vaak voort uit angst.

Wat meestal geldt is dat ‘niet-functioneel’ gedrag een voordeel heeft op de korte termijn, maar een nadeel op de lange termijn. Je betaalt er een prijs voor.
‘Functioneel’ gedrag heeft vaak een nadeel op de korte termijn, het kost moeite, maar het brengt je voordeel op de lange termijn, het levert je wat op.
We hebben dus allemaal de neiging om te blijven vermijden of controleren: omdat dit op de korte termijn vaak lekker voelt.

Vraag je bij alles wat je doet af; ‘Komt mijn gedrag overeen met mijn diepste overtuigingen over hoe ik wil leven, wat ik wil nastreven of wat ik belangrijk vind?’
Dan is die keuze de moeite waard om te doen, ook al is het soms moeilijk!

Kom je er niet uit en loop je er in vast? Twijfel niet en neem vrijblijvend contact op voor hulp bij het omgaan met controledrang.

Perfectionisme spiegelt veelal je innerlijke onzekerheid.
Je bent veeleisend naar jezelf en vaak ook naar je omgeving.

Probeer eens een paar dagen jezelf en je omgeving twee complimentjes per dag te geven: wat gaat er eigenlijk al heel goed? Schrijf de complimentjes eens op in een notitieboekje, zodat je ze op een mindere dag de complimentjes kan teruglezen.

Focus op wat er al goed gaat in je eigen leven en die van je omgeving! (Nog leuker als je dit met het hele gezin doet of bijvoorbeeld met jouw vrienden).

Wat zullen anderen wel niet over mij zeggen, denken? Wordt er geroddeld over anderen om je heen en doe je daar zelf ook aan mee? Kijk daar dan eens met andere ogen naar: als vuilnis. Als die negatieve oordelen: beschouw ze als vuilnis. En maak jezelf geen vuilniswagen: neem de negatieve gedachten en negatieve oordelen niet op in je wagen. Strooi ze niet vanuit je vuilniswagen bij anderen. Dit komt uit een heel leuk boekje : de Wet van de vuilniswagen. Aanrader!

‘anders omgaan met perfectionisme’

Het perfectionisme zit jou in de weg. Dat weet je omdat je steeds met zo’n rotgevoel blijft zitten als iets is mislukt. Ik heb 2 inzichten voor jou die je kunnen helpen.

1. Besef dat je een goede reden hebt dat jij de lat elke keer zo hoog legt. Dat heeft jou toch zover gebracht? Dat heeft jou toch zoveel opgeleverd? Als jij de lat niet zo hoog had gelegd, had je die studie misschien niet afgerond, die baan niet gekregen en in allerlei situaties misschien niet doorgezet. Geef jezelf erkenning op dit streven. Je doet het niet voor niets

2. Tegelijk is er ook nog iets anders in jou dat om erkenning vraagt. Iets dat die hoge lat niet kan halen, dat zich misschien heel klein voelt, kwetsbaar en onzeker. Dat deel van jou vraagt ook om erkenning. Dat het gezien en gehoord wordt. Vooral te horen krijgt van jou: je bent oké zoals je bent. En zoals je bent mag je er helemaal zijn. Dus als iets een keer niet is gelukt, druk dat andere gevoel dan niet weg. Gun het jezelf dat dit kwetsbare er ook mag zijn.

"Het is genoeg".
Leven met perfectionisme is al snel een leven van "nooit genoeg". De lat ligt altijd hoger en jij kan altijd meer en beter. Het is zo bevrijdend om daarin jezelf te trainen in een leven "het is genoeg".

Het boek "dankbaar leven" van Ann Voskamp is daarin echt een prachtig geschreven en aanmoedigend boek die je daarin kan lezen. Begin eens met elke dag 3 punten op te schrijven waar je in jouw leven en handelen dankbaar voor bent.

Vervang het woord "perfect" voor "optimaal"

Dus: Je hoeft het niet perfect te doen, optimaal is goed genoeg!

Van wie is eigenlijk die stem in jou die zegt dat het altijd beter kan, niet goed genoeg is? Is die echt van jou of van een van je belangrijkste opvoeder(s)?

 

Is het wellicht zo dat je de hoge eisen die verbaal en non-verbaal werden uitgezonden door hen, bent gaan overnemen en nu aan jezelf oplegt?!

Als je gaat herkennen dat het niet jouw stem is, kun je jezelf vervolgens de vraag stellen: wat vind ik zélf?

 

Wellicht dat je lat dan al een stuk(je) lager komt te liggen en je eerder tevreden bent met je geleverde prestatie.

De lat hoog leggen voor je zelf is vaak al lastig genoeg, bedenk dat als je de lat hoog legt voor jezelf, dat je deze ook vaak hoog legt voor een ander.

Dat je m.a.w. hoge eisen stelt aan de buitenwereld en iedereen in jouw leefomgeving, met alle gevolgen van dien. Dan ligt jouw verwachting hoog en is er vaak sprake van een “voldoet niet” in jouw optiek. Wat is dat dan vermoeiend en teleurstellend.

Heb je plannen je eigen lat lager te leggen, doe dit dat zeker ook voor de lat die je legt bij je omgeving. Therapie kan je daarbij helpen.

Als je perfectionist bent, dan kan het voorkomen dat je nooit iets afmaakt, omdat het (nog) niet perfect is.

Niets is echter ooit perfect, en het zal ook nooit perfect zijn.

En... een voltooid middelmatig resultaat is veel opwindender dan een onvoltooid stuk perfectie...

Voor veel mensen lucht het op als ze hun verhaal opschrijven en delen. Je kunt jouw verhaal delen op het perfectionisme-lotgenotenforum op deze website.

Je bent niet perfectionistisch als eigenschap, je gebruikt perfectionisme om om te gaan met onzekerheid. Het is een patroon van steeds je best doen wat je belemmerd. Het beschadigd je zelfvertrouwen. Dit patroon loslaten is een hele klus; zoek er zonodig hulp bij!

Als het altijd beter moet kan dat te maken hebben met een drang naar bevestiging. Wordt je dan ook daadwerkelijk bevestigd dan is het moeilijk om dat te aanvaarden. De andere kant± als je er wel blij mee bent is die genoegdoening maar van korte duur en ga je weer op zoek naar de volgende bevestiging. Met een goede therapeut kun je leren hoe dat ontstaan is en (nog belangrijker) hoe je daar anders mee om kunt gaan.

Perfectionisme lijkt misschien alsof je controle hebt, maar vaak maskeert het een dieper gemis—een behoefte aan veiligheid, erkenning of het vermijden van afwijzing. Het probleem? Deze schijn-controle stopt je energie en creativiteit. Zonder actie blijft groei uit, en juist dat kan ontmoedigen en uitputten.

Stap 1: Reflecteer met journal vragen:

1. Wat hoop ik te bereiken, ervaren of voelen door dit perfect te doen?
2. Wat gebeurt er écht als ik het niet perfect doe? Wat voel ik dan?
3. Wat houdt mij écht tegen om nu een stap te zetten, ongeacht het resultaat?
4. Wat zou de ‘next-level versie van mij’, die het allemaal al bereikt heeft, nú doen?

Schrijf je antwoorden intuïtief op, zonder oordeel. Door je in te leven in die krachtigere versie van jezelf, haal je nieuwe inzichten en inspiratie naar boven. Je koppelt jezelf los door emotioneel wat afstand te nemen van je realiteit. Zó kom je uit je freeze.

Stap 2: Zet beweging boven perfectie
Kies vandaag één ding waar je tegenop ziet. Maak het klein en praktisch: Wat is de allerkleinste stap die ik nú kan zetten? Zet die stap, puur om in beweging te komen. Actie is belangrijker dan het resultaat.

Stap 3: Affirmatie of visualisatie
Affirmeer: “Ik mag groeien door imperfect te zijn. Iedere stap, hoe klein ook, goed of fout, brengt me dichter bij mijn doelen.”

Of doe een korte visualisatie: sluit je ogen en zie jezelf een taak afronden, zonder dat het perfect hoeft. Het dóen op zich geeft al output om verder op te borduren. Voel de opluchting en trots dat je in actie kwam.

Waarom dit werkt:
Door bewust een patroon van uitstel te doorbreken en jezelf waardering te geven, haal je de regie terug naar jezelf. Perfectie is niet waar je groei zit—beweging wel!

Perfectionisme kan vaak in de weg staan bij het stellen van grenzen, omdat je altijd het gevoel hebt dat alles perfect moet zijn en dat je geen ruimte hebt om nee te zeggen. Een effectieve tip is om te oefenen met het stellen van "realistische" verwachtingen in plaats van perfecte. Begin door je bewust te worden van de druk die je op jezelf legt om alles foutloos te doen en vraag jezelf af: "Is dit echt nodig, of is het een verwachting die ik van mezelf heb gecreëerd?"

Een manier om je grenzen beter aan te geven is door je te focussen op wat echt belangrijk is. Stel jezelf de vraag: "Wat kan ik doen zonder mijn welzijn of tijd te compromitteren?" Probeer klein te beginnen door in minder urgente situaties nee te zeggen of taken op een haalbare manier af te ronden, in plaats van te streven naar perfectie. Het stellen van realistische doelen helpt je niet alleen om jezelf te beschermen tegen overbelasting, maar ook om je grenzen op een gezonde manier te bewaken.

Here are some defusion exercises from ACT literature that can also help in differentiating self from the perfectionist self and creating a distance.
1) Give your perfectionist self a name. This should be preferable a name that resonates well with the perfectionistic tendencies or it's funny to you.
2)For a week observe how the [The name] behaves or what the thought patterns are like and log them in a notebook.
3) After identifying the thoughts repeat them in a funny voice or sing a song with them.

Als jij last hebt van perfectionisme, dan zal dat waarschijnlijk ook opspelen tijdens de therapie. Je vindt het al lastig, dat je je probleem niet gewoon zelf kunt oplossen en als je dan toch therapie gaat volgen, moet dit wel heel goed gaan. Of met andere woorden: perfect.
Geef dit aan bij je therapeut. Dan kunnen jullie er samen alert op zijn, dat je ook in dit traject niet perfect hoeft te zijn.

Vaak heel hard je best doen, jezelf onder druk zetten en altijd streven naar perfectionisme? Dit kan het gevolg zijn van ongezonde ouder-kind-patronen in je jeugd. Bijvoorbeeld als je ouders destijds weinig aandacht besteden aan emoties en zich weinig bezig hielden met hoe jij je voelde (bv door eigen problemen) of vaak kritisch waren. Omdat jouw ouder(s) emotioneel niet naar jou konden uitreiken ben jij dat naar de ander gaan doen.
Je werd vertrouwenspersoon, de volwassene voor je ouders, de strijder, de onzichtbare, de aangepaste of degene die alles moest weten. Het gevolg is dat jij geen fouten mag maken en niet echt kind kon zijn. In plaats van dat er emotioneel voor jou werd gezorgd, ging jij je op de ander richten en proberen aan verwachtingen te voldoen. In de hoop dat je dan wel gezien word.
Het voordeel is dat het je talentvol heeft gemaakt, je anderen heel goed aanvoelt, je hebt ook voor verbetering en ziet wat nodig is en houdt veel ballen in de lucht.
Maar... helaas gaat dit ook ten koste van jouw eigen behoeften, innerlijk geluk en gezondheid. Je hebt onvoldoende geleerd om je grenzen te kennen en in te nemen. Want het ging niet over wat jij nodig had.
Het is belangrijk om te leren luisteren naar jezelf, liever te zijn voor jezelf, te stoppen met jezelf te dwingen en jezelf meer ruimte te geven. Wat extra ondersteuning hierin is vaak heel helpend.

Hoe je praat tegen of over jezelf, bepaalt hoe je jezelf ziet. Als je merkt dat je iets moeilijk vindt of niet goed kan, voeg dan eens het woord 'nog' toe. Bijv: 'Ik kan het nog niet zo goed' of 'Ik vind dat nog moeilijk'. Door het woord 'nog' te gebruiken, schep je automatisch meer ruimte voor verandering :)

Deze eye opener gaat je helpen om losser te komen van je
moet-gedachten. Zodat je gedachten lichter worden, niet meer zo zwaar
wegen.

Een belangrijke valkuil van onze gedachten is dat we vaak teveel
moeten van onszelf. We hebben minstens 50.000 gedachten per dag
dus je gedachten gaan heel de dag door. We kunnen ook niet wakker
worden en zeggen: 'Vandaag denk ik even niet.' Dat gaat niet.

Waarschijnlijk komt het woord 'moeten' vaak voorbij in je gedachten.
Stel, je hebt de moet-gedachte: 'Ik moet een opgeruimd huis hebben'
of 'Ik moet het goed doen op mijn werk'. Wat gebeurt er met je
gevoel als je dit denkt? Hoe voel je je dan? Juist. Gestrest. Want ja
het moet. Het MOET écht gebeuren. Je moet-gedachte zorgt er voor
dat je je gestrest voelt. Want moeten klinkt dwingend.

Stel dat je je huis gaat opruimen of dat je je op je werk stort. Dan
ben je heel de dag bezig met alleen maar opruimen of hard werken.
En dan heb je geen tijd voor je vriendinnen, vrienden of collega's. Als
je 's avonds thuiskomt ben je uitgeput en heb je te weinig aandacht
voor je partner of kinderen. Dat 'moeten' beïnvloedt dus je leven en
alleen omdat het van jezelf moet.

Het moet dus alleen van jezelf. Er is waarschijnlijk niemand die al
jouw moet-gedachten jou als opdracht geeft. Behalve jij zelf. Sta
eens even stil bij jouw moet-gedachten. Schrijf ze eens op. Wat moet
je allemaal van jezelf?

Als je dat gedaan hebt, schrijf je vervolgens je moet-gedachten op
een andere manier op. Die andere manier is dit: 'Ik heb de gedachte
dat ik een opgeruimd huis moet hebben'. Of: 'Ik heb de gedachte dat
ik alles moet oplossen op het werk'.

Wat gebeurt er dan met die moet-gedachten? Nu denk je waarschijnlijk: 'Oh wacht even, het is maar een gedachte!'. Het is niet persé de waarheid.

Wanneer je je bij het schilderen laat leiden door je onderbewuste, ontstaan er soms beelden die technisch of anatomisch misschien niet kloppen. Durf jij het dan nog aan deze lijnen te volgen en dit beeld te vervolmaken ? Of gaat je innerlijke criticus ermee aan de haal en vertelt met een afkeurend stemmetje dat het anders, beter moet? En wat nou als wat ontstaat een boodschap speciaal voor jou uit je onderbewuste is? Wat nou als daar je goud ligt? Trance-schilderen brengt je in dit proces.

Niet iedereen brengt even gemakkelijk z'n gevoelens onder woorden. Door trance-tekenen of schilderen kun je uitdrukking geven aan al je gevoelens en emoties. Tekentalent is niet nodig. Het gaat erom om vanuit het gevoel te werken. Hierdoor leer je om uitdrukking te geven aan gevoelens. Deze kun je vervolgens letterlijk van je af zetten en er van een afstandje naar kijken. Een groot voordeel is dat, als je het trance-tekenen eenmaal beheerst, je deze techniek altijd voor jezelf kunt gebruiken op allerlei mooie en ook moeilijke momenten. Zodat jij altijd een tool hebt om zelf in een trance te komen en je te laten leiden door je onderbewuste. Zo wordt jij de regisseur van je eigen therapeutische proces.

Perfectionisme is de vijand van het goede, zei iemand ooit tegen me. Misschien raar, maar het helpt mij soms om de lat iets minder hoog te leggen en mezelf gerust te stellen dat goed goed genoeg is. Als ik perfectionisme 'doe' ben ik niet meer echt aanwezig, kan ik niet meer genieten van wie of wat er wel is. Zo jammer. Goed is goed genoeg. Echt waar.

Perfectionisten kunnen enorm in hun hoofd zitten en dat maakt hun lever er niet makkelijker op. Als je merkt dat je vastzit of dat je teveel piekert: ga even heel wat anders doen. Bijv. even wandelen in de natuur, even lekker gek dansen, etc. Je zult al snel merken dat je daarna weer heel anders tegen dingen aankijkt.

Ben jij een perfectionist? Dit levert je misschien vaak iets op, maar is ook een enorme valkuil. Omdat je altijd de controle wil houden en je jezelf moeilijk kunt begrenzen loop je het risico overbelast te raken. De vaardigheid zelfcompassie kan je helpen om milder naar jezelf te zijn. Hieronder geef ik je een oefening. Deze oefening komt vanuit de Methode ACT acceptance commitment therapie, wil je meer informatie neem dan gerust contact met mij op.Oefening 4 Doe het zelf! Een daad van zelfcompassie
Doel; dingen gaan doen uit zelfcompassie voor jezelf
Zelfcompassie is een manier om milder met jezelf om te gaan. Het is niet alleen een houding, het uit zich ook in gedrag. Wat zou jij voor jezelf kunnen doen komende week als daad van zelfcompassie? Hier volgen wat voorbeelden:
-Wat minder streng zijn voor jezelf
- jezelf vergeven voor een ‘stomme actie’
- fouten mogen maken
- in plaats van iets nuttigs doen iets doen wat alleen maar leuk is
- Jezelf iets gunnen
- jezelf verwennen met……
- een klein cadeautje voor jezelf kopen, zonder duidelijke reden
- in een drukke periode tijd nemen voor jezelf
- iets voor jezelf doen
Waar je van groeit (leuke cursus)
Wat goed is voor je (geestelijke) gezondheid
Ik ga de komende tijd voor mijzelf…..

Wanneer we vriendelijk zijn naar onszelf vanuit de bedoeling iets te fixen, is er een verborgen agenda. Het doel van de liefdevolle actie is dan dat je je erna beter voelt, wat dus eigenlijk ook de boodschap in zich draagt dat het nu niet goed is. Geen onvoorwaardelijke liefde dus. En wat dan als je je niet beter voelt? Dan is er weer voeding voor het niet-accepterende deel in jou.

Tip: wees eerlijk naar jezelf. Probeer je iets te fixen? Erken dit. En erken ook dat je hiermee dus iets van jezelf afwijst. Kan je hier lief voor zijn? Dit geeft wellicht de opening waar je op zoek naar was.

Bemerk je vaak te piekeren? En wil je dat graag veranderen?

Nodig jezelf eens uit tot een moment van over-piekeren: huh? over-piekeren? Ja, precies dat... Over alle voorwerpen die je in de kamer waar je in zit ga je er eens op los piekeren; met het overdreven gebruik van gekke stemmetjes en gekke gezichten erbij! Bijvoorbeeld; blijft die tafel wel altijd rond? of is een vierkante tafel beter? en zijn de vier stoelen wel voldoende? en die kleur van de stoelbekleding? etc etc. De intentie is dat je dit zo uitvoerig doet zodat je op een gegeven moment zult bemerken dat het niets oplevert, dat je er zelfs om moet lachen, dat het je veel energie kost,...en er vanzelf mee stopt en werkelijk en dat je werkelijk iets leuks en nuttig gaat doen.

"Ik ben een perfectionist". Dat hoor ik geregeld in de praktijk. Door mensen met faalangst. Of een burn-out. Het zit in deze gevallen dus in de weg.
Perfectionisme is niet wie je bent. Maar wat je dóet. En dat is een groot verschil. Want je identiteit verander je niet zo 1,2,3. Je gedrag veranderen is daarentegen prima te doen.
Ontdek waar je perfectionisme vandaan komt. Het is vaak maar aangeleerde strategie. Dan wordt iets minder perfectionistisch worden een stuk makkelijker.

In de maatschappij van vandaag voelen veel mensen een flinke druk om te presteren. We moeten een goede baan hebben, er goed uit zien en veel vrienden hebben. Doordat we zoveel van elkaar zien, is het makkelijk om jezelf te vergelijken met anderen. Hierdoor wordt je (te) vaak geconfronteerd met het ogenschijnlijk ideale leven van een ander. Je eigen leven lijkt niet goed genoeg. Je wil meer en beter.

Door steeds tegen jezelf te zeggen dat wat jij hebt of doet niet goed genoeg is, geef je jezelf een negatieve boodschap. Die negatieve boodschap werkt door op je zelfvertrouwen. Langzaam wordt je zelfvertrouwen lager. Ondertussen probeer je steeds harder je best te doen om beter te worden. Je blijft het proberen en je bijt jezelf er steeds harder in vast. Je streeft een onhaalbaar doel na.

Als je te lang en te hard je best blijft doen om iets te behalen zonder dat dit lukt, heb je alle ingrediënten in huis voor een flinke dosis stress die tot overspannenheid en burnout kan leiden.

Kom terug naar jezelf! Dit doe je onder andere door weer meer van jezelf te gaan houden. Wie ben jij? Waar sta je voor? Richt je op de wereld om je heen. Wie zijn er belangrijk voor je? Wat beteken je voor deze mensen? Met mindfulness kan je meer in het hier en nu komen. Je maakt er de wereld iets kleiner van als het ware en het leert je ontspannen zodat de stress wat kan zakken.

Terwijl ik dit schrijf is het bijna Kerst. Ik weet niet hoe het jou vergaat voor de feestdagen? Als je alles perfect wilt hebben dan kan de stress steeds verder oplopen. Je hebt bijna geen tijd om adem te halen zo druk heb je het met alles perfect maken.. voor de ander.
Wat gun ik jou dat jij ook kunt genieten van feestdagen. Wat zijn jouw behoefte? Wat vind jij leuk?
Ik heb ontdekt dat het bij elkaar zijn en elkaar zien en horen het allermooiste is van welke feestdag dan ook. Dat gun ik jou ook.

Perfectionisten willen graag veel dingen naar hun hand zetten. Dat lukt lang niet altijd, er zijn namelijk heel veel dingen waar je geen controle over hebt. Zodra je kunt accepteren dat je iets niet kunt veranderen, dan hoef je er niet meer tegen te vechten en dat scheelt je enorm veel energie en frustratie.

Waarom zou de lat bij jou zo hoog moeten liggen? Houd jezelf voor dat goed goed genoeg is.

Mensen die last hebben van perfectionisme kunnen baat hebben bij mindfulness. Doe bijvoorbeeld eens een bodyscan waarbij je met je aandacht van je tenen naar je kruin door je lijf gaat, en je met een nieuwsgierige houding opmerkt wat je in ieder lichaamsdeel voelt. Je kunt dit niet fout doen: je voelt wat je voelt en als je niets voelt dan is dat ook oké (want dat is wat er dan is: niets). Zelfs afdwalen is niet fout, dat is wat je geest nou eenmaal doet. En op het moment dat je het opmerkt dat je bent afgedwaald, ben je er eigenlijk meteen ook al weer bij.

Op deze manier krijg je meer voeling met je lijf en gevoel, wat je een andere leidraad in je leven geeft dan het zwartwitte goed/fout denken vanuit perfectionisme.

Vind je dit spannend, of zelfs wat eng, dan kun je het ook eerst onder begeleiding gaan uitproberen van bijvoorbeeld een psycholoog, of een mindfulness trainer.

Perfectionisme
Merk je dat je teveel tijd kwijt bent met dingen perfect doen?
Zet een timer voor taken. Je blijft dan minder lang hangen in details.

Perfectionisme
Perfectionisme is eigenlijk de valkuil van kwaliteit willen leveren, dingen goed willen doen. Een mooie eigenschap maar zodat het perfectionisme wordt, kun je er knap veel last van hebben. Als je overweegt om je perfectionisme te veranderen, is het nuttig je bewust te worden van de voor- en nadelen die eraan kleven. Ook is het goed je er een voorstelling van te maken wat voor- en nadelen zijn van minder perfectionistische gedragingen.
• Schrijf voor- en nadelen op voor jouw streven naar perfectie
• Schrijf voor- en nadelen op van genoegen nemen met minder dan perfect
Trek een conclusie en omschrijf je voornemen. Deel dat gedrag op in kleine stapjes zodat je weet dat je het daadwerkelijk uit gaat voeren.

Een goed boek over dit onderwerp is: Loslaten - Jan Wolter Bijleveld & Ingeborg Deana.

Boekentip: "Mindset " Carol S Dweck.

In dit boek legt Dweck uit dat het niet alleen onze vaardigheden en talenten zijn die voor succes zorgen, maar ook onze statische of op groei gerichte mindset. Ze maakt duidelijk waarom het prijzen van de intelligentie en het talent van onze kinderen niet bevorderlijk is voor hun zelfvertrouwen en prestaties, maar hun succes zelfs in de weg kan staan. Dweck vertelt over hoe de werking van de hersenen en liefde voor leren een veerkracht kan creëren, die de basis vormen voor prestaties op elk terrein.

“Perfectionisme is niet hetzelfde als streven om het beste uit jezelf te halen. Perfectionisme is de overtuiging dat als we perfect leven, er perfect uitzien en perfect handelen, we de pijn van schuld, oordeel en schaamte kunnen minimaliseren of vermijden. Het is een schild. Het is een schild van twintig ton dat we rondsjouwen met de gedachte dat het ons zal beschermen, terwijl het in feite het ding is dat ons echt verhindert te vliegen."

Quote van Brené Brown

Sommige mensen zijn wat zorgvuldiger en anderen wat nonchalanter en dat kan beiden helemaal prima zijn zolang het niet teveel doorslaat. En perfectionisme is een doorgeslagen vorm van zorgvuldigheid.

Perfectionisme komt vaak voort uit onzekerheid en het dan helemaal goed willen doen zodat je niet faalt naar de ander toe of naar jezelf toe. Weet dat in verreweg de meeste gevallen waarin dit voor jou speelt het iets is wat je van jezelf vraagt en wat de ander niet van jou verlangt of verwacht.

Perfectionisme en onzekerheid hebben eigenlijk altijd een oorsprong en als je er veel last van hebt dan kan het goed zijn om hier samen met een therapeut naar te kijken om dit te kunnen helen.

Hoe ga je om met jouw perfectionist deel? Door aandacht te geven aan dit deel van jezelf kan je uiteindelijk leren om hier mee om te gaan. Jouw perfectionist deel wil jou beschermen - zoals die altijd heeft gedaan en door samen te werken en uit te vinden wat het is dat beschermd wordt, kan perfectionisme zich een beetje terugtrekken en weer vertrouwen hebben in jou en dat het goed komt.

Mislukking is een nieuwe kans

“Een mislukking is niets anders dan een kans om opnieuw en intelligenter te beginnen.”
Een quote van Henry Ford (1863-1947) – Uitvinder van de personenauto

Je best doen zonder verwachtingen

Weet dat het altijd beter en anders kan. In plaats van je te verliezen in volmaaktheid zeg dan tegen jezelf: ‘Ik doe mijn best zonder verwachtingen.’ Dat geeft vrijheid en ruimte. Je best doen is het hoogste aanspreken in jezelf.

Kijk ook eens naar wat maakt dat jij te veel je best doet. Is het omdat je de bevestiging nodig hebt, dan wil je er iets voor terug, en ben je aan het ‘halen’. Wanneer jij je best doet zonder verwachtingen, dan ben je aan het ‘geven’.

Verwacht niets, waardeer alles

Wees zoveel mogelijk aanwezig in jouw lijf en in het hier en nu. Overmatig denken en stress zorgen ervoor dat je vooral in je hoofd aan het malen bent, je raakt dan het contact met je lichaam en de werkelijkheid een beetje kwijt.

Grondings- of aardingsoefeningen (google er maar eens op als je er geen kent) kunnen je helpen om uit je hoofd in je hele lichaam te komen. Ook tuinieren, wandelen of op andere manier bewegen of sporten of in de natuur zijn, zorgen er allemaal voor dat je rustiger in je hoofd wordt.

Perfectionisme is de vijand van het goede.
Deze uitspraak helpt mij (soms) om een tandje lager te gaan, om iets minder mijn best te doen, om mezelf eraan te herinneren dat goed, goed genoeg is.
En vaak zelfs beter dan perfect.

Raak je ook zo gefrustreerd wanneer het nog niet zo gaat zoals je wil? Je snapt toch rationeel wel wat er allemaal inmiddels gebeurt? Waarom is het dan zo lastig om je patroon te veranderen?

Vaak zit er irreële angst onder en deze mag eerst onderzocht worden. Angst is een hele normale emotie en ook heel welkom wanneer de angst op een functionele manier werkt. Oprechte angst met oversteken en om aangereden te worden is uiteraard heel handig, maar wanneer een angst je belemmert om de dingen te doen die je eigenlijk wil, of dat je juist naar innerlijke rust verlangt is het wel fijn wanneer je dit onderzoekt. Je wordt voor het grootste deel door onbewuste processen gestuurd en het helpt om op bepaalde vlakken een deel bewust te maken, hierdoor ga je begrijpen waarom je doet wat je doet en wat je kan doen om deze patronen weer in eigen regie te nemen en je niet meer te laten sturen door je strategieën (bijv door angstige of beschermende delen in jou). Luister eens naar de verschillende tikken in jou met aandacht en liefde. Wat zijn hun positieve intentie voor jou? Ja, positieve intentie, want ze hebben je tot nu heel goed gediend. Kijk liefdevol naar deze delen in jou, want ze hebben heel hard voor je gewerkt.

Vervolgens kun je een situatie pakken en kijken welke stemmen (ikken) er steeds tevoorschijn komen. Zo ontstaat er een patroon. Kijk vervolgens eens of een ander deel eerder aan bod kan komen, waardoor er een totaal andere uitkomst kan komen. Een therapeut kan je hierbij begeleiden en ondersteunen.

Sluit vriendschap met je perfectionist.
En gun jezelf de vraag: Waar helpt deze perfectionist mij bij in dit leven?

wanneer is goed GOED genoeg.
Kan je de perfectie zien van imperfectie?
De perfecte kracht van imperfectie,

De dualiteit en de eenvoud van het leven, het ontdekken van de dualiteit en het leren kennen van je gedachten, kunnen helpend zijn om je imperfectie van je perfectionisme in te laten zien.

Het gevoel van perfectionisme kan beklemmend werken. Langzaamaan krijg je steeds minder lucht, en verstijft er van alles in je lichaam.
Door jezelf los te schudden en te bewegen zoals je nooit doet, bijvoorbeeld gekke bekken trekken of je armen en benen onafgestemd op elkaar te bewegen, kan bevrijdend werken. En vergeet voor niet om geluid te maken, op dezelfde manier zoals je armen en benen bewegen :-),

We zijn vaak verleerd om ons gevoel te vertrouwen.
Vragen die kunnen helpen bij het maken van een keuze:
Waar word ik blij van?
Wat zou Liefde doen?
Wat zegt mijn hart en wat zegt mijn hoofd?

Als je een keuze moet maken kan het helpend zijn om afstand te nemen door bijvoorbeeld een mooie wandeling te maken. Tijdens de wandeling moet je niet teveel nadenken over het onderwerp van je keuze. Je onbewuste zal er verder mee aan de slag gaan, als je dan weer terugkomt van de wandeling is het ineens duidelijk en weet je wat je moet kiezen.

Het kan helpen om de dingen die je doet te zien als een kladversie. Hiermee haal je de lat omlaag. Natuurlijk vraagt het moed om te gaan voor 'goed genoeg', maar het is zo bevrijdend!

Daarbij is het ook helpend om niet te focussen op de resultaten, je kunt je beter richten op de handelingen die je hebt gedaan om iets te bereiken.
Uit onderzoek blijkt dat dit veel motiverender werkt.

Aardiger zijn voor jezelf zorgt ervoor dat perfectionisme afneemt. Hier heb je slechts één woord voor nodig: toestemming. Geef jezelf toestemming om te genieten. Geef jezelf toestemming om in het moment te kunnen genieten. En..hoe vaker jij jezelf die toestemming geeft , hoe aardiger en milder jij voor jezelf zult zijn !

Juist alles goed willen doen, doorgaan tot het uiterste, tot het perfect is?? Perfect ? Wat is perfect? Zo bezig zijn met het behalen of streven naar dat perfectionisme, maakt dat je de weg er naar toe vaak mist, en alle mooie dingen er om heen. Het niet willen falen is vaak het tegenovergestelde, geen fouten mogen maken, beter willen/moeten zijn. Leer om het perfectionisme los te laten, en dat jij ok bent zoals je bent. Zodat kan je leren genieten van het pad dat je aan het bewandelen bent.

Weten hoe je brein werkt, dit boek is een echte eye opener voor als je meer wilt weten over dat prachtige en ingewikkelde brein:
Dit boek met de titel : Ben ik dat? van Mark Mieras gaat in op allerlei processen in het brein die ervoor zorgen dat we alle informatie die binnenkomt betekenis krijgt. Verrassend!

Soms lijkt de taak zo overweldigend, dat de aanzet uitblijft. Probeer jezelf ten doel te stellen niet de taak (af) te maken, maar er aan beginnen.

Train jezelf, dat kun je want je wilt het graag goed doen. Een 8 of 9 is ook oké. Zoek een gebied uit van je leven waarin je tegen je perfectionisme aanloopt. Bijv. altijd op tijd: dan ben je vast vaak een paar minuten vroeger, op tijd is ook goed, doe dat eens een aantal keer en kom niet te vroeg, maar precies op tijd of misschien wel een minuutje later. Hou het vol, hoe langer je het vol houdt, hoe meer het blijft en het jou gaat helpen om meer los te laten.

Niet perfect is ook goed!

Perfect is de 10! Altijd een 10 willen halen of nastreven is niet realistisch.
Ga voor een 7 of een 8, dat is nog steeds een ontzettend hoge score. Want het gaat om het gemiddelde. Als er dagen/dingen zijn die voor jou een 9 scoren (dat is een zeer hoog cijfer) en je haalt een andere keer een 5, wat af en toe de realiteit is, dan heb je een gemiddelde van een 7.

Wees mild voor jezelf, ervaar je een keer een lage score, kijk naar het gemiddelde!

Perfectionisme betekent dat je de lat steeds hoger legt. Als je de lat bereikt hebt leg je hem weer hoger. Wat je zo creëert is een continue gevoel van nooit goed genoeg zijn.

Perfectionisme bevestigt dus de onjuiste overtuiging dat je niet goed genoeg bent. Het is een vicieuze cirkel, er is geen uitweg ... totdat je stopt met die lat steeds hoger te leggen en gaat inzien dat je al helemaal oké bent zoals je bent en het helemaal niet nodig is om jezelf te bewijzen.

Empathisch luisteren;
Luisteren met de intentie om de ander te begrijpen. Dit luisteren houdt in dat je je verplaatst in het referentiekader van de ander.
Je hoeft het niet eens te worden met de ander, maar je laat merken dat je verstandelijk en gevoelsmatig begrip voor de ander hebt.

Een fout onmiddellijk erkennen en ervan leren is een proactieve benadering. Hierdoor verander je een vergissing in een geslaagde onderneming
Succes ligt in het verlengde van vergissingen!

Perfectionisten zijn deep down vaak bang voor afwijzing. Bang om door de ander afgewezen te worden. Hoe ga jij eigenlijk met jezelf om? In hoeverre wijs jij jezelf af?

Richt bewust je aandacht op het totaalplaatje en verlies je niet teveel in de details anders blijf je bezig. Vraag jezelf af: is dit goed genoeg in plaats van alles perfect te willen doen.

Niemand is perfect en toch verlang je van jezelf perfect te zijn. Moet de lat zo hoog liggen? Is dat iets wat je zelf wilt of heb je dat van huis uit meegekregen? Onderzoek waarom je zo perfect moet zijn. Wanneer je weet waarom je dit doet en je merkt dat je het wilt veranderen, dan kun je langzaamaan los laten. Durf imperfect te zijn.
Brené Brown heeft er een mooi boek over geschreven 'De moed van imperfectie'. Een aanrader om te lezen.

Perfectionisme heeft twee gezichten; het kan je veel brengen en vaak kost het ook heel veel.
Je kunt bergen verzetten, bent precies, kunt veel bereiken. Alleen drijf je jezelf ook vaak tot het uiterste, het geeft stress en is vaak vermoeiend.

Eronder schuilt een verlangen om er helemaal te mogen zijn, om niet afgewezen te worden, om erkend en geliefd te worden.
Perfectionisme ontstaat als bescherming tegen de pijn die we als kind hebben ervaren. Je voelde je onbewust bijv. niet gezien, waardoor je extra je best ging doen zodat je opgemerkt zou worden.
Of je ontving geen liefde en steun op een manier die je het liefste had gewild; je dacht onbewust als ik maar heel lief ben, goed mee help, goede cijfers haal etc, dan krijg ik vast die liefde wel.

Onbewust leven we nu nog vanuit de hoop van het kind in onszelf.
Via ervaringsgerichte therapie kun je hier weer contact mee krijgen en a.h.w. jezelf gaan geven wat je als kind hebt gemist. Hierdoor wordt wat andere vinden en wat je móet doen en bereiken minder dringend.

Je zet ahw je masker van perfectionisme af. In het begin voelt dit kwetsbaar, maar het scheelt veel energie, brengt je dichter bij jezelf waardoor je kunt gaan leven vanuit jezelf ipv je te richten op mogelijke verwachtingen van anderen. Zo kom je steeds meer in contact met jezelf, met mildheid en ga je keuzes maken die goed zijn voor jou

Wie bestuurt jouw levensbus?

Vrijwel iedereen heeft stemmen in zijn/haar hoofd. Je kunt ze subpersoonlijkheden noemen. Deze delen van jou hebben allemaal hun eigen functie in jouw bestaan. De kunst is om deze stemmen te leren herkennen en van elkaar te onderscheiden zodat je weet welk deel van jou aan het woord is. Welk deel van jou achter het stuur van jouw levensbus zit. Elke stem heeft zijn eigen agenda en handelt daar ook naar. Als je je daar niet bewust van bent zul je soms dingen doen die je eigenlijk liever niet doet. Dat krijg je als iemand anders je bus bestuurt. Die brengt je op een plek waar je misschien liever niet zou zijn.

Niet iedereen heeft dezelfde subpersoonlijkheden. Dat maakt ons wie we zijn. Ook is niet iedere stem even groot aanwezig. Sommige komen maar zelden aan bod. Anderen voeren dagelijks het hoogste woord. Ik zal een aantal voorbeelden van stemmen in je hoofd noemen die je misschien wel herkent, of herkent bij anderen.

De pleaser : Het deel van jou wat graag in een goed boekje staat bij anderen (bewust of onbewust) Het deel wat zich vooral op anderen en hun behoefte richt. De pleaser wil dat jij er alles aan doet om een ander een goed gevoel te geven, zelfs al gaat dat te kostte van jezelf. Nee zeggen vindt de pleaser niet prettig. Hij heeft een hekel aan ruzie of onenigheid.

De pusher: De pusher is nooit tevreden. Hij vindt dat er altijd wel een tandje bij kan. De pusher zorgt ervoor dat je dingen bereikt in je leven. Hij vindt prestatie het belangrijkste wat er is. Dit geeft een mens aanzien en respect. De pusher luistert slecht naar je eigen grenzen en walst daar gemakkelijk overheen. Niks doen is in zijn ogen het laagste wat er is. Er is altijd wel iets nuttigs te doen in het leven en lummelen hoort daar niet bij.

De (rationele ) denker: De denker is gericht op feiten en zekerheden. Hij laat niets aan het toeval over. Zorgt ervoor dat alles goed geregeld is en laat gevoelens het liefst links liggen. Wanneer anderen aangeven dat ze zich gekwetst voelen kan hij gerust zeggen dat ze zich niet zo moeten aanstellen.

De criticus: De criticus laat je graag weten wat je fout doet in het leven. Hij vergelijkt je graag met anderen en meestal kom jij dan niet al te positief uit de bus. Je innerlijke criticus heeft vaak zoveel commentaar en is vaak zo hard dat je geen vijanden meer nodig hebt. Iemand met een sterke criticus heeft op den duur weinig zelfvertrouwen over.

Het innerlijke kind: Ons innerlijke kind is vaak spontaan en enthousiast. Houd van creativiteit en gek doen. Echter is het ook onze bange en verdrietige kant. De kant die het meest gevoed wordt in je jaren naar volwassenheid zal het sterkst aanwezig zijn. Je innerlijke kind is eigenlijk je kwetsbare kant, om hem te herkennen moet je extra goed je best doen.
Dit is maar een kleine greep subpersoonlijkheden, er zijn er nog veel meer zoals: De controleur, de zorgeloze, de levensgenieter, de excuustruus, de perfectionist enz…

Wanneer een van je subpersoonlijkheden aan het stuur zit is het van belang dat je dit opmerkt. Pas dan kun je zelf bewust de keuze maken het stuur over te nemen en vanuit je gezonde zelf keuzes of stappen te maken die belangrijk voor je zijn.

Misschien kun je wel wat hulp gebruiken om je persoonlijkheden te leren kennen en kun je wel wat tips gebruiken om ze achter het stuur vandaan te halen.

Veel mensen kennen hem wel: de perfectionist zijn. Tot in het extreme en het is nooit goed genoeg. Hierdoor krijg je er ook geen goed of fijn gevoel bij/van.
Eigenlijk alleen maar stress bijvoorbeeld... Het is echter zo dat de perfectionist in jou een deel is. Je bent het niet zelf. Dit noemen we een subpersoon. Samen met een therapeut kun je kijken waarom deze ontstaan is en.. wat de andere kant is van de perfectionist. Dit geeft veel inzicht en rust waardoor je dit deel in kunt zetten waar nodig, en hem niet meer hoeft te leven.

Perfect, bestaat dat? Dat willen we zo graag. maar je doet het (denk je of blijkbaar) nooit goed genoeg. En wat is genoeg?
Hoe veel langer wil jij jezelf die druk opleggen. Ik ga graag met jou na waar die drijfveren vandaan komen. Ook laat ik je kritisch (en dat ben je al) zien wat de do's en don'ts zijn. Veel succes ik zie je graag

Wat voedt je behoefte aan perfectie?

Als je de behoefte voelt om alles ‘perfect’ te willen doen, dan is daar een reden voor. Denk eens na, wat komt bekend voor: ben je bang dat je fouten maakt?, geeft het een gevoel van controle?, ben je bang door de mand te vallen in je werk?, hoop je dat de ander je ziet staan als je alles ‘perfect’ doet? of ben je misschien bang dat je er niet leuk genoeg bent als het niet perfect is?

Iets ‘perfect’ willen doen, kost veel energie. Heel veel energie. En ondanks al je pogingen zal je je doel van perfectie niet bereiken. Er is altijd iets te ontdekken wat nóg beter had gekund. Door met de onderliggende reden aan de slag te gaan, kan de behoefte aan perfectie verzachten. Je mag jezelf leren omarmen. Je bent helemaal goed, precies zoals je nu bent.

Hoewel deze titel wat mij betreft op heel veel vlakken van toepassing is, wil ik 'm deze keer inzetten voor het ouderschap. Het ouderschap waarbij de lat hoog ligt. Zo hoog dat we er wel aan onderdoor moeten gaan. En laten we dat nou juist willen voorkomen. Wat zou het fijn zijn als we onszelf een goed genoeg ouderschap zouden kunnen toestaan. Maar nee hoor, de onrust drijft ons voort en verlangt dat we het beter dan ons allerbest moeten doen. Met schaamte en schuld als effect omdat we niet goed genoeg zijn.

Klaar daarmee! Als moeder van vier gun ik het iedereen. Want als ik niet perfect hoef te zijn, hoeven mijn kinderen dat ook niet. Fijn toch?

Ondersteunend boek: eenvoudig moeder van Marjolijn de Galan; 8 stappen naar meer balans.

Hartelijke groet

Wat kun je de lat in je leven hoog leggen.
Er is altijd een 'beter', een 'meer', een 'nog verder'.
Rusteloos moet het perfect.
Stop eens even.
Haal eens heel diep adem.
Kijk eens om je heen.
Wat zie je, wat hoor je, wat voel je?
Laat dát er eens zijn en bekijk jezelf eens met vriendelijke ogen.
Bemoedig jezelf eens zoals jij je beste vriend of vriendin zou bemoedigen.
Met al je ups en downs. Gewoon zoals je bent. Je bent niet alleen.
Boos, blij, bang of verdrietig.
Train jezelf in zelfcompassie. Wil je daar meer over lezen? Kijk dan eens op de site van mijn praktijk.

Voel je je onzeker of gespannen? Richt je aandacht op je voeten en ervaar hoe ze contact maken met de grond/de aarde. Dit is een snelle manier om 'uit je hoofd' te gaan die je in alle situaties kunt toepassen, zowel staand als zittend.

Zelfkritiek is een manier waarop veel mensen zichzelf tot perfectie proberen te motiveren . Zelfkritiek maakt onzeker. Het streven naar perfectie lijkt bij onzekerheid houvast te geven, maar zelfkritiek versterkt de onzekerheid.

Wat te doen?
Het onderzoeken van je onzekerheid is een sleutel. Kun je het gevoel van onzekerheid herkennen? Wat is dit voor een gevoel? Wat mis je in jezelf als je je onzeker voelt? Is het een gevoel van gebrek aan waarde, ondersteuning, capaciteit?

Controle. Houd jij ook zo dat alles perfect geregeld is, goed voorbereid op pad gaan, alles gecheckt, schoon en in orde? Dat alles op een vaste plaats ligt, je het het makkelijk kan terg vinden en er geen rommel te zien is?
Vindt jij het lastig om te vertrouwen dat als je niet alles geregeld hebt, het tóch goed komt? Merk jij dat hoe spannender het wordt je meer behoefte hebt aan controle? Is het je ook opgevallen dat het je nooit lukt om écht alles te controleren en dat niets écht perfect is?
Het leven is één grote beweging van verandering en onverwachtse dingen.
Wil jij meer vertrouwen?

TIP: Adem dan eens die in je buik op het moment dat je het niet vertrouwd. Herhaal dat drie keer en besluit eens vijf minuten niets te doen en de situatie eens aan te zien. Je zult merken dat datgene waar je controle over wilde hebben zich zo maar vanzelf heeft opgelost. Niets doen, doet soms wonderen!

Eigenwaarde

Geef je eigenwaarde eens een cijfer. Dus hoe jij jezelf ziet in de meest brede zin van het woord. En zet daarna eens de kenmerken van een denkbeeldig persoon op een rijtje die jij een dikke 10 zou geven voor de eigenwaarde.

Bekijk eens realistisch in hoeverre jij misschien al voldoet aan bepaalde punten en aan welke punten je iets kunt doen. Maak daar actiepunten van voor jezelf.

Een vorm van perfectionisme is alles zo efficient mogelijk willen doen.

Dat wat begint als streven naar tijdswinst kan dan eindigen in een leven waar alle mogelijkheid tot spontaniteit en onverwachtse gebeurtenissen zijn wegbezuinigd.

Op de lange termijn verdwijnt zo het plezier uit je leven en vul je je tijd met 'moetens'. Daar word je natuurlijk niet blij van. Je therapeut kan samen met jou een plan maken om dit aan te pakken.

In je hoofd wat je steeds maar weer vertelt dat je net niet goed genoeg gepresteerd hebt kan er voor zorgen dat je alle reacties vanuit je omgeving kleurt in dat licht. Jammer van de mooie resultaten (die je niet ziet) of die goede feedback (die je niet hoort). Zet dat stemmetje eens wat zachter. Je hebt het tenslotte alleen maar nodig als er echt een dreiging is.

Als je merkt dat je verstrikt raakt in zelfkritiek en zelfveroordeling, als je worstelt met deadlines, als je je eigen succes saboteert, dan kan het zelfhulpboek “hoezo perfect” je wellicht helpen om dit aan te pakken.

Want een hoge mate van perfectionisme creëert helaas angst en stress. Het beschadigt langzaam je zelfvertrouwen, waardoor je je eenzaam en waardeloos kan gaan voelen. En als je alsmaar bezig bent ‘alles voor iedereen’ te zijn, wat wil je zelf dan eigenlijk? Wie ben jij dan? Is dit ook jouw ervaring? En ben je eraan toe om hier verandering in te brengen?

Door een balans te gaan vinden tussen gezonde en onmogelijk hoge eisen stellen aan jezelf? Aan de hand van dit werkboek kun je ontdekken waar jouw zucht naar perfectie vandaan komt en wordt de impact ervan op je leven en je relaties duidelijk. Door met behulp van de oefeningen en voorbeelden in dit boek te ontdekken wat jij echt belangrijk vindt in jouw leven.

Het boek "De perfectieparadox" biedt je praktische tips voor het loslaten van je eigen perfectionisme. En je leest hoe je als leider omgaat met perfectionisten in je team. Met de inzichten uit dit boek kun je de cultuur van perfectionisme in je organisatie aan de kaak stellen en veranderen. Een goed onderbouwd én praktisch boek voor iedereen die – nu nog – streeft naar perfectie.

De metafoor van de bus wordt vaak gebruikt in het werken met Voice Dialogue ontwikkeld door Hall en Sidra Stone, twee Amerikaanse psychologen, begin jaren ’70. Beeld je in dat jij zelf een bus vol IKKEN bent. Bepaalde IKKEN nemen vaak het stuur van je bus in handen en zijn belangrijke chauffeurs.

Volgens Hal en Sidra Stone, kan ieder mens verschillende IKKEN ontwikkelen. Je ontwikkelt deze ‘IKKEN als kind door je ouders, vriendjes, vriendinnetjes of andere mensen om kwetsbaarheden te vermijden en de controle te houden.

Deze IKKEN opereren als zelfstandige energieën, ieder met een eigen wil, gedachten, gevoelens, wensen en bewustzijn. Deze IKKEN zijn bijvoorbeeld de beschermer, beheerser, drammer, criticus, perfectionist of behager. Wij zijn ons meestal niet bewust van deze verschillende IKKEN omdat we denken te leven vanuit één ‘ik’, die bewust handelend kan optreden en vrije keuzes kan maken.

Stones wijst erop bewust alle IKKEN in jezelf te gaan (h)erkennen, ze vanuit het lager onbewuste naar buiten te laten treden, niet te veroordelen en ze tot een innerlijk dialoog uit te nodigen. Het ‘primaire zelf' wordt zich daardoor bewust van de verschillende IKKEN en wat die mee te delen hebben.

Er wordt aandacht besteed aan de toestand van 'getuige zijn', die Stone de staat van awareness noemt. Daarin kan integratie van de IKKEN plaatsvinden. Je bent dan in contact met alle IKKEN en ook de perfectionist in jezelf.

Wees niet alleen mild voor de ander, maar ook voor jezelf.

Hoe reageer jij als iemand anders iets vergeet of bijvoorbeeld te laat op een afspraak komt? Ben je dan kritisch of keur je de ander dan af of ben je mild of aardig voor de ander? Als je dat bij een ander niet doet, pas dit ook eens toe op jezelf, wees mild en aardig voor jezelf.
Dat geeft ruimte.

Wat is het verschil tussen een pessimist en een optimist? Een van de grootste verschillen is gelegen in het duiden van positieve en negatieve ervaringen en gebeurtenissen.

Een optimist zoekt de verklaring voor een vervelende gebeurtenis in een externe factor zoals toeval of andere mensen, terwijl een pessimist de schuld voor het nare wat hem overkomt bij zichzelf legt.

Wanneer je het niet lukt om alles te doen wat er van je verwacht wordt, wijt je dit misschien aan jezelf, doe niet genoeg mijn best of ik ben niet slim genoeg. Het is dus MIJN SCHULD!

Een gezondere, optimistischer benadering zou zijn om te onderkennen dat ons onvermogen om alles aan te kunnen wat er van ons verwacht wordt, te wijten valt aan externe factoren. Het ligt dus NIET AAN JOUW!

Er is teveel wat je moet doen, de informatiestroom die op je af komt daar heb je geen vat op, en je kunt nu eenmaal niet alles doen. PUNT

Dat er te veel op je af komt, ligt dus niet aan jou. Het is dus ook NIET JOUW SCHULD dat je niet alles kunt.

Heb jij de kwaliteit van 'het goed willen doen '?
Wanneer gebruik je deze in de uitvergrote versie (niet passend en niet afgestemd op de ander), dus dat je jezelf en de ander een manier van denken/doen oplegt?
Wanneer juist wel in afstemming met de ander?
Weet je welke innerlijke afwegingen je dan maakt?
Deel je die met de ander?
Met welke manier van omgaan van deze kwaliteit doe je jezelf het meest recht?

Mijn stelling: je bent geen perfectionist, je ervaart een verlangen om wat je doet zo perfect mogelijk te doen en wil dat wellicht ook graag in je omgeving terugzien. Mijn tweede stelling: die perfectionist in jouzelf, die wil je dienen, beschermen, helpen. Het is niet je vijand maar je vriend. Dus wat wil die perfectionist eigenlijk van je? Waarom is perfectionisme zo belangrijk?

Om hierachter te komen, zou je eens tegenover een lege stoel kunnen gaan zitten. Doe een korte ontspanningsoefening (het maakt niet uit welke) en sluit dan kort de ogen.
1. Stel je nu voor dat tegenover jou in die lege stoel een figuur zit die de perfectionist in jezelf weergeeft. Neem hier rustig de tijd voor. Als je niet zo goed bent in dit soort 'visualisatie oefeningen' kun je jezelf de vraag stellen 'als er een figuur zou zitten, hoe zou die er dan uitzien?' Neem de details in je op. Denk aan uitstraling, grootte, blik in de ogen, uiterlijk enz.
2. Stel de figuur die tegenover je zit dan enkele vragen:
- wat maakt dat perfectie zo belangrijk voor je is?
- wat heb je nodig?
3. Open je ogen en ga in de stoel tegenover je zitten. Neem eerst de tijd om die figuur 'te worden'. Neem dezelfde houding aan en ervaar hoe het is om zo te zitten en deze figuur te zijn.
4. Geef dan antwoord:
- perfectie is voor mij belangrijk omdat...
- ik zou graag willen dat...
Ervaar in jezelf hoe het is om dit uit te spreken.
5. Ga dan terugzitten op je eigen plek. Als je dat wilt kun je een verdere dialoog aangaan met de figuur tegenover je. Blijf als je dat doet gewaar van wat er in je omhoog komt.
6. Na afloop neem je wat tijd om voor jezelf te noteren wat voor ervaring en eventueel inzicht dit oplevert.

Wil je dit soort oefeningen graag onder begeleiding doen? Neem dan contact op, dan gaan we samen deze reis aan.

Perfect zijn is niet mogelijk. Dan streef je naar iets wat niet haalbaar is. Zijn mensen perfectionistisch omdat ze dat zelf gewoon fijn vinden? Nee we doen dit als we geen enkele kwetsbaarheid aan anderen willen laten zien. Als we constant het toneelstuk opvoeren dat we perfect zijn, is dat uitputtend.

Iedereen is gevoelig voor waardering van buitenaf. Maar of jouw perfectionisme nou af en toe de kop op steekt of je iedere dag in de weg staat , je kunt leren je gedachtenpatronen te veranderen van ‘wat denken ze wel niet van me ?’ naar ‘ik ben genoeg’. Je kan leren om net zo tegen jezelf te praten als tegen iemand waar je veel van houdt: warm en begripvol. Je bent niet pas waardevol als je iets perfect doet. En dat is ook goed.

Wil je meer weten over dit onderwerp? Lees dan het boek van Brené Brown: De kracht van kwetsbaarheid. Zij beschrijft in dit boek wat het betekent om je kwetsbaar op te stellen in een wereld die gericht is op perfectionisme en het nemen van risico’s zonder dat succes gegarandeerd is. Of het nu om werk, relaties of opvoeding gaat: het is eng en moeilijk om je kwetsbaar op te stellen, maar het is nog veel moeilijker om het niet te doen en jezelf af te blijven vragen: wat als ik het wel had geprobeerd?

We verwachten van onszelf en van anderen dat we elke dag de schijn ophouden om anderen te laten zien hoe goed we alles voor elkaar hebben. Kwetsbaarheid is een emotie waar bijna niemand zich prettig bij voelt. We associëren het met onzekerheid en risico’s. Toch zegt Brené Brown dat juist kwetsbaarheid de basis is van alle mooie dingen in het leven als liefde, vertrouwen en vreugde.

Ze moedigt de lezer in De kracht van kwetsbaarheid aan om perfectionisme te laten varen, kwetsbaarheid te omarmen en uitdagingen aan te gaan.

Perfectionisten vinden het heel lastig om een 'foutje' te maken en proberen dit koste wat het kost te voorkomen. Heb jij dit ook? Maak eens expres een (heel klein) 'foutje' en ervaar wat dit met jou doet en hoe de mensen in jouw omgeving hierop reageren. Alle kans dat het je enorm meevalt en je wat minder angstig gaat worden om een 'fout' te maken.

GOED GENOEG
50 tips om je perfectionisme los te laten

Perfectionisme kan gevoelens van angst opwekken. Angst om niet goed genoeg te zijn. Angst om fouten te maken. Angst om teleur te stellen. Angst voor schaamte als je faalt. Dit kan zich uiten in bijvoorbeeld een black out als je zichtbaar wil worden of burnout als je structureel hier mee rondloopt.

Er is blijkbaar een (onbewuste) stem in je die zegt dat het beter moet of die waarschuwt voor falen. In therapie kun je die stem leren kennen en beter leren begrijpen. En die stem kan het deel dat wel zichtbaar wil zijn of risico's wil nemen en vrijer wil leven, ook beter begrijpen en op waarde schatten.

Zo wordt jouw kritische stem milder en je andere deel sterker.

Moet jij ook zoveel van jezelf? Let er maar eens op hoe vaak je het woord 'moeten' gebruikt.

Tip: vervang het woord 'moeten' door 'willen' en kijk wat na een tijdje het effect op je is.

Wanneer is het perfect? Wanneer is het goed genoeg? Heb je die vraag weleens aan je zelf gesteld?

In plaats van te focussen op perfectie, leg de focus op balans in je leven. En onthoudt; je hoeft niet alles te doen.

Onlangs vertelde een cliënt dat zij graag een wandeling wilde maken in de natuur. Een stem zei tegelijk tegen haar dat ze nog veel werk heeft te verrichten, wat eerst gedaan moet worden.

Het is dezelfde stem die haar beperkt, weerhoudt, en vertelt dat het beter moet. Ze ervaart daardoor dat ze niet mag genieten. Het is ook de stem die haar straffend kan toespreken waardoor ze passief wordt en niets meer onderneemt.

(H)erken jij deze stem ook. Of heb jij een andere stem die je vertelt over dat het niet goed genoeg is. Dan kan het zijn dat jou innerlijke persoonlijkheidsdeel een perfectionist is. Hoe kan je dit veranderen?

Tijdens een sessie Delenwerk (Transactionele Analyse) komen we er al snel achter welke innerlijke persoonlijkheidsdelen in je leven en met welke reden zij er zijn.

Wat is belangrijk in het leven van dag tot dag:
1. (H)erken de stem - het is een deel van jou. Leer het te herkennen.
2. Behoefte - Wat is de intentie van dit innerlijke persoonlijkheidsdeel?
3. Besluit - Word baas over jezelf door je hart (vaker) te volgen zonder schuldgevoel.

Meer informatie over een sessie Delenwerk via mijn praktijk? Neem dan contact met mij op.